Αλλαξα εγώ άλλαξε η σχέση μας.

[george1520]

Όταν κάποιος ακούει επανειλημμένα: θέλω παραπανω προσοχή από σένα, νιώθω ότι με παραμελεις, θέλω να μου δίνεις σημασία κτλ ....
Φρακαρει. Είναι λογικό. Χαζός δεν είναι ο άνθρωπος...καταλάβαινει τι του λέει η γυναίκα του....αλλα για τους δικούς του λόγους δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Και από ένα σημείο και έπειτα όταν ξέρεις ότι δεν μπορείς να ανταποκριθείς δεν μπορείς ούτε να ακούς τον άλλον να σου λέει: Κάνε κάτι,,δεν είμαι καλά,πρόσεξε με κτλ....ειναι σαν μόνιμη γκρίνια μέσα στα αυτιά του.......... ακόμα και αν η κοπέλα έχει δίκιο. Όταν νιωθεις ότι δεν παίρνεις αυτό που θες....δεν μπορείς να το ζητιανεύεις από τον αλλον. Μαζεύεις τα κομμάτια σου και αν έχεις θάρρος πας να αναζητήσεις αλλού αυτά που δεν σου δίνονται. Αλλιώς συμβιβάζεσαι με την ιδέα ότι η σχέση έτσι θα είναι, και βάζεις νέες προτεραιότητες στη ζωή σου. Κοιτάς τα παιδιά σου, κοιτάς τη δουλειά σου, τους φίλους σου; οτιδήποτε άλλο εκτός από την ανιαρή σχέση σου

Συζήτηση.. Όχι γκρίνια. Με την γκρίνια ο άνθρωπος θέλει να καταφέρει να κάνει το δικό του.. Η συζήτηση είναι ανταλλαγη απόψεων.

[Remedy]

Συζήτηση.. Όχι γκρίνια. Με την γκρίνια ο άνθρωπος θέλει να καταφέρει να κάνει το δικό του.. Η συζήτηση είναι ανταλλαγη απόψεων.

μα τον βρισκει βαρετο!
τι θα του πει στην συζητηση; να γινει πιο ενδιαφερων και να κανει πιο ενδιαφερουσες συζητησεις, γιατι ενω υπαρχουν τοσα θεματα γυρω μας, αυτος τα συζηταει βαρετα κι επιφανειακα;;
η κοπελα θελει εναν αλλον.

[zwi_kouvaria]

