αυτη για μενα ειναι η γλωσσα της βαρεμαρας! :)
Printable View
σκεφτομαι πως ολη τη ζωη μου εκανα πραγματα που ευχαριστουσαν τους αλλους, πιεστηκα φοβερα και για το ευχαριστω πηρα το παρασημο της ανοιχτης παλαμης και μια απεραντη μοναξια.
σκεφτομαι οτι θα ηθελα να ειχα μια δευτερη ευκαιρια στη ζωη να αγαπησω τον εαυτο μου οσο του αξιζε.
Koυραστηκα να διαβαζω για πιπες.. Ποναω να διαβαω για εκλεισμους. Δεν το αντεχω το φορουμ σημερα. ΕΙμαι χαλια. Θελω ηρεμια και αγαπη. Αυτα.
στοιχιομένο φόρουμ... θέματα κλειδώνουν και μετά ξεκλειδώνουν :ΡΡΡ
σκεφτομαι αν απ'το 2004 και μετα ολα ειναι ενας ψυχαναγκασμος. αν το κοιταξει καποιος αντικειμενικα χωρις να με ξερει και να εχουμε μιλησει, δεν εχω κανει τπτ ουσιαστικο, αφου δεν βρισκω τπτ ενδιαφερον και δε νιωθω. μοναδικη παρηγορια βρισκω στη μουσικη και τις ταινιες. ειμαι ενας κατεστραμμενος χωρις συναισθηματα, αδειος... πραγματικο ΚΕΝΟ!
σε ευχαριστω, αλλα επετρεψε μου να ξερω καλυτερα τον εαυτο μου. αν κοιταξεις τη πορεια μου στο χρονο, θα διαπιστωσεις ενα ΚΕΝΟ απο το 2004 και μετα, λες κι εξαφανιστηκα απο παντου. ειναι λες και μου πηραν τη ψυχη, καθε θεληση να κανω το οτιδηποτε εκει εξω. ουσιαστικα αυτο που "γεμισε" ηταν το μυαλο μου κι οχι η ζωη μου αυτη καθαυτη. και πραγματικα δε ξερω πως να επιστρεψω στο "φυσιολογικο" και να ξαναγινω λειτουργικος κανωντας πραγματα καθημερινα, αφου και μια απλη εργασια πλεον μου φαινεται κοροϊδια και χωρις ουσια εδω στην Ελλαδα...
Oτι για καποιο λογο διαλεγω λαθους ανθρωπους να ερωτευτω............
Σκέφτομαι την αχαριστία, ο Θεός ή όπως αλλιώς τον λένε τα δίνει όλα σε κάποιους ανθρώπους και αυτοί έχουν πάλι παράπονο. Δεν θέλουν παραπάνω γιατί τα έχουν όλα και δεν ξέρουν τι να ζητήσουν. Καθημερινά προσπαθούν να βάλουν μόνοι τρικλοποδιά στον εαυτό τους για να κλαφτούν για ψύλλου πήδημα. Και σαν να μην φτάνει αυτό πάνε οι κουφάλες και κλαίνε στον ώμο των πεινασμένων, παραπονούμενοι για το αλάτι που έπεσε λίγο παραπάνω στο φαγητό!
σκεφτομαι ποσο δυσκολο ειναι για καποιους ανθρωπους που μπηκαν φυλακη και βγηκαν, να επανελθουν και να ξαναδουν τη ζωη φυσιολογικα οταν ξεφυγαν και την ειδαν αλλιως. ποσο νοημα να εχουν μετα οσα σε αναγκαζουν να κανεις, οταν ξερεις οτι δεν υπαρχει ελευθερια και με το παραμικρο μπορεις να ξανακαταληξεις μεσα ? ποια ειναι η ευχαριστηση που σου προσφερει η ζωη, με το να δουλευεις πχ σε μια κωλοδουλεια χειμωνιατικα εξω κοντα στη θαλασσα, με την οποια υγρασια και κρυο εχει, συν τους μαλακες συναδερφους και την ασχημη συμπεριφορα ? ή να βρεις την υποτιθεμενη αγαπη, παντα με ορους σαν ανταμοιβη γιατι το αλλο ατομο δε στη προσφερει χωρις να περιμενει κατι, που ολες παντα περιμενουν περισσοτερα απο σενα και δε σε δεχονται ποτε ετσι οπως εισαι. αντε μετα να μη σε πιασει απολυτη απαθεια και να μη ξαναπαρανομησεις ή ακομα χειροτερα να αυτοκτονησεις. οσοι βλεπουν τη ζωη θετικα μου φαινεται οτι ζουν στο κοσμο τους ακομα, στη φουσκα που τους επλασαν οι γονεις...
Επειδη δεν εχουν μαθει την λεξη "εκτιμηση"... Αυτοι οι ανθρωποι δυσκολευονται να την μαθουν και αμφιβαλλω αν θα υπαρχει στο λεξιλογιο τους. Επισης ειναι και απληστοι.. εχουν μαθει στα πολλα και αν χασουν εστω και το 0,0000001 % απο αυτα που εχουν παλι θα κλαφτουν!
Να ξερεις: Τα πολλα... τυφλωνουν τον ανθρωπο ακομα και αν τα απεκτησε και πολυ αργα στη ζωη του! Γι αυτο λιγα και καλα! Τα πολλα ισως ειναι καταρα...
