Originally Posted by
deep
Πες τα ρε cube γιατί τα ακούσαμε όλα εδώ μέσα. Αυτό θα έλεγα κι' εγώ. Και ένα υδραυλικό να καλέσεις, αν ξαναχαλάσει η βρύση σημαίνει πως έφταιγε ο υδραυλικός; Ε μην τον ξανακαλέσεις.
Προς Μ87 κυρίως:
Δεν είμαι το κατάλληλο άτομο να μιλήσω για το θέμα γιατί δεν έχω καλή γνώμη για τους ψυχολόγους από προσωπική εμπειρία κιόλας, αλλά ξέρεις κάτι; Δεν θέλω να τους τσουβαλιάζω όλους. Υπάρχουν και εξαιρέσεις, όπως συμβαίνει πάντα και ΠΑΝΤΟΥ. Deal with it, είναι τόσο απλό. Αν δεν θες να πάρεις το ρίσκο να καλέσεις έναν υδραυλικό μην το κάνεις. Αν δεν θες να ακούς τον καθηγητή σου επειδή στα λέει λάθος, μην τον ακούς. Αν για όλα φταίει κάποιος άλλος και περιμένεις τους άλλους να σε σώσουν, λυπάμαι αλλά το' χεις χάσει οριστικά το παιχνίδι. Δεν πηγαίνεις στον ψυχολόγο για να μην ξαναβιώσεις ποτέ θλίψη και άγχος στην ζωή σου. Για εξήγησέ μας λίγο τί ακριβώς εννοείς το αποθεραπευόμενος να καταλάβω πώς το βλέπεις και τί ακριβώς θες να κάνει ένας ψυχολόγος για να μην τον θεωρείς τσαρλατάνο...
Ψυχολόγος για μένα σημαίνει κάποιος που έχει λόγο στην ψυχή σου, που μπορεί να σε καταλάβει, να σε ανακουφίσει, να είναι στήριγμα και να σου πει 2ο χρήσιμα πράγματα που θα σε βοηθήσουν ουσιαστικά και να σε κάνουν να διαπιστώσεις κάτι που από μόνος σου λόγω συναισθηματικής φόρτισης ή βιωμάτων ή κάποιων ερεθισμάτων δεν μπορούσες να τα δεις ή να τα διαχειριστείς με κάποιο τρόπο. Δεν είναι ο σωτήρας κανενός, μόνο ο εαυτός σου θα σε σώσει, η δική σου θέληση και προσπάθεια ό,τι και αν σου πουν οι άλλοι ακόμη κι' αν έχουν ειδικευτεί σ' αυτό. Αυτό μπορείς να το καταλάβεις ή ποτέ δεν φταίει ο ασθενής; Πήγαινα σε ψυχολόγο που με έκανε χειρότερα. Τα γράφω αυτά ενώ είμαι θυμωμένη αλλά δεν μιλάω όπως εσύ. Ένιωσα προδωσία από την ίδια την ψυχολόγο μου. Η ίδια αναρωτιόταν πώς ξεπέρασα την κατάθλιψη, στην ουσία ένιωθε πως δεν με βοηθούσε. Και αυτό επειδή πήγαινα και απλά ήξερα πως με βοηθάει και μόνο το ξέσπασμα, πως κάποιος προσπαθεί να καταλάβει, πως δεν θέλω να απογοητεύσω κανέναν. Έχω γνωρίσει ανθρώπους που δεν θα ζούσαν σήμερα αν δεν έλεγαν 2ο κουβέντες κάθε βδομάδα με τον ψυχοθεραπευτή τους και αντί να δεις πως έχουν σώσει ζωές εσύ κάθεσαι και τσουβαλιάζεις και τους κατηγορείς σαν να είναι όλοι άσχετοι, άχρηστοι και δεν αξίζουν τον χρόνο και τα λεφτά μας. Αν ήταν δεν θα τους χρειαζόμασταν και δεν θα πήγαινε κανείς. Και ακόμα και αυτό είναι ρίσκο γιατί δεν θέλω να αναλύσω και το κεφάλαιο της ψυχολογικής εξάρτησης που βιώνει κάποιος όταν επισκέπτεται ψυχολόγο. Ήταν ένας από τους λόγους που δεν ήθελα να δεθώ με την δική μου και ήμουν απόμακρη, γιατί γνωρίζω τον χαρακτήρα μου. Έχω παρατηρήσει ανθρώπους να πηγαίνουν για χρόνια γιατί για το παραμικρό που γίνεται τρέχουν στον ψυχολόγο γιατί έτσι έμαθαν, πως πάντα κάποιος άνθρωπος θα τους βρίσκει την λύση για όλα. Και τώρα φαντάζομαι θα μου πεις πως φταίει πάλι ο ψυχολόγος που δεν τους προετοίμασε, δεν τους δυνάμωσε ψυχικά κλπ κλπ... Κάποιοι δεν μπορούν αλλά κυρίως ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να θεραπευτούν ποτέ. Και κάποιοι όντως δεν γίνεται να θεραπευτούν (το πιστεύω αυτό που γράφω και δεν λέω υποτιμητικά) αλλά και πάλι μπορούν να δυναμώσουν και να τους βοηθήσει το οτιδήποτε για να στέκονται στα πόδια τους και να ζουν με αξιοπρέπεια, ακόμη και ένας ψυχολόγος.