Διάβασα τις γνωμες σας μολις βρηκα λίγο χρονο. Σε κάποιες βρήκα τον εαυτό μου και επεσαν μεσα στην ιδεολογία, κάποιες άλλες απέχουν χιλιόμετρα από την πραγματικότητα και την αληθεια. Είμαστε μαζί απο τα 20 μου κι εκεινος 25 του. Ημουν φοιτήτρια, εμενα μαζι με τους γονεις μου, εκεινος επισης με τους γονείς του δουλευε και ταυτόχρονα ανακαλυπτε καινουργιες σπουδες για το νυν του επαγγελμα του. Όλες οι φιλες μου βρισκονταν σε αλλες πολεις κι ετσι δεσαμε. Κολλησα πανω του. Περνουσα καταθλιψη εκείνη την εποχη και μαζι του ξεπέρασα το πρόβλημα. Μου στάθηκε σαν καινούργιο αγόρι όπως θα μου στεκοταν ο καλυτερος φιλος. Μαζι σε ψυχολογους,να με ακουει με τις ωρες κτλ κτλ. Σιγα σιγά έδειχνα το αληθινό μου πρόσωπο κι εκείνος το δικό του. Εγω τρελοκοριτσο να θελω κλαμπ, διασκέδαση, ταξίδια κι εκεινος σαν μπαμπάς να με απομακρύνει απο ολα αυτα τα "κακα"!! (αστειεύομαι αλλά η ιδέα να παω μόνη μου πχ ταξίδι δεν του άρεσε καθόλου, να παω να βρω τις φίλες μου ας πούμε στα μέρη που σπουδαζαν). Τα ταξίδια τα βαριόταν, τα θεωρούσε μπελά, άσχετα αν στην πορεία δεχτηκε να οργανωνουμε ταξιδια μια φορα ανα δυο ή ανα ενα χρονο ειτε μονοι είτε με τα παιδια. Έτσι λοιπόν, μονοι μας ειμασταν τα πάντα. Δεν ασχολιόταν ιδιαίτερα με τους φιλους του ουτε εγώ ειχα κατι καλό σε φιλία, κοντινό, να το στηρίξω. Ειχε τα στραβά του, είχα τα στραβα μου, ομως χτισαμε τη ζωη μας. Και ετσι όπως τη χτισαμε έρχομαι αντιμέτωπη χρόνια τώρα με το μεγάλο πρόβλημα, που ενω ειναι μπροστά μου δεν μπορώ να το δω καθαρα. Φταίει που δεν είμαστε και οι δυο ιδιαίτερα κοινωνικοί (εγώ θέλω παρεες και οτι συνεπάγεται αυτό, απλως δεν χτισαμε κατι μαζι μας τοσα χρονια, ενα φιλικό ζευγάρι να συμβαδιζουμε, ημασταν και σε αλλη φαση πολυ νωρίτερα απο ότι οι υπόλοιποι γνωστοί, νέοι γονεις απο νωρίς) φταίει που περιμένω πλεον στη νεα φαση της σχεσης μας, γιατί ο έρωτας και το σεξ εχουν παραμεριστει λιγο λογω έλλειψης χρόνου και χωρου, να με γεμίζει με αλλο τρόπο η σχεση μας; Την θελω πιο ουσιώδη; Να με ταξιδεύει με τα λογια, να περνάμε χρόνο συζητώντας ακομη και κατω απο το φεγγαρι, ναι γιατί οχι; Θελω ουσία λοιπόν απο τη σχέση μας; Θέλω κατι αλλο; Το θέμα ομως ειναι οτι ςγω προχωρησα μεσα στη σχεση. Κατι θέλω, που εκεινος δεν το εχει αισθανθεί καν ακομη. Αυτό εννοω "προχωρήσω". Είμαι σε μια φάση που προφανώς κατι δεν με γεμιζει και δεν ξέρω αν εκεινος θα μπορεί να με γεμίσει, γιατί πολύ απλα για εκεινον ειναι μια απαίτηση. Δεν το εχει αισθανθεί, αρα δεν μπορεί να το καταλαβει. Ειναι μόνο δικό μου. Κι ομως εχει σημασία, ακομη και μεσα στη βιοπαλη, γιατί θες καθε μερα αυτό που ζεις να εχει νοημα για σενα. Εκεινος νιώθει ευτυχισμενος. Μου το εχει πει το ξέρω. Εγω ομως οχι. Νιώθω να χάνομαι σε βούρκο ρουτινας χωρις μια σπιθα για εξαψη. Οχι τρομερή εξαψη αλλά ναι κατι. Κατα καιρους αυτό το συναίσθημα ανέβαινε στο λαιμό και με επνιγε και του το ελεγα, να ασχοληθεί και λίγο μαζι μου, να μιλήσουμε την ωρα του καφε το πρωί. Να μην κοιταμε τα κινητα. Να μιλήσουμε αγκαλια και να δινουμε γευση στις στιγμες μας τι βραδακι και οχι να χωνεται στα σπορια του και στην τηλεόραση. Η αγάπη θέλει δυο. Θελει προσπάθεια απο δυο. Αν αρχίσει να κανει κουπί μονο ο ενας τοτε βούλιαξε η βαρκα.

[Remedy]

κοιτα μην το χασεις το παλικαρι, αυτο εχω να σου πω εγω, και κανε οτι καταλαβαινεις.

[ntinti]

Με ενα τιτλο ολο αυτο που διαβασα?

Η ζωη που δεν εζησα

Αυτο θελεις μαλλον ....

Κοριτσι μου σου σταθηκε στα πιο δυσκολα τιποτε αλλο δεν θα σου πω ....βγες εκει εξω να δεις τι αντρες κυκλοφορουνε και ελα να μου πεις μετα...

[zwi_kouvaria]

μα τον βρισκει βαρετο!
τι θα του πει στην συζητηση; να γινει πιο ενδιαφερων και να κανει πιο ενδιαφερουσες συζητησεις, γιατι ενω υπαρχουν τοσα θεματα γυρω μας, αυτος τα συζηταει βαρετα κι επιφανειακα;;
η κοπελα θελει εναν αλλον.

