Μάλλον έχεις δίκιο, η ψυχολογία μου ήδη έχει γίνει χάλια.Quote:
Originally Posted by serios
Απλά ήλπιζα οτι μπορεί να υπάρχει μια περίπτωση να καταλάβει κάποια στιγμή.
Σας ευχαριστώ για την ειλικρίνεια σας πάντως
Printable View
Μάλλον έχεις δίκιο, η ψυχολογία μου ήδη έχει γίνει χάλια.Quote:
Originally Posted by serios
Απλά ήλπιζα οτι μπορεί να υπάρχει μια περίπτωση να καταλάβει κάποια στιγμή.
Σας ευχαριστώ για την ειλικρίνεια σας πάντως
Δεν ξέρω τι έχεις περάσει αλλά σε καταλαβαίνω. Είναι πολύ δύσκολο να μπορέσεις να σταθείς σε έναν άνθρωπο και να παίζεις συνεχώς με τα όρια σου. Εγώ το κατάλαβα ήδη κι ας μην δεν είχα προηγούμενη εμπειρία με ψυχικές νόσους, ότι κόντεψα να ξεφύγω και εγώ.Quote:
Originally Posted by anxious4ever
εφοσον βλεπεις οτι το ζητημα του τυπου σε ξεπερναει κ σε βγαζει εσενα κ το δικο σου μυαλο, εκτος οριων...γιατι επιμενεις τοσο\?Quote:
Originally Posted by elisabet
ειπαμε να αγαπαμε αλλα οχι κ να αυτοκαταστρεφομαστε...
ναι εχω περασει ασχημα με τυπους οι οποιοι παραλιγο να καψουν κ μενα αλλα ξεφυγα...αφου πρωτα καηκα ομως κ γω..
ο πρωην μου ηταν πρεζακι....δεν χρειαζεται να σου πω πολλα , καταλαβαινεις τι περασα.
+ η ψυχοθερπεια μου εμαθε να σεβομαι τον εαυτο μου κ να απομακρυνομαι απο καταστασεις που θα μου κανουν κακο.
το θεμα ειναι οτι ο τυπος ειναι ο.τι ειναι...κ αυτος θα ειναι κ δεν θα αλλαξει αν δεν κανει κατι..
ερωτω λοιπον εσενα..ποιος ο λογος να θελεις στη ζωη σου να το παιζεις νοσοκομα? κ ποιος ο λογος να μπλεκεις με τετοια ατομα? προφανως υπαρχει υποβαθρο που θα πρεπε να το ψαξεις καλα μεσα σου, για να δεις τι κομματι σε εκφραζει εσενα κ μπλεκεις με τετοια κατασταση.
αυτο ειναι που σε μπερδευει , ελισαβετ.Quote:
Originally Posted by elisabet
και παλι δεν το καταλαβες, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ. δεν ειναι χαζος. το ειπες και μονη σου οτι ειναι και πολυ εξυπνος.
ειναι ασθενης. χρειαζεται θεραπεια κι οχι καποιον να του εξηγησει. οι λογικες εξηγησεις δεν περνανε μεσα του. εχει δικο του φιλτρο διαστρεβλωσης σε οτι συμβαινει που οφειλεται στο οτι δεν παιρνει αγωγη κι οχι στο οτι ειναι χαζος.
ο σειριος στα ειπε καταπληκτικα.
Αυτό που έπαθα στην αρχή anxious είναι ότι δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω ή να αποδεχθώ οτι έχει πρόβλημα. Σε σας αυτό μπορεί να φαίνεται γελοίο περιγράφοντας σας τώρα την συμπεριφορά του και έχοντας τις εμπειρίες που έχετε, για μένα όμως ήταν κάτι εντελώς αναπάντεχο και κάτι που δεν μπορούσα να διανοηθώ καν! Ήταν ένας άνθρωπος με τον οποίο σχεδιάζαμε να μετακομίσουμε μαζί και με τον οποίο ήμουν ενθουσιασμένη! Όλα έγιναν από τη μια μέρα στην άλλη. Οπότε η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι σαφώς έπρεπε να χωρίσουμε γιατί δεν θα μπορούσα να είμαι με κάποιον που δεν με εμπιστεύεται, και αυτό έκανα αμέσως μόλις μου τα είπε, αλλά από την άλλη μη θέλοντας να δεχτώ οτι είναι άρρωστος προσπαθούσα να βρω άλλες πιθανές εξηγήσεις. Σκεφτόμουν ας πούμε οτι μπορεί να είναι κάτι παροδικό, ήταν γενικά δύσκολη περίοδος για αυτόν, είχε πιεστεί πολύ με τα επαγγελματικά του, οικονομικά και διάφορα άλλα και αρχικά το απέδωσα εκεί. Συν οτι κατηγόρησα τον εαυτό μου και την σχέση μας. Πίστευα πως μόλις χωρίζαμε θα ηρεμούσε και θα επανερχόταν στα φυσιολογικά του.
