δε ξερω τι τιτλο να βαλω!

[marian_m]

Μάλλον είχε ήδη κουραστεί και σκεφτόταν τον χωρισμό και η φυγή σου του έδωσε την ευκαιρία να το πάρει απόφαση. Έτσι μου φαίνεται εμένα από αυτά που γράφεις. Σε αντίθετη περίπτωση δε νομίζω ότι θα ήταν τόσο απόλυτος και βιαστικός.
Εύχομαι το καλύτερο για σένα.

[void]

Εγώ σου εύχομαι να τα ξαναβρείτε μιας και τον αγαπάς τόσο αλλά θα σου πρότεινα να το δεις και λίγο στις διαστάσεις του ως προς το εξής σημείο: το γεγονός ότι σε ένα χρόνο προλάβατε ερωτευτήκατε, μείνατε μαζί, αρραβωνιαστήκατε και βάλατε στόχο να ζήσετε μαζί για το υπόλοιπο της ζωής σας, δε σημαίνει ότι υπήρχε αρκετή αγάπη και αφοσίωση για να γίνει αυτό και να προχωρήσει εντέλει.
Ο γάμος και αυτό το φορεβερ είναι πολύ μεγάλο βήμα. Εσείς δεν το υποστηρίξατε..εσύ σηκώθηκες έφυγες, αυτός δε σε δέχεται τώρα πίσω. Κλονίστηκαν με λίγα λόγια τα θεμέλια της σχέσης σας τα οποία λόγω μικρής παλαιότητάς τους δεν μπόρεσαν να αντέξουν.
Άλλο αγάπη ενός χρόνου που οδηγεί σε γάμο άλλο αγάπη τριών αλλο πέντε και πάει λέγοντας.
Σπεύσατε να καπαρώσετε ο ένας τον άλλον, να δώσετε μια συμβατική χροιά στη σχέση σας,χωρίς όμως να το εννοείτε. Γιατί αν το εννοούσατε θα το χειριζόσασταν αλλιώς και οι δύο.
Εσύ είδες ένα μήνυμα τσαντίστηκες και έφυγες.
Νορμάλ για σχέση μόλις ενός χρόνου. Όλοι έτσι κάνουμε. Διότι η ασφάλεια στη σχέση για να επέλθει - αν επέλθει- θέλει να περάσει καιρός. Ηρεμείς όσο περνούν τα χρόνια, ωριμάζει η σχέση, νιώθεις ασφαλής και ακόμα κι αν υποπέσει στην αντίληψή σου κάτι δεν ασχολείσαι, πόσο μάλλον να ψάχνεις κινητά ;-). Δεν κολλάνε αυτά ρε καλό μου σε σχέση που οδεύει σε γάμο. Αυτά πρέπει να έχουν λυθεί από πριν. Δηλαδή κάτι που θα προέκυπτε πραγματικά σοβαρό, πως θα το χειριζόσασταν εάν αντιδράτε έτσι σε αυτά?
Εγώ αν ήμουν στη θέση σας δε θα μιλούσα από δω και πέρα για αρραβώνες και γάμους. Θα άφηνα τη σχέση να προχωρήσει..χωρίς άγχος, όπως θα έπρεπε δηλαδή να είναι.
Τώρα οι γονείς - επειδή σίγουρα έχουν βάλει το χεράκι τους- να κάτσουν στα αυγά τους και να αφήσουν τον καθένα να ορίζει τη ζωή του και την τύχη του μόνος του. Είσαι πολύ μικρή ακόμα για να εγκλωβίζεσαι σε γονεϊκά στερεότυπα. Ας κάνουν και αυτοί λίγο υπομονή...μη σε πιέζουν.

[evitaki]

Εγώ σου εύχομαι να τα ξαναβρείτε μιας και τον αγαπάς τόσο αλλά θα σου πρότεινα να το δεις και λίγο στις διαστάσεις του ως προς το εξής σημείο: το γεγονός ότι σε ένα χρόνο προλάβατε ερωτευτήκατε, μείνατε μαζί, αρραβωνιαστήκατε και βάλατε στόχο να ζήσετε μαζί για το υπόλοιπο της ζωής σας, δε σημαίνει ότι υπήρχε αρκετή αγάπη και αφοσίωση για να γίνει αυτό και να προχωρήσει εντέλει.
Ο γάμος και αυτό το φορεβερ είναι πολύ μεγάλο βήμα. Εσείς δεν το υποστηρίξατε..εσύ σηκώθηκες έφυγες, αυτός δε σε δέχεται τώρα πίσω. Κλονίστηκαν με λίγα λόγια τα θεμέλια της σχέσης σας τα οποία λόγω μικρής παλαιότητάς τους δεν μπόρεσαν να αντέξουν.
Άλλο αγάπη ενός χρόνου που οδηγεί σε γάμο άλλο αγάπη τριών αλλο πέντε και πάει λέγοντας.
Σπεύσατε να καπαρώσετε ο ένας τον άλλον, να δώσετε μια συμβατική χροιά στη σχέση σας,χωρίς όμως να το εννοείτε. Γιατί αν το εννοούσατε θα το χειριζόσασταν αλλιώς και οι δύο.
Εσύ είδες ένα μήνυμα τσαντίστηκες και έφυγες.
Νορμάλ για σχέση μόλις ενός χρόνου. Όλοι έτσι κάνουμε. Διότι η ασφάλεια στη σχέση για να επέλθει - αν επέλθει- θέλει να περάσει καιρός. Ηρεμείς όσο περνούν τα χρόνια, ωριμάζει η σχέση, νιώθεις ασφαλής και ακόμα κι αν υποπέσει στην αντίληψή σου κάτι δεν ασχολείσαι, πόσο μάλλον να ψάχνεις κινητά ;-). Δεν κολλάνε αυτά ρε καλό μου σε σχέση που οδεύει σε γάμο. Αυτά πρέπει να έχουν λυθεί από πριν. Δηλαδή κάτι που θα προέκυπτε πραγματικά σοβαρό, πως θα το χειριζόσασταν εάν αντιδράτε έτσι σε αυτά?
Εγώ αν ήμουν στη θέση σας δε θα μιλούσα από δω και πέρα για αρραβώνες και γάμους. Θα άφηνα τη σχέση να προχωρήσει..χωρίς άγχος, όπως θα έπρεπε δηλαδή να είναι.
Τώρα οι γονείς - επειδή σίγουρα έχουν βάλει το χεράκι τους- να κάτσουν στα αυγά τους και να αφήσουν τον καθένα να ορίζει τη ζωή του και την τύχη του μόνος του. Είσαι πολύ μικρή ακόμα για να εγκλωβίζεσαι σε γονεϊκά στερεότυπα. Ας κάνουν και αυτοί λίγο υπομονή...μη σε πιέζουν.

