E είπαμε τον γκιουλέκα δεν ξέραμε , όχι και τον Χαρρυ Κλυνν ρε συ oboro !Quote:
Originally Posted by oboro
Αν είναι να παραβείς όρκο, άστο καλύτερα, θα αυτοξεφτιλιζόμαστε εμείς οι υπόλοιποι :Ρ
Printable View
E είπαμε τον γκιουλέκα δεν ξέραμε , όχι και τον Χαρρυ Κλυνν ρε συ oboro !Quote:
Originally Posted by oboro
Αν είναι να παραβείς όρκο, άστο καλύτερα, θα αυτοξεφτιλιζόμαστε εμείς οι υπόλοιποι :Ρ
Σκεφτόμουν και κάτι άλλο. Ισως η γοητεία των οριακών είναι ότι είναι τόσο πολύπλοκοι και απρόβλεπτοι (τουλάχιστον στην αρχή που δεν καταλαβαίνεις τι σου γίνεται) που σε κάνουν να ασχολείσαι εμμονικά μαζί τους, για να λύσεις το μυστήριο.
Είναι σαν να διαβάζεις ένα αστυνομικό και να το διαβάζεις και να το ξαναδιαβάζεις, μέχρι να βρεις το δολοφόνο. Νομίζω αυτό το είχε γράψει και ο George κάπου.
Αυτή την αίσθηση είχα και εγώ. Στην αρχή πιο έντονα, αλλά και μετά από 6 μήνες ακόμα την έχω.
Τώρα μόλις αντιλαμβάνομαι ότι μάλλον δεν υπάρχει καμία πολυπλοκότητα και κανένα μυστήριο. Απλά δεν έχουν εαυτό και καθρεφτίζουν τους άλλους, όπως λέτε.
Γι αυτό βλέπεις τον ίδιο άνθρωπο να σου λέει ότι του αρέσει και το άσπρο και το μαύρο και τον βλέπεις να μεταμορφώνεται συνέχεια. Χώρια που αλλάζει διαρκώς αυτά που λέει, ώστε να προσαρμόζεται σε όσα του λες εσύ και σε τρελλαίνει, αφού 5 λεπτά πριν σου έλεγε τα αντίθετα.
Νομίζω ότι η μόνη λύση είναι αυτό που αυθόρμητα έκανα κι εγώ, δηλαδή καθρέφτισμα πάνω στο καθρέφτισμα και να μην παίρνουμε τοις μετρητοίς αυτά που λένε. Κυρίως όταν λένε τρέλες, να μην συμμετέχουμε και να μην μπαίνουμε στη διαδικασία να τους αποδείξουμε ότι είναι παράλογα αυτά που λένε.
Γαμωτο έγραψα ένα κατεβατό ωραία πράματα πως το εζησα και σβήστηκαν κατά λάθος. Θα γράψω το βραδάκι παλι
Θα σου πω ένα αστείο περιστατικό που θυμήθηκα τώρα που λες για το πόσο γρήγορα αλλάζουν γνώμη. Μπορεί να το χω ξαναγράψει, δεν θυμάμαι.Quote:
Originally Posted by silver and gold
Εγώ καπνίζω απτα 19 μου χωρίς να έχω κάνει ποτέ καμιά προσπάθεια να το κόψω. Εθισμένη προφανώς, αλλά γουστάρω, δεν μου χει περασει ποτέ απτο μυαλό να το κόψω. Παλιότερα κάπνιζα πολύ, μπορεί και δυο πακέτα την μέρα, τα αρκετά τελευταία χρόνια το χω περιορίσει πια σε 7-10-15 τσιγάρα την μέρα αναλόγως την φάση που βρίσκομαι. Αυτό που κάνω ανα διαστήματα, αν νιώσω ότι το παρακάνω είναι να μπαίνω σε ένα τρυπάκι μείωσης, μετρώντας τσιγάρα ανά μέρα και βάζοντας ένα όριο στον εαυτό μου. Το ιδανικό για μένα είναι να είμαι εκεί γύρω στα 7-8. Ο σύντροφος μου κάπνιζε κι αυτός, παραπάνω από μένα σίγουρα, κι από ότι έλεγε ανα διαστήματα το έκοβε μαχαίρι. Εγώ σε εκείνη την φάση είχα μπει στο τρυπάκι να μετράω τσιγάρα με όριο τα 8 ανά μέρα. Αρχισε λοιπόν αυτός να μου αναπτύσσει τις θεωρίες του περί διακοπής του τσιγάρου. Οτι δεν γίνεται σταδιακά, μόνο μαχαίρι μπορεί να κοπεί κι ότι αυτός δεν μπορεί να βάλει όριο κτλ κτλ Μιλάμε για θεωρίες όμως όχι αστεία, το είχε αναπτύξει απ όλες τις πλευρές το θέμα. Εγώ οκ, τον άκουγα προσεκτικά, λέω μπράβο σου άμα μπορείς να το κόψεις μαχαίρι κι αφού είσαι τόσο αποφασισμένος κάντο! Αυτό βέβαια για μένα δεν σήμαινε αυτομάτως ότι θα το έκανα κι εγώ. Απλά θεωρούσα ότι αφού ήταν σίγουρος πως αυτός ο τρόπος θα λειτουργήσει σε εκείνον, φυσικά και να το κάνει. Στο τέλος της κουβέντας λοιπόν κι αφού προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να με πείσει να κάνω το ίδιο και να το κόψω κι εγώ γιατί θεωρούσε πολύ βλακεία να θέλω απλά να το μειώσω, εγώ του ξεκαθάρισα πως εμένα δεν ήταν ποτέ στις προθέσεις μου να το κόψω. Δεν το μειώνω με σκοπό να το κόψω, το μειώνω απλά επειδή θεωρώ ότι ξέφυγα.