Θελω εναν άλλο άραγε; Το σκέφτηκα κι εγω ομως δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωη μου χωρις εκεινον. Χαίρομαι οταν έρχεται και τον βλέπω μπροστά μου.. Κανω σαν σκυλακι.. Μονο ουρα δεν κουνάω.. Αλλα οταν μου λεει μετα απο μισή ωρα "φευγω" για την άλλη δουλειά, νιώθω ενα σκουπίδι.
Ή περιμένω πως και πως ποτς θα βγούμε βράδυ αλλά ξέρω πολύ καλά πως θα εξελιχθεί η βραδιά ηδη απο πριν βγω... Εκανα προσπάθεια προχτες... Πηγαμε για ταινια. Το κανονισα εγω,εκπληξη. Βγηκαμε απο την ταινία και λεω απο μεσα μου "θέλω να ακούσω πράγματα που δεν τα εχω σκεφτει.. Θέλω να ακούσω τις σκεψεις του, την αποψη του για την ταινια..." κι αρχισα τις ερωτησεις.. Ενιωθα την καρδια μου να ραγίζει γιατί πολυ απλά έβρισκε τοιχο.. Ηταν τόσο βαρετή η συζήτηση που δεν ήθελα να το πιστέψω... Επέμενα... Συνεχισα λιγο πιο βαθιες ερωτήσεις.. Λιγο πιο βαθυστοχαστες και πιο φιλοσοφημενες.. Τι περίμενα.. Δεν ήταν τετοιος άνθρωπος, το ήξερα.Τα δικα μου ματια βλέπουν αλλιως και το δικο μου μυαλο συγκινείται με αλλα πράγματα πλεον.
Εκεινη την ημέρα συνειδητοποίησα πολλα. Ισως και λιγα. Για οσα ακομη δεν εχω συνειδητοποίησει και ειναι μπροστά μου. Εκείνη την ημέρα ομως λυπηθηκα. Λυπηθηκα γιατί δεν μου άρεσε που απειχαμε τοσο πολυ στα θελω μας εκείνη την βραδια. Θα ήθελα να προχωρουσαμε παραλληλα,να ψάχνεται. Να τον τρώει το σαράκι να μάθει πράγματα, να εμβαθύνει (ακόμη και στη σχεση μας!!) να μην ειναι τοσο επιφανειακος... Ειναι τοσο απλα τα πράγματα για εκεινον... Εχω γυναίκα, παιδιά, δουλειά και τακτοποιώ βασικες αναγκες. Ομως ολα θελουν εμβαθυνση. Κυριως όμως οι σχεσεις. Γιατί η γυναίκα μου ζητάει τέτοια πράγματα; Που οφείλεται; Τι εννοει; Τι άλλαξε; Τι σημαινει; Πως μπορουμε να το αλλαξουμε;
Δεν ειναι τοσο απλα "ααα... Με βαρεθηκε!! Θελει διαζύγιο!!". "Γκομενο ψαχνει παιδιά και το πλασάρει ετσι".

[elis]

Θελει αλλον οι αλλοι ειναι παντα καλυτεροι και τισ λεω ολα ειναι το μυαλο αφου ειμαστε κ οι δυο ο ρανταπλαν κι ο σκουμπι ντου θελει μεγαλεια κλπ αφου δε γινεται καθενασ ζει με το μυαλο που εχει εγω εχω τοσο μυαλο μεχρι εκει παω αυτη νομιζει οτι εχει μυαλο κι οτι θα τα μαθει ασ φυγει να δουμε που ειναι καλυτερα εμενα μου φτανει αυτη αυτηνησ δεν τησ φτανω εγω γτ ειναι γυναικα και ξαναλεω ποιοσ την εκανε απληστη να τα θελει ολα ποιοσ ?

