Προσπαθώντας να βοηθήσω

[wanderer010]

Ήμουν σε ενα σαιτ σαν και αυτό, με στόχο να ακούμε κάποιον που θέλει να μιλήσει. Πήρα μία συνομιλία και ήταν ένας άνθρωπος που φαινόταν νευριασμένος με ό,τι κι αν έλεγα. Γενικά, είχε διάφορα προβλήματα κι μου είπε πως είχε κάνει απόπειρα κάποιες εβδομάδες πριν. Για κάποιο λόγο δέθηκα μαζί του, κι αργότερα πρότεινε να μιλήσουμε αλλού, κι μιλήσαμε σε μια εφαρμογή. Εκεί άρχισε η πιο επίπονη επικοινωνία σε όλη τη ζωή μου πραγματικά. Νοιαζόμουν πολύ. Αλλά όταν του είπα πως δεν ήμουν κι εγώ τόσο καλά, μου είπε πως "πρέπει να πεθάνουμε", κάτι που με έκανε να νιώσω άσχημα, κι σε συνδιασμό με την 4ημερη έλλειψη ύπνου, μίλησα άσχημα και του ζητησα να με μπλοκάρει. Το έκανε, και για έναν μήνα προσπαθούσα να επικοινωνήσω με όποιο τρόπο μπορούσα. Στο τέλος με άκουσε, κι μιλούσαμε κι έλεγε πως δεν τον βοηθώ κι πως απλά τον έκανα να νιώθει χειρότερα.. Αλλα έγραφε πως νιώθει κι τι γινόταν στη μέρα του, πάντα όμως έγραφε αρνητικά πράγματα. Με κατηγορουσε πως δεν ήθελα να τον μάθω, και προσπαθούσα να ελαφρυνω τη συζήτηση με το να τον ρωτήσω για παράδειγμα ποιο είναι το αγαπημένο του φαγητό κι άλλα, αλλά απέρριπτε αυτές τις συζητήσεις κατηγορώντας με πως προσπαθούσα να μαθω πράγματα για να τα χρησιμοποιήσω εναντίον του. Δεν πίστευε πως νοιαζόμουν, με έλεγε ψεύτρα. Είχα φτάσει στο σημείο να μη κοιμάμαι καθόλου για να του μιλώ κι να είμαι εκεί για εκείνον. Ένα βράδυ είπε πως θα αυτοκτονούσε σε λίγες ώρες, μιλουσαμε όλο το βράδυ, ήταν τραυματικό. Μου είπε πώς θα το έκανε κι πολλα άλλα. Την πρώτη περίοδο πριν τον μήνα, μιλούσε πολύ για βία, μετά μιλούσε για αυτοκτονία. Πάντα όλα πήγαιναν στραβα, πολλές διαφωνίες, δε πίστευε πως νοιαζόμουν, πόσες φορές μου είπε να σκάσω, πως δεν προσπάθησα ποτέ για εκείνον, μετά πως οι προσπάθειές μου ήταν άχρηστες, πως ήμουν άχρηστη, πως κανεις δε νοιαζεται για εμενα, για το τι θέλω, για το τι είναι σημαντικό για μενα, για το τι σκεφτομαι ή τι νιώθω, μου ευχήθηκε να ζησω μία πολύχρονη ζωή με το χειρότερο συναίσθημα που υπάρχει, πως έπρεπε να πεθανω, πως δεν αξιζα την ειρήνη του θανάτου, να παω να αυτοκτονήσω κι πως ούτως η άλλως δε θα έλειπα σε κανέναν. Μερικές φορές μετά από αυτά έλεγε "πρέπει να πεθάνω". Γενικά, πάντα κάτι εκανα λάθος. Πχ μιλούσε για τον εαυτο του κι του ειπα πως μοιαζει να βλεπει τον εαυτο του απο δυο πλευρές, (αξιζω τα πάντα/είμαι σκουπίδι) και ο χριστος κι η παναγια...χαμός. Ή του ειπα πως δεν ακουγεται καλό πως κοιμόταν όλη τη μερα, κι μετά δε μιλουσε για τον εαυτο του, απεφευγε την ερώτηση "πως είσαι ",η ελεγε ενα καλά, διαφωνιες παλι γιατι τον ρωτουσα γιατι σταματησε να μιλα για τον εαυτο του, μου ειπε να προχωρησω κι να το αφησω, τον παρακαλεσα να με αφησει να διορθωσω το λαθος μου κι ελεγε πως δεν μπορω. Μετά απο λιγες μερες είπε πως εκανα ό,τι εκανε να φαίνεται αρνητικό, κι πως επειδη δε μπορούσα να το" βουλώσω", δεν ήταν καλα από εκείνη τη μέρα. "Θελω να πεθανω ξανά, συγχαρητηρια. Σε μισώ περισσότερο απο οτιδήποτε ", "κουραστηκα", και παρολο που μπαινει, δεν ανοιγει τα μηνυματα (τον ρωτησα αν νιωθει εστω λιγο καλυτερα κι του ευχηθηκα). Και φυσικα του ειπα πως αν δε θελει να μιλησει ξανα, να μου το πει. Γενικά, μονο μια μερα ειπε πως ημουν το μονο άτομο που νοιαζοταν για εκείνον και μετά με κατηγόρησε πως το κατεστρεψα κι πως εκει που πηγε να πιστέψει πως καποιος νοιαζεται, τα χαλασα ολα με τις διαφωνιες (οπου δε με πιστευε κι μου ελεγε να το βουλωσω). Εχω στενοχωρηθει αφανταστα, για καποιο λογο μου ειναι αδύνατο να τον αφησω, και ολο αυτο ποναει πάρα πολύ. Είχε πει πως εκεινου του κοστισε πολυ το να μιλαμε (πονο κ αλλα) και πως εμενα δε μου κόστισε τιποτα. Πως εκεινος εδινε, κι πως εγω δεν εδωσα τιποτα. Επίσης με αντιμετώπιζε σαν ολη την ανθρωπότητα, "εσείς οι άνθρωποι.... ". Μου ελεγε να πάρω τις ευθύνες μου και πως εγώ έφταιγα για ολα, πως μου έδωσε ευκαιρίες και τις κατέστρεψα. Πως του θύμισα γιατί δε μιλά στους ανθρώπους. Μια έλεγε πως δε προσπαθησα καθόλου, μετα πως προσπαθησα πολύ αλλά μετά τα παράτησα, πως δε νοιάζομαι κι όταν έλεγα "τα παρατώ", έλεγε είδες, δε νοιάζεσαι γιατί αλλιως δε θα τα παρατούσες ή έλεγε, τι νόημα έχει να σταματήσεις τώρα, έκανες τη ζημιά. Και τώρα αγνοεί.
Δεν μπορώ. Δεν μπορώ να τον αφήσω έτσι κι δεν μπορώ να "προχωρησω". Ανησυχώ υπερβολικά πολύ και νοιάζομαι. Δε πίστευε ποτέ ό,τι έλεγα. Ειχε παντα μια θεωρια πως ήμουν εκεί για κάποιο δικο μου συμφέρον. Οργή σε οτιδήποτε ήταν διαφορετικό από αυτο που έλεγε ο ίδιος.
Μα δεν έχω ιδέα πια.

