ΧΡΗΣΤΕΣ ΜΕ ΣΟΒΑΡΕΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

[Κύκνος]

Είπα ότι εφόσον βγεις από αυτό νιώθεις πιο δυνατός. Εσύ προφανώς δεν έχεις βγει ακόμα (σου το εύχομαι ολόψυχα). Επίσης είπα ότι ΠΟΤΕ δεν θα το πρότεινα σε κάποιον, γιατί ποτέ δεν θα πρότεινα να ρισκάρει κάποιος ένα τόσο βαθύ "βούλιαγμα" που ίσως τον οδηγήσει να κάνει κακό στον εαυτό του, με την ελπίδα ότι θα τα καταφέρει και θα βγει πιο δυνατός. Είναι μεγάλο ρίσκο και ξανά, δεν θα το πρότεινα ΠΟΤΕ.

Το κατάλαβα ότι δεν θα το πρότεινες απλά θέλησα να το πω γιατί το αισθάνομαι ότι είναι επικίνδυνο και θεώρησα ότι είναι χρήσιμο να το πω γενικά για κάθε ενδεχόμενο...
Σ' ευχαριστώ για την ευχή αλλά δυστυχώς δεν βλέπω πια φως πουθενά αλλά είμαι και πολύ άχρηστη για να πεθάνω ότι τρόπο κι αν έχω σκεφτεί/δοκιμάσει...τουλάχιστον μήπως ξέρει κάποιος καμιά ιδέα για να γίνει πιο ανώδυνο όλο αυτό αφού έτσι κι αλλιώς τώρα έχει γίνει; Δεν πονάω και τόσο πολύ τώρα πια στο σώμα αλλά πονάω στην ψυχή και δε μπορώ να κοιμηθώ εύκολα, νιώθω φόβο...

[Dimitriou]

οι γιατροί είπε, όχι οι βοηθοί τραυματιοφορέων...

Τωρα παει προλαβα και χάρηκα.

[arktos]

οι γιατροί είπε, όχι οι βοηθοί τραυματιοφορέων...

παψε πια......

[Κύκνος]

λυπαμαι.
δν μπορω να ακουω τετοια.
σου ευχομαι να εισαι συντομα καλυτερα.
ισως αργοτερα παρεις απο αυτο.
σε μενα έτσι συνεβη.

Τί δεν μπορείς ν' ακούς; Σ' ευχαριστώ... :)
Αλλά τί εννοείς "ίσως αργότερα πάρεις απ' αυτό";

[Θεοφανία]

παψε πια......

δεν μπορω κοπελια!!!!!!!

[Dimitriou]

δεν μπορω κοπελια!!!!!!!

Αστη την έμαθα τώρα τι πιραχτίρι είναι.

[Θεοφανία]

Αστη την έμαθα τώρα τι πιραχτίρι είναι.

μετα απο 105 ποστ έγραψες το πρωτο εξυπνο..........

[arktos]

Τί δεν μπορείς ν' ακούς; Σ' ευχαριστώ... :)
Αλλά τί εννοείς "ίσως αργότερα πάρεις απ' αυτό";

εννοουσα πως θα εχεις μια κακή εμπειρια κ δν θα κανεις το ιδιο.
γιατί απλα θα ξερεις.
αλλα παρακατω διαβασα.....αλλα...
τι σου συμβαινει κ θελεις να κανεις το ιδιο?

[Vagabond]

Το κατάλαβα ότι δεν θα το πρότεινες απλά θέλησα να το πω γιατί το αισθάνομαι ότι είναι επικίνδυνο και θεώρησα ότι είναι χρήσιμο να το πω γενικά για κάθε ενδεχόμενο...
Σ' ευχαριστώ για την ευχή αλλά δυστυχώς δεν βλέπω πια φως πουθενά αλλά είμαι και πολύ άχρηστη για να πεθάνω ότι τρόπο κι αν έχω σκεφτεί/δοκιμάσει...τουλάχιστον μήπως ξέρει κάποιος καμιά ιδέα για να γίνει πιο ανώδυνο όλο αυτό αφού έτσι κι αλλιώς τώρα έχει γίνει; Δεν πονάω και τόσο πολύ τώρα πια στο σώμα αλλά πονάω στην ψυχή και δε μπορώ να κοιμηθώ εύκολα, νιώθω φόβο...

