Τεράστια απογοήτευση.

[Natalia_sups]

Ναταλία μου, εσένα δεν σε παρεξηγώ γιατί τα λες μια χαρά ακόμα κι αν δεν με "συμφέρει" αυτό που λες...μιλάς ευγενικά και καθόλου χύμα οπότε έτσι μπορώ να συζητήσω... Ίσως να υπάρχουν περιστατικά που να μην έχω συγκρατήσει ενώ εσύ ναι αλλά απ' ότι θυμάμαι πρόσφατα τουλάχιστον είχα αντιδράσει σε ένα ποστ που έλεγε ότι εμείς οι γυναίκες δεν ανεχόμαστε μαλακίες, ο elis το είχε γράψει κι εκεί είχα σχολιάσει ότι καλά κάνουμε και δεν ανεχόμαστε μαλακίες...

Αν θέλεις μπορώ να σου πω τι τραύμα έχω αλλά το αφήνω σ' εσένα ν' αποφασίσεις αν θέλεις, δεν θέλω να επιβάλλω κάτι και να ξεκινήσω να λέω χωρίς να έχει όρεξη ο άλλος...
Αν πάντως το κάνω αυτό που λες με τους άντρες το κάνω ασυναίσθητα...

Δεν θεωρώ πως επιλέγω να μην βοηθηθώ κι ούτε προσδοκώ να μου δίνουν πάντα δίκιο γιατί είναι αδύνατον να έχω πάντα δίκιο όντας άνθρωπος...Ναι, θέλω να γίνονται τα πράγματα με το δικό μου τρόπο κυρίως όσον αφορά τις ερωτικές σχέσεις γιατί η πίεση πάνω σε σεξουαλικά θέματα μου κάνει χειρότερο κακό...δεν κατηγορώ όμως κάποιον αν δεν αντέχει χωρίς αρκετό σεξ όπως δεν κατηγορώ τον πρώην μου, αντιθέτως λέω τα καλύτερα γι' αυτόν και τον αγαπώ ακόμα, εγώ ήμουν λίγη κι ανεπαρκής κι εγώ φταίω που χωρίσαμε...

Αν θέλεις να σχολιάσεις κάτι καλοδεχούμενο...

Καλή χρονιά και σ' εσένα σε κάθε περίπτωση! :)

Γνωριζω την ιστορια σου, μου τα εχεις ηδη πει ολα σε πμ και ιμειλ, μαλλον δεν το θυμασαι...εννοουσα πως βιωματικα δεν μπορω να ξερω...και αυτο που λεω παντως δεν ειναι θεμα δικιου, εννοω πως καμια φορα αλλο νομιζουμε οτι μας κανει καλο και αλλο μας κανει καλο...προφανως και χρειαζεσαι χρονο και να κανεις αργα βηματα. Αλλα νιωθω οτι ενα κομματι σου απλα δεν θελει να προχωρησει, καπου μαγκωνεις. Μπορει να κανω λαθος, τι να πω... Παιζουν ρολο και το περιβαλλον, οι συνθηκες, οι τυχαιες περιστασεις...μακαρι να κανω λαθος και να ειναι ετσι και να αλλαξουν καποια στιγμη και οι εξωτερικοι παραγοντες...

[Repairer of Reputations]

Σαν τι πλάνο θα μπορούσα να κάνω δηλαδή; Μπορείς να μου πεις ένα παράδειγμα σε παρακαλώ; Σαν ιδέα με φοβίζει πολύ γιατί με τρομοκρατεί η νύχτα κι αυτός (δεν είναι ο πρώην μου που φοβάμαι, εκείνος μου φέρθηκε πολύ καλά και χωρίς καμία βία ποτέ, άλλος πριν απ' αυτόν προσπάθησε να μου κάνει κακό και δεν είχαμε καν ερωτική σχέση, μάλιστα τα είχε με φίλη μου) αλλά αν μάθω περισσότερες πληροφορίες θα μπορέσω να το αξιολογήσω και να το σκεφτώ...

Δεν έχω διαβάσει το χαρτί οδηγιών του seroquel οπότε δεν ξέρω τις παρενέργειες, εκτός από την υπνηλία...και πριν που είχαμε επισκέψεις έγινε συζήτηση για το ότι πίνω πολύ καφέ...όμως δεν μπορώ να βγάλω αλλιώς τη μέρα...

Δεν νομίζω να το ξαναπάθω αυτό το "έκανα τη νύχτα μέρα" κι ελπίζω να έχω δίκιο...όσο ελέγχεται ο φόβος μου για εκείνον δεν κινδυνεύω νομίζω...

