Έχεις απόλυτο δίκιο και συμφωνώ μαζί σου!!! Σ' ευχαριστώ! Ήδη έχω σταματήσει, ακόμη κι εγώ με κούρασα.
Printable View
... Και κανένα νεότερο.. Ούτε τον είδα από κοντά, ούτε του ξαναμίλησα στο διαδίκτυο. Μόνο μια καινούρια φωτογραφία κοιτάζω και ξανακοιτάζω, αλλά πρέπει να αντισταθώ, δε βγάζει πουθενά.
Ξέρω πως κανείς δε νοιάζεται γι' αυτό που γράφω, αλλά μέσα στην απέραντη μοναξιά που νιώθω ώρες ώρες, έχω την ανάγκη να το μοιραστώ και ας το διαβάσω εγώ και ο τοίχος μου!
δεν επιδίωξες να τον συναντήσεις ή δεν έτυχε ;
ορμα του ρε μην εισαι χαζη
οποιοσ φοβαται πεφτει κ κοιμαται
Μου λείπεις!!! Δεν υπάρχει άλλος... Ένας και μοναδικός εσύ... <3
Καλησπέρα... Δε θέλω να φανώ κακός άλλα αυτό που κάνεις είναι κάπως...δε μπορείς να λες για κάποιον ότι σου λείπει από τη στιγμή που δεν ήσασταν μαζί από την άλλη το ένας και μοναδικός....
Τι να πω σου εύχομαι να βρεις τη ψυχική δύναμη και να βγείτε για ένα καφέ..αλλιώς μην αναλώνεσαι ρε κορίτσι και μην περιμένεις αααααν τον συναντήσεις..πιες τώρα το καφεδάκι γιατί ίσως μετά θα είναι αργά και θα λες γιατί δεν το τολμούσα.....φιλικά.....:)
Αν δεν ήμουν "κάπως", δε θα ήμουν εδώ αυτή τη στιγμή. Έχω αρκετά ψυχολογικά και το ξέρω, απλώς δεν υπάρχει τρόπος να τα διορθώσω.
Θέλω να τον δω από κοντά, θέλω να μιλήσουμε έστω διαδικτυακά, αυτό εννοώ ότι μου λείπει. Και ναι, δεν μπορώ να κοιτάξω ή να σκεφτώ άλλον, συνέχεια στο μυαλό μου είναι αυτός, τι να πω τώρα, ψέματα??!
Προσπαθώ να μην αναλώνομαι, προσπαθώ, αλλά δε γίνεται!
Επίσης, δεν μπορώ να τολμήσω να του προτείνω καφέ, ακόμη και να δεχτεί θα είναι πολύ δύσκολη η θέση μου.
Να 'σαι καλά για την απάντηση :)
Λες να μη το ξέρω ρε κορίτσι.....όλοι έχουμε τα θέματα μας άλλος λίγο άλλος πολύ
από κει και πέρα αφού σου αρέσει τόσο πολύ κανε ένα βηματάκι...μικρό
μιλήστε έστω και στο διαδίκτυο και.αφησε αρκετό.χώρο ώστε να καταλάβει
ότι περιμένεις πρόσκληση για καφέ....χωρίς φυσικά.να καταλάβει ότι τον βλέπεις
και στον ύπνο σου.... ;-)
Να νιώθεις δυνατή και να πατάς στα πόδια σου γερά....
Ελπίζω να κάνεις αυτό που νομίζεις καλύτερο για σένα αλλά
είναι κρίμα να ταλαιπώρησε τόσο ρε παιδί μου....και εγώ μικρός
ήμουν ερωτευμένος με τη Μόνικα Μπελουτσι αλλά όταν κατάλαβα
ότι δεν έχει νόημα αυτή η σχέση την παράτησα... :p
Ελπίζω να το καταλάβω κι εγώ κάποια στιγμή και να ξεκολλήσω. Ίσως ναι, να μην έχει νόημα τελικά, αλλά πάντα βάζω το ενδεχόμενο στο μυαλό μου του να έχει νόημα. Γι' αυτό και δε θέλω να το αφήσω έτσι. Όταν αποφασίσω να του μιλήσω από κοντά, τότε θα ξεκαθαρίσουν όλα πιστεύω.