[Remedy]

Θελω εναν άλλο άραγε; Το σκέφτηκα κι εγω ομως δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωη μου χωρις εκεινον. Χαίρομαι οταν έρχεται και τον βλέπω μπροστά μου.. Κανω σαν σκυλακι.. Μονο ουρα δεν κουνάω.. Αλλα οταν μου λεει μετα απο μισή ωρα "φευγω" για την άλλη δουλειά, νιώθω ενα σκουπίδι.
Ή περιμένω πως και πως ποτς θα βγούμε βράδυ αλλά ξέρω πολύ καλά πως θα εξελιχθεί η βραδιά ηδη απο πριν βγω... Εκανα προσπάθεια προχτες... Πηγαμε για ταινια. Το κανονισα εγω,εκπληξη. Βγηκαμε απο την ταινία και λεω απο μεσα μου "θέλω να ακούσω πράγματα που δεν τα εχω σκεφτει.. Θέλω να ακούσω τις σκεψεις του, την αποψη του για την ταινια..." κι αρχισα τις ερωτησεις.. Ενιωθα την καρδια μου να ραγίζει γιατί πολυ απλά έβρισκε τοιχο.. Ηταν τόσο βαρετή η συζήτηση που δεν ήθελα να το πιστέψω... Επέμενα... Συνεχισα λιγο πιο βαθιες ερωτήσεις.. Λιγο πιο βαθυστοχαστες και πιο φιλοσοφημενες.. Τι περίμενα.. Δεν ήταν τετοιος άνθρωπος, το ήξερα.Τα δικα μου ματια βλέπουν αλλιως και το δικο μου μυαλο συγκινείται με αλλα πράγματα πλεον.
Εκεινη την ημέρα συνειδητοποίησα πολλα. Ισως και λιγα. Για οσα ακομη δεν εχω συνειδητοποίησει και ειναι μπροστά μου. Εκείνη την ημέρα ομως λυπηθηκα. Λυπηθηκα γιατί δεν μου άρεσε που απειχαμε τοσο πολυ στα θελω μας εκείνη την βραδια. Θα ήθελα να προχωρουσαμε παραλληλα,να ψάχνεται. Να τον τρώει το σαράκι να μάθει πράγματα, να εμβαθύνει (ακόμη και στη σχεση μας!!) να μην ειναι τοσο επιφανειακος... Ειναι τοσο απλα τα πράγματα για εκεινον... Εχω γυναίκα, παιδιά, δουλειά και τακτοποιώ βασικες αναγκες. Ομως ολα θελουν εμβαθυνση. Κυριως όμως οι σχεσεις. Γιατί η γυναίκα μου ζητάει τέτοια πράγματα; Που οφείλεται; Τι εννοει; Τι άλλαξε; Τι σημαινει; Πως μπορουμε να το αλλαξουμε;
Δεν ειναι τοσο απλα "ααα... Με βαρεθηκε!! Θελει διαζύγιο!!". "Γκομενο ψαχνει παιδιά και το πλασάρει ετσι".

μαρη κατσε στ αυγα σου που σου λεω.
το παιδι ειναι διαμαντι.
με τα ρουχα σου τρωγεσαι, επειδη πηγες και παντρευτηκες 20 χρονων. αν ζουσες λιγο ανεμελα και παντρευοσουν σ τα 30-35, παλι αυτον θα θελες. αλλα τοτε, θα ηξερες οτι τον θελεις. τωρα δεν το ξερεις.
βαλε στοχο να βελτιωσετε τα οικονομικα σας για να μπορειτε να τα βγαζετε περα με μια δουλεια, και οταν θα ειστε πιο ξεκουραστοι, θα περνατε καλυτερα. αλλα μην του βγαζεις την ψυχη του ανθρωπου, μην αρχισει να το σκεφτεται κι εκεινος...

[zwi_kouvaria]

