Results 16 to 30 of 73
-
02-01-2012, 01:10 #16
- Join Date
- Dec 2011
- Posts
- 156
Ο πατέρας μου δεν δέχεται να πάμε σε ψυχολόγο. Νομίζει πως όποιος πηγαίνει σε ψυχολόγο είναι τρελός.
Η αλήθεια είναι πως ούτε και γω ήθελα να πάω σε ψυχολόγο γιατί ντρεπόμουν να του πω αυτά που περνάω.
Η μητέρα μου με πίεσε να πάω και ακόμα μου λέει να ξαναπάω.
Ο πατέρας μου τα τελευταία χρόνια χειροτέρευσε. Πιο παλιά δεν ήταν έτσι. Όταν έμπλεξε με αυτή τη γυναίκα άλλαξε τελείως. Ήταν πάντα γκρινιάρης, νευρικός και ζηλιάρης αλλά ήταν υποφερτός. Έπειτα απειλούσε συχνά τη μητέρα μου πως θα αυτοκτονούσε εάν τον άφηνε. Η μητέρα μου τότε τον αγαπούσε και τώρα τον αγαπάει σαν πατέρα των παιδιών της και τίποτα παραπάνω. Φοβόταν μήπως αυτοκτονήσει. Όταν έμπλεξε με αυτή τη γυναίκα και άρχισε να ο ίδιος να γίνεται βίαιος (ποτέ πιο πριν δεν ήταν έτσι βίαιος και ποτέ πιο πριν δεν μας είχε βρίσει) η μητέρα μου ήθελε να τον αφήσει αλλά εγώ δεν την άφησα καθώς ήμουν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση και είχα και τη σχολή μου οπότε ένας χωρισμός και όσα αυτός θα έφερνε ίσως να με εξόντωναν.
Σας ευχαριστώ για τις συμβουλές σας!
- 02-01-2012, 01:13 #17
- Join Date
- Mar 2011
- Posts
- 785
02-01-2012, 01:14 #18
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 10,778
παλάβρα, μου αρέσει που είσαι τόσο καλοπροαίρετη και αισιόδοξη.
Αυτό που καταλαβαίνω, είναι πως έχεις μπει πολύ μες στο πρόβλημα των δικών σου. Σα να το αντιμετωπίζεις οικογενειακά.
Δεν είναι όμως. Είναι πρόβλημα των γονιών σου. Φυσικά είναι τρομερά δύσκολο να αποστασιοποιηθείς, αλλά πρέπει να το κάνεις.
Μόνο έτσι θα γλιτώσεις και θα εισαι καλύτερα, ακόμη και αν απο αυτή την κίνηση σου δείξεις σκληρότητα.
Πιστεψε με, δεν θα είναι.
Θα είναι ωριμότητα.
02-01-2012, 01:21 #19
- Join Date
- Dec 2011
- Posts
- 156
Αυτό ακριβώς μου λέει και η μητέρα μου αλλά και η ψυχολόγος μου αλλά δε μπορώ να μείνω μακριά από αυτό το πρόβλημα.
Π.χ. η μητέρα μου μου λέει συνέχεια και η δική μου η ζωή δεν πρέπει να συνδέεται μαζί τους, πως εγώ είμαι νένα και θα πρέπει να φτιάξω τη ζωή μου και πως δεν πρέπει να δίνω σημασία σε αυτά που κάνει ο πατέρας μου και πως επειδή είμαι νέα και έχω τουλάχιστον σωματική υγεία θα πρέπει να πάρω τη ζωή στα χέρια μου και να γίνω πιο δυνατή.
Έλα όμως που εγώ δεν μπορώ!
Η ψυχολόγος μου είπε πως στην κατάθλιψή μου συμβάλλει και το γεγονός πως υπάρχει μέσα μου η σύγκριση μεταξύ των γονιών μου. Για μένα η μητέρα μου είναι η καλύτερη στον κόσμο. Μου έχει προσφέρει πάρα πολύ αγάπη και πολύ στήριξη. Δυστυχώς εκείνη με στηρίζει και με ενθαρρύνει παρά εγώ εκείνη. Ο πατέρας μου πάλι είναι το ακριβώς αντίθετο.
02-01-2012, 01:25 #20
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 10,778
..γι αυτό σου είπα πως καταλαβαίνω τη δυσκολία σου.
Σε αυτή την περίπτωση όμως και αφού έχεις βρει την πηγή των ψυχολογικών σου προβλημάτων, πρέπει να αποφασίσεις. Βέβαια, θεωρώ πως και να φύγεις να αποστασιοποιηθείς, να εξαφανιστείς, μετά θα είσαι δυστυχισμένη που άφησες τη μητέρα σου.
Φαυλος κύκλος δηλαδή.
02-01-2012, 01:26 #21
- Join Date
- May 2011
- Posts
- 30
Αν προσπαθησεις να δεις με λιγο πιο 'θετικο' ματι τον πατερα σου? Μηπως σε βοηθησει? Μπορεις να βρεις καποια 'ελαφρυντικα' για αυτον?
