φταιμε εμεις ή οι αλλοι για την ασθενεια μας ?

[claire]

Ναι αλλα στις δυσκολιες φαινονται οι πραγματικες ικανοτητες του αλλου κ η αξια του κ μεχρι που μπορει να φτασει... αν ειναι να τα εχουμε ολα βολικα κ στρωμενα τοτε δεν εχει νοημα να προσπαθουμε... προσωπικα μεσα απ οσα εχω περασει αν κ δυσαρεστα κ απεχθη κακα τα ψεματα εχω ωριμασει απιστευτα.... κατι που αν ημουν ολα οκ δεν παιζει να συνεβαινε τοσο...:P

διαφωνώ κάπως. υπάρχουν πολλών ειδών δυσκολίες για να αποδείξει κανείς την αξία του. δεν σημαίνει πως κάποιος που δεν υποφέρει από τα ψυχολογικά του, δεν είναι αξιόλογος...

[Lacrymosa]

σε όλες τις ασθένειες παίζει αυτό, η προδιάθεση, τα γονίδια, η κληρονομικότητα, σε άλλες λιγότερο, σε άλλες πάρα πολύ.

αμα ομως δεν παιζει το ενδεχομενο των γονιδιων κ της κληρονομικοτητας, τοτε τι παιζει οεο ???
μηπως τα βιωματα?? λέω γω τωρα....
αλλα κ παλι αν δεν μπορεις να βρεις καποιο ενδεχομενο υπαιτιο βιωμα που μπορει να συνεβαλε στην εκδηλωση μιας ασθενειας, τοτε τι γινεται???
(πολυ τα ψαχνω μαλλον, αυτο γινεται..)

[Lacrymosa]

διαφωνώ κάπως. υπάρχουν πολλών ειδών δυσκολίες για να αποδείξει κανείς την αξία του. δεν σημαίνει πως κάποιος που δεν υποφέρει από τα ψυχολογικά του, δεν είναι αξιόλογος...

δεν ειπα κατι αντιθετο... αλλα ειναι αλλο πραγμα κ απεχει κατα πολυ να αντιμετωπιζει καποιος μια δυσκολια πχ εργασιακη, οικογενειακη κ δεν συμμαζευεται σε σχεση με κατι αφορα τον εαυτο του κ το εχει μια ζωη... κ ενω μπορει να βολευτει κ να το εχει ως αλλοθι, απεναντιας να προχωραει κ με πολυ κοπο κ προσπαθεια να καταφερνει κατι...
κ επισης "το εχω ψυχολογικα" ειναι πολυ γενικο κ σχετικο....:P

[claire]

απλά αποδέχεσαι οτι έχεις αυτή την ασθένεια και πορεύεσαι προσπαθώντας να κάνεις το καλύτερο για σένα και φροντιζοντάς σε. εμένα αυτό μου φαίνεται πως είναι το μόνο που έχει νόημα. τώρα ποιος φταίει και ποιος δεν φταίει, δεν έχει και πολύ νόημα να το ψάχνεις. ίσα-ίσα νομίζω πως μάλλον είναι μια αναζήτηση που σε ταράζει περισσότερο.

[alexandros2985]

πολλοι ψυχιατροι την εχουν τη μαλακια κ την κακια ετοιμη κ τη βγαζουν κανοντας σε να νιωθεις ασχημα, ειτε να πληγωνεσαι, ειτε να τσαντιζεσαι...
Προσωπικα σ αυτο που λεει ο/η Gypsy Cello σχετικα με το θεμα της αυτοκτονιας πηγαινα παλια σε εναν βλακα κ οταν του ειπα οτι δεν αντεχω αλλο κ σκεφτομαι να αυτοκτονησω μου απαντησε το εξης κουφο "Μην το κανεις γιατι θα στεναχωρηθω" κ μετα αρχισε ειρωνικα να με ρωταει "Θα κοψεις τις φλεβιτσες σου?? Ετσι νομιζεις, τα τριχοειδη θα κοψεις" με αποτελεσμα να εξοργιζομαι...

τι να πω? σε τετοιους ψυχιατρους ευτυχως δεν εχω πεσει!
ρε παιδια ο δικος μου γιατρος ειναι πολυ καλος. εχει κ τον τροπο του να λεει αστεια. βεβαια μου την εχει ψιλοπει καποιες φορες, αλλα πιστευω το αξιζα κ με το παραπανω.
οταν νευριαζει το κραταει μεσα του ή θα γυρισει κ θα το πει με πλαγιο τροπο ή θα σταματησει να μιλαει κ θα βαλει τα χερια του στο κεφαλι !
εμ ο ψυχιατρος ετσι πρεπει να ειναι. δεν ειναι παθολογος. εξαλλου πρεπει να χτισει μια γερη σχεση μεταξυ θεραπευτη κ θεραπευομενου.