Όταν είδα ότι ούτε αυτό δούλευε και εκείνος ενώ είχαμε αποφασίσει πως χωρίσαμε κι απλά δεν είμαστε εχθροί άρα μπορούμε να κρατήσουμε μια επαφή, συνέχιζε να κάνει παράλογα σενάρια, απευθύνθηκα σε ψυχοθεραπευτή. Αυτός μου είπε πως κάτα πάσα πιθανότητα ο άνθρωπος αυτός έχει πρόβλημα και πως έπρεπε να αποστασιοποιηθώ και αυτό προσπαθώ να κάνω αλλά τον νοιάζομαι. Δεν μπορώ να αδιαφορήσω εντελώς. Αυτό που έχω καταφέρει είναι να του βάλω ένα στοπ σε αυτά που μου λέει. Δηλαδή του ξεκαθάρισα οτι αν θέλει να συνεχίσω να του μιλάω, δεν θέλω να ξανα ακούσω τίποτα για το παρελθόν και τη σχέση μας και τα σενάρια του. Οτι αν χρειαστεί την βοήθεια μου, θα την έχει, άλλα όσο εκείνος δεν βοηθάει τον εαυτό του δεν θέλω να με μπλέκει σε αυτό.
Στο κομμάτι που λες για μένα και το γιατί θέλω να γίνω νοσοκόμα κτλ, ναι έχεις δίκιο, έχω μια τέτοια τάση. Δεν είχα σχέση με τέτοια θέματα ξανά, αλλά από μικρή απο διάφορα άλλα βιώματα που είχα, έμαθα να φροντίζω τους άλλους και όχι οι άλλοι εμένα. Αλλά τώρα είμαι στη φάση που το δουλεύω αυτό, γιατί βαρέθηκα να ζω έτσι και θέλω να με φροντίσω και μένα κάποια στιγμή.
Remedy νομίζω σε κάλυψα και σένα με αυτά που έγραψα.Σας κουράζω, αλλά είχα και έχω πλήρη άγνοια για τέτοιες ασθένειες οπότε αυτό που για σένα είναι τόσο προφανές και αυτονόητο για μένα δεν είναι.
ενταξει μια χαρα τα σκεφτεσαι..νομιζω ο καθενας που δεν ξερει απο αυτα θα αντιδρουσε με τον ιδιο τροπο..στην αρχη ολοι μας εθελοτυφλουμε γιατι ποναμε κ δεν θελουμε να πιστεψουμε πραγματα..
το οτι διαλεξες να κανεις ψυχοθεραπεια θα σε βοηθησει κ με αυτην την ιστορια αλλα κ προσωπικα να εξελιχθεις κ να μαθεις ακριβως τι θελεις κ να επιλεγεις ανθρωπους που ταιριαζουν σε σενα κ τα μετρα σου..κ φυσικα θα μαθεις να σταματας οταν θα πιανεις τον εαυτο σου οτι γινεται νοσοκομα.
εκανες την σωστοτερη επιλογη κ συνεχισε στο ιδιο μοτιβο.
οσο γι αυτον τον ανθρωπο μπορεις να βοηθας αλλα με ορια κ γενικως κρατα τις αποστασεις σου..μη παιρνεις πανω σου ο.τι δηποτε σε βαραινει...δεν ευθυνεσαι εσυ το ξαναλεω για οσα εγιναν κ δεν ωφειλεις σε κανεναν παραπανω απο το ανθρωπινο επιπεδο.
Σε ευχαριστώ πολύ anxious για τα καλά σου λόγια, να σαι καλά.
Πραγματικά με βοηθάει πολύ η ψυχοθεραπεία σε αυτή τη φάση αν και με τον εαυτό μου νομίζω οτι έχω δρόμο ακόμα. Αυτή η ιστορία με πέτυχε πάνω που είχα αρχίσει να αφήνομαι και να χαίρομαι επιτέλους μετά από χρόνια δυσκολιών και μου ρθε λίγο κάπως, αλλά νομίζω οτι θα την βρω την άκρη.
ολα τα ξεπερναει ο ανρθωπος..κοιτα τωρα να δουλεψεις με εσενα κ να εισαι εσυ καλα ! καποια στιγμη θα ερωτευθεις ξανα κ θα ειναι ακομα πιο ωραιο..στο εγγυωμαι..:)
Κοίταξε Ελισάβετ εμείς δε μπορούμε να κάνουμε εύκολα σχέση ας πούμε εγώ έχω να κάνω σχέση δέκα χρόνια να σου πω λίγο δηλαδή για να καταλάβεις άμα είσαι συνειδητοποιημένος πρώτα σε νοιάζει πως θα επιβιώσεις και μετά οι έρωτες ας πούμε εγώ δουλεύω παίρνω τριακόσια ευρώ και το λέω γιατί λέω άμα αλλάξουν τα πράγματα με την οικονομία θα επιβιώσω αυτό είναι το δικό μου σκεπτικό και γιατί το λέω αλλά ο ρατσισμός να ξέρεις είναι στα ύψη δηλαδή άμα τους δεις πως φεύγουν όταν το λέω θα καταλάβεις γενικά παίζει πολλή βλακεία εκεί έξω οπότε δύσκολα τα πράγματα
Δεν ξερω με τι εχεις διαγνωστεί elis αλλα το οικονομικό ειναι προβλημα για ολους πια πόσο μάλλον για κάποιον που έχει να αντιμετωπίσει και τέτοια θέματα!
Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω αν θα διάλεγα να κάνω σχέση με κάποιον που θα είχε τέτοιο θέμα, δεν θέλω να πω ψέματα. Κι αυτό γιατί η εμπειρία που είχα με τον φίλο μου, ήταν πραγματικά τραυματική για μένα και δεν ξέρω αν μπορώ να σηκώσω τέτοιο βάρος ή τελικά θα κάνω κακό και στον άλλο. Η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική όμως νομίζω και παίζει ρόλο πως το αντιμετωπίζει ο καθένας.
Ο φίλος μου πχ αρνιόταν οτι είχε πρόβλημα, το έριχνε σε μένα! Κόντεψα εγώ να πάω σε ψυχίατρο για να επιβεβαιώσω οτι είμαι καλά γιατί ένιωθα οτι θα τρελαθώ! Αν είχε αποδεχθεί το πρόβλημα του και μου το εξηγούσε και έπαιρνε την θεραπεία του, δεν ξέρω πώς θα ήμουν.
Από το στόμα σου....!!! :) Δεν τον έχω ευκολο τον έρωτα, δε μου συμβαίνει συχνά, αλλά φαντάζομαι κάποια στιγμή θα ξανάρθει!Quote:
Originally Posted by anxious4ever
ε φυσικα θα ξαναρθει..κ απο κει που δεν το περιμενεις..χαλαρωσε πρωτα, ξεπερασε οσα εγιναν..γιατι ειχες απωλεια..
κ οταν θα γιανεις κ θα χαλαρωσεις τσουπ θα ρθει κ το καλο παιδι πανω στο αλογο....χεχε..:p
Τι να πω.. θα μου πάρει καιρό μάλλον. Ακόμα δεν έχω καταλάβει καλά καλά τι έγινε. Ήταν μεγάλο το σοκ. Να φανταστείς όταν μου τα είπε στην αρχή, άρχισα να γελάω γιατί νόμισα οτι μου κάνει πλάκα για να με τρομάξει!Quote:
Originally Posted by anxious4ever
Αυτό που δεν μπορώ να χωνέψω είναι πώς κατάφερνε και το έκρυβε τόσο καλά! Πώς γίνεται δηλαδή μέχρι και την προηγούμενη μέρα να είμαστε μαζί, να δείχνει φουλ ερωτευμένος και ξαφνικά από μια αδιαθεσία που μου είπε οτι ένιωθε τη νύχτα και δεν κοιμήθηκε μαζί μου στο κρεβάτι, να ξυπνήσω το πρωί και να δω άλλον άνθρωπο!
Πάντως τώρα που το σκέφτομαι (εσύ νομίζω το ανέφερες σε προηγούμενο ποστ και με έβαλες σε σκέψεις) νομίζω οτι όντως είχε κάπως παράξενη συμπεριφορά στο σεξ τελευταία.
Νιώθω εντελώς ηλίθια που δεν ψιλιάστηκα τίποτα!
μηπως εχετε δαιμονοποιησει καπως το ολο θεμα...
από ότι λες ο πρωην εχει σημαδια ψυχωσης.. μια ασθενεια είναι (αν είναι) που διορθώνετε με μερικα χαπακια...
χωρις να θελω να σε κανω να νοιωσεις ενοχες.. αν ο φιλος σου ειχε παθει καρκινο... η κανα καρδιακο επεισοδιο... η δεν ξερω εγω τι άλλο θα τον αφηνες? μην νομιζεις ότι εχει μεγαλη διαφορα...
απλα από ότι φαινετε δεν ειχες δεθει μαζι του αρκετα ώστε να μεινεις
θεωρω οτι ειναι δυσκολο γιατι η ψυχωση χτυπαει την συνενοηση κ την επικοινωνια..ωστοσο οσοι την ελεγχουν με γιατρο κ ειναι θετικοι...τοτε ναι μπορουν να κανουν τα παντα..
αν ο γκομενος μου παθαινε κατι σοβαρο...επειδη ειμα στε κ μαζι 7 χρονια(παναγια μου να ναι καλα)..
δεν θα τον αφηνα..αν ομως παθαινε ψυχωση..ναι θα ημουν μαζι του...δεν θα τον αφηνα..αλλα αν επειδη νομιζε οτι εγω κανω κακο σε αυτον με κυνηγαγε με ενα μαχαιρι..εκει θα εκανα την καρδια πετρα κ θα τον αφηνα.
δνε ειναι εφικτο οταν νιωθει ο αλλος συνεχεια οτι θα σου κανει κακο να μπορεσεις να εισαι μαζι του.
τωρα αν παθαινε κατι σωματικο...οχι δνε θα τον αφηνα με τιποτα!!! ισα ισα! θα ημουν μαζι του παντου κ συνεχεια!!
γιατι?πολυ απλα δεν θα φοβομουν μη μου κανει κακο.
καλο ειναι να ειμαστε ρεαλιστες.