Απο τα προβληματα που εχουν οι γονεις σου μεταξυ τους, τι σε λυπει περισσοτερο?
Οτι η μαμα σου στεναχωριεται?
Οτι ο μπαμπας σου δεν σε αγαπαει τοσο?
Οτι η οικογενεια σου δεν ειναι αυτη που νομιζες οτι ηταν?
02-01-2012, 01:28 #22
- Join Date
- May 2011
- Posts
- 30
02-01-2012, 01:30 #23
- Join Date
- Dec 2011
- Posts
- 156
Ακριβώς!
Θα το πολεμήσω όμως που θα μου πάει;;
Βέβαια, μετά από όσα έχω περάσει νομίζω πως δεν θέλω να φτιάξω οικογένεια.
Αγαπώ πολύ τα παιδιά αλλά μάλλον δεν θέλω να κάνω δικά μου ή ένα έκανα δε θα ήθελα να έχουν πατέρα.
Το ξέρω πως δεν σκέφτομαι σωστά αλλά έχω επηρεαστεί από αυτά που έχω περάσει.
Και πάλι η μητέρα μου μου λέει πως δεν είναι όλοι οι άντρες ίδιοι, πως υπάρχουν και καλοί άνθρωποι και πως επειδή δεν στάθηκε εκείνη τυχερή δε σημαίνει πως και γω θα είμαι το ίδιο, αλλά εγώ πλέον έχω απογοητευτεί. Όχι μόνο από τη δική μου οικογένεια αλλά και από τις άλλες οικογένειες που βλέπω γύρω μου.
02-01-2012, 01:30 #24
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 10,778
ναι, αλλά πάντα η παλ θα νιώθει πως άφησε τη μητέρα της να περνάει μόνη όλη αυτή τη φρίκη, που αν με ρωτήσεις της ρίχνω μεγάλο φταίξιμο, (της μαμας της).
Δηλαδή, οκ, είναι δίπλα, καταλαβαίνει αλλα δεν ξεφορτώνεται τον πατέρα που λειτουργεί έτσι και τους κάνει όλους δυστυχισμένους.
Θα πω για χιλιοστή φορά ένα απο τα αγαπημένα μου αποφθεγματα: η ανοχή δημιουργεί τυράνους.
02-01-2012, 01:35 #25
- Join Date
- May 2011
- Posts
- 30
αυτο θα αλλαξει...μην ανησυχεις...εισαι μικρουλα και πληγωμενη....Οταν μαθεις να βρισκεις την ευτυχια μεσα σου, μονη σου, θα μαθεις να τη βρισκεις και μεσα σε αλλους ανθρωπους!!!
ναι...ετσι ειναι....καμια φορα και εμεις οι ιδιοι 'θελουμε' να τυρρανιομαστε αν τυρανιουνται και ανθρωποι που αγαπαμε.....
02-01-2012, 01:37 #26
- Join Date
- Dec 2011
- Posts
- 156
Η μητέρα μου μου λέει να κάνω ό,τι εγώ θέλω και νομίζω πως είναι για καλό μου και μην σκέφτομαι εκείνη. Η ζωή είναι δική μου και μπορώ να κάνω ό,τι εγώ θέλω.
ΥΓ:missirlou το μόνο ελαφρυντικό που μπορώ να βρω στον πατέρα μου είναι πως μεγάλωσε και ο ίδιος με αυταρχικούς γονείς οι οποίοι όμως τον αγαπούσαν και που πατέρας του ποτέ δεν είχε ανταλλάξει βαριά κουβέντα με τη μητέρα του. Δυστυχώς αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν για οικογένεια. Επιπλέον, είναι πολύ διπρόσωπος στους ξένους το παίζει καλοσυνάτος και καλοπροαίρετος και στο σπίτι μας βρίζει. Έτσι ήταν και με τη μητέρα μου όταν πρωτογνωρίστηκαν που ήταν φίλοι. Μετά το γάμο έδειξε τον πραγματικό του εαυτό. Και το πιστεύω αυτό. Π.χ. με την ξαδέλφη μου είναι πολύ διαφορετικός απ' ότι μαζί μου. Το παίζει μοντέρνος και προχωρημένος. Της λέει να βγαίνει, να γλεντάει και να ξενυχτάει και εμένα δε με άφηνε μέχρι πρότινος ούτε μετά τις 8 το βράδυ να κυκλοφορώ. Διπρόσωπος!!
02-01-2012, 01:40 #27
- Join Date
- Dec 2011
- Posts
- 156
Παρ' όλο που και η ίδια η μητέρα μου μου έχει πει πως νιώθει τύψεις, εγώ δεν το βλέπω έτσι. Σας είπα πως παλιά ο πατέρας μου δεν ήταν όπως είναι τώρα. Και τώρα που χειροτέρεψε εγώ με τον τρόπο μου δεν την άφηνα να τον αφήσει.