Την επόμενη μέρα λοιπόν πρωί πρωί με πήρε τηλέφωνο και μου ανακοίνωσε πως θέλει κι εκείνος να μετράει τσιγάρα και να το κάνουμε μαζί!!! Μου χε φανεί τόσο κουλό γιατί το προηγούμενο ακριβώς βράδυ μου μιλούσε για ώρες γιαυτό το θέμα και ήταν σίγουρος πως η μείωση είναι εντελώς αποτυχημένη μέθοδος και δεν προσπάθησα καν να τον μεταπείσω. Αρκούσε για αυτόν το γεγονός ότι εγώ δεν πείστηκα να ακολουθήσω την δική του μέθοδο λες και θεωρούσε αυτονόητο ότι έπρεπε να κάνουμε το ίδιο.
Αυτη η συνειδητοποιηση της κενοτητας του αλλου ειναι νομιζω πολυ συχνη σε οσους καταφερνουν σιγα σιγα να ξεπερασουν μια τετοια αρνητικη εμπειρια... Οπως μου το περιεγραψε μια πρωην φιλη της κοπελας που εγραφα πιο πανω, ενω προσπαθουσε να την βοηθησει με τα απειρα προβληματα της και σιγουρα την αγαπουσε, καποια στιγμη υστερα απο αλλο ενα εξωπραγματικο ξεσπασμα της μαλλον οριακης κοπελας εκεινη η φιλη ενιωσε ξαφνικα την αγαπη που ειχε μεσα της για εκεινη, "απλα να πεθαινει". Ηταν ξεκαθαρο δηλαδη, εντελως ξαφνικα αλλα και τοσο αναμενομενα συναμα, πως δεν υπηρχε κατι να αγαπησει η να καταλαβει στην αλλη. Ακριβως το ιδιο αισθημα σε εμενα με τη διαφορα οτι ειχα την αναγκη να κατανοησω και τον μηχανισμο του τι συνεβη ακριβως. Συν το οτι με την προδοσια, πιστευω οσο πιο βαθια παει το μαχαιρι τοσο μεγαλυτερη η αναγκη απαντησεων. Ειναι αραγε για την αποκατασταση του νοηματος που χανεται οταν μας προδιδει καποιος; Για να επεξεργαστουμε καλυτερα και με ακριβεια να αφαιρεσουμε την οση λαμα απομενει μεσα μας; Πιθανοτατα ολοι οι λογοι μαζι.Quote:
Originally Posted by silver and gold
Αισθανομαι ιδιαιτερα εντονη τη συναισθηματικη μεταστροφη σε σχεση με τους προβληματισμους σου των προηγουμενων ημερων σιλβερ... Την πυροδοτησε καποιο περιστατικο, ισως κατι που ειπωθηκε σε καποια τελευταια συναντηση σας;
Ελισαβετ, αυτο που λες εδω, εμενα προσωπικα με προσβαλλει.Quote:
Originally Posted by elisabet
...Νομιζω ειναι ξεκαθαρο απο τα προηγουμενα μου ποστ οτι μπορω και με το παραπανω να αυτοεξευτελιζομαι, χωρις καμια απολυτως εξομολογηση να ειναι απαραιτητη απ' την πλευρα μου. :Ρ:Ρ
Ήμουν σίγουρη πως είσαι έμφυτο ταλέντο κι εσύ :ΡQuote:
Originally Posted by oboro
υγ. Ελπίζω τα :Ρ να μην με ξεγελούν και να αστειεύεσαι και εσύ όπως και εγώ.