[Ofelia]

Εμείς φταίμε, αλλά κι αυτό θέλει συζήτηση. Αν η ζημιά έγινε όταν ήμασταν ακόμα μικροί, φυσικά και δε φταίμε. Γιατί ακόμα δεν έχουμε τη νόηση κ τη συναισθηματική ωριμότητα να ανταπεξέλθουμε. Η σοφία μας, αυτή που μας λέει να παρατηρούμε το περιβάλλον μας για να μάθουμε πώς λειτουργούν τα πράγματα, μας γυρίζει μπούμερανγκ, αφού ό,τι μας λένε το θεωρούμε και γεγονός. Έτσι, ακόμα και αργότερα που μεγαλώνουμε και μπαίνει η αναλυτική σκέψη στη μέση, δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι φταίμε, καθώς έχουμε εκπαιδευτεί να σκεφτόμαστε με έναν ορισμένο τρόπο. Επιπλέον ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται με διαφορετικό ρυθμό κάποιες αλήθειες -κάτι για το οποίο δεν έχει νόημα να κατηγορούμε τον εαυτό μας. Πολλοί φτάνουν σε μεγάλη ηλικία για να συνειδητοποιήσουν ότι κάτι τους φταίει-πόσο μάλλον τί τους φταίει και πώς να το αλλάξουν. Λέω όμως στην αρχή ότι εμείς φταίμε, επειδή μην όντες συνειδητοί, αφήνουμε τους άλλους να βρίσκουν και να τα κάνουν. Κι αφήνουμε/οδηγούμε τον εαυτό μας στη δύναμη των άλλων -ή στην αδυναμία τη δική μας. Στην αρρώστια μας. Άρρωστος=Αδύναμος. Σοφή η ελληνική γλώσσα...
Πιστεύω ότι η αλλαγή γίνεται όταν πάρουμε την ευθύνη. Όχι αυτή την ευθύνη που σκοπό έχει να μας γεμίσει τύψεις και θυμό προς τον εαυτό μας που δεν ήμασταν αυτό που θέλαμε. Την ευθύνη που θα δώσει τη δύναμη πίσω στα δικά μας χέρια. Όταν την ευθύνη την αποδίδουμε στους άλλους, κανείς δε μας εγγυάται ότι θα διορθώσουν κάτι, μάλλον τα πράγματα θα παραμείνουν στάσιμα -με εξαίρεση το θυμό μας επειδή παραμένουν τόσο άδικοι μαζί μας. Αν την πάρουμε εμείς την ευθύνη όμως; Τη δύναμη αυτή; Ίσως να μπορέσουμε να τη διαχειριστούμε. Να τη διαχειριστούμε για το καλό μας όμως κι όχι για το κακό του άλλου. Γι' αυτό είπα για ευθύνη χωρίς τύψεις και θυμό. Μιλούσα για ευθύνη με αγάπη, αυτή τη δύναμη που μπορεί να γιατρέψει αντί να καταστρέψει.

[deleted-member30-03]

μην ακουγονται τετοιες ασυναρτησιες, πως ειναι δυνατον να φταιμε εμεις οταν επηρεαζομαστε απο τους παντες και τα παντα, απο μικροι.... αλλα και που μεγαλωνουμε δεν αλλαζει κατι, απλα γινομαστε λιγοτερο ευαισθητοι γιατι εχουμε μαθει καποια πραγματα. συνεχιζουμε ομως να επηρεαζομαστε, να εξελισομαστε, να αναθεωρουμε. αν φταιγαμε μονο εμεις, θα ηταν σαν να βγαζουμε τα ματια μας. κατσε απλα κι αναρωτησου, γιατι ξεχωριζει ενας ανθρωπος ? γιατι παρουσιαζει αλλαγη, γιατι αρρωσταινει, γιατι βρισκεται στην απ'εξω, γιατι δε βρισκει δουλεια οπως ολοι, γιατι παραμενει μονος του κλπ ? δεν εχουμε καν επιλογη, μας παρασερνει το ρευμα οπου θελει εκεινο. εξαλλου ειναι γνωστο οτι δεν αλλαζουμε εμεις το κοσμο, αλλα ο κοσμος εμας...

