Πώς αισθάνεστε τώρα;

[Κύκνος]

Σαν να με πάτησε νταλίκα. Μάλλον έχω κρυώσει. Τι; Να μην υποφέρω εγώ λίγο;

Κατάλαβα...

Περαστικά και γρήγορα εύχομαι!

[Αλεξία10]

Κατάλαβα...

Περαστικά και γρήγορα εύχομαι!

Ευχαριστώ πολύ!
Με εσένα τι θα γίνει; έτσι θα μείνεις;

[Κύκνος]

Ευχαριστώ πολύ!
Με εσένα τι θα γίνει; έτσι θα μείνεις;

Όχι, θα πιάσει το ηρεμιστικό απλώς θέλει λίγο χρόνο... Η αντίστοιχη ένεση δρα πιο γρήγορα αλλά δεν θέλω να τρέχω στο νοσοκομείο, θα κάνω υπομονή...

[Αλεξία10]

Όχι, θα πιάσει το ηρεμιστικό απλώς θέλει λίγο χρόνο... Η αντίστοιχη ένεση δρα πιο γρήγορα αλλά δεν θέλω να τρέχω στο νοσοκομείο, θα κάνω υπομονή...

Σε φαρμακείο δεν τη κάνουν; Εξαρτάται και την περιοχή δεν ξέρω που είσαι.

[Κύκνος]

Σε φαρμακείο δεν τη κάνουν; Εξαρτάται και την περιοχή δεν ξέρω που είσαι.

Δεν ξέρω για τα φαρμακεία αλλά πρέπει να βρεις εφημερεύον επειδή είναι Κυριακή... Θα κάνω λίγη υπομονή...
Η φωλιά μου είναι κάπου στη Θεσσαλονίκη, εσύ που είσαι;

[Αλεξία10]

Δεν ξέρω για τα φαρμακεία αλλά πρέπει να βρεις εφημερεύον επειδή είναι Κυριακή... Θα κάνω λίγη υπομονή...
Η φωλιά μου είναι κάπου στη Θεσσαλονίκη, εσύ που είσαι;

Αχ έχεις δίκιο. Είναι Κυριακή. Έχω χάσει την αίσθηση του χρόνου.
Εγώ Αθήνα..

[Κύκνος]

Αχ έχεις δίκιο. Είναι Κυριακή. Έχω χάσει την αίσθηση του χρόνου.
Εγώ Αθήνα..

Δεν πειράζει... Ήδη με τη συζήτηση νιώθω λίγο καλύτερα...
Ωραία η Αθήνα, έχω δει κάποια μέρη γιατί από εκεί ήταν ο πρώην μου που σου έλεγα...

[Αλεξία10]

Δεν πειράζει... Ήδη με τη συζήτηση νιώθω λίγο καλύτερα...
Ωραία η Αθήνα, έχω δει κάποια μέρη γιατί από εκεί ήταν ο πρώην μου που σου έλεγα...

Ναι ωραία είναι. Και κυρίως έχει θόρυβο. Δεν τη μπορώ την πολύ ησυχία. Με τρομάζει.

[Vox]

Διδάσκω μαθηματικά και φυσική. Σπουδάζω μαθηματικά.

Μαθηματικά ; Έχεις κάποια προτίμηση (καθαρά/εφαρμοσμένα μαθηματικά); Από φυσική τι ακριβώς ξέρεις;

Ήμουν με burn out ολόκληρο το ακαδημαϊκό έτος.

Η έκφραση είναι κυριολεκτική ή μεταφορική; Και ποια ήταν η κατάληξη;

Απλά επειδή είμαι 26 χρονών και δεν έχω πτυχίο στα χέρια μου, και επειδή θέλω να τελειώνω επιτέλους και να κρατήσω την υποτροφία μου πάσει θυσία

Εννοείς ότι έχεις ήδη κάποια υποτροφία ως προπτυχιακή φοιτήτρια;

Πιο πολύ αγχώθηκα και νευρίασα με την αναισθησία/γαϊδουροσύνη και ασχετοσύνη ενός συγκεκριμένου καθηγητή. Δεν θέλω να χάσω την υποτροφία εξαιτίας του. Θα καταρρακωθώ.