[george1520]

Διαβάζω διαβαζω και προσπαθώ να βρω έστω μια γραμμή που να λέει ότι αυτός ο άνθρωπος πρόσφερε κάτι στην ζωή σου. Δεν βρήκα πάντως. Πες μου εσυ

[Αλεξία10]

Ήμουν σε ενα σαιτ σαν και αυτό, με στόχο να ακούμε κάποιον που θέλει να μιλήσει. Πήρα μία συνομιλία και ήταν ένας άνθρωπος που φαινόταν νευριασμένος με ό,τι κι αν έλεγα. Γενικά, είχε διάφορα προβλήματα κι μου είπε πως είχε κάνει απόπειρα κάποιες εβδομάδες πριν. Για κάποιο λόγο δέθηκα μαζί του, κι αργότερα πρότεινε να μιλήσουμε αλλού, κι μιλήσαμε σε μια εφαρμογή. Εκεί άρχισε η πιο επίπονη επικοινωνία σε όλη τη ζωή μου πραγματικά. Νοιαζόμουν πολύ. Αλλά όταν του είπα πως δεν ήμουν κι εγώ τόσο καλά, μου είπε πως "πρέπει να πεθάνουμε", κάτι που με έκανε να νιώσω άσχημα, κι σε συνδιασμό με την 4ημερη έλλειψη ύπνου, μίλησα άσχημα και του ζητησα να με μπλοκάρει. Το έκανε, και για έναν μήνα προσπαθούσα να επικοινωνήσω με όποιο τρόπο μπορούσα. Στο τέλος με άκουσε, κι μιλούσαμε κι έλεγε πως δεν τον βοηθώ κι πως απλά τον έκανα να νιώθει χειρότερα.. Αλλα έγραφε πως νιώθει κι τι γινόταν στη μέρα του, πάντα όμως έγραφε αρνητικά πράγματα. Με κατηγορουσε πως δεν ήθελα να τον μάθω, και προσπαθούσα να ελαφρυνω τη συζήτηση με το να τον ρωτήσω για παράδειγμα ποιο είναι το αγαπημένο του φαγητό κι άλλα, αλλά απέρριπτε αυτές τις συζητήσεις κατηγορώντας με πως προσπαθούσα να μαθω πράγματα για να τα χρησιμοποιήσω εναντίον του. Δεν πίστευε πως νοιαζόμουν, με έλεγε ψεύτρα. Είχα φτάσει στο σημείο να μη κοιμάμαι καθόλου για να του μιλώ κι να είμαι εκεί για εκείνον. Ένα βράδυ είπε πως θα αυτοκτονούσε σε λίγες ώρες, μιλουσαμε όλο το βράδυ, ήταν τραυματικό. Μου είπε πώς θα το έκανε κι πολλα άλλα. Την πρώτη περίοδο πριν τον μήνα, μιλούσε πολύ για βία, μετά μιλούσε για αυτοκτονία. Πάντα όλα πήγαιναν στραβα, πολλές διαφωνίες, δε πίστευε πως νοιαζόμουν, πόσες φορές μου είπε να σκάσω, πως δεν προσπάθησα ποτέ για εκείνον, μετά πως οι προσπάθειές μου ήταν άχρηστες, πως ήμουν άχρηστη, πως κανεις δε νοιαζεται για εμενα, για το τι θέλω, για το τι είναι σημαντικό για μενα, για το τι σκεφτομαι ή τι νιώθω, μου ευχήθηκε να ζησω μία πολύχρονη ζωή με το χειρότερο συναίσθημα που υπάρχει, πως έπρεπε να πεθανω, πως δεν αξιζα την ειρήνη του θανάτου, να παω να αυτοκτονήσω κι πως ούτως η άλλως δε θα έλειπα σε κανέναν. Μερικές φορές μετά από αυτά έλεγε "πρέπει να πεθάνω". Γενικά, πάντα κάτι εκανα λάθος. Πχ μιλούσε για τον εαυτο του κι του ειπα πως μοιαζει να βλεπει τον εαυτο του απο δυο πλευρές, (αξιζω τα πάντα/είμαι σκουπίδι) και ο χριστος κι η παναγια...