Quote:
Originally Posted by elisabet
Quote:
Originally Posted by elisabet
χαχα να ρε συ εννοειται πως αστειευομαι :Ρ:Ρ
edit: εεε το ιδιο ισχυει και για τα :Ρ στο πιο πανω μηνυμα. Δειχνουν δηλαδη διαθεση να αστειευτω κι οχι οτι δεν εννοω πως οντως αστειευομαι.
edit2: *βαθυς αναστεναγμος* ενταξει τελικα δεν υπαρχει σωτηρια μ' εμενα =(
Εντάξει οκ, ούτε εγώ να το έγραφα. Μα και στο τσιγάρο το ίδιο έζησα? Ακόμη κι εκεί το ίδιο μοτίβο, η καθόλου η πολύ ανα διαστήματα.Quote:
Originally Posted by elisabet
Όλα τα έκανε ή πολύ ή καθόλου. Νομίζω δεν μπορούσε να κρατήσει όριο σε τίποτα. Του έκανε εντύπωση ας πούμε, επειδή μου αρέσει το κρασί, σπάνια πίνω άλλο ποτό, ότι ανα διαστήματα ήθελα να πίνω ένα ποτηράκι κάθε βράδυ. Τυχαίνει να έχω έναν φίλο που φτιάχνει δικό του κρασί οπότε όταν μου δίνει, μου αρέσει να πίνω ένα ποτηράκι πριν τον ύπνο ειδικά αν έχω παρέα. Την πρώτη φορά που με είδε, εντυπωσιάστηκε, μου είπε "δεν θα πιείς άλλο;" Λέω, όχι, ένα μικρό ποτηράκι, αυτό ήθελα κι είμαι οκ. "μα αφού σου αρέσει!" Σα να του φαινόταν εντελώς κουλό ότι μπορεί να μου αρέσει κάτι αλλά να θέλω λίγο. Το ίδιο έκανε σε όλα. Και στο σεξ. Αφού σ αρέσει, θα θες συνέχεια 24 το 24ωρο ξέρω γω. Αν δε θες συνέχεια, κάτι συμβαίνει.Quote:
Originally Posted by GeorgeGr1
Ναι, όπως έχω διαβάσει είναι σε όλα μαύρο ή άσπρο, δεν υπάρχει διαβάθμιση με γκρι.
Γι' αυτό εξιδανικεύουν και μετά υποτιμούν, πάνε από το 10 στο 0 και τούμπαλιν.
Να προσθέσουμε σε αυτό, ότι το σεξ και γενικά το ερωτικό-σαγηνευτικό κομμάτι το έχουν πολύ ψηλά.Quote:
Originally Posted by silver and gold
Οχι, η μόνη διαφορά είναι ότι γράφω σε σας αντί να στέλνω σε κείνον, οπότε ηρεμεί κάπως το κεφάλι μου και σκέφτομαι πιο καθαρά. Μάλλον.Quote:
Originally Posted by oboro
Το διάβασα και το ξαναδιάβασα. Ακου τι έκανες, άθελά σου. Του έβαλες ένα όριο. Οι οριακοί ναι μεν επιμένουν να γίνει το δικό τους, ναι μεν καταπατούν τα όριά σου όσο μπορούν, αλλά ταυτόχρονα μέσα τους θέλουν και επιθυμούν να τους βάζουν κάποια όρια οι άλλοι. Με ένα τρόπο που να είναι κοντά τους αλλά όχι πολύ κοντά, αλλά να μην φεύγουν κιόλας.Quote:
Originally Posted by elisabet
Επειδή τότε τα είχατε ακόμα, όντως θεωρούσε ότι πρέπει να κάνετε το ίδιο και έτσι υποχώρησε και δέχτηκε τη δική σου μέθοδο.
Την διαφοροποίηση του άλλου ο οριακός την εκλαμβάνει συναισθηματικά ως συνολική ακύρωση του εαυτού και κατ' επέκταση λόγο εγκατάλειψης. Απαιτεί εξαιρετικά λεπτούς χειρισμούς το να διαφωνήσεις και να εκφράσεις διαφορετική άποψη σε κάποιο θέμα. Σαφώς και αυτό σχετίζεται με την οριοθέτηση, διότι η κάθε οριοθέτηση μεταφράζεται σε διαφοροποίηση και άρα ακύρωση. Λένε ότι το πιο απλό τεστ για να καταλάβει κάποιος αν έχει να κάνει με οριακό ή νάρκισσο είναι να του πει "όχι".
ο Νάρκισσος τι κάνει αν του πεις όχι;Quote:
Originally Posted by aeolus74
Αν κρίνω από την εμπειρία μου ως παιδί, θα κάνει αυτό που θέλει να κάνει και θα αγνοήσει το όχι σου.
Διαβαζω το ποστ και αυτο που καταλαβαινω,ειναι μια ψυχιατρικη κουβεντα απο πελατες.Μια μονιμη φαση ανταγωνισμου με υποτιθεμενους ασθενεις,για να νιωσουμε καλυτεροι.
Αυτο που ειμαι πλεον σιγουρος οτι ισχυει,ειναι οτι ολοι εχουμε οριακα στοιχεια,οπως και ναρκισιστικα κτλ.Το προβλημα ειναι οτι οσοι απο εμας κανουμε ψυχοθεραπεια και κουβαλαμε το δικο μας σταυρο ,να μη προσπαθουμε να ταμπελωνουμε εναν ανθρωπο,επειδη ταλαιπορουμαστε απο τη συμπεριφορα του γιατι κι´αυτος ταλαιπορειται απο τη δικια μας.