void εχεις πολυ δικιο σε ολα!συγουρα βιαστηκαμε για ολα.και ΑΝ τα ξαναβρουμε συγουρα θα αφησουμε πισω τους γαμους και τους αρραβωνες.απλα εγω ημουν μαζι του επειδη τον αγαπουσα(ασχετα με την ανωριμη συμπεριφορα που ειχα) ενω αυτος μαλλον δε μαγαπαει τελικα.αν μαγαπουσε δε θα με αφηνε.θα μου εδινε μια ευκαιρια.τωρα σε οτι αφορα το κινητο του,αυτος ηξερε οτι το κοιταω γιατι το εκανα και μπροστα του!και αν δε του αρεσαι ας αλλαζε κωδικο.εδω η νονα μου 30 χρονια παντρεμενη ακομα ψαχουλευει το κινητο του!αλλα εγω δε το εκανα επειδη δε του ειχα εμπιστοσυνη!αλλο ηθελα να δω και τελικα αλλο ειδα!!!επισης να πω οτι οι δικοι μου γονεις ακομα δε ξερουν καλα καλα τι εγινε.απλα οτι χωρησαμε μετα απο ενα τσακωμο.ενω οι δικοι του τα ξερουν ολα.και τη μερα που ηρθε και μου ειπε τελος ολη μερα μενα τηλ ηταν και μιλουσε με τη μαμα του.δε μπορει αυτος ο ανθρωπος να αλλαξε τοσο σε δυο μερες.και τα λαθη που εκανα δεν ειναι και τοσο τραγικα,αν μαγαπουσε θα εδινε μια ευκαιρια.οποτε η αυτο ηταν η αφορμη για χωρισμο που ηθελε καιρο να γινει Η μανα και γιος με χορευουν στο ταψι!!!

[void]

εάν πιστεύεις κάτι τέτοιο τότε μην ασχοληθείς καλό μου παραπάνω...
Είναι πολύ άσχημο πράγμα να κατευθύνεται κάποιος από τους γονείς του.
Και δημιουργεί πολλά προβήματα στη σχέση. Εάν είναι αυτός τόσο αγκιστρωμένος στη μάνα του και αυτή τόσο παρεμβατική σε βαθμό που του διαστρεβλώνει την αντίληψη για τη σχέση σας, καλύτερα άστον. Πονάει ρε γαμώτο..αλλά σκέψου το σα μια επένδυση για το μέλλον.
Είσαι πολύ μικρή . Θα βρεθεί κάποιος άλλος. Και με τη σοφία που αποκόμισες από αυτόν θα ξέρεις πως να χειριστείς κι εσύ η ίδια κάποια πράγματα.
Άκου εκεί σε χορεύσει στο ταψί η μάνα του. Βρε ούστ :-)

[evitaki]

εάν πιστεύεις κάτι τέτοιο τότε μην ασχοληθείς καλό μου παραπάνω...
Είναι πολύ άσχημο πράγμα να κατευθύνεται κάποιος από τους γονείς του.
Και δημιουργεί πολλά προβήματα στη σχέση. Εάν είναι αυτός τόσο αγκιστρωμένος στη μάνα του και αυτή τόσο παρεμβατική σε βαθμό που του διαστρεβλώνει την αντίληψη για τη σχέση σας, καλύτερα άστον. Πονάει ρε γαμώτο..αλλά σκέψου το σα μια επένδυση για το μέλλον.
Είσαι πολύ μικρή . Θα βρεθεί κάποιος άλλος. Και με τη σοφία που αποκόμισες από αυτόν θα ξέρεις πως να χειριστείς κι εσύ η ίδια κάποια πράγματα.
Άκου εκεί σε χορεύσει στο ταψί η μάνα του. Βρε ούστ :-)

το ξερω οτι πρεπει να προχωρησω.δεν εχω αλλη επιλογη αλλα αφου ηταν δικη του επιλογη να χωρησουμε και εγω τον αγαπαω ακομα,ποναει παρα πολυ!και δε ξερω πως θα βρω τη δυναμη να παω παλι στο σπιτι μας και να πακεταρω :(