Φυσικά και δεν κρίθηκε ο άνθρωπος απο μια βραδιά, που μπορεί να φανηκε σαν να τον τεστάρα. Δεν τον τεστάρα ομως. Ζητούσα κατι διαφορετικό απο εκεινον εκείνη την ημέρα και το γουσταρα πολύ.
Δεν κρινεται απο ενα βράδυ ο ανθρωπος. Το ότι αυτή τη στιγμή εγω νιώθω ετσι. Κατι σημαινει. Και δεν του επιρριπτω την ευθυνη. Απλως συνειδητοποίησα ότι αλλαξα. Εγω αλλαξα. Και θελω να αλλαξω. Το ζηταει η ηλικια μου; Η κατάσταση που βιωνω καθημερινά; κατι μεσα μου θέλει αλλαγη. Εχει σημασία να ακουσω κι εμενα, οσο καλός ή κακός ειναι ο αλλος. Δεν μας βαζω απέναντι και μετραμε τα θετικά και τα αρνητικά μας. Ομως οπως οταν ποναει η κοιλια μου ψάχνω να βρω τι εχω, ετσι οταν διαμαρτυρεται η ψυχη μου πρέπει να δω τι εχω. Δεν ψαχνουμε να βρουμε "τον καημενουλη" και την "κακουργα", αλλά τι μου συμβαινει. Ειναι αληθινό; Είναι τωρινό; Ειναι απόνερα χρόνων;; Γιατί έγινε αυτό; Που στοχεύει; Τι λύσεις υπαρχουν; Ποια ειναι πιο ρεαλιστική;Οπως καταλαβαινετε δεν παιρνω βιαστικές αποφασεις. Ουτε ψαχνω γκομενους και δικαιολογίες για να καμουφλαρω καταστασεις. Με νοιάζει και το ψάχνω.

[ntinti]

Φυσικά και δεν κρίθηκε ο άνθρωπος απο μια βραδιά, που μπορεί να φανηκε σαν να τον τεστάρα. Δεν τον τεστάρα ομως. Ζητούσα κατι διαφορετικό απο εκεινον εκείνη την ημέρα και το γουσταρα πολύ.
Δεν κρινεται απο ενα βράδυ ο ανθρωπος. Το ότι αυτή τη στιγμή εγω νιώθω ετσι. Κατι σημαινει. Και δεν του επιρριπτω την ευθυνη. Απλως συνειδητοποίησα ότι αλλαξα. Εγω αλλαξα. Και θελω να αλλαξω. Το ζηταει η ηλικια μου; Η κατάσταση που βιωνω καθημερινά; κατι μεσα μου θέλει αλλαγη. Εχει σημασία να ακουσω κι εμενα, οσο καλός ή κακός ειναι ο αλλος. Δεν μας βαζω απέναντι και μετραμε τα θετικά και τα αρνητικά μας. Ομως οπως οταν ποναει η κοιλια μου ψάχνω να βρω τι εχω, ετσι οταν διαμαρτυρεται η ψυχη μου πρέπει να δω τι εχω. Δεν ψαχνουμε να βρουμε "τον καημενουλη" και την "κακουργα", αλλά τι μου συμβαινει. Ειναι αληθινό; Είναι τωρινό; Ειναι απόνερα χρόνων;; Γιατί έγινε αυτό; Που στοχεύει; Τι λύσεις υπαρχουν; Ποια ειναι πιο ρεαλιστική;Οπως καταλαβαινετε δεν παιρνω βιαστικές αποφασεις. Ουτε ψαχνω γκομενους και δικαιολογίες για να καμουφλαρω καταστασεις. Με νοιάζει και το ψάχνω.

Εντάξει μας κάνεις πλάκα έτσι???
Που είναι κορίτσι μου τα παιδιά σου μέσα σε όλα αυτά που λες?
Τώρα θυμήθηκες να κάνεις όλα αυτά που δεν έκανες όταν έπρεπε?
Τι θα τους πεις ότι ξέρετε χωρίσαμε με τον πατέρα σας γιατί τώρα θυμήθηκα τα θέλω μου?

Πραγματικά σκέψου λογικά και Κάνε υπομονή το πότε άλλο ...

[Remedy]