Εχετε δαιμονοποιησει πρωην,νυν και υποψηφιους συντροφους και καιτε μαγισσες στο βωμο της "νορμαλ" κοινωνιας που ζουμε.
Προσωπικα δεν εχω γνωρισει ανθρωπο μη διαταραγμενο,αν εχετε γνωρισει εσεις μαλλον δεν ειστε καλοι γιατροι.Κοιταξτε τον καθρεφτη λιγο καλυτερα.
Καλημέρα φίλε μου.Quote:
Originally Posted by qas
Είναι σαν να μας λες το εξής: "αν πάμε σε οφθαλμίατρο και κοιταχτούμε όλοι, όλοι μα όοοοολοι μπορεί να έχουμε έστω και λίγο μυωπία. Αρα, είμαστε όλοι τυφλοί και ας μην βάζουμε ταμπέλες".
Μπορείς να καταλάβεις ότι υπάρχει διαβάθμιση από την ελάχιστη μυωπία ως τη μέτρια μυωπία ως τη σοβαρή μυωπία και ως την τύφλωση ή νομίζεις ότι είναι όλα το ίδιο;
Ναι στην πορεία αυτό έγινε όλο και πιο έντονο και ξεκάθαρο. Ήταν σαφές πως ήθελε να του βάζω όρια, τα ζητούσε σε αρκετά θέματα. Σε όποια περίπτωση το έκανα, με κατηγορούσε στην συνέχεια ότι κάνω την μανά του και του φέρομαι σαν παιδί, σε όποια αρνιόμουν να το κάνω το εκλάμβανε ως απόρριψη. Μου ζήτησε ας πούμε κάποια στιγμή να πάω μαζί του στο καζίνο. Είχε καταστρώσει ένα καταπληκτικό σχέδιο που θα κέρδιζε σίγουρα αρκεί να κρατούσε συγκεκριμένα όρια που είχε αποφασίσει και ήθελε να πάω μαζί ώστε να μπορέσει να κρατήσει αυτά τα όρια. Φυσικά αρνήθηκα γιατί θεωρώ το καζίνο μαλακία και γιατί δεν ήμουν διατεθειμένη να παίξω αυτόν τον ρόλο. Αυτό ήταν λόγος για εκείνον να κάνει ολόκληρη ιστορία μετά, ότι δεν τον νοιάζομαι, δεν τον εμπιστεύομαι κτλ κτλQuote:
Originally Posted by silver and gold
Είναι σα να ηθελε μόνιμα ένα λουρί, αυτός να το πολεμάει και εγώ να το σφίγγω. Κι επειδή εγώ αρνιόμουν να το κάνω γιατί είμαι εντελώς άλλης φιλοσοφίας και υπερ της ελευθερίας μέσα σε μια σχέση, αυτός φρίκαρε.
Φαντάζομαι ότι ένας τέτοιος άνθρωπος θα μπορούσε να ταιριάξει πολύ με μια γυναίκα που θα μπορούσε και θα ήθελε να παίξει αυτό τον ρόλο του "δεσμοφύλακα". Δεν ξέρω κάτα πόσο θα ήταν ισότιμη η σχέση, αλλά μόνο έτσι θα είχε πιθανότητες να κρατήσει.
Αυτό ακριβώς περιγράφουν τα βιβλία και λένε ότι γι' αυτό ταιριάζουν με νάρκισσους. Οι νάρκισσοι έχουν άκαμπτα όρια, οπότε κάνουν το δεσμοφύλακα, χωρίς να το επιδιώξουν. Αυτό τους βγαίνει.Quote:
Originally Posted by elisabet
Η δεύτερη περίπτωση είναι να ταιριάξουν με ευαίσθητα άτομα (caretakers) , τα οποία άτομα όμως συνεχώς οπισθοχωρούν ως προς τα όριά τους, οπότε οι borberline τους τσακίζουν.