Το ήμισυ του παντός σ' ένα τέτοιο πλάνο είναι ο τρόπος που αυτό θα ξεκινήσει.
Δηλαδή με μια φράση όπως "γιατρέ θέλω να μειώσω τα χάπια που παίρνω για τον ύπνο, με σκοπό στο παρακάτω χρονικό διάστημα να παίρνω τη χαμηλότερη δόση που συνιστάται, μέχρι να καταλήξω στο να μη χρειάζομαι καμιά βοήθεια από χάπι για να πέφτω το βράδυ για ύπνο σαν άνθρωπος".
Να του δωσεις να καταλάβει τί είναι αυτό που θέλεις. Κι ότι αυτό που θέλεις, έχει γίνει στόχος πλεον.
Τα περί δοσολογιών, τύπων χαπιών και χρονοδιαγραμμάτων άστα στο γιατρό.
Όπως κατάλαβες όμως, το βάρος του απεγκλωβισμού σου απ τα χάπια αυτά δεν πέφτει μόνο στους ώμους του γιατρού, πέφτει και στους δικούς σου. Ο στόχος θα επιτευχθει σε Συνεργασία. Ο γιατρός έχει το εύκολο κομμάτι γιατί έχει και τις γνώσεις, εσύ έχεις να κάνει μ' ενα μόνο πράγμα που λέγεται Θέληση.
Θα ετοιμαστείς να βάλεις τη ζωή σου σε νέο πρόγραμμα. Ανανέωσης και πορείας προς το καλύτερο.

Θα ξεκινήσεις πιάνοντας μολύβι και χαρτί αν χρειαστει, για να σχεδιάσεις το πώς θα βάλεις σε τάξη το Χρόνο σου. Το προσωπικό σου 24ωρο δηλαδή. Από την ώρα που ξυπνάς: πώς κατανέμεται ο χρόνος σε πάγιες υποχρεώσεις, τί έχεις να κάνεις το μεσημέρι (αν καταφέρνεις να ξεκλέψεις ένα 2ωρακι για σιέστα, να ξέρεις είναι βάλσαμο για τον καθένα). Τι πράγματα έχεις υποχρεωτικά να κάνεις το απόγευμα...μέχρι να φτάσεις στο φλέγον ζήτημα της βραδυνής ώρας και του ύπνου.
Γράψε πώς είναι τώρα το 24ωρο σου (πόσο χρόνο δίνεις σε υποχρεώσεις, πόσος χρόνος σου μένει για χαλάρωση και πόσο μπορείς να διαθέσεις σε ψυχαγωγία).
Ξέρω πως φαίνεται αυτό σαν ένα κάπως..."τί της λές της κοπέλας μωρή Τρελώτζα?"
Αλλά θ' απασχολήσει αρκετά το μυαλό σου ο τρόπος που θα σχεδιάσεις ένα λειτουργικότερο ημερίσιο πρόγραμμα καταλήγοντας να έχεις τον νυχτερινό χρόνο προς ώφελός για να κοιμάσαι καλύτερα. Θα σε απασχολήσει από το να κάνεις κακές ψυχρες κι ανάποδες σκέψεις με φόβο, που καταλήγουν στο να κοιτάς το ταβάνι και να πιάνεις Κάιρο.
Όσο το φτιάχνεις κι όσο το εξελίσσεις, θα βλέπεις πόσα καινούρια πράγματα μπορείς να προσθέτεις που να ωφελούν -και πόσα σκουπίδια πέταξες έξω και ξαλάφρωσες.
Θα πάρει, όσο χρόνο χρειαστεί.
Ομως στην ώρα που θα είναι να πέφτεις για ύπνο θα είσαι αυστηρή! Γυμνασιάρχης. Χάρακας. Αμα αποφασίσεις πχ. 23:00μμ ότι θα βαράει σιωπητήριο, έτσι θα γίνεται.
(Εδώ χρειάζονται κάποιες οδηγίες απ το γιατρό-ο οποίος να χει πάρει ξεκάθαρα το μηνυμα οτι τα χάπια ύπνου σταδιακά θα μειώνονται μέχρι κάποτε να κοπούν, κάποιες ιδέες σου έχω γράψει στο αμεσως προηγούμενο πόστ μου. Υπάρχουν κάποιες πολύ απλές τεχνικές που αφορούν την αναπνοή οταν θέμε να χαλαρώσουμε να κοιμηθούμε-δεν τις ξέρω απέξω γιατί σε μένα δεν πιάνανε με τίποτα, κάνε ένα ψαχτικό στο ίντερνετ, υπάρχνουν σίγουρα).

Το χαρτάκι οδηγιών του seroquel ΜΗΝ ΤΟ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΚΑΘΟΛΟΥ, ΠΟΤΕ. (Κι ελπίζω να σε πρόλαβα να μην το κάνεις).
Ακόμα και χαρτί οδηγιών απλής ασπιρίνης να διαβάσεις έχει λιστα με παρενέργιες.
Το μόνο που έχει σημασία είναι ότι δεν υπάρχουν παρενέργιες σ' εμάς.
Άστο το χαρτάκι του εκεί που είναι. Αμα το ξετυλίξεις, μέχρι να ξαναδιπλωθεί σωστά θα σου πάρει όλη νύχτα-πάλι δε θα κοιμηθείς...