Φυσικά και δεν κρίθηκε ο άνθρωπος απο μια βραδιά, που μπορεί να φανηκε σαν να τον τεστάρα. Δεν τον τεστάρα ομως. Ζητούσα κατι διαφορετικό απο εκεινον εκείνη την ημέρα και το γουσταρα πολύ.
Δεν κρινεται απο ενα βράδυ ο ανθρωπος. Το ότι αυτή τη στιγμή εγω νιώθω ετσι. Κατι σημαινει. Και δεν του επιρριπτω την ευθυνη. Απλως συνειδητοποίησα ότι αλλαξα. Εγω αλλαξα. Και θελω να αλλαξω. Το ζηταει η ηλικια μου; Η κατάσταση που βιωνω καθημερινά; κατι μεσα μου θέλει αλλαγη. Εχει σημασία να ακουσω κι εμενα, οσο καλός ή κακός ειναι ο αλλος. Δεν μας βαζω απέναντι και μετραμε τα θετικά και τα αρνητικά μας. Ομως οπως οταν ποναει η κοιλια μου ψάχνω να βρω τι εχω, ετσι οταν διαμαρτυρεται η ψυχη μου πρέπει να δω τι εχω. Δεν ψαχνουμε να βρουμε "τον καημενουλη" και την "κακουργα", αλλά τι μου συμβαινει. Ειναι αληθινό; Είναι τωρινό; Ειναι απόνερα χρόνων;; Γιατί έγινε αυτό; Που στοχεύει; Τι λύσεις υπαρχουν; Ποια ειναι πιο ρεαλιστική;Οπως καταλαβαινετε δεν παιρνω βιαστικές αποφασεις. Ουτε ψαχνω γκομενους και δικαιολογίες για να καμουφλαρω καταστασεις. Με νοιάζει και το ψάχνω.

εχεις απωθημενα επειδη εκανες παιδια μικρη. αυτο σου συμβαινει.
την ανεμελη ζωη, δεν μπορεις να την ζησεις τωρα, γιατι οι υποχρεωσεις σου δεν προκειται να αλλαξουν ουτε κι αν χωρισεις. ισα ισα που θα πολλαπλασιαστουν.
ο ανδρας σου ειναι ενας ανθρωπος, δεν ειναι δεκα. αντι να τα ψαχνεις ολα απο εκεινον, ψαξτα στην προσωπικη σου εξελιξη. σε διαβασματα, σε ΦΙΛΟΥΣ πουδ ενε χεις και δεν φταιει εκεινος γι αυτο!! βρες ανθρωπους να μιλατε για οτι θελεις. γιατι δεν βρισκεις; επειδη τον εχεις χρησει κηδεμονα σου...
θελεις παιδια; ο μητσος
θελεις ψυχαναλυση; ο μητσος
θελεις λεφτα; ο μητσος
θελεις κουλτουρα;;;; ο μητσος!!!!
ενα κορμι ειναι ο μητσος, δεν ειναι το τσιρκο μεντρανο. αν θελεις να ψαχτεις, μελετα, ΚΑΝΕ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ, κανε ανθρωπινες σχεσεις, βρες και καμια γυναικα φιλη, δεν χρειαζεται να ειναι ανδρας αυτος που θα κανετε τις φιλοσοφικες συζητησεις.
ο μητσος μετα απο 2 δουλειες και 3 παιδια απ τα 25, , δεν εχει κουραγιο ουτε να αναπνευσει..

[zwi_kouvaria]

Εντάξει μας κάνεις πλάκα έτσι???
Που είναι κορίτσι μου τα παιδιά σου μέσα σε όλα αυτά που λες?
Τώρα θυμήθηκες να κάνεις όλα αυτά που δεν έκανες όταν έπρεπε?
Τι θα τους πεις ότι ξέρετε χωρίσαμε με τον πατέρα σας γιατί τώρα θυμήθηκα τα θέλω μου?

Πραγματικά σκέψου λογικά και Κάνε υπομονή το πότε άλλο ...

Αγαπητή μου ντιντι... Επειδή σε ειδα ευαισθητοποιημενη ιδιαίτερα στο θέμα των παιδιων να σε καθησυχασω ως προς αυτον τον τομεα. Τα παιδιά μεγαλωνουν άριστα. Είμαι δίπλα τους όποτε με χρειαστουν. Θηλαζω το μικρότερο μου εδω και 3μιση χρονια. Κανουμε δραστηριοτητες μαζι, μπάνιο στη θαλασσα, συζητήσεις που αφορούν ολα αυτα τα σαχλα πρότυπα στο youtube και γενικότερα. Δεν τα αφηνω να παίζουν ιδιαίτερα PlayStation γιατί δεν συμφωνώ στην ιδεολογία του και δεν τους δίνω καθόλου κινητο.Ενταξει;;;
Απο κει και περα η μαμα και ο μπαμπας εχουνδικα τους θέματα που τους αφορούν και πρέπει να τα λύσουν! Ελπιζω απο δω και πέρα η συζήτηση μας να εστιάσει στο ζευγαρι.