Μισή χαρά μου δίνεις και αυτή μου την παίρνεις πίσω :((((
Μιλα του ρε κοπελια....Τι εχεις ν χασεις δλδ.. Πες του εγω θα ειμαι σημερα στο μερος αυτο με μια φιλη μου.. Παρε και μια φιλη σου και πηγαιντε στο μερος που τον βλεπεις.. Ε δωσε του και τον αριθμο σου και πες του αν περασεις απο εκει παρε με να γνωριστουμε και απο κοντα επιτελους..Αμαν..τοσο απλο..μην τα μπερδευεις αλλο στο μυαλουδακι σου..Κριμα ειναι
Αυτα π γραφεις εδω απευθυνομενη σε γ ενικο προσωπο, γιατι δν κανονιζεις να τα απευθυνεις κ μπροστα του σε β ενικο? πολυ πλατωνικος ερωτας μ φερνει ολο αυτο βασικα :)
:) Lacrymosa, ναι είναι πλατωνικός και δεν ξέρω ούτε κι εγώ η ίδια τι θέλω και τι κάνω. Είναι σαν να εθίζομαι σ' αυτή την προσμονή και μου αρέσει να το τραβάω έτσι, να αφήνω το χρόνο να περνάει και να ελπίζω. Είναι άρρωστο ίσως, αλλά δεν ξέρω γιατί το κάνω.
Soldier4, φοβάμαι να του μιλήσω ευθέως γιατί απ' ό,τι ακούγεται θέλει να ακολουθήσει άγαμο βίο, αν είδες σε προηγούμενα ποστς μου. Οπότε δεν μπορώ να ομολογήσω τίποτα, μόνο να του δείξω με τον τρόπο μου ότι ενδιαφέρομαι.
...Και εκεί που πάω να τον ξεχάσω κάτι γίνεται και με γυρίζει πάλι πίσω, όπως είχα ξαναναφέρει.
Είχε ξανασυμβεί πριν από δύο μήνες, συνέβη και χθες. Πάνω που ήμουν βέβαιη πια ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα, τον συνάντησα τυχαία!!!! Μου κόπηκαν τα πόδια πάλι, όμως με τρεμάμενη φωνή και χαμηλωμένο βλέμμα τον χαιρέτησα(είπα ή τώρα ή ποτέ!).
Περίμενα όλη την υπόλοιπη ημέρα να μου στείλει ένα μήνυμα και να μου πει "Εσύ ήσουν?",(γιατί είχε δει φωτο μου πριν από ένα μήνα περίπου) και τελικά αργά το βράδυ μου έστειλε!!!! Δεν μπορείτε να φανταστείτε πώς ένιωσα. Είδα μια πολύ μικρή ελπίδα να αχνοφέγγει στο απόλυτο σκοτάδι μου. Αλλά πάνω που του έδειχνα πως θέλω να συνεχίσουμε την κουβέντα, εκείνος εξαφανίστηκε. Γι' αυτό και είπα παραπάνω "μισή χαρά μου δίνεις και αυτή μου την παίρνεις πίσω".
αχχχ αλκμηνη εισαι πολυ ρομαντικος τυπος!!!
Αλκμηνη μου¨) χωρις παρεξηγηση αλλα ο ανθρωπος εαν ειναι σε φαση να γινει παπας, απο αυτους που ακολουθοθν αγαμο βιο ,χωρις γυναικα και σεξ, αμα ειναι ετσι τον λυπαμαι παρα πολυ¨)¨) .