Αυτά τα διάβασα σε αυτό το βιβλίο, το οποίο το προτείνατε στις παλιές σας συζητήσεις εδώ μέσα και το έχω ξεκοκαλίσει: https://www.politeianet.gr/books/978...kotitas-281263
edit λόγω αποχώρησης από το forum
Βασικα αυτο το σχεδιο που ειχε ο πρωην σου βρε ελισαβετ, βασιζοταν τουλαχιστον στους νομους των πιθανοτητων η εστω της πραγματικοτητας; Η ηταν κρυψινους γυρω απο αυτο;
Πιστεύεις ότι δεν θα υπήρχε ένα όριο στο μέχρι πού θα δεχόσουν να φτάσεις; Εννοώ, μπορεί το καζίνο να είναι κάτι όχι τόσο σημαντικό για σένα και να σκεφτόσουν...σιγά ας πάω, αλλά δεν θα υπήρχε ένα δικό σου όριο κάπου; Να πεις μέχρι εδώ φτάνω, αυτό όσο κι αν το ζητάς δεν θα το κάνω!Quote:
Originally Posted by silver and gold
Για μένα ας πούμε στο θέμα με το καζίνο, κι αυτό του εξήγησα, υπήρχε ένας βασικός λόγος για τον οποίο δεν ήθελα να το κάνω. Αν πήγαινα και τον έβλεπα να ξεφεύγει και να χρειάζεται εμένα ή οποιονδήποτε άλλον να τον σταματήσει, αυτό θα ήταν το απόλυτο ξενέρωμα. Θα έχανα κάθε εκτίμηση/σεβασμό/θαυμασμό που του είχα ως τότε.
Δεσμοφύλακας δεν ξέρω αν μπορώ να είμαι, με έλεγε για πλάκα μπατσόνι πχ επειδή προσπαθούσα να κρατήσω ένα όριο στις ώρες που κοιμόμασταν γιατί αν δεν το έκανα δεν θα κοιμόμασταν ποτέ, αλλά προσωπικά έχω την τάση να κάνω την μαμά. Είμαι προστατευτική γενικά με αυτούς που αγαπώ, μου αρέσει να τους φροντίζω και να τους προσέχω. Επειδή αυτό ήταν κάτι που το είχα εντοπίσει και ήθελα να το αλλάξω σε μένα, έκανα μεγάλη προσπάθεια μαζί του να μην το κάνω.
Όχι δεν ήταν κρυψίνους σε αυτά, είχε γενικά θεωρίες για όλα με έναν απίστευτο ενθουσιασμό, σχεδόν παιδικό που μου άρεσε. Έτσι και σε αυτό μου είχε αναλύσει με κάθε λεπτομέρεια το σχέδιο του, βασιζόταν όντως σε νόμους πιθανοτήτων αλλά παρόλα αυτά συνέχιζα να θεωρώ την ιδέα κάκιστη. Μην ξεχνάς πως ήταν πρώην χρήστης, μέχρι εκεί μου έκοβε, ήξερα πως ήταν ευάλωτος σε εθισμούς και στο να αντικαθιστά έναν εθισμό με έναν άλλο. Επίσης ήξερα πως το θέμα του καζίνο το φοβόταν κι ο ίδιος. Αν δεν το φοβόταν θα μου το είχε πει απτην αρχή, το είχε αποκρύψει οτι πήγαινε, κι αναγκάστηκε να το αποκαλύψει κάποια στιγμή αργότερα στην σχέση που ζορίστηκε.Quote:
Originally Posted by oboro
Εξάλλου η δική μου άποψη πάνω στον τζόγο είναι πως δεν μπορείς να κερδίσεις το καζίνο. Δεν είναι όλοι οι άλλοι ηλίθιοι και εσύ ο έξυπνος που θα πας να τους πάρεις τα λεφτά. Είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να στα παίρνει. Εξαιρέσεις βέβαια πάντα υπάρχουν, αλλά εξαιρέσεις.
Τι θα τον μείωνε στα μάτια σου; Υπάρχει κάτι; Ή για σένα δεν υπάρχει τίποτα που να τον μειώνει αρκεί να συνεχίσει να σε θέλει;Quote:
Originally Posted by silver and gold
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι πολλοί, είναι σαν να μην έχουν δικά τους θέλω σε μια σχέση, σα να αρκεί που τους θέλει ο άλλος για να τον θέλουν κι αυτοί. Πιστεύεις ότι ανήκεις σε αυτή την κατηγορία;
Κι εγώ κοιμόμουν παντού. Είχα κοιμηθεί εκείνο το διάστημα, επειδή μου έλειπε προφανώς ύπνος, σε καρέκλες , στο λεωφορείο, στην μπανιέρα κάνοντας μπάνιο...παντού, μόνο όρθια περπατώντας δεν είχα κοιμηθεί, αλλά κατα τα άλλα κοιμόμουν και όρθια όπως αποδείχθηκε!Quote:
Originally Posted by silver and gold
Αλλά όταν ήμασταν μαζί, πιάναμε την κουβέντα και παρασυρόμουν κι εγώ με αυτό. Ούτε εγώ μπορούσα να το ελέγξω και να πω τάδε ώρα θα κοιμηθούμε. Προσπαθούσα μεν, με έλεγε μπατσόνι, σκεφτόμουν εγώ ωχ να μην είμαι το μπατσόνι της υπόθεσης και τσιμπούσα κανονικά.