[flowing through]

σε συ κενο εσυ πασχεις απο καποια ψυχικη διαταραχη και μιλας τοσο απολυτα για το ποιος φταει γι αυτες?...καταρχην οπως και σε ολα τα παραδειγματα της ζωης υπαρχει μια σχεση αιτιου-αποτελεσματος..πιστευω οτι ειναι κατι δεδομενο πως εδω επικρατει ο συνδυασμος ερεθισματων απτον εξω κοσμο και γεννετικης προδιαθεσης...δυστυχως ο γεννετικος παραγοντας εδω ειναι τρομακτικα μεγαλος,βεβαια δε ξερω αν παιζζει η πιθανοτητα καποιος που εχει τα γονιδια να εμφανισει την ασθενεια,αν δεν δεχτει τα καταλληλα ερεθισματα να μη την εμφανισει τελικα και να μεινει σε μια λανθανουσα μορφη τελικα...
τωρα στην περιπτωση που δεν υπαρχει γεννετικος παραγοντας στη μεση τα ερεθισματα-βιωματα παιζουν τν καταλυτικο ρολο για μενα απ τα πιο ασημαντα μεχρι τα πιο μεγαλα(ενα τραγικο περιστατικο στη ζωη του ανθρωπου)..ειναι πολυ περιεργο αυτο που γινεται στη ζωη του ανθρωπου να απηρρεαζεται το ασυνειδητο του τοσο πολυ απο καποια πραματα σχεδον μεταφυσικο στη δικια μου λογικη;).ενας καθηγητης μας ελεγε μεταξυ σοβαρου και αστειου αναφερομενος στη δυναμη-σημασια καποιων μικρων ερεθισματων που δεχεται το βρεφος..οτι στην περιπτωση που ο γιατρος που το ξεγεννησε(ο πρωτος ανθρωπος που βλεπει) εχει γενια να πλασει στο ασυνειδητο του καποια στοιχεια για την ανδρικη φυση κλπ κλπ...βεβαια δε ξερω αν το ελεγε αστεευομενος αλλα η αληθεια ειναι οτι και τα πιο ελαχιστα πραματα αποτυπωνονται μεσα μας και εκδηλωνονται αργοτερα ως αποψεις,στασεις ζωης,διαταραχες κλπ κλπ...

[deleted-member30-03]

το μοναδικο απο το οποιο πασχω, ειναι μοναξια - αντικοινωνικοτητα - απαθεια. το εγραψα απ'τη πρωτη μερα που μπηκα εδω, ασχετα αν μου κολλησαν καμποσες αλλες ταμπελες, τυπου junkie, μισογυνης, ανωριμος, αγαμητος, λιγουρης, ψευτης... και γενικα με βγαλαν το χειροτερο χρηστη του φορουμ. αν θες να πεις παντως οτι αυτα οφειλονται σε ψυχικη διαταραχη, πεστο, δε θα εισαι ο πρωτος που με στελνει ψυχολογο, σχεδον σε καθε θεμα που ανοιγω συμβαινει αυτο. και δε καταλαβαινεις οτι αυτο που λεω κι εγω, ειναι οτι ειμαστε το αιτιο και το αποτελεσμα που αναφερεις, δυο σε ενα. εαν εμενα πχ με "πειραξε" καποιος μικρο (ή ακομα και να μη με πειραξε αλλα να κληρωνομισα το "πειραγμα" απο τους γονεις) κι ερθω και σε "πειραξω", τοτε εσυ θα "πειραξεις" με τη σειρα σου καποιον αλλον, κ.ο.κ. το θεμα ειναι αν μπορουμε να προστατεψουμε τον εαυτο μας απ'αυτο το "πειραγμα", οτι κι αν σημαινει αυτο. ε οταν ειμαστε σε μικρη ηλικια, δε μπορουμε. ουτε και μεγαλοι μπορουμε 100%, αφου επηρεαζομαστε οπως εγραψα απο τα παντα, ακομα κι αν δε θελουμε. τα παντα ολα μοιαζουν να ειναι μια μεταδιδομενη ασθενεια, και η ιδια η ζωη ακομα!

[flowing through]

οχι ρε φιλε δε θα σε βγαλω ψυχικα διαταραγμενο γιατι αυτα που λες ειναι απλα στοιχεια του χαρακτηρα σου..και γω ειμαι μοναχικος και αντικοινωνικος συνειδητα ομως περισσοτερο γιατι υπηρχαν και περιοδοι στη ζωη μου που ημουν αλλιως γιατι με εξεφραζαν περισοτερο τα ατομα γυρω μου.τωρα ουτε να μου το δουν,μου χει μεινει μονο η κοπελα μ η οποια αν και ετη φωτος πιο κοινωνικη απο μενα καθεται μαζι μου ακομα,περιεργο πραμα αλλα συμβαινει..εγω αν ημουν στη θεση της παντως θα εφευγα απο ενα τοσο σαπιο σαν εμενα,που κοντευει να λιωσει απ τη βαρεμαρα..σορυ για το οφ.

[asteriar]

Το παραδειγμα με τα ναρκωτικα δεν ειναι καθολου αστοχο. Μερικα ναρκωτικα αυξανουν την εκκριση της ντοπαμινης στον εγκεφαλο π.χ. κοκαϊνη οποτε ενας ψυχωτικος εχει και αυτος ψευδαισθησεις οπως οι ναρκομανεις.