[Κύκνος]

Γνωριζω την ιστορια σου, μου τα εχεις ηδη πει ολα σε πμ και ιμειλ, μαλλον δεν το θυμασαι...εννοουσα πως βιωματικα δεν μπορω να ξερω...και αυτο που λεω παντως δεν ειναι θεμα δικιου, εννοω πως καμια φορα αλλο νομιζουμε οτι μας κανει καλο και αλλο μας κανει καλο...προφανως και χρειαζεσαι χρονο και να κανεις αργα βηματα. Αλλα νιωθω οτι ενα κομματι σου απλα δεν θελει να προχωρησει, καπου μαγκωνεις. Μπορει να κανω λαθος, τι να πω... Παιζουν ρολο και το περιβαλλον, οι συνθηκες, οι τυχαιες περιστασεις...μακαρι να κανω λαθος και να ειναι ετσι και να αλλαξουν καποια στιγμη και οι εξωτερικοι παραγοντες...

Τώρα που το είπες το θυμήθηκα...τι χαζή που είμαι ώρες ώρες, στον κόσμο μου...συγγνώμη...

Αυτό με το μάγκωμα το νιώθω κι εγώ μερικές φορές αλλά δεν μπορώ να ξεκαθαρίσω γιατί συμβαίνει...πάντως αυτό που έχω ανακαλύψει τον τελευταίο χρόνο είναι ότι έχω αρκετές ανασφάλειες κι όσον αφορά τον εαυτό μου, δηλαδή για παράδειγμα νομίζω ότι όταν τελικά ξεθαρρέψω με κάποιον μετά από ένα χρονικό διάστημα αυτός είναι πολύ πιθανόν να θεωρήσει ότι τόσο καιρό τον δούλευα ή ακόμα και να με θεωρήσει και πουτανάκι...αν θυμηθώ άλλη ανασφάλεια θα την γράψω κι αυτή...

[Κύκνος]

Το ήμισυ του παντός σ' ένα τέτοιο πλάνο είναι ο τρόπος που αυτό θα ξεκινήσει.
Δηλαδή με μια φράση όπως "γιατρέ θέλω να μειώσω τα χάπια που παίρνω για τον ύπνο, με σκοπό στο παρακάτω χρονικό διάστημα να παίρνω τη χαμηλότερη δόση που συνιστάται, μέχρι να καταλήξω στο να μη χρειάζομαι καμιά βοήθεια από χάπι για να πέφτω το βράδυ για ύπνο σαν άνθρωπος".
Να του δωσεις να καταλάβει τί είναι αυτό που θέλεις. Κι ότι αυτό που θέλεις, έχει γίνει στόχος πλεον.
Τα περί δοσολογιών, τύπων χαπιών και χρονοδιαγραμμάτων άστα στο γιατρό.
Όπως κατάλαβες όμως, το βάρος του απεγκλωβισμού σου απ τα χάπια αυτά δεν πέφτει μόνο στους ώμους του γιατρού, πέφτει και στους δικούς σου. Ο στόχος θα επιτευχθει σε Συνεργασία. Ο γιατρός έχει το εύκολο κομμάτι γιατί έχει και τις γνώσεις, εσύ έχεις να κάνει μ' ενα μόνο πράγμα που λέγεται Θέληση.
Θα ετοιμαστείς να βάλεις τη ζωή σου σε νέο πρόγραμμα. Ανανέωσης και πορείας προς το καλύτερο.

Θα ξεκινήσεις πιάνοντας μολύβι και χαρτί αν χρειαστει, για να σχεδιάσεις το πώς θα βάλεις σε τάξη το Χρόνο σου. Το προσωπικό σου 24ωρο δηλαδή. Από την ώρα που ξυπνάς: πώς κατανέμεται ο χρόνος σε πάγιες υποχρεώσεις, τί έχεις να κάνεις το μεσημέρι (αν καταφέρνεις να ξεκλέψεις ένα 2ωρακι για σιέστα, να ξέρεις είναι βάλσαμο για τον καθένα). Τι πράγματα έχεις υποχρεωτικά να κάνεις το απόγευμα...μέχρι να φτάσεις στο φλέγον ζήτημα της βραδυνής ώρας και του ύπνου.
Γράψε πώς είναι τώρα το 24ωρο σου (πόσο χρόνο δίνεις σε υποχρεώσεις, πόσος χρόνος σου μένει για χαλάρωση και πόσο μπορείς να διαθέσεις σε ψυχαγωγία).
Ξέρω πως φαίνεται αυτό σαν ένα κάπως..."τί της λές της κοπέλας μωρή Τρελώτζα?"
Αλλά θ' απασχολήσει αρκετά το μυαλό σου ο τρόπος που θα σχεδιάσεις ένα λειτουργικότερο ημερίσιο πρόγραμμα καταλήγοντας να έχεις τον νυχτερινό χρόνο προς ώφελός για να κοιμάσαι καλύτερα. Θα σε απασχολήσει από το να κάνεις κακές ψυχρες κι ανάποδες σκέψεις με φόβο, που καταλήγουν στο να κοιτάς το ταβάνι και να πιάνεις Κάιρο.
Όσο το φτιάχνεις κι όσο το εξελίσσεις, θα βλέπεις πόσα καινούρια πράγματα μπορείς να προσθέτεις που να ωφελούν -και πόσα σκουπίδια πέταξες έξω και ξαλάφρωσες.
Θα πάρε, όσο χρόνο χρειαστεί.
Ομως στην ώρα που θα είναι να πέφτεις για ύπνο θα είσαι αυστηρή! Γυμνασιάρχης. Χάρακας. Αμα αποφασίσεις πχ. 23:00μμ ότι θα βαράει σιωπητήριο, έτσι θα γίνεται.
(Εδώ χρειάζονται κάποιες οδηγίες απ το γιατρό-ο οποίος να χει πάρει ξεκάθαρα το μηνυμα οτι τα χάπια ύπνου σταδιακά θα μειώνονται μέχρι κάποτε να κοπούν, κάποιες ιδέες σου έχω γράψει στο αμεσως προηγούμενο πόστ μου. Υπάρχουν κάποιες πολύ απλές τεχνικές που αφορούν την αναπνοή οταν θέμε να χαλαρώσουμε να κοιμηθούμε-δεν τις ξέρω απέξω γιατί σε μένα δεν πιάνανε με τίποτα, κάνε ένα ψαχτικό στο ίντερνετ, υπάρχνουν σίγουρα).