χαμός. Ή του ειπα πως δεν ακουγεται καλό πως κοιμόταν όλη τη μερα, κι μετά δε μιλουσε για τον εαυτο του, απεφευγε την ερώτηση "πως είσαι ",η ελεγε ενα καλά, διαφωνιες παλι γιατι τον ρωτουσα γιατι σταματησε να μιλα για τον εαυτο του, μου ειπε να προχωρησω κι να το αφησω, τον παρακαλεσα να με αφησει να διορθωσω το λαθος μου κι ελεγε πως δεν μπορω. Μετά απο λιγες μερες είπε πως εκανα ό,τι εκανε να φαίνεται αρνητικό, κι πως επειδη δε μπορούσα να το" βουλώσω", δεν ήταν καλα από εκείνη τη μέρα. "Θελω να πεθανω ξανά, συγχαρητηρια. Σε μισώ περισσότερο απο οτιδήποτε ", "κουραστηκα", και παρολο που μπαινει, δεν ανοιγει τα μηνυματα (τον ρωτησα αν νιωθει εστω λιγο καλυτερα κι του ευχηθηκα). Και φυσικα του ειπα πως αν δε θελει να μιλησει ξανα, να μου το πει. Γενικά, μονο μια μερα ειπε πως ημουν το μονο άτομο που νοιαζοταν για εκείνον και μετά με κατηγόρησε πως το κατεστρεψα κι πως εκει που πηγε να πιστέψει πως καποιος νοιαζεται, τα χαλασα ολα με τις διαφωνιες (οπου δε με πιστευε κι μου ελεγε να το βουλωσω). Εχω στενοχωρηθει αφανταστα, για καποιο λογο μου ειναι αδύνατο να τον αφησω, και ολο αυτο ποναει πάρα πολύ. Είχε πει πως εκεινου του κοστισε πολυ το να μιλαμε (πονο κ αλλα) και πως εμενα δε μου κόστισε τιποτα. Πως εκεινος εδινε, κι πως εγω δεν εδωσα τιποτα. Επίσης με αντιμετώπιζε σαν ολη την ανθρωπότητα, "εσείς οι άνθρωποι.... ". Μου ελεγε να πάρω τις ευθύνες μου και πως εγώ έφταιγα για ολα, πως μου έδωσε ευκαιρίες και τις κατέστρεψα. Πως του θύμισα γιατί δε μιλά στους ανθρώπους. Μια έλεγε πως δε προσπαθησα καθόλου, μετα πως προσπαθησα πολύ αλλά μετά τα παράτησα, πως δε νοιάζομαι κι όταν έλεγα "τα παρατώ", έλεγε είδες, δε νοιάζεσαι γιατί αλλιως δε θα τα παρατούσες ή έλεγε, τι νόημα έχει να σταματήσεις τώρα, έκανες τη ζημιά. Και τώρα αγνοεί.
Δεν μπορώ. Δεν μπορώ να τον αφήσω έτσι κι δεν μπορώ να "προχωρησω". Ανησυχώ υπερβολικά πολύ και νοιάζομαι. Δε πίστευε ποτέ ό,τι έλεγα. Ειχε παντα μια θεωρια πως ήμουν εκεί για κάποιο δικο μου συμφέρον. Οργή σε οτιδήποτε ήταν διαφορετικό από αυτο που έλεγε ο ίδιος.
Μα δεν έχω ιδέα πια.