Φνταζομαι τωρα πως θα ειναι μεσα του ο κακομιρος, απο την μια θα θελει σαν ανδρας κι αυτος να ακουσει την φυση του, να βγει και να διασκεδαση με μια ομορφη κοπελα οπως καθε ανδρας,να ερωτευτει ,να καει σεξ! και απο την αλλη ειναι ο δρομος του Θεου οπου δεν το επιτρεπει κατι τετοιο! οπου ειναι εναντι σε καθε σεξουαλικη επαφη και γενικα σε καθε σωματικηυ σαρκικη ευχαριστηση!!
Υπαρχει και η περιπτωση ο τυπακος να σε βλεπει εσενα ως μια δοκιμασια απο τον Θεο!¨) χεχε, μπορει να σε βλεπει σαν τον σατανα οπου παει να τον αποτραβιξει απο τον δρομο της ιεροσυνης! να μην τον αφησει να γινει παπας και να ειναι ολο αυτο ενα τεστ!! φανταζεσαι οτι μπορει ο ανθρωπος να νομιζει κατι τετοιοιο?
Καλά τα λες! Το έχω σκεφτεί πάρα πολλές φορές. Ίσως γι' αυτό να μου μιλάει και μόλις δει ότι πάω να κάνω ένα βήμα παραπάνω, εκείνος να με αποφεύγει.
Όσο γι' αυτό που λες στην αρχή, δε νομίζω να τον ανάγκασε κανείς να ακολουθήσει άγαμο βίο, το επέλεξε(δεν ξέρω ακόμη σίγουρα) γιατί το ήθελε. Κάλλιστα θα μπορούσε να ακολουθήσει το δρόμο του Θεού με μια σύντροφο στο πλάι του.
Καρδιά πάντα στα δύσκολα μας πας. Δεν το γλιτώνουμε το κλάμα πάλι.... :(
Αυτό το θέμα θα έπρεπε να λέγεται και "Έρωτας δίχως αύριο". Τόσο καιρό ήλπιζα το ανέλπιστο... Το αποτέλεσμα; Άλλη μια απογοήτευση στο ενεργητικό μου. Καρδιά πότε θα πάψεις επιτέλους να με στέλνεις σε λάθος ανθρώπους???!? Περιμένω τη μέρα που θα χάσω κάθε συναίσθημα και νομίζω ότι αυτή η μέρα πλησιάζει...
Επιστρέφω πάλι στο θέμα μου. Πάνω που άρχιζα να το παίρνω απόφαση, κάτι έγινε και με γύρισε πίσω(συνέχεια αυτό γίνεται).
Τον συνάντησα πάλι σήμερα. Ήρθε και κάθησε δίπλα μου. Με ρώτησε κάτι άσχετο, του απάντησα και μέχρι εκεί, δεν είπαμε τίποτα άλλο.
Μετά με ρώτησε διαδικτυακώς αν ήμουν εγώ. Τι είναι αυτό τώρα? Τι σενάρια φτιάχνει το μυαλό μου, νομίζω μπορείτε να φανταστείτε. Αλλά δε θέλω, προσπαθώ να παραιτηθώ από την ιδέα. Γιατί μάλλον ιδέα μου είναι και δεν θα αντέξω να απογοητευτώ ξανά. Θα ήθελα πολύ κάποιος να μου δώσει μια αντικειμενική γνώμη? Γιατί το κάνει αυτό? Περιέργεια είναι??
Ερωτημάτων αρχή...
1)
ποιά τα λάθη σου που μετάνιωσες? έστω και επιγραμματικά αν θες γράψε για ποιά λάθη σου μιλάς.
2)
Φαίνεται ότι δεν έχεις σιγουρευτεί ότι πηγαίνει για διάκονος και μάλιστα άγαμος. Από τον Φλεβάρη γράφεις πως "νομίζεις" ή "έχεις ακούσει" τι θα κάνει στην ζωή του. Τι το ποιό απλό να τον ρωτήσεις? ιντερνετικά ή ζωντανά. Ξεκαθάρισέ το αυτό μέσα σου. Όπως και το τι ακριβώς σημαίνει για αυτόν το "θα γίνω παπάς και δεν θα παντρευτώ".