Μερικές φορές νομίζω πως είναι εύκολο να κρίνεις τον άλλο χωρίς να είσαι στη θέση του. Ίσως αν ήμουν και γω στη θέση της να είχα κάνει και γω το ίδιο.
02-01-2012, 01:48 #28
- Join Date
- May 2011
- Posts
- 30
Δεν ειμαστε εδω για να κρινουμε καποιον και πολυ περισσοτερο ανθρωπους που δεν ξερουμε
Προσωπικα θα ηθελα να βρεθει ενας τροπος να μην στεναχωριεσαι. Αυτος ο τροπος ομως δεν μπορει να 'βρεθει'....πρεπει να τον 'βρεις'...Αν θελεις λοιπον ολοι μαζι να κανουμε μια προσπαθεια, οσο ειναι αυτο δυνατον, να δεις το ολο θεμα απο ολες τις σκοπιες, δυστυχως θα αναγκαστουμε να πουμε και πραγματα που ειτε δεν ειναι πραγματικοτητα ειτε σε ενοχλουν
Εγω θα επιμεινω λιγο στο να προσπαθησεις να δεις λιγο διαφορετικα τον πατερα σου....Εχεις αναρρωτηθει τι ειναι αυτο που τον κανει 'διπροσωπο' οπως λες? Ειναι η διαταρραγμενη προσωπικοτητα του ή ειναι η ζωη που θα ηθελε να ζει και δεν τα καταφερνει? Μηπως και ο ιδιος δεν ειναι ευτυχισμενος?
Η δικη σας σχεση, εστω παλιοτερα, πως ηταν? Σου εδειχνε την αγαπη του? Ηταν 'καλος' και σε απογοητψε ή ποτε δεν ηταν 'αρκετος΄για εσενα?
02-01-2012, 01:53 #29
- Join Date
- May 2011
- Posts
- 30
Επισης θα ηταν καλο νομιζω να αναρρωτηθεις γιατι εφ'οσον αλλαξε μετα το γαμο η μητερα σου δεν τον αφησε? Και η δικη μου βεβαια τα ιδια εκανε....Το τι γινονταν μεταξυ τους βεβαια εσυ φανταζομαι τα 'γνωριζεις' απο την πλευρα της μητερας σου, ετσι δεν ειναι? Ισως αν μιλαγες και με τον πατερα σου να εβλεπες και την αλλη εκδοχη...Οχι οτι θα εχει ιδιαιτερη σημασια αλλα απλα θα εβλεπες ισως οτι προφανως κατι δεν αρεσε και σε εκεινον και λειτουργουσε με αυτον τον τροπο.
02-01-2012, 01:59 #30
- Join Date
- May 2011
- Posts
- 30
Τελος, μια που θα παω για υπνο
, θα ηθελα να σου πω οτι υπαρχουν κωδικες αναμεσα σε ενα ζευγαρι που καποιος τριτος δεν μπορει να καταλαβει....εστω και αν ειναι το παιδι τους...Για αυτο και μονο λεμε οτι το τι συνεβαινε η συμβαινει μεταξυ τους θα πρεπει να ειναι δικο τους θεμα. Εσυ , οσα πραγματα και αν ξερεις, δεν θα καταφερεις να γνωριζεις 100% και η οποια κριση σου ισως να μην ειναι σωστη....
Καλο βραδυ, μακαρι να σου πανε ολα καλα και να βρεις την ακρη πληγωνοντας οσο το δυνατον λιγοτερο τον εαυτο σου!!!
καλη χρονια σε ολους!!! Υγεια και ΕΥΤΥΧΙΑ για ολον τον κοσμο!
Similar Threads
-
Για να μη γίνει η θλίψη... κατάθλιψη
By Anonymous in forum Κατάθλιψη - ΔυσθυμίαReplies: 5Last Post: 05-10-2011, 01:53 -
θλιψη-καταθλιψη?ε
By Mikrotosodoula85 in forum Κατάθλιψη - ΔυσθυμίαReplies: 5Last Post: 28-07-2011, 15:31 -
εχω καταθλιψη η μελαγχολια?
By eirini panagiwtopoulou in forum Κατάθλιψη - ΔυσθυμίαReplies: 3Last Post: 15-03-2011, 13:13 -
Απλως δεν ακουω το περιβαλλον μου.
By keep_walking in forum Ψυχώσεις & ΣχιζοφρένειαReplies: 2Last Post: 10-06-2010, 13:17 -
ειναι η καταθλιψη χρησιμη η εστω η θλιψη;
By researcher in forum Κατάθλιψη - ΔυσθυμίαReplies: 214Last Post: 12-05-2010, 21:50
Αποστολή χειρόγραφου γραμματος
21-07-2025, 18:22 in Σχέσεις και Επικοινωνία