Σκέφτομαι ότι τελείωσε το καλοκαίρι που ήταν το καλύτερο της ζωή μου μακρυά από τη κωλοδουλειά μου... και τώρα τα κεφάλια μεσα στη σκληρή καθημερινότητα...
*Αλλά τουλάχιστον με ωραίες αναμνήσεις από το καλοκαίρι. Καλό φθινόπωρο σε όλους!!!
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA A!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΤΙ ΣΚΑΤΟΜΕΡΑ ΘΕΕ ΜΟΥ!!!!!
Σκέφτομαι αυτό που μου είπε η τρελή πλην σοφή μητέρα μου χθες. Όταν τσιγκλάς τον γάιδαρο μυρίζεις τις πορδές του...Δυστυχώς αυτό έκανα και γω και τώρα έχω πεθάνει από την μπόχα. Άτιμα τετράποδα!
Γιατι ενω ολα ειναι τοσο ευκολα μου φαινονται τοσο μακρινα και δυσκολα ... Fucking mind you have some issues to solve.. :S
Τις 2 τελευταίες μέρες ξεφυλλίζω το βιβλίο που μου είχε συστήσει ο Πετραν , ( σκέφτομαι άρα αισθάνομαι ) χωρίς να το έχω διαβάσει καλά καλά με παρότρυνε να σκέφτομαι διαφορετικά
Μήπως λέω , μήπως είμαστε ότι σκεφτόμαστε ? η ότι μας λένε ?
τοσα λιγα μονο;
Πόσο χαίρομαι που είμαστε όλοι αγαπημένοι ξανά!
http://images.fanpop.com/images/imag...62_800_600.jpg
Το έχω το βιβλίο και νομίζω ότι είναι ο,τι καλύτερο κυκλοφορεί για την γνωσιακή και συμπεριφορική μέθοδο!
Κάθε άνθρωπος έχει υιοθετήσει έναν τρόπο σκέψης.
πχ η χ-Μαμά μόλις ακούει το παιδί της να βήχει σκέφτεται μήπως το παιδί της έχει αρρωστήσει, του βάζει θερμόμετρο, αρχίζει και σκέφτεται μήπως χθες που δεν του έβαλε μπουφανάκι κρύωσε, ανησυχεί μήπως το πιάσουν πάλι οι αμυγδαλές του που το ταλαιπωρούν τόσο....
η ψ-Μαμά ακούει το παιδί της να βήχει και σκέφτεται ότι το παιδί της μάλλον στραβοκατάπιε :Ρ (μα τι παράδειγμα!), του δίνει λίγο νεράκι και συνεχίζει τις δουλειές της.
Οπότε ο διαφορετικός τρόπος σκέψης μπορεί να διαφοροποιήσει τα συναισθήματα.
Η χ-Μαμά νιώθει άγχος ενώ η ψ-Μαμά είναι cool.
Σκέφτομαι, λοιπόν, άρα αισθάνομαι! Γνώμη μου είναι να το διαβάσεις προσεκτικά. Το βιβλίο σε βοηθάει να εντοπίσεις και να αλλάξεις τις σκέψεις εκείνες που σε καθιστούν δυσλειτουργικό και σου προκαλούν προβλήματα άγχους, κατάθλιψης κλπ.
Τον τρόπο που σκέφτεται ο καθένας τον έχει μάθει. Οπότε για να το πω απλά, πρέπει να ξεμάθει από αυτόν και να αρχίσει να σκέφτεται διαφορετικά (κατά την γνώμη μου πιο ρεαλιστικά). Στο βιβλίο υπάρχουν ασκήσεις που μπορείς να κάνεις (τις παρουσιάζει μάλιστα και με παραδείγματα από ανθρώπους που είχαν προβλήματα άγχους και κατάθλιψης ώστε να γίνουν πιο κατανοητές για όσους θέλουν να τις κάνουν) ώστε να το επιτύχεις αυτό.
σκεφτομαι οτι με οσα συμβαινουν δε με εχει βοηθησει και τοσο ο Θεος τελικα.
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.
γιατι να
πεφτω παντα στο ακαταληλο, το δυσκολο, το παρανομο, αυτο που δε πρεπει, και να μενω μονος τελικα ? δε βλεπει ή δε ξερει ο μαλακας εκει πανω τι μου ταιριαζει να μου το στειλει ταχυδρομικως ? αντε γαμησου ρε παλιομαλακα που παιζεις με τη ζωουλα μου, καριολη! :(
Δεν νομίζω πως ο τρόπος σκέψης μας αλλάζει με 5 10 πράγματα που θα διαβάσουμε σ' ένα βιβλίο. Και δεν μπορεί να βοηθήσει όλους γιατί ο κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του προβλήματα που πηγάζουν από διαφορετικά αίτια, μεταβάλλονται με διαφορετικό τρόπο στο χρόνο και επηρεάζονται από 1002 παράγοντες. Τρέχα γύρευε δηλαδή. Ένα βιβλίο δεν είναι η λύση.
Αυτό είναι ένα επίπονο και δύσκολο έργο που είναι ευθύνη καθαρά του ειδικού. Γι' αυτό και η σχέση ψυχιάτρου και ασθενή θα πρέπει να στηρίζεται στην εμπιστοσύνη και την ειλικρίνια. Και εννοείται στην υψηλή αξιολογική ικανότητα του ψυχιάτρου, πράγμα πραγματικά δυσεύρετο αν κρίνω από αυτά που έχω ακούσει κατά καιρούς και ήταν πραγματικά αποτρόπαια...