Γι' αυτό που λες με το να πληρώνονται εφόσον έχουμε θεραπευτεί, έστω ότι ένας γιατρός έχει κάνει τα πάντα για να σώσει έναν βαριά άρρωστο άνθρωπο ή τραυματία από τροχαίο. Κάνει την εγχείρηση αλλά ο άνθρωπος πεθαίνει. Το σωστό λοιπόν για σένα θα ήταν να μην τον πλήρωναν; Δεν τον φτάνουν οι τύψεις του δηλαδή και που καθημερινά βλέπει τόσους νεκρούς ακόμη και χωρίς να φταίει; Οι άνθρωποι σπούδασαν, έχουν δώσει όρκο για σοβαρά πράγματα και επειδή πραγματικά γουστάρουν να βοηθάνε αλλά κάπως πρέπει να ζήσουν, δεν νομίζεις; Αλλιώς ας έκαναν εθελοντισμό και ας έτρωγαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους και ζούσαν σε παγκάκια. Το ότι για μια ώρα ένας άνθρωπος κάθεται και ψυχοπλακώνεται για να σε ακούσει και προσπαθεί να σου βρει λύσεις και να σε ανακουφίσει, πάλι δεν είναι κάτι σπουδαίο και δεν αξίζει χρήματα ακόμη κι' αν ο "ασθενής" δεν είναι ασθενής και όταν φεύγει συνεχίζει τα δικά του... Όταν κάθομαι εγώ για 3ις ώρες να προετοιμαστώ για μάθημα, όταν για άλλες 2 προσπαθώ με όσους τρόπους μπορώ να εξηγήσω κάτι στην μαθήτρια που δεν καταλαβαίνει, ή να την κάνω να αγαπήσει αυτό που διδάσκω και να της μεταφέρω κι' εγώ τον ενθουσιασμό μου, όταν έχω εγώ περισσότερη έγνοια απ' αυτήν για το πώς θα γράψει στο διαγώνισμα θα φταίω εγώ που είμαι χαζή και δεν τα εξηγώ καλά όταν αυτή δεν διαβάσει και κοπεί στην εξέταση, σωστά; Άρα δεν θα έπρεπε να πληρωνόμουν, ούτε εγώ ούτε κανένας υδραυλικός όταν ξανασπάσει η βρύση ούτε κανένας ψυχολόγος αν κανένας από τους ασθενείς του δεν ένιωθε ξανά πως το χρειάζεται. Δηλαδή με λίγα λόγια δεν είμαστε άνθρωποι. Είμαστε ρομπότ που εφόσον εργαζόμαστε εξ ορισμού θα φταίμε πάντα εμείς για λάθη ή ακόμα και για τις ιδιοτροπίες ή ιδιαιτερότητες των πελατών/ασθενών/μαθητών μας/whatever. Μάλιστα. Θα το έχω υπόψην. Την επόμενη φορά που δεν θα γράψει καλά κάποιος μαθητής μου μήπως σκεφτώ σοβαρά να μην ξανακάνω μάθημα. Ή την επόμενη φορά που μου ξανακαούν όλες οι λάμπες του σπιτιού να μην σκεφτώ να καλέσω ηλεκτρολόγο. Θα το παλέψω μόνη μου με όποιο τρόπο μπορώ να βρω την λύση, μην πετάξω άδικα τα λεφτά μου απ' την στιγμή που ίσως μου ξανακαούν όλες οι λάμπες ή δεν κάνει ο ηλεκτρολόγος καλά την δουλειά του. Ήθελα να' ξερα αν είσαι τόσο αυστηρός και με τον εαυτό σου.
Αυτά από μένα. Δεν νομίζω να ξανα απαντήσω γιατί λέγονται τα ίδια και τα ίδια, θα πιαστεί από το ότι παραδέχομαι πως κάποιοι είναι σκάρτοι και είμαι πληγωμένη απ' την δική μου, θα ξαναγράψει κατεβατά με μπολτ και κόκκινα γράμματα και δώστου ξανά επιχειρηματολογία για εκκλησίες και σκάρτους ψυχολόγους επειδή οι παπάδες ως γνωστόν αγαπάνε όλους τους ανθρώπους και δεν ξεχωρίζουν κανέναν... Να' ξερα μόνο αν ήσουν ομοφιλόφυλος και το' λεγες πώς θα σε αντιμετώπιζαν. Εκτός και αν έχεις και εσύ την ίδια άποψη μαζί τους. Όπως και να' χει, εύχομαι κάποια στιγμή να βρεις την άκρη σου.