Τι σου έχει κάνει;

Στην χειρότερη περίπτωση δεν θα πάρεις ποτέ πτυχίο και μεταπτυχιακό, δεν θα κάνεις αυτά που θέλεις και απλά θα σκοτώνεσαι σε άσχετες δουλειές ίσα για να επιβιώνεις. So what? Γιατί να έχω υψηλές προσδοκίες και να απογοητεύομαι και να αρρωσταίνω; Καλοί οι στόχοι και όλα αυτά αλλά καλύτερη είναι η υγεία. Και πρέπει να εκτιμώ την γενική μου αξία ανεξάρτητα από όλα τα άλλα (πτυχία, υποτροφίες, δουλειές/κατορθώματα κτλ) γιατί αλλιώς θα το βγάζω προς τα έξω και θα νιώθω μειονεκτικά.

Και πτυχίο θα πάρεις, και μεταπτυχιακό θα κάνεις, και διδακτορικό και post-doc ... Δεν υπάρχει ομορφότερο γνωστικό πεδίο από αυτό των μαθηματικών. Έτσι θα τα παρατήσεις; Και γιατί να απογοητεύεσαι και να αρρωσταίνεις; Δεν είναι θέμα υψηλών προσδοκιών μόνο. Υπάρχει και το «έτσι μ' αρέσει». Έχεις ακουστά το «Σεμινάριο Nicolas Bourbaki» ; Όσο για το πού μπορείς να απασχοληθείς, πρέπει να ξέρεις ότι τα μαθηματικά ξεκλειδώνουν πολλές πόρτες . Βέβαια απαιτείται ευελιξία και διάθεση για αγώνα και για μάθηση.

[blackbird]

Μαθηματικά ; Έχεις κάποια προτίμηση (καθαρά/εφαρμοσμένα μαθηματικά); Από φυσική τι ακριβώς ξέρεις;

Διάλεξα στατιστική επειδή είναι παντού. Δεν μ' αρέσει αλλά υπάρχει ένας κλάδος τους που μ' αρέσει. Π.χ σε φαρμακευτικές εταιρίες. Ό,τι έχει να κάνει με φάρμακα και ελέγχους. Η έρευνα πίσω από αυτό. Τα οικονομικά, λογιστική, τράπεζες δεν με ενδιαφέρουν καθόλου. Το πρώτο μου "πτυχίο" ήταν φυσική. Δεν το τελείωσα ποτέ (έπαιξαν διάφοροι παράγοντες ρόλο, ο πιο κύριος η κατάθλιψη). Είμαι σε επίπεδο 2ου έτους ας πούμε (σε σχέση με τα περασμένα μαθήματα). Έκανα και ελάχιστα μαθήματα από το 3ο. Οπότε είμαι σε επίπεδο για να την διδάξω (Θεωρώ δηλαδή. Τουλάχιστον όσα μαθήματα έκανα, βοηθούσα τα παιδιά). Βέβαια επειδή σπουδάζω κιόλας και για να αναλάβω λύκειο θέλω προετοιμασία, σαν ψυχαναγκαστική δεν θα το έκανα χωρίς να ήμουν σίγουρη πως δεν θα ήξερα να απαντήσω σε πιθανές ερωτήσεις. Άρα μόνο γυμνάσιο προς το παρόν. Το ίδιο και για μαθηματικά. Για να αναλάμβανα λύκειο θα έπρεπε να έλυνα ΟΛΕΣ τις ασκήσεις των βιβλίων, να είχα έξτρα δικές μου σημειώσεις και ασκήσεις και φυσικά να ένιωθα άνετη. Σε γυμνάσιο δεν έχω τέτοιο θέμα.

Η έκφραση είναι κυριολεκτική ή μεταφορική; Και ποια ήταν η κατάληξη;

Κυριολεκτικότατη. Δεν υπερβάλλω. Αφού σε διάφορες φάσεις ευχόμουνα να καταλήξω νοσοκομείο για να μπορέσω επιτέλους να ξεκουραστώ λίγες μέρες. Ε κατέληξα σε γιατρούς, φάρμακα, ενέσεις, 2 μέρες κρεβάτι, άδεια 2 εβδομάδων από γιατρό που δεν αξιοποίησα ποτέ, μείωση ωρών στη δουλειά αναγκαστικά προς το τέλους του έτους και ξεσπούσα σε κλάματα από τον πανικό και την υπερένταση.

Εννοείς ότι έχεις ήδη κάποια υποτροφία ως προπτυχιακή φοιτήτρια;

Υποτροφία 50% λόγω βαθμών λυκείου μόλις μπήκα, την κράτησα λόγω βαθμών στα ακαδημαϊκά μαθήματα και για να την κρατήσω θέλω πάλι γενικό πάνω από 7.