Προσωπικά εγώ ποτέ δεν κατάλαβα γιατί οι παπάδες πρέπει να είναι άγαμοι. Καταλαβαίνω τους ερημίτες. ΚΑταλαβαίνω τους μοναχούς. ΚΑταλαβαίνω τους εγκόσμιους έγγαμους. Αλλά τους άγαμους παπάδες δεν μπορώ να τους καταλάβω. Λες και είναι κακό το να έχεις ερωτικές σχέσεις ΚΑΙ ταυτόχρονα να έχεις την πίστη σου στο Θεό σημαία στην ζωή σου.
Τεσπα αυτό που σου λέω είναι γιατί δεν ψάχνεις την απάντηση σε κάτι που δεν είσαι σίγουρη.
3)
Στα δύο μυνήματά σου που παραθέτω σε ρώτησε για την in real life ταυτότητά σου
Τελικά του απάντησες?
4)
Μπορεί να παίξει το εξής σενάριο?
Βλέπεις 3 φορές την ταινία "you got mail". Μετά τον συναντάς. Του αποκρύπτεις κάθε πτυχή της ιντερνετικής σου ταυτότητας (δλδ δεν αποκαλύπτεις ότι έχετε μιλήσει στο νετ άρα για αυτόν είσαι μόνο ότι βλέπει μπροστά του). Του λές φάτσα κάρτα "ρε συ Κώστα, θέλω να πάμε παραλία το Σ/Κ. τι λές? Αν και δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομύριο να δεχτώ όχι για απάντηση."
Στην ερώτηση αυτή δεν έχεις δικαίωμα να απαντήσεις "όχι γιατί δεν μπορώ να πώ ψέμματα." Θα πείς την αλήθεια αλλά λίγο αργότερα
Αλκμηνη πιαστου την κουβεντα και μαθε και το ποτε θα γινει παπας. Πολυ το λιβανιζεις μου φαινεται και το πολυ το κυριε ελεησον το βαριεται κι ο παπας...εδω αλλες γυναικες εχουν κανει gay ν αλλαξουν προτιμησεις, κανε τα δικα σου και μη σκεπτεσαι το παπαδιλικι. Αυτα γινοντε αυθορμητα. Δεν ειναι αυτο που θα τον σταματησει.
Αλκμηνη, υπαρχουν αλλοι ανδρες που ενδιαφερονται για σενα αλλα εσυ δεν ασχολεισαι γιατι εχεις κολλησει στον ενδιαφερον σου γι αυτον τον τυπο?
δεν του ειπες οτι οντως εισαι εσυ που μιλατε στο φμ, οταν τον συναντησες?
Αλκμήνη, καλώς ή κακώς τις απαντήσεις στα ερωτήματα σου μπορεί να στις δώσει μόνο ο ίδιος, αν βέβαια τολμήσεις να βγεις έξω από το 'κρυφτούλι'. Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποια άλλη λύση :)
Έχει περάσει τόοοσος καιρός και ακόμα δεν είναι ξεκάθαρα τα στοιχειώδη.
Εγώ θα έλεγα πάντως, να σκεφτείς τι συμβολίζει για εσένα αυτός ό άνθρωπος. Νιώθεις ασφάλεια, νιώθεις ότι δεν θα σε κοροϊδέψει? Ή μήπως αφού εσύ έτσι κι αλλιώς δεν τολμάς να τον πλησιάσεις, όλη αυτή η ιστορία σε βολεύει, γιατί σε κρατά μακριά από πραγματικές σχέσεις και βέβαια μακριά από τον πόνο που μπορεί αυτές να προκαλέσουν? Λες ότι δεν θα αντέξεις να απογοητευτείς ξανά... όμως 1. έτσι απλά ξεγελάς τον εαυτό σου και 2. αν η ιστορία με αυτόν προχωρήσει, όσο πιο αργά αυτό συμβεί, τόσο πιο πολλές πιθανότητες θα έχεις να απογοητευτείς, ακριβώς επειδή θα υπάρχει μπόλικο φαντασιακό υλικό και κανένα 'τεστ της πραγματικότητας'.