τον τοτε γκομενο που με κυνηγαγε να με σφαξει επειδη νομιζε οτι ημουν η ΕΛΕΝΑ..οχι ρε φιλε..ουτε καν διαθεση εχω να βοηθησω..να πα να γαμηθει αληθεια..που κοντεψα να σκοτωθω με την μηχανη κ να με κλαιει η μανα μου, που με κυνηγαγε κ δεν φροντισε να μου πει οτι εχει θεμα κ παιρνει χαπια ή οτι εχει ψυχωση.
+ τον αλλον τον πρεζακα επισης ο οποιος εμαθα αργοτερα (αφυο πρωτα με εκαψε κ εφαγα κ χαστουκια κ με παραμυθιαζε κοιλας ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΠΑΙΡΝΕ ΛΕΦΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ μου για να παει να γινει), οτι ηταν πρωην χρηστης ηρωινης , ειχε κανει αποτοξινωσεις κ οταν με γνωρισε ηταν καθαρος..κ μετα απο 3 χρονια εκανε υποτροπη κ τον επιασα στα πρασα να παιρνει ηρωινη!! οχι πες μου! γιατι να μεινω μαζι τους ? κ γιατι να τους λυπηθω..
εγω που εχψω αυτοανοσο το ειπα στον συντροφο μου μολις τον γνωρισα οτι εχω αυτοανοσο..
ΑΥΤΟΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΑ ΛΕΝΕ¨???? ΠΡΕΠΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΨΟΥΝ Κ ΜΕΤΑ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΟΥΝΕ???
οι σχιζο που είναι επικινδυνοι ειτε για τους αλλους ειτε για τον ευατο τους δεν είναι περισσοτεροι από τους ''νορμαλ''... το παραληρημα φευγει μολις πιασουν τα χαπια... δεν διαφωνω μαζι σου ότι είναι δυσκολο... θα σε περεπεμπα στην ζωη που εγινε ταινια του τζον νας...Quote:
Originally Posted by anxious4ever
ότι πρεπει να υπαρχει ειλικρινεια από την αρχη συμφωνω 100%
Άσε τις ενοχές δεν τις γλιτώνω τις νιώθω και από μόνη μου!
Έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό που λες, έχω κάνει άπειρες φορές αυτή τη σκέψη "αν είχε καρκίνο θα τον χώριζα;"
Τι μπορώ να κάνω όμως όταν ο εχθρός στο δικό του μυαλό είμαι εγώ; Προσπάθησα με νύχια και με δόντια να τον πείσω να δει έναν ψυχίατρο, του πρότεινα να πάμε μαζί, να δει και μένα ο ψυχίατρος μιας και ισχυριζόταν οτι ήταν δικό μου το θέμα. Μου έβρισκε δικαιολογίες τα λεφτά. Του πρότεινα να του δώσω εγώ τα χρήματα - παρόλο που δεν μου περισσεύουν, ούτε αυτό το δέχτηκε! Έψαξα και του βρήκα εγώ ψυχίατρο με τον οποίο συνεννοήθηκα να πληρώνω εγώ χωρίς εκείνος να το ξέρει μήπως και ήταν εγωιστικό το θέμα και δεν ήθελε να πάρει λεφτά από μένα, ούτε αυτό το δέχτηκε! Πες μου εσύ τι άλλο θα μπορούσα να κάνω;Να κοιμάμαι με κανένα μαχαίρι κάτω από το μαξιλάρι μου; Γιατί ο ίδιος μου το παραδέχτηκε σε στιγμή ηρεμίας οτι υπήρχαν στιγμές που ήθελε να μου κάνει κακό!
Ακόμα κι αν μπορούσα να αντέξω αυτό το ψυχολογικό βάρος - που δεν μπορούσα από οτι αποδείχθηκε γιατί κόντεψα να φρικάρω- την σωματική μου ακεραιότητα πώς θα την διασφάλιζα; Κι άσε την δική μου, των δικών μου ανθρώπων; Γιατί έγω αυτό σκέφτηκα πρώτο! Ανακάτευε κι άλλους ανθρώπους εκτός από μένα! Είχε ψάξει και είχε βρει στοιχεία για όλους τους φίλους/ες μου και την οικογένεια μου!
Πάντως κι ο δικός μου ήταν πρώην χρήστης και είχε κάνει αποτοξίνωση. Αυτό μου το είχε πει από την αρχή, αλλά για ψυχικές νόσους δεν είχε πει κουβέντα. Μου είχε πει μόνο οτι είχε κάνει ψυχοθεραπεία πριν χρόνια γιατί τον ενδιεφερε το θεμα, το έπαιζε πλήρης γνώστης των ψυχολογικών θεμάτων. Το μόνο θεμα που είχε αναφερει για τον χαρακτήρα του ως προβλημα ήταν ο θυμός που υποτίθεται είχε μάθει να ελέγχει με τα χρόνια.Quote:
Originally Posted by anxious4ever
Μπαφους μάλλον έκανε το φιλαράκι σου με τα φάρμακα δεν τα έχεις αυτά αν έπαιρνε
Quote:
Originally Posted by elis
Οχι το αποκλείω να έπαιρνε φάρμακα κι αν ήξερε την ασθένεια του, ήταν κατά των φαρμάκων γενικά, πίστευε σε πιο εναλλακτικές θεραπείες έτσι κι αλλιώς.