Τι σου έχει κάνει;

Είναι μεγάλη κουβέντα αυτό. Δεν έχει γνώσεις, ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ να μας απαντάει σε ΚΥΡΙΕΣ απορίες, ειρωνεύεται, κάνει τις συμφοιτήτριες να κλαίνε, κάναμε δοκιμαστική εξέταση και του είπα να μας βάλει τις λύσεις για να μην τα μαθαίνουμε λάθος και δεν το έκανε ποτέ. 21 του είχα στείλει e-mail (του είχα πει από πολύ νωρίτερα και το ήξερε), δεν απάντησε και γράφουμε στις 13. Δεν θέλω να τον ξαναδώ μπροστά μου γιατί είναι ανεύθυνος και απαράδεκτος γενικά.

Και πτυχίο θα πάρεις, και μεταπτυχιακό θα κάνεις, και διδακτορικό και post-doc ... Δεν υπάρχει ομορφότερο γνωστικό πεδίο από αυτό των μαθηματικών. Έτσι θα τα παρατήσεις; Και γιατί να απογοητεύεσαι και να αρρωσταίνεις; Δεν είναι θέμα υψηλών προσδοκιών μόνο. Υπάρχει και το «έτσι μ' αρέσει». Έχεις ακουστά το «Σεμινάριο Nicolas Bourbaki» ; Όσο για το πού μπορείς να απασχοληθείς, πρέπει να ξέρεις ότι τα μαθηματικά ξεκλειδώνουν πολλές πόρτες . Βέβαια απαιτείται ευελιξία και διάθεση για αγώνα και για μάθηση.

Μακάρι να είχα το σκεπτικό σου και να το πίστευα. Σε ευχαριστώ για την σιγουριά σου και για τα λόγια σου αλλά... δεν. Δεν θεωρώ πως είμαι έξυπνος άνθρωπος. Τουλάχιστον όχι για τα μαθηματικά. Η εξυπνάδα δεν μετριέται με κάποιους βαθμούς. Ούτε καλούς ούτε κακούς. Κάποιες φορές σκέφτομαι έξυπνα (και στην καθημερινή ζωή), κάποιες άλλες σβήνω, λέω τι στο καλό λες κοπέλα μου; Τόσο χαζή; Και επίσης από την πίεση και το άγχος κάποιες φορές παραλύω. Μόνο σε ότι έχει να κάνει με επιστήμες όμως γιατί η κύρια μου ανασφάλεια αυτή είναι - ότι δεν είμαι έξυπνη. ΟΜΩΣ είναι αυτό που λες ακριβώς! Για το γαμώτο, για το πείσμα μου, για την θέληση που έχω και επειδή κυρίως ΤΑ ΑΓΑΠΩ τα μαθηματικά και την επιστήμη. Μου λένε όλοι χαρά στο κουράγιο σου να τα κάνεις όλα αυτά και να θες να προχωρήσεις. (Δεν ξέρουν βέβαια πως δεν έχω καν πτυχίο. Και γι' αυτό νιώθω μειονεκτικά). Απορώ και εγώ που είμαι τόσο αγχώδης, που έχω δύσκολη καθημερινότητα, που μου έρχεται τόσες φορές να τα παρατήσω και δεν το κάνω. Αν δεν το αγαπούσα δεν θα είχα ούτε κουράγιο, ούτε θέληση. Δεν με νοιάζει. Ας αποτύχω και ας μην πετύχω τίποτα στη ζωή μου. Τουλάχιστον ξέρω πώς είναι να επιμένεις, να θέλεις, να προσπαθείς και να γεμίζεις και με καλά αισθήματα επειδή μαθαίνεις καινούρια πράγματα και εξασκείς το μυαλό σου. Ναι μετράει το αποτέλεσμα (όλοι γι' αυτό προσπαθούμε) αλλά για να με ανακουφίσω σκέφτομαι πως το ίδιο μετράει και "το ταξίδι". Και ας μην οδηγήσει πουθενά.

[Ορέστης]

Αν δεν εισαι εσυ εξυπνη ποιος ειναι;

[Vox]

Διάλεξα στατιστική επειδή είναι παντού. Δεν μ' αρέσει αλλά υπάρχει ένας κλάδος τους που μ' αρέσει. Π.χ σε φαρμακευτικές εταιρίες. Ό,τι έχει να κάνει με φάρμακα και ελέγχους. Η έρευνα πίσω από αυτό. Τα οικονομικά, λογιστική, τράπεζες δεν με ενδιαφέρουν καθόλου.