Οπότε, δύο είναι οι δρόμοι 1. τολμάς να του πεις ότι θα ήθελες να γνωριστείτε καλύτερα ή 2. τον διαγράφεις από παντού στο διαδίκτυο κι από το μυαλό σου και στρέφεσαι αλλού. Νομίζω ότι χρειάζεται να αποφασίσεις να ξεπεράσεις όσα σε κρατάνε φοβισμένη και διστακτική :)
1) Νομίζω πως δεν αξίζει να αναφερθούμε σε αυτά αυτή τη στιγμή. Λάθη του παρελθόντος με άτομα που γνώρισα, βασίστηκα και εμπιστεύτηκα. Απερισκεψίες δικές μου, ανώριμες συμπεριφορές.
2) Ναι, αυτό ακούγεται γενικώς. Όμως κωλύομαι στο να τον ρωτήσω, γιατί δε θέλω να φανώ αδιάκριτη.
3) Του απάντησα βέβαια! Θα ήμουν χαζή αν δεν του απαντούσα, ενώ μου δόθηκαν οι ευκαιρίες. Το θέμα είναι γιατί με ρώτησε και τις δύο φορές που με είδε αν ήμουν εγώ. Και γιατί την τελευταία φορά που μας δόθηκε και η ευκαιρία να μιλήσουμε από κοντά, ήρθε στο ιντερνετ να με ρωτήσει αν ήμουν εγώ.
4) Αυτό χλωμό, αφού ήδη ξέρει ότι είμαι εγώ, και ναι, αυτό το τελευταίο που λες δεν μπορώ να το κάνω. Δεν μπορώ να ξεκινήσω μια γνωριμία βασισμένη στο ψέμα.
Το έχω σκεφτεί πολλές φορές κι έχω αναρωτηθεί. Ο άνθρωπος αυτός μου εμπνέει ασφάλεια, εμπιστοσύνη, και το είχα πει και σε παραπάνω ποστ μου. Κάπως έτσι νιώθω από τη μία. Και από την άλλη αυτό το "κρυφτούλι" όπως λες ίσως και να με βολεύει, κάτι το οποίο είχα ήδη πει και παραπάνω. Έχω μπει στη διαδικασία να αναρωτηθώ γιατί το κάνω όλο αυτό. Είναι γλυκό και ευχάριστο ώρες ώρες, αλλά μερικές φορές καταντά κουραστικό, νιώθω να πνίγομαι. Τώρα, μετά το τελευταίο συμβάν, όταν το σκέφτομαι νιώθω μια γλυκιά προσμονή, ότι ίσως να υπάρχει κάποια ελπίδα, και λίγο μετά λέω "ξύπνα! εξιδανικεύεις την κατάσταση. δε σημαίνει τίποτα το ότι σε ρώτησε αν είσαι εσύ! ούτε ο τρόπος που σε κοίταξε όταν βρεθήκατε από κοντά".
Από τους δύο δρόμους που μου λες, προτιμώ τον 1ο. Αν επιλέξω τον 2ο θα μου μείνει απωθημένο.
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, δεν θέλω να μάθω την αλήθεια, γιατί αν τη μάθω, τι θα έχω για να ονειρεύομαι μετά??? Το απόλυτο κενό...