Κι αυτό που περιγράφεις είχε συμβεί. Να με πάρει ο ύπνος μετά από μια κοινή έξοδο και ενώ μπηκε για μπανιο. Δεν θες να ξέρεις επί πόσες μέρες συζητούσαμε το θέμα μετά, τι δράμα έριξε για το ότι δεν τον ήθελα, δεν έκανα σεξ μαζί του ενώ αυτός ήθελε και περίμενε πως και πως να γυρίσουμε σπίτι μαζί, κι άντε νύσταζα αλλά γιατί δεν ξύπνησα μετά να κάνουμε σεξ άρα δεν τον ήθελα κτλ κτλ
Κατσε να καταλαβω, για μπλακ τζακ μιλαμε η ρουλετα; :Ρ Αλλα ναι, καταλαβα... Χωρις αντικειμενικοτητα και ελεγχο των συναισθηματων κανενα σχεδιο δεν εκτελειται η συγκροτειται σωστα. Σκεφτομουν πριν πως ατομα με παρανοϊκα στοιχεια εχουν εκπληκτικη συχνα ικανοτητα οχι απλα να σχεδιαζουν, αλλα καταρτιζουν πλανο πως θα κατεδαφισουν ολοκληρη αυτοκρατορια αν χρειαστει. Πλακα πλακα εκει που κατευθυνεται ο πλανητης με την ανοδο του ολοκληρωτισμου μου φαινεται καποιο ματσο απο παρανοϊντς που ντυνονται μαυρα θα χρειαστουμε θα μας σωσουν :Ρ Αλλα απουσια συναισθηματικου ελεγχου και ψυχικης συγκροτησης αυτα δεν γινονται.Quote:
Originally Posted by elisabet
Εδω λιγο μπερδευτηκα... Λες οτι το να εισαι προστατευτικη κι ανθρωπος που φροντιζει τους συντροφους σου ειναι πραγμα... κακο; Ανεξαρτητα απ' το αν ειναι διαταραγμενος ο συντροφος δηλαδη; Αν ναι γιατι; Αισθανεσαι οτι περιοριζει την ελευθερια σου η και του συντροφου σου με το να γινεται καταπνικτικο ας πουμε; Γιατι οκ ολα θεμα ισορροπιων ειναι. Εγω το βρισκω γλυκο αλλα τελος παντων χμφ.Quote:
Originally Posted by elisabet
Πραγματικά ο συγκεκριμένος είχε μια καταπληκτική ικανότητα στο να καταστρώνει σχέδια, να αναλύει και να σχεδιάζει. Ένα από τα βασικά στοιχεία που με έκαναν να τον ερωτευτώ ήταν το μυαλό του, τον θεωρούσα κι εξακολουθώ να το πιστεύω, απίστευτα έξυπνο άνθρωπο. Αλλά ναι, όπως είπες όλα αυτά απαιτούν και μια συναισθηματική ισορροπία.Quote:
Originally Posted by oboro
Όχι, δεν θεωρώ κακό το να φροντίζω αυτούς που αγαπώ, συνεχίζω και το κάνω! Αλλά...εδώ έρχονται τα δικά μου θεματάκια, έχω συχνά την τάση να αναλαμβάνω ευθύνες που δεν είναι δικές μου στα πλαίσια αυτής της φροντίδας και να παριστάνω την μαμά. Αυτό αφενός μπορεί να προσθέτει άγχος σε μένα αλλά και να στερεί ελευθερίες από τον άλλον φυσικά. Επίσης δεν βρίσκω ισότιμη μια τέτοια σχέση. Δεν γίνεται ο ένας να είναι συνεχώς ο ενήλικας στην σχέση κι ο άλλος το παιδί. Πχ στο παράδειγμα με τον ύπνο, αν συνέβαινε παλιότερα στην ζωή μου αυτή η συνθήκη, θα ανησυχούσα περισσότερο που ο άλλος δεν ξεκουράζεται αρκετά ή μην αργήσει στην δουλειά του ή μην αφήσει υποχρεώσεις παρά για τον εαυτό μου. Ή σε αυτό με το καζίνο, θα προσπαθούσα να τον πείσω να μην πάει, θα ανησυχούσα, θα αγχωνόμουν και θα τον έπρηζα.
Κατι αλλο που δε σε ρωτησα και δε θυμαμαι αν το ανεφερες. Εξιδανικευση απο τη δικη του πλευρα υπηρχε καθολου; Εστω και αν ηταν λιγοτερη αναλογικα και σε ενταση απο την υποτιμηση, που τωρα που τα λεμε ειναι λογικο να εστιαζεις σε αυτην περισσοτερο με ολα αυτα που περασες (σε ορισμενα ποστ σου μου μου ηρθε νταμπλας απ' την παρανοια που περιεγραφες). Αν ναι, τη χρησιμοποιουσε σαν πρελουδιο/παραμυθιασμα για τις θετικες στιγμες/πλευρες της σχεσης σας; Γιατι αυτο ειναι στανταρ με τις οριακες οργανωσεις που εχουν εστω καποια εξιδανικευση - παιζει το ρολο αεανου μπαλωματος για το στερεο θεμελιο που δεν μπορει ο οριακος με τον ασταθη ψυχισμο του να συγκροτησει και να διατηρησει.