Για τους μπάφους δε το αποκλείω, το είχε αρνηθεί βέβαια και ούτε έπεσε κάτι στην αντιληψη μου όσο ήμασταν μαζί. Εννοώ οτι υπήρχαν διαστηματα, στις διακοπές πχ, που ήμασταν επί 10 μέρες όλη μέρα μαζί.εκεί αποκλείεται να έκανε!
η ψυχωση προκλειεται απο πολλα....οπως αγχος,στεναχωρια,καταθλιψη ...και βεβαιως απο ναρκωτικα...οπως χορτο,κοκα,Lsd ,madma λογικα κατι απο αυτα εγινε.....
τωρα εσυ αμα θες να τον βοηθησεις πραγματικα αμα θες απλα ψηστον να παει σε εναν ψυχιατρο...οπωσδηποτε...
τ μιλας η οχι τωρα?
δεν το εχω διαβασει ολο το κειμενο γι αυτο ρωταω
Η τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν πριν λίγες μέρες που έγινα σκληρή μαζί του και του είπα οτι δεν αντέχω άλλο αυτή την παράνοια, οπότε ή θα πάρει βοήθεια ή να την κρατήσει για την πάρτη του. Ακούγεται πολύ σκληρό και σιχάθηκα τον εαυτό μου που του το είπα, αλλά δεν έβρισκα άλλη λύση. Εγώ του έλεγα να πάμε σε ψυχίατρο κι εκείνος μου έλεγε να πάμε σε εισαγγελέα γιατί μας παρακολουθούν κτλ κι αφού δεν το δέχομαι είμαι και εγώ μέρος όλου αυτού.Quote:
Originally Posted by nick190813
Αλλά δοκίμασα ο,τι τρόπο είχα για να τον πείσω να πάει, δεν δέχεται. Νομίζω οτι κατα βάθος ξέρει τι θα του πει ο ψυχίατρος για αυτό δεν θέλει να πάει. Μου το είπε από μόνος του οτι όλα αυτά τα σενάρια είναι παρατραβηγμένα κι άμα τα πει στον γιατρό θα τον περάσει για τρελό και θα του δώσει φάρμακα.
Αυτό που με στεναχωρεί είναι οτι εκεί που ζει αυτή τη στιγμή δεν έχει κάποιον δικό του κοντά φίλο ή συγγενή οπότε πολύ πιθανόν οι δικοί του να μην έχουν πάρει χαμπάρι τι γίνεται για να τον βοηθήσουν με κάποιο τρόπο κι εγώ δεν έχω τρόπο να ενημερώσω κάποιον. Τον παρακάλεσα να μιλήσει έστω στους δικούς του ή σε φίλους, δεν ξέρω αν το έκανε. Και δεν ξέρω κι αν χειροτερεύει αυτό το πράγμα ή πού μπορεί να βγάλει. Τις τελευταίες μέρες ας πούμε δεν πήγαινε στην δουλειά γιατί "μάζευε στοιχεία" μου είπε! Δεν άντεξα να ρωτήσω τι στοιχεία εννοούσε αυτή τη φορά!
ακουσε με η ανθρωποι που εχουν αυτο το πραγμα περνανε πολυ ασσχημα...ειναι παρα μα παρα πολυ δυσκολο να το δεχτουν...Quote:
Originally Posted by elisabet
και δεν πρεπει να το πει σε φιλους γτ μπορει να τον κανουν περα η να τον κοροιδευουν η να μαθευτει σ ολον τον κοσμο....οποτε μην τον παροτρυνεις να παινει γνωστους και φιλους...
εσυ πρεπει να τον πεισεις να παει εαν θες να τον βοηθησεις....απλα πες του παμε μια φορα δεν εχεις να χασεις τιποτα....αμα δεν εχεις τιποτα απλα τα χαπια δεν θα κανουν τιποτα και τα κοβεις σε μια εβδομαδα αμα δεν δεις να καλυτερευεις .....για δοκιμη πες του....αλλιως μιλα με τους γονεις...φιλους οχι ,ειδικα αμα δεν ειναι και κολλητοι..φιλοι ζωης δλδ...
γενικα εσυ οτι και να του πεις δεν θα σ πιστεψει..οποτε τσαμπα προσπαθεις απλα πες του να παει σε γιατρο και να παρει τα χαπια για δοκιμη..
Του είπα για τους φίλους του, έναν -δύο βασικά, δεν ξέρω να είχε άλλον, ελπίζοντας οτι αφού εγώ ήμουν ο εχθρός και δεν με πίστευε, οτι μπορεί να πίστευε τους φίλους του αν του λέγανε οτι όντως κάτι δεν πάει καλά, δεν στέκουν αυτά που λες, πήγαινε σε έναν γιατρό. Αρχικά μου είπε οτι δεν τους εμπιστεύεται για να τους τα πει. Μετά κι αφού επέμενα, δεν ξέρω αν μου είπε ψέματα ή αλήθεια, πάντως είπε οτι τον αμφισβήτησαν αλλά δεν μετράει η γνώμη τους γιατί πάντα τον αμφισβητούσαν! Κι αυτό καινούργιο ήταν γιατί μέχρι τότε ειδικά για τον έναν φίλο του μιλούσε πάντα με καλά λόγια και ήξερα οτι τον βοηθούσε γενικά.