(Έχω απαντήσει σε όλα τα ποστς σας, απλά είναι στην πίσω σελίδα)
γεια σ αλκμηνη..:)
καταρχασ να σ πω οτι φετος τελειωσα την πρωτη λυκειου οποτε δεν 3ερω κατα ποσο θα με ακουσεισ...
η γνωμη μου ειναι να ου ζητησεις καποια στιγμη να βγειτε απο κοντα..στ τσατ που μιλατε να του στειλεισ κατι του τυπου "σκεφτομουν να κανονιζαμε καμια μερα αν θελεισ να παμε βολτα γιατι η τυχη δεν ειν με το μεροσ μασ.." η κατι αλλο οτι σ βγει εκεινη την στιγμη... αν το αφησεισ θα σε αφησει...και τιποτα δεν α3ιζει να μενει ανεκπληρωτο!! καλυτερα να μετανοιωσεισ γ κατι που εκανεσ παρα γ κατι που δεν εκανεσ!!! εχω περασει κατι αντιστοιχο..θα μ πεισ ειμαι 16 χρονων..ε και? ο ερωτας δεν κοιταει ηλικιεσ..!!! εχω 5 χρονια που πεδευομαι με εναν ανθρωπο..ειπα οτι νοιωθω και ηρθαμε πολυ κοντα.. εκεινεσ οι μερεσ γ εμενα δεν μπορεισ να φανταστεισ ποσο ομορφεσ ηταν..βεβαια στ τελοσ ο καθενασ πηρε τον δικο του δρομο..αλλα δεν εχει σημασια..προσπαθησα!! ποτε δεν 3ερεισ τι θα γινει αν δεν προσπαθησεισ!! μην σκεφτεσαι το παπαδιλικι!!! μπορει να μετανοιωσει αν ερθετε κοντα..αλλα μην περιμενεισ την χειροτονια του γ να του το πεισ..βγειτε απο κοντα...μιληστε γνωριστειτε και μετα οταν νοιωσεισ ανετα την καταλληλη στιγμη μιλα του..δεν ειν κακο..:)
Λίγες σχέσεις αντέχουν "από κοντά", όταν η επαφή γίνεται από απόσταση. Και στο ίντρνετ ανοίγεσαι εύκολα, όπως παλιά με την αλληλογραφία, γιατί είναι δύσκολο σε πολλούς να εκφρασουν τις βαθιές σκέψεις τους κοιτόντας τον άλλον στα μάτια.
Σο εύχομαι το καλύτερο για τον έρωτά σου, όμως βαθιά στο μυαλό σου να κρατάς το ότι σε άκουγε στα πλαίσια του εκκλησιαστικού τομέα που θα ακολουθούσε.
Δυστυχώς δεν είναι τόσο εύκολη η όλη κατάσταση. Υπάρχουν πολλά εμπόδια και πολλές οι πιθανότητες να εκτεθώ ανεπανόρθωτα. Γι' αυτό προτιμώ να περιμένω για λίγο, να μην κάνω και φουλ επίθεση. Σ' ευχαριστώ για τις συμβουλές σου και βεβαίως και είναι πολύτιμες, όπως όλων! :)
Έχεις δίκιο, το ιντερνετ δίνει πολλές φορές λανθασμένες εντυπώσεις, όμως γενικότερα ξέρω πώς κινείται και στην έξω ζωή του. Δεν τον γνωρισα από το ιντερνετ, απλώς οι συνομιλίες μας ξεκίνησαν από εκεί. Ήταν ο μόνος τρόπος να τον προσεγγίσω. Να είσαι καλά, αν και χλωμό να υπάρξει ευχάριστη εξέλιξη, και φυσικά και με άκουγε γι' αυτό. Όμως το να ρωτάει συνέχεια από το ιντερνετ αν ήμουν εγώ αυτή που είδε, ε με βάζει σε σκέψεις, όπως και να 'χει. Και ειδικά αν θες κάτι πολύ, φτιάχνεις σενάρια επιστημονικής φαντασίας..