Ωραία. Είναι αλήθεια ότι η στατιστική θα σου επιτρέψει να βρεις πιο εύκολα μια δουλειά. Ποια είναι όμως η κατεύθυνση που σου αρέσει πραγματικά; Ανάλυση; Διαφορική Γεωμετρία; Αλγεβρική Τοπολογία; Ομάδες/άλγεβρες Lie; Κάτι άλλο;

Το πρώτο μου "πτυχίο" ήταν φυσική. Δεν το τελείωσα ποτέ (έπαιξαν διάφοροι παράγοντες ρόλο, ο πιο κύριος η κατάθλιψη). Είμαι σε επίπεδο 2ου έτους ας πούμε (σε σχέση με τα περασμένα μαθήματα). Έκανα και ελάχιστα μαθήματα από το 3ο. Οπότε είμαι σε επίπεδο για να την διδάξω (Θεωρώ δηλαδή. Τουλάχιστον όσα μαθήματα έκανα, βοηθούσα τα παιδιά).

Οπότε έχεις γνώσεις κλασικής μηχανικής (φορμαλισμός Newton), ηλεκτρομαγνητισμού και ίσως θερμοδυναμικής, ειδικής θεωρίας της σχετικότητας και κβαντομηχανικής. Για μαθήματα στο σχολείο αρκούν βασικές γνώσεις σ' αυτά αλλά χρειάζεσαι καλή κατανόηση της ύλης για να μπορείς να λύνεις ασκήσεις. Αλήθεια, πώς έγινε η μετάβαση από το φυσικό στο μαθηματικό; Έπρεπε να ξαναδώσεις εξετάσεις ή υπάρχει άλλος τρόπος;

Βέβαια επειδή σπουδάζω κιόλας και για να αναλάβω λύκειο θέλω προετοιμασία, σαν ψυχαναγκαστική δεν θα το έκανα χωρίς να ήμουν σίγουρη πως δεν θα ήξερα να απαντήσω σε πιθανές ερωτήσεις. Άρα μόνο γυμνάσιο προς το παρόν. Το ίδιο και για μαθηματικά. Για να αναλάμβανα λύκειο θα έπρεπε να έλυνα ΟΛΕΣ τις ασκήσεις των βιβλίων, να είχα έξτρα δικές μου σημειώσεις και ασκήσεις και φυσικά να ένιωθα άνετη. Σε γυμνάσιο δεν έχω τέτοιο θέμα.

Γιατί το ίδιο και για τα μαθηματικά; Δε βρίσκεσαι ήδη σε πιο προχωρημένο επίπεδο σε σχέση με τη φυσική; Η θεωρία του σχολείου (και στα μαθηματικά και στη φυσική) είναι πολύ εύκολη, επομένως το σημαντικότερο είναι να μπορείς να λύνεις οποιοδήποτε πρόβλημα σου δοθεί.

Μίλησες για ψυχαναγκασμό. Με ποιον τρόπο εκδηλώνεται στην περίπτωσή σου;

Κυριολεκτικότατη. Δεν υπερβάλλω. Αφού σε διάφορες φάσεις ευχόμουνα να καταλήξω νοσοκομείο για να μπορέσω επιτέλους να ξεκουραστώ λίγες μέρες. Ε κατέληξα σε γιατρούς, φάρμακα, ενέσεις, 2 μέρες κρεβάτι, άδεια 2 εβδομάδων από γιατρό που δεν αξιοποίησα ποτέ, μείωση ωρών στη δουλειά αναγκαστικά προς το τέλους του έτους και ξεσπούσα σε κλάματα από τον πανικό και την υπερένταση.

Θα γνωρίζεις, πιστεύω, ότι αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα. Μπορεί να προκληθούν μόνιμες βλάβες στην υγεία σου. Δεν κατάλαβα όμως καλά πώς έφτασες σ' αυτό το σημείο. Είναι αποτέλεσμα εσωτερικών ή εξωτερικών προβλημάτων;

Υποτροφία 50% λόγω βαθμών λυκείου μόλις μπήκα, την κράτησα λόγω βαθμών στα ακαδημαϊκά μαθήματα και για να την κρατήσω θέλω πάλι γενικό πάνω από 7.

Ακούγεται πολύ καλό. Δεν ήξερα ότι υπήρχε αυτή η δυνατότητα.