Στην οικογένεια του δεν ξέρω αν θα βοηθούσε να μιλήσει κάποιος, είναι και μεγάλοι άνθρωποι και γενικά δεν είχαν καλές σχέσεις, είχε μεγαλώσει σε πολύ δύσκολο οικογενειακό περιβάλλον.
Εγώ όταν του έλεγα για γιατρό ξέρεις τι πίστευε; Οτι θα έχω συνεννοηθεί με τον γιατρό για να τον βγάλουμε τρελό! Κι οτι αυτός έχει κάνει χρόνια ψυχανάλυση και έχει πάρει δίπλωμα από τους γιατρούς και τα ξέρει καλύτερα από αυτους!
δεν ξερω αμα δεν πειστει να παει πρεπει καποιος να τηλεφωνησει να του κανουν εισαγωγη ..απο οικογενεια....αλλιως ειναι καμενο χαρτι...
εκτος...και αμα πας εσυ και σου δωσει χαπια...και του τα πετας μεσα στο φαι/ροφημα....δεν ξερω κατι τετοιο...
δεν ξερω κιολας αμα θες οντως να τον βοηθησεις...εχεις τα ψυχικα αποθεματα?γτ ειναι δυσκολο.....τον αγαπας?
Ε αυτό δε νομίζω να γίνεται, να δώσει γιατρός σε άνθρωπο χάπια χωρίς να τον έχει δει. Κι εγώ δεν είμαι γιατρός, μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω. Ο ψυχοθεραπευτής που απευθύνθηκα απλά υποθέσεις έκανε κι αυτός από τις δικές μου περιγραφές για κάποια ψύχωση ή διπολική.
Μόνο στο δικό του χέρι είναι πια και μπορεί να σου φανεί γελοίο, αλλά το πιστεύω πως θα τα καταφέρει, έχει περάσει πολλά και βγήκε νικητής, δε του αξίζει όλο αυτό που ζει τώρα και το πιστεύω οτι αργά ή γρήγορα θα ζητήσει βοήθεια. Εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω τώρα είναι να προσεύχομαι για αυτόν κι αν ζητήσει την βοήθεια μου θα την έχει αλλά μέχρι τότε έχω να μαζέψω τα δικά μου κομμάτια.
αυτο το οποιο περιγραφεις αυτη τη στιγμη για αυτον τον ανθρωπο. εννοω γι αυτο που εχει παθει...λεγεται παρανοειδης επεξεργασια..κ δεν αποκλειεται πιο μετα να κανει ψυχωση..Quote:
Originally Posted by elisabet
συνηθως η ψυχωση παρουσιαζεται με ιδεες τις οποιες ο αλλος πιστευει απολυτα, παρακολουθησης, μανιας καταδιωξης κλπ..
ειναι σοβαρο κ χρειαζεται παρακολουθηση.
αν ειναι οντως πεπεισμενος οτι τον παρακολουθουν κλπ κλπ..σιγουρα θελει βοηθεια.
εγω στη θεση σου θα προσπαθουσα να βρω τους γονεις του...
με καθε τροπο να τους μιλησω.
ειναι θεμα υγειας κ ζητημα ζωης κ θανατου που λενε. κανε αυτο το χρεος κ μη κανεις τιποτ αλλο.
εγω οταν επιασα τον φιλο μου να κανει πρεζα αμεσως το ειπα στους γονεις του.
μπορει να σε μισησει....αλλα πιστεψε με καλο θα του κανεις.
κ συ θα νιωσεις πιο ανετα με ολο αυτο...θα νιωσεις οτι εκανες το χρεος σου κ οτι βοηθησες κ γλιτωσες εναν ανθρωπο.
Εγώ μετά από ψάξιμο και χωρίς να έχω τις γνώσεις, βρήκα οτι πολλά χαρακτηριστικά ταιριαζαν με παρανοειδή διαταραχή. Τα υπόλοιπα περί ψύχωσης κτλ μου τα είπε ο ψυχοθεραπευτής υποθέτοντας βέβαια και αυτός αφού βασίζοταν μόνο στις δικές μου περιγραφές.Quote:
Originally Posted by anxious4ever
Ο ίδιος, επειδή το συζητήσαμε πάρα πολύ, μου είπε οτι αυτά τα σκέφτεται απλά σαν ενδεχόμενο. Οτι δεν είναι σίγουρος δηλαδή. Μάλιστα μου είπε οτι αυτό που τον τρέλαινε ήταν η πιθανότητα να μην ισχύουν και να με αδικεί και να χαλάει αυτή τη σχέση χωρίς λόγο. Στην προσπάθεια μου λοιπόν, να βγάλω τον εαυτό μου και τα συναισθήματα μου για εκείνον απέξω και επειδή πιστεύω πολύ, άσχετα από την ασθένεια, οτι ο καθένας μας κατά βάθος ξέρει ποιο είναι το καλύτερο για τον εαυτό του, τον ρώτησα τι πιστεύει εκείνος πως πρέπει να γίνει για να νιώσει καλύτερα. Μου είπε οτι αν σταματούσε αυτή η ιστορία με μας οτι θα ηρεμούσε και δεν θα είχε λόγο πια να σκέφτεται τέτοια. Έτσι συμφωνήσαμε να διακόψουμε. Έτσι όπως το ακους, αποκλείεις την περίπτωση να είχε δίκιο; δηλαδή αποκλείεται το πρόβλημα να ήταν όντως η σχέση (και ότι μπορεί αυτή να πυροδότησε μέσα του) κι όταν αποστασιοποιηθεί από αυτή, να γλιτώσει τα χειρότερα;
Για τους γονείς του που λες, δεν έχω τρόπο να τους βρω. Μόνο έναν φίλο του είχα γνωρίσει αυτό το διάστημα που κι αυτόν όμως δεν θυμάμαι το επίθετό του για να τον βρω.
ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να ηταν το προβλημα του η σχεση.Quote:
Originally Posted by elisabet
επσης αλλο "πυροδοτησε" (κατι που ηδη υπαρχει), κι αλλο να ΕΙΝΑΙ το προβλημα.οταν υπαρχει τεοτιου ειδους διαταραχη, μπορει να την πυροδοτησει το ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ συγκινητικο. αυτο δεν σημαινει οτι ειναι η αιτια.
μα απ οτι λες εδω, κι ο ιδιος προτεινε να διακοψετε! εγω νομιζα οτι εσυ απομακρυνθηκες.
επομενως ολα καλα. δεν ξερω γιατι ασχολεισαι ακομα.
δεν ειχες πει μεχρι τωρα οτι εκεινος προτεινε να διακοψετε.
υπαρχει καμια περιπτωση να επαιζε θεατρο για να διακοψετε ανωδυνα?
αν λεω αν ηταν η σχεση σας που πυροδοτησε αυτη τη στιγμη το επεισοδιο του καποια αλλη στιγμη στη ζωη του θα το πυροδοτησει κατι αλλο αν μιλαμε για ψυχωση.επισης μπορει να ερθει κι χωρις λογο χωρις να συβει κατι.αυτα απο προσωπικη εμπειρια.
πες του να βρει μονος του εναν ψυχιατρο και να παει ωστε να ξερει οτι στον γιατρο δεν εχει μιλησει κανενας ωστε να τον βγαλουν "τρελο" με το ζορι.
Quote:
Originally Posted by Remedy
πςςςς μιλαμε για αστυνομικο δαιμονιο!!!! ουτε καν το σκεφτηκα αυτο..μα ποσο αθωα κ αγνη ειμαι??
Δεν το πρότεινε. Αυτό ήταν η απάντηση του στην ερώτηση τι πιστεύει οτι θα τον βοηθούσε να ηρεμήσει σε εκείνη τη φάση που ήταν με ψαξίματα που έκανε κτλ. Την ίδια στιγμή μου έλεγε οτι είναι ερωτευμένος κι ότι δεν θέλει να χωρίσουμε! Γενικά είχε πολλές εναλλαγές στη διάθεση και σε αυτά που έλεγε. Εγώ προσπαθούσα να μείνω στο κομμάτι του, που θεωρούσα υγιές, και που ήξερε τι ήταν καλό για αυτόν και τι χρειαζόταν. Με αυτό το κομμάτι προσπαθούσα να συνεννοηθώ -αν καταλαβαίνεις τι εννοώ- και να δεχτεί οτι πρέπει να σταματήσουμε. Ακόμα και μετά που χωρίσαμε αυτός πχ μπορεί να με έπαιρνε ένα τηλέφωνο στις 3 το πρωί και να μου έλεγε για τα καινούργια στοιχεία που βρήκε προσπαθώντας να με κάνει να παραδεχτώ όλα αυτά που πίστευε γιατί θεωρούσε οτι αν τα παραδεχόμουν αυτός θα με συγχωρούσε και θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε μαζί. Σε αυτό το κομμάτι με βοήθησε ο ψυχοθεραπευτής να του κόψω κάθε ελπίδα για επανασύνδεση που έβλεπα οτι είχε και να γίνω πιο σκληρή μαζί του. Για να καταλάβεις σε κάποια φάση χρειάστηκε να τον "απειλήσω" και με δικηγόρο για να σταματήσει να τηλεφωνεί και να μου λέει διάφορα.Quote:
Originally Posted by Remedy
Ναι, σε αυτά που λες για την σχέση και για το αν ήταν η αιτία ή οχι, συμφωνώ απόλυτα, εγώ δεν το εξέφρασα σωστά πριν αλλά το ίδιο λέμε.
Να το έκανε επίτηδες το αποκλείω γιατί τον τελευταίο μήνα πριν χωρίσουμε,(που αυτός από οτι είπε είχε αρχίσει να σκέφτεται αυτά, αλλά δε μου τα είχε πει ακόμα) το έβλεπα ότι δεν ήταν καλά. Δεν μπορούσε να κοιμηθεί, ξεχνούσε να φάει, πήγαινε αργοπορημένος στη δουλειά, είχε αδυνατίσει πολύ και διάφορα τέτοια που σε μένα τα εξηγούσε με βάση κάποιο άλλο πρόβλημα υγείας που είχε οργανικό και σε άγχος από άλλα θέματα. Επίσης όταν μου τα είπε, μου έδειξε κι όλα αυτά τα "στοιχεία" που είχε βρει εις βάρος μου και κάποιων άλλων, που σημαίνει ότι είχε ρίξει ώρες ψάξιμο και ενέργεια για να τα μαζέψει. Επαιρνε ρεπό απτη δουλειά πχ για να παρακολουθεί αυτά που ήθελε....