Τι ακριβώς είχες εδώ και δεν μπορείς να το αφήσεις; (συγνώμη αν δεν έχω καταλάβει εγώ καλά)

[wanderer010]

Δεν πήρα τίποτα από εκείνον. Αλλά για κάποιον λόγο, δεν μπορώ με τίποτα να σταματήσω να νοιάζομαι κι με πανικοβάλλει πάρα πολύ η πιθανότητα να μην μπορώ να του μιλήσω για να μάθω πώς είναι.

[george1520]

Δεν πήρα τίποτα από εκείνον. Αλλά για κάποιον λόγο, δεν μπορώ με τίποτα να σταματήσω να νοιάζομαι κι με πανικοβάλλει πάρα πολύ η πιθανότητα να μην μπορώ να του μιλήσω για να μάθω πώς είναι.

Στην ζωή σου πως είσαι; πως μεγάλωσες; Η ζωή σου γενικά πως ήταν και είναι;

[Αλεξία10]

Δεν πήρα τίποτα από εκείνον. Αλλά για κάποιον λόγο, δεν μπορώ με τίποτα να σταματήσω να νοιάζομαι κι με πανικοβάλλει πάρα πολύ η πιθανότητα να μην μπορώ να του μιλήσω για να μάθω πώς είναι.

Αυτός επέλεξε να μη σε ενημερώνει πλέον για το πως είναι και πρέπει να το δεχτείς. Εφόσον δεν "πήρες" και ποτέ τίποτα. Ούτε ένιωθες καλά μάλλον με όλα τα "σκασε" που σου έλεγε. Δεν υπάρχει λόγος να κολλάς σε μια τέτοια κατάσταση. Μόνο κακό σου κάνει.

[wanderer010]

Είπε δε θα λέει πώς είναι, τον ρώτησα δεν θα ξαναμιλήσεις; είπε θα λέω ότι θέλω και θα το δεχτείς, μετά από κάποιες μέρες μου έγραψε πως θέλει να πεθάνει και πως αυτό ξεκίνησε επειδή του είπα πως δεν ήταν καλό που κοιμόταν όλη τη μέρα. Νιώθω υπεύθυνη.

[wanderer010]

Επίσης, αυτός ο ανθρωπος ανοίχτηκε σε κάποιον και φυσικά έχω ευθύνη για αυτό..