Είναι μεγάλη κουβέντα αυτό. Δεν έχει γνώσεις, ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ να μας απαντάει σε ΚΥΡΙΕΣ απορίες, ειρωνεύεται, κάνει τις συμφοιτήτριες να κλαίνε, κάναμε δοκιμαστική εξέταση και του είπα να μας βάλει τις λύσεις για να μην τα μαθαίνουμε λάθος και δεν το έκανε ποτέ. 21 του είχα στείλει e-mail (του είχα πει από πολύ νωρίτερα και το ήξερε), δεν απάντησε και γράφουμε στις 13. Δεν θέλω να τον ξαναδώ μπροστά μου γιατί είναι ανεύθυνος και απαράδεκτος γενικά.

Τραγική κατάσταση. Και ας πούμε ότι δεχόμαστε ότι δεν έχει τις γνώσεις. Αλλά να κάνει τα παιδιά να κλαίνε και να ειρωνεύεται κι από πάνω; Αλλά θα μου πεις μπορεί μ' αυτό τον τρόπο να σκεπάζει την ανεπάρκειά του. Ως φοιτητές δεν κάνετε αξιολόγηση των μελών Δ.Ε.Π.; Εκεί μπορείτε να τον ξετινάξετε σαν βελέντζα που βγήκε από τη ναφθαλίνη .

Μακάρι να είχα το σκεπτικό σου και να το πίστευα. Σε ευχαριστώ για την σιγουριά σου και για τα λόγια σου αλλά... δεν. Δεν θεωρώ πως είμαι έξυπνος άνθρωπος. Τουλάχιστον όχι για τα μαθηματικά. Η εξυπνάδα δεν μετριέται με κάποιους βαθμούς. Ούτε καλούς ούτε κακούς. Κάποιες φορές σκέφτομαι έξυπνα (και στην καθημερινή ζωή), κάποιες άλλες σβήνω, λέω τι στο καλό λες κοπέλα μου; Τόσο χαζή;

Για μισό λεπτό, τι θα πει δεν είσαι έξυπνος άνθρωπος; Και μόνο το ότι βρέθηκες στο φυσικό και τώρα στο μαθηματικό λέει κάτι. Νομίζω ότι από δω και πέρα είναι θέμα αποφασιστικότητας και προσπάθειας.

Και επίσης από την πίεση και το άγχος κάποιες φορές παραλύω. Μόνο σε ότι έχει να κάνει με επιστήμες όμως γιατί η κύρια μου ανασφάλεια αυτή είναι - ότι δεν είμαι έξυπνη.

Άντε πάλι με το έξυπνη ! Η πίεση και το άγχος είναι πραγματικά προβλήματα. Γιατί όμως δέχεσαι τόση πίεση;

ΟΜΩΣ είναι αυτό που λες ακριβώς! Για το γαμώτο, για το πείσμα μου, για την θέληση που έχω και επειδή κυρίως ΤΑ ΑΓΑΠΩ τα μαθηματικά και την επιστήμη.

Τελείωσε. Μην ξανακούσω για «έξυπνη» ή «χαζή» . Αν υπάρχει αγάπη και φυσική περιέργεια για το αντικείμενο που σπουδάζεις, τότε δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο. Θα πρέπει μόνο να βρεις τρόπο να διαχειριστείς το άγχος (και τα άλλα προβλήματα που προαναφέρθηκαν και που δεν πολυκατάλαβα τι ακριβώς είναι).

Μου λένε όλοι χαρά στο κουράγιο σου να τα κάνεις όλα αυτά και να θες να προχωρήσεις. (Δεν ξέρουν βέβαια πως δεν έχω καν πτυχίο. Και γι' αυτό νιώθω μειονεκτικά).

Καλά σου λένε. Το πτυχίο, που δεν τους αφορά βέβαια, θα το πάρεις και θα πας και παραπέρα.

Απορώ και εγώ που είμαι τόσο αγχώδης, που έχω δύσκολη καθημερινότητα, που μου έρχεται τόσες φορές να τα παρατήσω και δεν το κάνω.

Για εξήγησέ το λίγο λοιπόν. Πώς γίνεται και έχεις δύσκολη καθημερινότητα; Πρέπει να έχει κάποια σχέση με τα εσωτερικά/εξωτερικά προβλήματα για τα οποία σε ρώτησα πιο πριν.