Το χαρτάκι οδηγιών του seroquel ΜΗΝ ΤΟ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΚΑΘΟΛΟΥ, ΠΟΤΕ. (Κι ελπίζω να σε πρόλαβα να μην το κάνεις).
Ακόμα και χαρτί οδηγειών απλής ασπιρίνης να διαβάσεις έχει λιστα με παρενέργιες.
Το μόνο που έχει σημασία είναι ότι δεν υπάρχουν παρενέργιες σ' εμάς.
Άστο το χαρτάκι του εκεί που είναι. Αμα το ξετυλίξεις, μέχρι να ξαναδιπλωθεί σωστά θα σου πάρει όλη νύχτα-πάλι δε θα κοιμηθείς...

Μμμ...μου φαίνεται αρκετά δύσκολο αυτό το πλάνο κυρίως επειδή πρέπει να είναι σταθερή η ώρα του ύπνου...με ζορίζει το να κοιμηθώ επιβεβλημένα συγκεκριμένη ώρα ενώ μπορεί να μην νυστάζω ή να έχει κάποιο πρόγραμμα που να θέλω να δω και να μην το ξέρω από πριν...θα το σκεφτώ όμως σε κάποια φάση που θα είμαι λιγότερο κουρασμένη γιατί φέτος ήταν τόσο γεμάτη μέρα που τώρα είμαι πτώμα...να φανταστείς μια ώρα πρόλαβα μόνο να ξαπλώσω και δεν πρόλαβα να κοιμηθώ καν κι ήρθαν επισκέψεις...

Όχι, μην ανησυχείς, δεν το διάβασα το χαρτάκι ούτε καίγομαι...μόνο παλιά του entact είχα διαβάσει γιατί είχα πάει πρώτη φορά σ' εκείνη τη γιατρό (και τελευταία, ήταν ηλίθια)...Βασικά στην ψυχιατρική κλινική του νοσοκομείου που κατέληξα μετά από απόπειρα ήταν και πήγα στο ιατρείο της όταν βγήκα και στις παρενέργειες έλεγε ότι μπορεί με τη χορήγηση αυτού του φαρμάκου να ενταθούν οι αυτοκτονικές σκέψεις, έλεος δηλαδή!

[Natalia_sups]

Τώρα που το είπες το θυμήθηκα...τι χαζή που είμαι ώρες ώρες, στον κόσμο μου...συγγνώμη...

Αυτό με το μάγκωμα το νιώθω κι εγώ μερικές φορές αλλά δεν μπορώ να ξεκαθαρίσω γιατί συμβαίνει...πάντως αυτό που έχω ανακαλύψει τον τελευταίο χρόνο είναι ότι έχω αρκετές ανασφάλειες κι όσον αφορά τον εαυτό μου, δηλαδή για παράδειγμα νομίζω ότι όταν τελικά ξεθαρρέψω με κάποιον μετά από ένα χρονικό διάστημα αυτός είναι πολύ πιθανόν να θεωρήσει ότι τόσο καιρό τον δούλευα ή ακόμα και να με θεωρήσει και πουτανάκι...αν θυμηθώ άλλη ανασφάλεια θα την γράψω κι αυτή...