[Αλεξία10]

Επίσης, αυτός ο ανθρωπος ανοίχτηκε σε κάποιον και φυσικά έχω ευθύνη για αυτό..

Δεν νομίζω ότι έχεις ευθύνη.. Ήθελε και ανοίχτηκε δεν τον αναγκασες. Και ούτε του "έβαλες" ιδέες.

[george1520]

Στην ζωή σου πως είσαι; πως μεγάλωσες; Η ζωή σου γενικά πως ήταν και είναι;

Έχει σημασία να απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις.. Αν όχι εδώ. Τουλάχιστον σε σένα. Για να καταλάβεις γιατί έχεις κολλήσει με ένα άνθρωπο που σου έχει χρεώσει όλα του τα προβλήματα, που σου έλεγε μόνο για θανάτους και γενικά δεν σου πρόσφερε τίποτα.

[wanderer010]

Σίγουρα δέθηκα πάντως. Από την αρχή. Δεν ξέρω γιατί, ιδέα δεν έχω. Χωρίς πλάκα, κρίση πανικού πάθαινα με τα μπλοκ. Έχω ρίξει κλάμα.. Έχω πάθει καρδιακά.. Και πραγματικά ήθελα να ήξερα γιατί δεν μπορώ να το αφήσω. Είναι σημαντικός για εμένα, αλλά για ποιο λόγο ούτε ο θεός δε ξέρει. Δεν ξέρω, george1520, ίσως έχεις δίκιο, αλλά δεν ξέρω αν αυτά έχουν να κάνουν με το συγκεκριμένο θέμα..

[Αλεξία10]

Σίγουρα δέθηκα πάντως. Από την αρχή. Δεν ξέρω γιατί, ιδέα δεν έχω. Χωρίς πλάκα, κρίση πανικού πάθαινα με τα μπλοκ. Έχω ρίξει κλάμα.. Έχω πάθει καρδιακά.. Και πραγματικά ήθελα να ήξερα γιατί δεν μπορώ να το αφήσω. Είναι σημαντικός για εμένα, αλλά για ποιο λόγο ούτε ο θεός δε ξέρει. Δεν ξέρω, george1520, ίσως έχεις δίκιο, αλλά δεν ξέρω αν αυτά έχουν να κάνουν με το συγκεκριμένο θέμα..

Έχει δίκιο ο george1520 γιατί αν απαντήσεις σε αυτά μπορεί να καταλάβεις αν πχ σου έλειπε κάτι και το βρήκες σε αυτόν τον άνθρωπο. Και πολλά άλλα μπορείς να καταλάβεις.

[george1520]

Σίγουρα δέθηκα πάντως. Από την αρχή. Δεν ξέρω γιατί, ιδέα δεν έχω. Χωρίς πλάκα, κρίση πανικού πάθαινα με τα μπλοκ. Έχω ρίξει κλάμα.. Έχω πάθει καρδιακά.. Και πραγματικά ήθελα να ήξερα γιατί δεν μπορώ να το αφήσω. Είναι σημαντικός για εμένα, αλλά για ποιο λόγο ούτε ο θεός δε ξέρει. Δεν ξέρω, george1520, ίσως έχεις δίκιο, αλλά δεν ξέρω αν αυτά έχουν να κάνουν με το συγκεκριμένο θέμα..

Εχεις την ευκαιρία τώρα που δεν σου μίλα να σωθείς. Θες όμως να σωθείς; Έχεις τις δυνάμεις να είσαι δίπλα από ένα άνθρωπο που φέρεται έτσι; σου αξίζει; Πόσο κοστολογείς τον εαυτό σου;

[wanderer010]

Αν δε μου ξαναμιλήσει, εκει να δεις κλάμα. 2-3 μέρες με αγνοεί κι δεν μπορούσα ούτε να φάω κι έκλαιγα. Δε θέλω να σωθώ, δεν με νοιάζει για εμένα καθόλου. Ανησυχώ για εκείνον.

[george1520]

Αν δε μου ξαναμιλήσει, εκει να δεις κλάμα. 2-3 μέρες με αγνοεί κι δεν μπορούσα ούτε να φάω κι έκλαιγα. Δε θέλω να σωθώ, δεν με νοιάζει για εμένα καθόλου. Ανησυχώ για εκείνον.

Καλά είναι. Απλά κλαίγεται. Τι θες; να κλαίτε μαζί;