χαχα εγω δεν είμαι τόσο αθώα τελικά γιατί ΚΑΙ αυτο το είχα σκεφτεί!!!Quote:
Originally Posted by anxious4ever
αν το εχεις σκεφτει, εχει σοβαρες πιθανοτητες.Quote:
Originally Posted by elisabet
εδω μεταφερεις μια περιληψη, το τι ακριβως εγινε μερα τη μερα και με λεπτομερειες, μονο εσεις το ξερετε.
να εμπστευεσαι την διαισθηση σου σε τετοια θεματα,.
δεν αποκλειεται να ισχυουν και τα δυο μαζι ξερεις. και η ασθενεια και η προθεση να απομακρυνθει για να μην εκτεθει αλλο.
να ξερεις οτι αποκλειεται να του εμφανιστηκε πρωτη φορα τωρα. ξερει οτι κατι τρεχει, ισως και να εχει νοσηλευτει και δεν στο ειπε και τωρα που ειδε οτι δεν παει παραπανω και το εχεις καταλαβει, αποφασισε να απομακρυνθειτε για να μην σε ακουει να του μιλας για γιατρους.
απαπα!! μιλαμε οτι ο ανθρωπος ειχε σοβαρο προβλημα!Quote:
Originally Posted by elisabet
Δε ξέρω βρε συ, το σκέφτηκα κάποια στιγμή η αλήθεια είναι, αλλά δεν μου πολυκολλαει. Εγώ ήμουν από την αρχή διστακτική για αυτή τη σχέση λόγω απόστασης, εκείνος ήταν πολύ διαχυτικός και ανοιχτός και ενθουσιώδης. Εκείνος επέμενε και στο να μείνουμε μαζί, προσπαθουσε να μου βρει λύσεις για την δουλειά για όταν θα μετακόμιζα, γενικά έδειχνε ενθουσιασμένος με την σχέση μας. Και μετά τον χωρισμό όπως σου είπα, ακόμα έκανε πισωγυρίσματα κτλ.Quote:
Originally Posted by Remedy
Πάντως αν το δω πιο αποστασιοποιημένα, ακόμα και αν δε το έκανε συνειδητά, πιστεύω οτι η βαθύτερη αιτία ήταν κάπως σαν αυτό που λες. Πέρα από ασθένειες δηλαδή και ταμπέλες που απεχθάνομαι έτσι κι αλλιώς, θεωρώ οτι το πρόβλημα του ήταν ο φόβος. Οτι φοβόταν να εμπιστευτεί. Ε όλοι λίγο πολύ όταν φοβόμαστε βάζουμε εμπόδια στον εαυτό μας προκειμένου να μην αποκαλυφθεί ο φόβος μας ή να μην χρειαστεί να τον αντιμετωπίσουμε. Το χω κάνει και εγώ ουκ ολίγες φορές. Εγώ στη σχέση μας πχ του εξέφραζα αυτόν τον φόβο πολλές φορές. Μετά από χρόνια αυτοπαρατήρησης το ξέρω πια οτι τον έχω και προσπαθώ να τον αντιμετωπίζω κάθε φορά χωρίς να το βάζω στα πόδια. Εκείνος ας πούμε, δεν δεχόταν οτι ένιωθε ποτέ φόβο! Οπότε όταν κάποιος αρνείται τόσο πολύ να δει τον φόβο του, ίσως αυτό να είναι τελικά που τον κάνει να φτάνει στα άκρα και να αρρωσταίνει. Με απλά λόγια και με συγχωρείτε αν λέω βλακείες, εγώ κάπως έτσι το καταλαβαίνω.
Και εγώ όταν μου το είπε αυτό σοκαρίστηκα! Κι άκουσα κι άλλα ακόμα χειρότερα...
Κάθε φορά που έλεγε ένα τέτοιο, προσπαθούσα να κρατήσω την ψυχραιμία μου μπροστά του για να μην τον τρομάξω χειρότερα και μόλις έμενα μόνη μου ξεσπούσα σε κλάματα και ξερνουσα!
Κορίτσια ταινία το κάνατε δάκρυσα από τη συγκίνηση
εσυ γιατι ταυτιζεσαι βρε ελις?Quote:
Originally Posted by elis
ο τυπος μπορει να εχει κατι, που δεν ξερουμε και τι, αλλα αντι να παει στον γιατρο, ταλαιπωρει τον κοσμο.
εσυ και σε γιατρο εχεις απευθυνθει και λες παντα ποσο εχεις βοηθηθει, και αγωνες εχεις κανει, και τροπους εχεις βρει να βελτιωνεις την λειτουργικοτητα σου .
Εντάξει δεν έχει κι άδικο ο elis, το παρατράβηξα και εδώ ο κόσμος έχει πολύ πιο σοβαρά προβλήματα από το δικό μου.