Δεν ξερουμε γιατι συμβαινει αλλα καποια στιγμη πρεπει να κανεις την υπερβαση...και μεχρι να σου γινει αυτο το κλικ πρεπει να βιηθησεις τον εαυτο σου να δουλεψει προς αυτη την κατευθυνση.
Οσο για αυτο για την ανασφαλεια ειναι καλο που το παρατηρεις οτι σου συμβαινει, η αυτογνωσια ειναι χρησιμο εργαλειο για αυτοβοηθεια και αυτοβελτιωση. Νομιζω βασικα πως βλεπεις γενικα το σεξ και οτιδηποτε το σεξουαλικο ενοχικα και απο εκει πηγαζει το ολο σου προβλημα. Το τραυμα απλα διογκωσε το προβλημα κατα πολυ. Πιστευω πως και να μην σου ειχε συμβει οτι σου συνεβη θα ησουν απο τις γυναικες που θεωρουν το σεξ αγγαρεια για τις ιδιες και βραβειο για τον αντρα...αυτο ξεκιναει απο την οικογενεια και δεν μπορω καν να ξεκινησω να σου περιγραφω ποσο λαθος ειναι...τα συζητησες ποτε ολα αυτα με την ψυχολογο σου; Το ειχαμε συζητησει και σε ειχα παροτρυνει να το συζητησεις μαζι της αλλα νομιζω ειχες εκφρασει δισταγμο και απροθυμια οποτε εχω την εντυπωση πως στη ψυχοθεραπεια που κανεις αποφευγεις συστηματικα να μπεις στο ψητο και απλα την κανεις ως προσωρινη ανακουφιση καθε φορα...

[Repairer of Reputations]

Μμμ...μου φαίνεται αρκετά δύσκολο αυτό το πλάνο κυρίως επειδή πρέπει να είναι σταθερή η ώρα του ύπνου... [...]

Δύσκολο φαίνεται
α) πριν ξεκινήσει
β) μέχρι να περάσουν αυτές οι πρώτες λίγες μέρες που απαιτούνται μέχρι ν αρχίσει να γίνεται πια μια συνήθεια. Το λέω εκ πείρας, ο σωστός Ύπνος ΓΙΝΕΤΑΙ συνήθεια. Τα κόλπα που προτείνω τα έχω κάνει κι έπιασαν. Εχω περάσει μεγαλα χρονικά διαστήματα στη ζωή μου με Κακό ύπνο κι ευτυχώς τα κατάφερα χωρίς χάπια (Το seroquel το παίρνω μόνο για τη διπολική, όχι για τον ύπνο).

Χρειάζεται Θέληση απο σένα και Προσπάθεια.
Μόνο μ' έναν τρόπο παίρνει μπρος όλο αυτό:
Μια βαθειά ανάσα, και ΒΟΥΡ!!

(χμμ για δοκίμασε ν ακούσεις ραδιοφωνικό θέατρο απ το youtube τη στιγμή που θα σαι ήδη κατω απ την κουβέρτα έτοιμη για παραλαβή απ την ΜΩΡΦΕΑΣ επε. Το λέω γιατί, όταν συγκεντρωνομαστε σε μια όμορφη ιστορία με τις φωνές ηθοποιών που εγραψαν ιστορία στο θέατρο, το μυαλό μας αδειάζει από σαβουροσκέψεις και φόβους. Μας απορροφά η ιστορία, μόνο αυτό. Κι ο ύπνος ακολουθεί.
Προσοχή στην ένταση του ήχου! Χαμηλά. Και με κεφάλι ήρεμο...)

[elis]

Ναταλια αν δε βρεισ αντρα κ θελεισ σε παντρευομαι εχω καποια ελατωματα αλλα σκεψου το

[elis]

Σαν να ακουω μουσικη που λατρευω ειναι οταν μιλασ

[mara035]

Νομίζω πως όλοι λένε το ίδιο πράγμα κυκνε .Ο φόβος να πας ένα βήμα μπροστά να αλλάξεις την κατάσταση είναι αυτό ίσως που σε κρατάει πίσω .Δεν είναι καθόλου εύκολο και το καταλαβαίνω .
Πρέπει να "ξεβολευτεις" ώστε να αλλάξουν κάποια πράγματα .Είναι βουνό όμως άρχισε να το επεξεργάζεται και μιλά και δούλεψε τα με το γιατρό σου ...

Ναταλία υποκλίνομαι ..
Έχεις και τα τυχερά σου με αυτά και με αυτά ..Άρχισαν οι γαμπροί να μαζεύονται . :)

[Κύκνος]

Δεν ξερουμε γιατι συμβαινει αλλα καποια στιγμη πρεπει να κανεις την υπερβαση...και μεχρι να σου γινει αυτο το κλικ πρεπει να βιηθησεις τον εαυτο σου να δουλεψει προς αυτη την κατευθυνση.
Οσο για αυτο για την ανασφαλεια ειναι καλο που το παρατηρεις οτι σου συμβαινει, η αυτογνωσια ειναι χρησιμο εργαλειο για αυτοβοηθεια και αυτοβελτιωση. Νομιζω βασικα πως βλεπεις γενικα το σεξ και οτιδηποτε το σεξουαλικο ενοχικα και απο εκει πηγαζει το ολο σου προβλημα. Το τραυμα απλα διογκωσε το προβλημα κατα πολυ. Πιστευω πως και να μην σου ειχε συμβει οτι σου συνεβη θα ησουν απο τις γυναικες που θεωρουν το σεξ αγγαρεια για τις ιδιες και βραβειο για τον αντρα...αυτο ξεκιναει απο την οικογενεια και δεν μπορω καν να ξεκινησω να σου περιγραφω ποσο λαθος ειναι...τα συζητησες ποτε ολα αυτα με την ψυχολογο σου; Το ειχαμε συζητησει και σε ειχα παροτρυνει να το συζητησεις μαζι της αλλα νομιζω ειχες εκφρασει δισταγμο και απροθυμια οποτε εχω την εντυπωση πως στη ψυχοθεραπεια που κανεις αποφευγεις συστηματικα να μπεις στο ψητο και απλα την κανεις ως προσωρινη ανακουφιση καθε φορα...