Όχι κοπέλα μου ,δεν είσαι άχρηστη που δεν πεθαίνεις. Ίσα ίσα που ευτυχώς μέσα σου κάτι σε κρατάει. Όσοι παρά τον πόνο μέσα τους κρατιούνται και ζουν, για εμένα είναι δυνατοί και θαρραλέοι. Και βάζω και τον εαυτό μου μέσα, και εσένα - όταν ο πόνος σου λέει μόνο ΠΕΘΑΝΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κι εσύ συνεχίζεις και κρατιέσαι στη ζωή, αυτό δείχνει δύναμη, είτε συνειδητή είτε ασυνείδητη... το μόνο εύκολο σε τέτοια φάση είναι να πεθάνεις. Να είσαι περήφανη που δεν το έχεις "καταφέρει". Και όσο δεν πεθαίνεις, το τούνελ έχει άκρη και βαδίζεις προς τα εκεί, να το θυμάσαι αυτό. Όσο κι αν φαίνεται ότι είσαι σε πηγάδι χωρίς πάτο.

Σου το λέω περνώντας το δεύτερο χοντρό επεισόδιο κατάθλιψης και εγώ... έχοντας περάσει φάση που η ιδέα του θανάτου δεν μου φαινόταν καν απόδραση, αλλά ευτυχία, το σκεφτόμουν και έπιανα τον εαυτό μου να χαμογελάει και να λάμπει, να με κρατάνε μόνο τα αισθήματα ενοχής προς τους γονείς μου, να φτάνω σε σημείο να μην με νοιάζουν ούτε αυτά. Όμως θυμάμαι πώς όταν βγήκα από το πρώτο πηγάδι, πραγματικά αισθανόμουν σαν ανοιξιάτικη λιακάδα με δροσερό αεράκι... απίστευτο συναίσθημα. Έτσι θα νιώσεις όταν βγεις από την κωλοκατάσταση, ή ό,τι προκαλεί σε εσένα παρόμοια συναισθήματα ευτυχίας. Και όσο δεν τα παρατάς, θα βγεις. Κι εσύ κι εγώ. Μην τα παρατάς.

[Dimitriou]

μετα απο 105 ποστ έγραψες το πρωτο εξυπνο..........

εγκληματίζομαι γρηγορα?!

[Θεοφανία]

εγκληματίζομαι γρηγορα?!

πως από την ομαδοποιηση πας στο έγκλημα μόνο με ένα γράμμα..............Αυτή είναι η μαγεία της γραμματικής.......

[Dimitriou]

πως από την ομαδοποιηση πας στο έγκλημα μόνο με ένα γράμμα..............Αυτή είναι η μαγεία της γραμματικής.......

Κοίτα αν βρω χρόνο να ασχοληθώ με τα αρχαία τότε ίσως στρώσω λίγο. Γιατι χωρις την αιτία για την οποία γραφεται μια λέξη όπως γράφεται, παπαγαλια πως γράφετε μια λέξη δεν μπορω να μάθω.

[Θεοφανία]

Κοίτα αν βρω χρόνο να ασχοληθώ με τα αρχαία τότε ίσως στρώσω λίγο. Γιατι χωρις την αιτία για την οποία γραφεται μια λέξη όπως γράφεται, παπαγαλια πως γράφετε μια λέξη δεν μπορω να μάθω.

ξεκίνα από τους χρόνους της τριτης δημοτικού.
Εκεί θα αρχίσεις να μαθαίνεις που βαζουμε -ε και που -αι.
Πολύτιμη γνώση για να μην εκτίθεσαι......

[Dimitriou]

ξεκίνα από τους χρόνους της τριτης δημοτικού.
Εκεί θα αρχίσεις να μαθαίνεις που βαζουμε -ε και που -αι.
Πολύτιμη γνώση για να μην εκτίθεσαι......

ναι ρε γαμώτο πως μου έδωσαν απολυτηριο δημοτικού? φταίει και το οτι το δημοτικό ηταν πενταθεσιο και είμασταν δυο τάξεις σε μια και οταν εκανε η δασκάλα τη γλωσσα στη πέμπτη εγώ έκανα τα μαθηματικα στην έκτη και μετα παιζαμε. Οπως καταλαβαίνεις η εκτη μαθηματικα δεν έμαθε:p και εγώ γλωσσα δεν εκανα ποτέ.