Εννοείται!!! Όχι απλώς εξιδανίκευση, μιλάμε είχαμε περάσει σε άλλο επίπεδο! Όταν εγώ έλεγα πχ κάποιο ελάττωμα μου που ήξερα ότι είχα, μπορεί να θύμωνε ότι πώς μιλάς έτσι, ότι είμαι υπερβολικά αυστηρή με τον εαυτό μου (που είμαι σε κάποιο βαθμό), όλα μου ήταν υπέροχα και καταπληκτικά σε σημείο αηδίας. Και μάλιστα έλεγα μεταξύ αστείου και σοβαρού χωρίς να ξέρω τι με περιμένει, ότι περιμένω την στιγμή να πέσω απτο βάθρο που με έχεις βάλει να δω τι θα γίνει! Και φυσικά, για να μην βγάλω την ουρά μου απ έξω, όσο και "σεμνός/ταπεινός" να είσαι, σε ποιον δεν αρέσει να ακούει ωραία λόγια; Σε κολακεύει να τα ακούς. Προφανώς χτυπούσε και στα δικά μου αυτάρεσκα/ναρκισσιστικά στοιχεία που μπορεί να έχω και με έκανε να νιώθω καλά. Καταλάβαινα βεβαίως πως ήταν υπερβολικός, αλλά κι αυτό το δικαιολογούσα αφού ήταν ερωτευμένος...γιατί ποιος ερωτευμένος δεν εξιδανικεύει σε κάποιο βαθμό;Quote:
Originally Posted by oboro
Εξιδανίκευση υπήρχε όχι μόνο προς εμένα, αλλά και προς την σχέση την ίδια και τον τρόπο που περιέγραφε τα συναισθήματα του. Αν προσπαθήσω να θυμηθώ εκείνο το πρώτο διάστημα, η αίσθηση που έχω είναι συνεχώς εγώ να προσπαθώ να πατήσω φρένο κι εκείνος να τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Δε θα ανησυχουσες μπροστα στο ενδεχομενο ο φιλος/συντομη σχεση να παθει μεγαλη οικονομικη ζημια ως αποτελεσμα της εμμονης του μερος της οποιας ηταν και η επιμονη του να τον συνοδευσεις;Quote:
Originally Posted by silver and gold
σου ειπαν ελισαβετ οτι ειμαι πρωην χρηστησ για να χωρισουμε δεν ειμαι τρεχει αλλο πραγμα που αμα το βρεισ θα σου πεσουν τα μαλλια στο περιπου
το ξερω πως δεν είσαι πρωην χρήστης ελιςQuote:
Originally Posted by elis
Ούτε άμα είσαι παντρεμένη είναι δουλειά σου να τον προστατεύσεις. Να προστατεύσεις το κοινό ταμείο μόνο είναι ευθύνη σου.Quote:
Originally Posted by silver and gold
Το θέμα είναι ακόμα και σε μια σχέση, πώς είναι δυνατόν να μην πέφτει στα μάτια σου ο άλλος αν τον βλέπεις εξαρτημένο πχ με τον τζόγο;
Μα δεν χρειάστηκε να τον δω. Με ήθελε εκεί επειδή ο ίδιος δεν ένιωθε αρκετά δυνατός ώστε να σταματήσει μόνος του όταν θα έπρεπε. Αυτό μου είπε. Εγώ αν το έβλεπα αυτό θα τον χώριζα την ίδια μέρα. Αυτό από μόνο του κάτι δείχνει. αν δεν είσαι εξαρτημένος δεν χρειάζεσαι δεσμοφύλακα να σε σταματήσει, σταματάς μόνος σου. Επίσης ήξερα, λόγω του ιστορικού του ότι αυτοπαραμυθιαζόταν με τις θεωρίες που είχε. Ηταν ολοφάνερο πως θα την πατούσε. Αν δεν ένιωθε την έξαρτηση δεν θα το έκρυβε τοοσ καιρο πριν οτι πηγαινε στο καζινο. Και εκ του αποτελεσματος φανηκε πως ειχα δικιο που δεν το ηθελα. Εγώ από τότε δεν τον ξαναρώτησα τίποτα για το θέμα μόνο του ξεκαθάρισα την δική μου θέση και άποψη, και λίγο καιρό μετά μου τηλεφώνησε μια μέρα που υποτίθεται θα ήταν βόλτα με έναν φίλο και μου αποκάλυψε από μόνος του ότι είχε παει στο καζίνο, είχε χάσει φυσικά και ότι αποφάσισε να μην ξαναπάει ποτε.Quote:
Originally Posted by silver and gold
Γιατι να θέλω να του επιβληθω; Μια ισοτιμη σχεση ήθελα να εχουμε, ουτε να μου επιβάλλεται ουτε να του επιβάλλομαι.Quote:
Originally Posted by silver and gold
Θα δεχοσουν και να σου επιβάλλεται πχ;
Αυτό που περιγράφεις elisabet είναι μία συμπεριφορά που υιοθετούν πολύ συχνά (ειδικά οι discouraged borderline). Αποδίδουν στο σύντροφο τον έλεγχο της ζωής τους. Αυτό σε πρώτη φάση μπορεί να φαίνεται και κολακευτικό στο σύντροφο, ή να νοιώθει σημαντικός, αλλά είναι μεγάλη παγίδα. Διότι, έχοντας το έλεγχο της ζωής του άλλου, έχει παράλληλα και την ευθύνη της ζωής του άλλου. Έτσι λοιπόν ο/η borderline μπορεί εύκολα να αποδώσει τις ευθύνες σε εξωτερικούς παράγοντες όταν η φάση στραβώσει. Ο σύντροφος, στο τέλος θα κατηγορηθεί και θα φορτωθεί το σύνολο των ευθυνών της αποτυχίας της σχέσης. Ο/η borderline θα σπεύσει να ενημερώσει τους πάντες για το πόσο αχάριστοι υπήρξατε διότι αυτός/αυτή σας τα έδωσε όλα! Και η αλήθεια είναι ότι το έκανε!