Καλησπέρα Ναταλία και στους υπόλοιπους, δεν σας ξέχασα αλλά πραγματικά αυτές τις δυο μέρες σχεδόν δεν πρόλαβα να κάτσω στον κώλο μου (μ' εξαίρεση τον ύπνο) και από καλούς λόγους αλλά κι από υποχρεώσεις κι αυτή τη στιγμή που γράφω νιώθω εξαντλημένη, έλειπα απ' το πρωί και δεν έχω καν φάει μεσημεριανό...

Δεν ξέρω αν θα έβλεπα το σεξ σαν αγγαρεία αν δεν είχε συμβεί εκείνο το γεγονός, ξέρω όμως ότι όντως η μητέρα μου έχει αρκετά αυστηρές ηθικές αρχές...όταν ήμουν στα 15 είχα ερωτευτεί για πρώτη φορά έναν συμμαθητή μου και κάναμε παρέα, θυμάμαι ότι τα βράδια (όχι πολύ αργά όμως απλά είχε σκοτεινιάσει) καθόμασταν στην διπλανή οικοδομή σ' ένα πεζούλι και μιλούσαμε (πολλές φορές ήταν κι άλλοι συμμαθητές και φίλοι μας παρέα, αγόρια και κορίτσια) αλλά μόνο μιλούσαμε άλλωστε όποιος γείτονας περνούσε μας έβλεπε, τι άλλο θα κάναμε; Και μια φορά η μάνα μου μου είπε ότι κανονικά δεν θα έπρεπε να με αφήνει να κάθομαι μαζί του, συγκεκριμένα είπε "εγώ το φανάρι θα κρατάω;" και μ' έκανε να νιώσω πολύ άσχημα...εκείνο το παιδί δεν είχε δείξει ποτέ ερωτικό ενδιαφέρον για μένα, ήταν η πρώτη μου ερωτική απογοήτευση, αλλά εμένα μου έφτανε μόνο που ήμουν κοντά του...άλλωστε δεν ήξερα και πολλά περί σεξ κι ούτε καν το σκεφτόμουν...αυτό το συγκεκριμένο γεγονός το ανέφερα στην ψυχολόγο μου πριν λίγους μήνες, ναι...προσπαθώ όσο αντέχω να τις λέω ότι μπορώ απλά μερικές φορές πονάει περισσότερο απ' όσο αντέχω γι' αυτό διστάζω...επίσης κάποιες φορές ντρέπομαι πολύ...επίσης της έχω αναφέρει και το άλλο γεγονός που μου είπε η μητέρα μου όσο είχα σχέση με τον πρώην "βρώμισες το σπίτι μας" (αυτό με πλήγωσε αφάνταστα) ενώ ποτέ μα ποτέ δεν κάναμε κάτι στο σπίτι μου, ούτε καν απέξω δεν έχει περάσει...αλλά προφανώς μου το είπε αυτό επειδή περάσαμε αλλού νύχτες μαζί...επειδή αυτή ήταν τυχερή και τον πρώτο που γνώρισε τον παντρεύτηκε νομίζει πως όλα είναι τόσο εύκολα...ναι, με μεγάλωσε σωστά και με αρχές αλλά σε κάποια πράγματα παραείναι αυστηρή...

Ναι, μερικές φορές όταν είμαι πολύ ταραγμένη όντως αποζητάω ανακούφιση από την ψυχολόγο μου, δεν το αρνούμαι...
Αν θέλεις να μου πεις κάτι άλλο θα χαρώ να το ακούσω...κι αν έχεις καμιά απορία ρώτα με...

[Κύκνος]

Δύσκολο φαίνεται
α) πριν ξεκινήσει
β) μέχρι να περάσουν αυτές οι πρώτες λίγες μέρες που απαιτούνται μέχρι ν αρχίσει να γίνεται πια μια συνήθεια. Το λέω εκ πείρας, ο σωστός Ύπνος ΓΙΝΕΤΑΙ συνήθεια. Τα κόλπα που προτείνω τα έχω κάνει κι έπιασαν. Εχω περάσει μεγαλα χρονικά διαστήματα στη ζωή μου με Κακό ύπνο κι ευτυχώς τα κατάφερα χωρίς χάπια (Το seroquel το παίρνω μόνο για τη διπολική, όχι για τον ύπνο).