[Κύκνος]

Όχι κοπέλα μου ,δεν είσαι άχρηστη που δεν πεθαίνεις. Ίσα ίσα που ευτυχώς μέσα σου κάτι σε κρατάει. Όσοι παρά τον πόνο μέσα τους κρατιούνται και ζουν, για εμένα είναι δυνατοί και θαρραλέοι. Και βάζω και τον εαυτό μου μέσα, και εσένα - όταν ο πόνος σου λέει μόνο ΠΕΘΑΝΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κι εσύ συνεχίζεις και κρατιέσαι στη ζωή, αυτό δείχνει δύναμη, είτε συνειδητή είτε ασυνείδητη... το μόνο εύκολο σε τέτοια φάση είναι να πεθάνεις. Να είσαι περήφανη που δεν το έχεις "καταφέρει". Και όσο δεν πεθαίνεις, το τούνελ έχει άκρη και βαδίζεις προς τα εκεί, να το θυμάσαι αυτό. Όσο κι αν φαίνεται ότι είσαι σε πηγάδι χωρίς πάτο.

Σου το λέω περνώντας το δεύτερο χοντρό επεισόδιο κατάθλιψης και εγώ... έχοντας περάσει φάση που η ιδέα του θανάτου δεν μου φαινόταν καν απόδραση, αλλά ευτυχία, το σκεφτόμουν και έπιανα τον εαυτό μου να χαμογελάει και να λάμπει, να με κρατάνε μόνο τα αισθήματα ενοχής προς τους γονείς μου, να φτάνω σε σημείο να μην με νοιάζουν ούτε αυτά. Όμως θυμάμαι πώς όταν βγήκα από το πρώτο πηγάδι, πραγματικά αισθανόμουν σαν ανοιξιάτικη λιακάδα με δροσερό αεράκι... απίστευτο συναίσθημα. Έτσι θα νιώσεις όταν βγεις από την κωλοκατάσταση, ή ό,τι προκαλεί σε εσένα παρόμοια συναισθήματα ευτυχίας. Και όσο δεν τα παρατάς, θα βγεις. Κι εσύ κι εγώ. Μην τα παρατάς.

Δεν είμαι άχρηστη; Εγώ έτσι νιώθω...νιώθω αποτυχημένη...ότι δεν κάνω τίποτα σωστά, ούτε ακόμα κι αυτό που θα με λυτρώσει για πάντα από τον πόνο και σαν να μην φτάνει αυτό μένω να πονάω και περισσότερο με τα κοψίματα...κι αύριο έχω ένα γάμο και θα φορέσω αμάνικο φόρεμα και πρέπει να βάλω μεηκ απ στα κοψίματα γιατί έτσι και τα δει ο αδελφός μου θα καταλάβει τι είναι και κάηκα! Αλλά επειδή και το μεηκ απ δεν καλύπτει απόλυτα θα πρέπει να προσέχω και τις κινήσεις μου ώστε να μη φανούν...ναι, όντως είναι φορές που μου έχω πει "ψόφα επιτέλους!" και που με βρίζω που δεν τα καταφέρνω...εμένα όμως η ιδέα του θανάτου δε μου φαίνεται σαν ευτυχία αλλά σαν λύτρωση από τον αβάσταχτο πόνο που νιώθω...και δεν νομίζω ότι θα βγω ποτέ απ' αυτή την κατάσταση γιατί οι αιτίες που την προκάλεσαν δεν παύουν να υφίστανται...δεν κατάλαβα τη φράση σου που έκανα με έντονα γράμματα, μου την εξηγείς σε παρακαλώ; Η τελευταία σου φράση "μην τα παρατάς" μου φαίνεται τόσο γλυκιά...σαν να σε νοιάζει, λολ...όμως έχω απογοητευθεί πολύ και κυρίως έχω κουραστεί να παλεύω με κάτι πιο δυνατό από μένα...
Επίσης, ήθελα να πω ότι την τελευταία φορά που το προσπάθησα (όχι τώρα, αυτό ήταν απλά μια αντίδραση στον ψυχικό πόνο κι όχι απόπειρα) έβαλα όλη μου τη δύναμη και το κουράγιο, μου έκανα περισσότερες πληγές απ' όσες μου είχα κάνει ποτέ αλλά σε κάποια φάση δεν άντεξα άλλο τον πόνο και σταμάτησα...αλλά ζαλιζόμουν τόσο που νόμιζα ότι όντως θα πεθάνω...αποχαιρέτησα και κάποιον που αγαπάω πολύ...και ξάπλωσα...όμως δυστυχώς ξύπνησα πάλι...