Δεν το ήξερα αυτό, πολύ ενδιαφέρον!Quote:
Originally Posted by aeolus74
Φαντάσου να δεχόμουν να το κάνω κιόλας τι είχα να ακούσω μετά. Εδώ που δεν δέχτηκα να το κάνω και μου έριξε όλες τις ευθύνες!
Παιδιά ήταν πάρα πολλές οι αντιφάσεις, είναι αδύνατο να βγάλει άκρη κανείς. Ίσως το πάλευε μέσα του, δεν ξέρω τι γινόταν. Υποτίθεται πχ αν προσπαθούσα να βάλω όριο στις ώρες που θα κοιμηθούμε μου την έλεγε οτι του κάνω την μάνα, ότι είμαι μπατσόνι κτλ κτλ κ απτην άλλη υπήρχαν κάτι φάσεις, έτσι στα ξαφνικά, που μπορεί να με κατηγορούσε ότι εξαιτίας μου καθυστέρησε στην δουλειά γιατί άργησε να ξυπνήσει ξέρω γω. Είναι σα να προπσαθούσε να μου χτυπήσει τις ενοχές επειδή ήξερε οτι είμαι ενοχικό άτομο φουλ
εχεις αναφερει ηλικια σιλβερ; δεν θυμαμαι...Quote:
Originally Posted by silver and gold
πιο μικρη εβλεπα τις σχεσεις καπως οπως περιγραφεις, οχι πια. βαρεθηκα να παλευω :)
Μπορει να σε ελκυει οτι καποιος αλλος γινεται καθρεφτης σου ξαφνικα ενω ειχες μαθει εσυ να γινεσαι καθρεφτης στους αλλους. Ισως αυτο να νιωθεις ως επιβολη. οτι εισαι πιο δυνατη κ αξια θαυμασμου τοσο ωστε καποιος να θελει να γινει ο καθρεφτης σου.
Μην βιάζεστε πάντως να βγάζετε διαταραχές, πιο.πολυ για στοιχεία οριακής διαβάζω η για καθρέφτισμα που είναι συχνό φαινόμενο στις σχέσεις. Η ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ οριακής προσωπικότητας είναι κάτι πολύ πιο έντονο που συνήθως συνυπάρχει με τρελο αγχος, εμμονές, φοβίες, παράνοια, αυτοκτονικες τασεις και ψυχωσικα επεισόδια. Υπαρχουν πολλων ειδων παρακλαδια απ οτι κατάλαβα, αλλά αν πέσεις σε άνθρωπο με οριακή διαταραχή που μεγάλωσε άσχημα και κακοποιήθηκε στη ζωή του δεν έχει σχέση με κάποιον που μεγάλωσε μια χαρά αλλά έχει στοιχεία οριακής προσωπικότητας, διότι υπάρχει και γενετική προδιάθεση σε αρκετούς οι οποίοι είναι αυτοί που δεν αντιλαμβάνονται το πρόβλημα τους και υπάρχει πιθανότητα να εξελιχθεί σε διαταραχή αργότερα, πιθανώς μέσα από κάποια σχέση με ΟΔΠ. Γιατί? Επειδή αυτος μπορεί να μην αντιλαμβάνεται το πρόβλημα του, και ούτε να τον επηρεάζει στη καθημερινότητα του, το αντιλαμβάνεται όμως ο ΟΔΠ και γνωρίζει πως θα το βγάλει στην επιφάνεια, εφόσον το θελήσει. Όσο αισθάνεσαι ότι τον καταλαβαίνεις με το που τον γνωρίσεις, αυτός σε γνωρίζει πολύ καλύτερα.