Χρειάζεται Θέληση απο σένα και Προσπάθεια.
Μόνο μ' έναν τρόπο παίρνει μπρος όλο αυτό:
Μια βαθειά ανάσα, και ΒΟΥΡ!!

(χμμ για δοκίμασε ν ακούσεις ραδιοφωνικό θέατρο απ το youtube τη στιγμή που θα σαι ήδη κατω απ την κουβέρτα έτοιμη για παραλαβή απ την ΜΩΡΦΕΑΣ επε. Το λέω γιατί, όταν συγκεντρωνομαστε σε μια όμορφη ιστορία με τις φωνές ηθοποιών που εγραψαν ιστορία στο θέατρο, το μυαλό μας αδειάζει από σαβουροσκέψεις και φόβους. Μας απορροφά η ιστορία, μόνο αυτό. Κι ο ύπνος ακολουθεί.
Προσοχή στην ένταση του ήχου! Χαμηλά. Και με κεφάλι ήρεμο...)

Να σε ρωτήσω κάτι: δηλαδή αν σου προκύψει ξαφνικά πρόταση για έξοδο και θέλεις να πας θα την αρνηθείς επειδή θα κοιμηθείς αργότερα; Με πραγματική απορία ρωτάω...γιατί κάτι τέτοιο εμένα θα με στεναχωρούσε, το να θέλω να πάω και να μην πάω...

Να βάλω youtube είναι λίγο δύσκολο πρακτικά γιατί έχω desktop και δεν μπορώ ν' ακούσω καλά απ' το κρεβάτι...και χρειάζομαι και καινούρια ηχεία γιατί τα έχουν ψιλοπαίξει κι όταν είμαι στον υπολογιστή κι ακούω μουσική συχνά αυξομειώνω την ένταση γιατί είναι στιγμές που δεν ακούγεται τίποτα...

[Κύκνος]

Νομίζω πως όλοι λένε το ίδιο πράγμα κυκνε .Ο φόβος να πας ένα βήμα μπροστά να αλλάξεις την κατάσταση είναι αυτό ίσως που σε κρατάει πίσω .Δεν είναι καθόλου εύκολο και το καταλαβαίνω .
Πρέπει να "ξεβολευτεις" ώστε να αλλάξουν κάποια πράγματα .Είναι βουνό όμως άρχισε να το επεξεργάζεται και μιλά και δούλεψε τα με το γιατρό σου ...

Ναταλία υποκλίνομαι ..
Έχεις και τα τυχερά σου με αυτά και με αυτά ..Άρχισαν οι γαμπροί να μαζεύονται . :)

Μιλάω όσο μπορώ Μάρα, προσπαθώ και πιέζομαι πολλές φορές...αλλά μερικές φορές όσο και να προσπαθώ ντρέπομαι και δεν καταφέρνω να μιλήσω ούτε στον ψυχίατρο ούτε στην ψυχολόγο...στον ψυχίατρο δε που είναι άντρας δυσκολεύομαι ακόμα περισσότερο από ντροπή αλλά δεν τον αλλάζω να πάω σε γυναίκα γιατί είναι ο μόνος που κατάφερε να με κάνει να ισορροπήσω με την αγωγή του και να πάψω τους αυτοτραυματισμούς και τις απόπειρες...

[Repairer of Reputations]

Να σε ρωτήσω κάτι: δηλαδή αν σου προκύψει ξαφνικά πρόταση για έξοδο και θέλεις να πας θα την αρνηθείς επειδή θα κοιμηθείς αργότερα; Με πραγματική απορία ρωτάω...γιατί κάτι τέτοιο εμένα θα με στεναχωρούσε, το να θέλω να πάω και να μην πάω...

Να βάλω youtube είναι λίγο δύσκολο πρακτικά γιατί έχω desktop και δεν μπορώ ν' ακούσω καλά απ' το κρεβάτι...και χρειάζομαι και καινούρια ηχεία γιατί τα έχουν ψιλοπαίξει κι όταν είμαι στον υπολογιστή κι ακούω μουσική συχνά αυξομειώνω την ένταση γιατί είναι στιγμές που δεν ακούγεται τίποτα...

Όχι μόνο θα πήγαινα, σφαίρα θα 'τρεχα.
Τι νόημα έχει η ζωή αν αρνούμαστε ψυχαγωγικές δραστηριότητες...
Προτάσεις για νυχτερινές εξόδους δεν μας τυχαίνουν κάθε βράδυ. Όποτε όμως τυχαίνει, βγαίνουμε να το κάψουμε.
(Ένα Πλάνο είναι, δεν θα καεί το Κορδελιό με κανα δυο βραδυνές εξόδους).

Είσαι τυχερή που δεν δουλεύεις νυχτερινό κυλιώμενο ωράριο. Δούλευα κάποτε τέτοιο ωράριο κι ήταν μεγάλο λούκι.