[george1520]

Δεν θα καταδικάσεις τον εαυτό σου επειδή βιάστηκες να παντρευτείς και δεν έζησες κάποια πράγματα. Αν τα έχεις ανάγκη να τα ζήσεις. Μην μείνεις σε ένα γαμο απλά και μόνο για να τιμωρήσεις τον εαυτό σου που άργησε να καταλάβει το λάθος του (να παντρευτείς κάποιον που τελικά δεν είναι όπως τον θες). Αυτό δεν σημαίνει ότι θα σταματήσεις να είσαι μητέρα αλλά θα σταματήσεις να είσαι η γυναίκα "του". Οι άνθρωποι που λένε "μείνε στον γάμο σου για τα παιδιά και ας μην είσαι ευτυχισμενη" είναι άνθρωποι εγωιστές που δεν σκέφτονται τα παιδιά αλλα την βολεψη τους. Εκτός από μητέρα, είσαι και γυναίκα και είσαι και άνθρωπος. Έχω μεγαλώσει με δύο γονείς που έμειναν μαζί για τα παιδιά τους, ξέρεις πόσο ευτυχισμένο παιδί ήμουν; πετούσα από την χαρά μου. Αφού τώρα πάω ψυχολόγο επειδή άκουσα είναι της μόδας.
Έχω μιλήσει πάρα πολλές φορές με τα παιδιά και ξέρεις ποια παιδιά ήταν πραγματικά ευτυχισμένα; Αυτά που μεγαλωναν με δύο γονείς χωριστά και ήρεμα πάρα με δύο γονείς που έκαναν τους καραγκιοζηδες. Γιατί τα παιδιά θέλουν τους γονείς τους ευτυχισμένους και ας μην είναι μαζί.

[Remedy]

δεν ειναι δυστυχισμενη γιωργο, ουτε σκοτωνονται στο σπιτι, ουτε κακοποιουν τα παιδια τους. ανικανοποιητη ειναι.

[ntinti]

Αγαπητή μου ντιντι... Επειδή σε ειδα ευαισθητοποιημενη ιδιαίτερα στο θέμα των παιδιων να σε καθησυχασω ως προς αυτον τον τομεα. Τα παιδιά μεγαλωνουν άριστα. Είμαι δίπλα τους όποτε με χρειαστουν. Θηλαζω το μικρότερο μου εδω και 3μιση χρονια. Κανουμε δραστηριοτητες μαζι, μπάνιο στη θαλασσα, συζητήσεις που αφορούν ολα αυτα τα σαχλα πρότυπα στο youtube και γενικότερα. Δεν τα αφηνω να παίζουν ιδιαίτερα PlayStation γιατί δεν συμφωνώ στην ιδεολογία του και δεν τους δίνω καθόλου κινητο.Ενταξει;;;
Απο κει και περα η μαμα και ο μπαμπας εχουνδικα τους θέματα που τους αφορούν και πρέπει να τα λύσουν! Ελπιζω απο δω και πέρα η συζήτηση μας να εστιάσει στο ζευγαρι.

Εντάξει κορίτσι μου αν εσύ νομίζεις ότι με αυτά που κανείς δηλαδή να θηλάζει και να μην παίζουν πολύ ώρα τα παιδιά βιντεοπαιχνίδια είσαι καλημενη σαν μητέρα πάω πάσο....

Τα παιδιά δεν θα σου κάνω κήρυγμα πως θα μεγαλώσουν εγώ, ...αλλά αυτό που θέλουν είναι αγάπη και ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον..Και κινητό θα πάρουν και όλα θα τα κάνουν ...τα πάντα όμως με μέτρο και ηρεμία μέσα στο σπίτι....

Αν εσένα στην παρούσα σημαντική τους φάσης Ανάπτυξης είναι τα δικά σου Θέλω και όχι το πως θα μεγαλώσουν σε ένα σωστό οικογενειακό περιβάλλον τι να πω Πάμε στο ζευγάρι τότε.......