Αν δεν το αγαπούσα δεν θα είχα ούτε κουράγιο, ούτε θέληση. Δεν με νοιάζει. Ας αποτύχω και ας μην πετύχω τίποτα στη ζωή μου. Τουλάχιστον ξέρω πώς είναι να επιμένεις, να θέλεις, να προσπαθείς και να γεμίζεις και με καλά αισθήματα επειδή μαθαίνεις καινούρια πράγματα και εξασκείς το μυαλό σου. Ναι μετράει το αποτέλεσμα (όλοι γι' αυτό προσπαθούμε) αλλά για να με ανακουφίσω σκέφτομαι πως το ίδιο μετράει και "το ταξίδι". Και ας μην οδηγήσει πουθενά.

Το αν και πόσο μετράει το κάθε ταξίδι δεν το ξέρω, ξέρω όμως ότι αυτά τα ταξίδια είναι πολύ όμορφα. Αυτό και μόνο μπορεί να είναι λόγος για να συνεχίσεις και να φτάσεις σε έναν προορισμό. Και αν αρέσουν και σε σένα αυτά τα ταξίδια, μπορείς να τα συνεχίσεις για πολλά χρόνια ακόμα ενώ εργάζεσαι.

[Ορέστης]

Αισθανομαι αδειος μεσα μου.

[blackbird]

Vox, με συγχωρείς για την καθυστερημένη απάντηση αλλά τρέχω με σχολή και διάβασμα. Να με συγχωρέσεις επίσης που δεν θέλω να το αναλύσω περισσότερο για 2 λόγους. Ο κυριότερος είναι ότι σαν αγχώδης άνθρωπος, όταν αναλύω πράγματα στο μυαλό μου ξανά και ξανά, γίνομαι χειρότερα. Αυτά που είπα στη συζήτησή μου με τον Γιώργο που είχες δει. (Γράφω συνήθως όταν φτάνω στο αμήν, απλά για να ξεσπάω/ξεφορτώνω. Πετυχαίνει και μετά προχωράω κανονικά). Βέβαια θα μου πεις, όταν συζητάς μαθαίνεις να σκέφτεσαι και πιο λογικά/θετικά και να βλέπεις και την οπτική των άλλων. Και θα συμφωνούσα απόλυτα. Γι' αυτό θέλω να σε ευχαριστήσω για τα λόγια σου. Ξέρω πως έχεις δίκιο. Έτσι ακριβώς είναι. Έξυπνη ή μη, ποιός νοιάζεται γι' αυτά κιόλας; Με την προσπάθεια και την θέληση ανεβαίνουν όλοι οι άνθρωποι. Και είπαμε, δεν είμαι δα και κάτω από τον μέσο όρο IQ. Ένας άνθρωπος με ταλέντο, όταν το έχει "κοιμισμένο" και δεν προσπαθεί, θα παραμένει στάσιμος. Ένας άλλος άνθρωπος όμως μπορεί να μην έχει το μυαλό και το ταλέντο του πρώτου, αλλά με το πείσμα του και την δουλειά που θα ρίξει, να καταφέρει να τον ξεπεράσει. Αυτά σκέφτομαι, σε συνδιασμό με το ότι μ' αρέσει το αντικείμενο και η μάθηση, και γι' αυτό επιμένω. Ο δεύτερος λόγος που δεν θέλω να εμβαθύνω είναι επειδή ζω σε περιοχή (νησί) με συγκεκριμένα μετρημένα πανεπιστήμια και αν εξηγήσω αυτά που με ρωτάς, με λες και αναγνωρίσιμη... Για τα ψυχολογικά μου, τις αρρώστιες μου και την καθημερινότητά μου, μην ανησυχείς. Δεν μου άφησαν κουσούρια τα περσινά και γενικά με τα χρόνια και τα βιώματα δυναμώνω και τα αντιμετωπίζω πιο σωστά - και με περισσότερο κουράγιο. Να είσαι καλά!

(Και εσύ Ορεστάκο )

[george1520]

Αισθάνομαι..... Δεν θα πω λέξη δημόσια. Κανόνισα με ένα φίλο - κολλητό.. Να βρεθούμε να μιλήσουμε λίγο είπε. Να πούμε τα νέα μας είπε.. Και να πει και ο άλλος την γνώμη του είπε.
Μιλουσε μόνος του, είπε τα προβλήματα του, τις σκέψεις του.. Και γύρισε και είπε "εσύ τα νέα σου".. Πήγα να πω.. Και τσουπ άρχισε τα δικά του πάλι. Γενικά σαν άνθρωπος δεν ανοιγομαι. Δεν συζητάω για μένα, δεν ξέρουν πολλά για μένα. Μόνο ότι θέλω.. Σήμερα ήθελα.. Αλλά οκ. Συνήθισα..