Στον ψυχολόγο και στο γιατρό σου θα τα λες ΟΛΑ.
(Δεν το 'χουμε ξαναπει αυτό;)
Δεν είναι παλιές σου συμμαθήριες σε ριγιούνιον. Είναι Ειδικοί. Έχουν σπουδάσει, έχουν φάει δεκαετίες αντιμετωπίζοντας περιπτώσεις ασθενών και δεν θα χωρέσει ποτέ ο νους μας τί πράγματα έχουν ακούσει...
Δεν θα σε κριτικάρουν. Να βοηθήσουν προσπαθούν. Αλλά αμα τους κρατάς πράγματα...πώς το βλέπεις να λειτουργεί;
Και σιγά τα Τέρατα που τους κρύβεις, τί θα τους πεις δηλαδή, η Ξαβιέρα Χολάντερ είσαι;

Μια Απόφαση είναι να πάρεις. Μια ανάσα και ΒΟΥΡ!
Μη νομίζεις, καταλαβαίνουμε όλοι τι συμβαίνει όταν εγκλωβιστούμε σε μια κατάσταση "Βολής". Βολέματος δηλαδή.
Δε πα ν' αναγνωρίζουμε πόσο δυσάρεστη, πόσο τροχοπέδη αποτελεί όμως δεν παίρνεται εύκολα η απόφαση να κάνουμε την απαραίτητη Υπέρβαση.
Όμως την Ώρα που είμαστε πιο έτοιμοι από ποτέ να το κάνουμε,
παίρνουμε μια ανάσα, και ΒΟΥΡ!

[Κύκνος]

Όχι μόνο θα πήγαινα, σφαίρα θα 'τρεχα.
Τι νόημα έχει η ζωή αν αρνούμαστε ψυχαγωγικές δραστηριότητες...
Προτάσεις για νυχτερινές εξόδους δεν μας τυχαίνουν κάθε βράδυ. Όποτε όμως τυχαίνει, βγαίνουμε να το κάψουμε.
(Ένα Πλάνο είναι, δεν θα καεί το Κορδελιό με κανα δυο βραδυνές εξόδους).

Είσαι τυχερή που δεν δουλεύεις νυχτερινό κυλιώμενο ωράριο. Δούλευα κάποτε τέτοιο ωράριο κι ήταν μεγάλο λούκι.

Στον ψυχολόγο και στο γιατρό σου θα τα λες ΟΛΑ.
(Δεν το 'χουμε ξαναπει αυτό;)
Δεν είναι παλιές σου συμμαθήριες σε ριγιούνιον. Είναι Ειδικοί. Έχουν σπουδάσει, έχουν φάει δεκαετίες αντιμετωπίζοντας περιπτώσεις ασθενών και δεν θα χωρέσει ποτέ ο νους μας τί πράγματα έχουν ακούσει...
Δεν θα σε κριτικάρουν. Να βοηθήσουν προσπαθούν. Αλλά αμα τους κρατάς πράγματα...πώς το βλέπεις να λειτουργεί;
Και σιγά τα Τέρατα που τους κρύβεις, τί θα τους πεις δηλαδή, η Ξαβιέρα Χολάντερ είσαι;

Μια Απόφαση είναι να πάρεις. Μια ανάσα και ΒΟΥΡ!
Μη νομίζεις, καταλαβαίνουμε όλοι τι συμβαίνει όταν εγκλωβιστούμε σε μια κατάσταση "Βολής". Βολέματος δηλαδή.
Δε πα ν' αναγνωρίζουμε πόσο δυσάρεστη, πόσο τροχοπέδη αποτελεί όμως δεν παίρνεται εύκολα η απόφαση να κάνουμε την απαραίτητη Υπέρβαση.
Όμως την Ώρα που είμαστε πιο έτοιμοι από ποτέ να το κάνουμε,
παίρνουμε μια ανάσα, και ΒΟΥΡ!

Α, ωραία, τώρα ανακουφίζομαι και μου φαίνεται λιγότερο δύσκολο αυτό το πλάνο...θα το επεξεργαστώ και θα το συζητήσω και με την ψυχολόγο μου στο επόμενο ραντεβού μας αν και θ' αργήσει λίγο γιατί θα λείψει με άδεια (ευτυχώς όχι πολύ)...

Ρε συ...πώς να πω σε άντρα γιατρό με λεπτομέρειες την σεξουαλική επίθεση π.χ. ή σεξουαλικά πράγματα που γίνονταν με τον πρώην που μ' έκαναν να νιώθω άσχημα; Ντρέπομαι τρομερά, παγώνω...και το θεωρώ και μη ηθικό...μου είναι τρομερά δύσκολο...με την ψυχολόγο μου επειδή είναι γυναίκα τα καταφέρνω κάπως καλύτερα...

Δεν δουλεύω καθόλου πια, έχω πάρει σύνταξη λόγω των ψυχικών μου θεμάτων...Όμως ο αδελφός μου έχει και βραδινές βάρδιες και ξέρω πόσο ρημάζει αυτό το βιολογικό ρολόι, όταν είναι από βραδινά ζορίζεται με τον ύπνο...