Αρα πως μπορεις να πεις οτι το ελεγχουμε οταν προκαλειται απο μια ουσια στον εγκεφαλο. Ετσι οπως και με το ζαχαρο εχουμε το προβλημα αυτο.

Επισης δε ξερω γιατι επικεντρωνεσαι οπως λες σε αισθηματα-συναισθηματα.
Τις περισσοτερες περιπτωσεις η αρρωστεια μας εχει να κανει με πανικο και συγχυση απο το κακο που μας εχουν κανει αλλη και ψευδαισθησεις.

Εσυ σοβαρα τωρα λες οτι η ελληνικη κοινωνια δεν ειναι τρελη ; Ή οτι ο κοσμος γενικοτερα δεν ειναι τρελος ;

Σου λεω εμεις ειμαστε οι νορμαλ ανθρωποι και εσεις οι κακοι.

Οσο για δημοκρατια. Ναι ευτυχως εχουμε. Γιατι εαν δεν ειχαμε εσεις οι "κανονικοι" ανθρωποι θα μας φυλακιζαμε, θα μας βασανιζατε και θα μας καιγατε στην πυρα μετα απο ιερα εξεταση.

Πολύ εύκολα βγάζεις συμπεράσματα για εμάς τους νορμάλ τους κακούς και με κατατάσσεις σε αυτούς χωρίς καν με ξέρεις όπως προείπα... Και κάτι ακόμη ο πανικός και η σύγχυση δεν είναι πάντα από το κακό που μας έχουν κάνει... Μπορεί να είναι και πως τα βλέπουμε εμείς τα πράγματα... Δεν μιλάω για κανόνα αλλά υπάρχει αυτή η πιθανότητα... Βάλε δύο άτομα που τους έχουν κάνει το ίδιο κακό συμπεριφέρονται το ίδιο μετά??? Ε.. δεν νομίζω.... Μετράνε πάρα πολλά και σου ξαναλέω είναι πολύ ωραίο να ρίχνεις πάντα την ευθύνη στον άλλον... Όχι πως δεν φταίει αλλά υπάρχει και η πιθανότητα να μην φταίει...

Όσο για την δημοκρατία και για την πυρά εε δεν μπορώ να απαντάω σε γελοιότητες...

[carrot]

τους νορμάλ τους κακούς

http://en.wikipedia.org/wiki/List_of...ers_by_country

Εκατοντάδες διάσημοι serial killers, μόνο δύο ως επίσημα σχιζοφρενείς (παίρνω για παράδειγμα την σελίδα της wikipedia). Τι είναι normal για σένα? Το να σκοτώνεις κόσμο?

[asteriar]

http://en.wikipedia.org/wiki/List_of...ers_by_country

Εκατοντάδες διάσημοι serial killers, μόνο δύο ως επίσημα σχιζοφρενείς (παίρνω για παράδειγμα την σελίδα της wikipedia). Τι είναι normal για σένα? Το να σκοτώνεις κόσμο?

Καταρχήν incect την φράση την οποία παραθέτεις από το κείμενο μου την πήρα από αλλού και την σχολιάζω.. Φυσικά και όχι .. Δεν θεωρώ ότι νορμάλ για μένα είναι αυτός που σκοτώνει... Αλλά δεν έχω καταλάβει όλο το σχόλιο και η ερώτηση σου γιατί έγιναν.... Είπα κάτι?

[carrot]

Καταρχήν incect την φράση την οποία παραθέτεις από το κείμενο μου την πήρα από αλλού και την σχολιάζω.. Φυσικά και όχι .. Δεν θεωρώ ότι νορμάλ για μένα είναι αυτός που σκοτώνει... Αλλά δεν έχω καταλάβει όλο το σχόλιο και η ερώτηση σου γιατί έγιναν.... Είπα κάτι?

Όχι δεν είπες κάτι! Έθιξα όμως ένα θέμα για την σχετικότητα της φυσιολογικότητας. Συγνώμη αν φάνηκα επιθετικός. Αυτό συνέβει επειδή εκφράστηκα με λάθος τρόπο.. προσπαθώ να διορθώνω την επικοινωνία μου όσο μπορώ.
Μου έκανε εντύπωση το πως αυτή η λίστα έχει την κάθε είδους κατηγορία (από πολιτικούς, γιατρούς, αγρότες έως ψυχικά ασθενείς και άστεγους)...

[Lacrymosa]

http://en.wikipedia.org/wiki/List_of...ers_by_country

Στο Greece μονο εναν αναφερει παντως.. μου κανε εντυπωση.. κ πρωτη φορα βλεπω το ονομα του, ισως ειμαι κ ασχετη δεν ξερω... :P