ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΒΟΙΝΤ

[void]

Άλλο το έχω αποτυχίες στη δουλεια μου κι αυτο με ρίχνει ψυχολογικά σε βαθμο που να θελω να την εγκαταλείψω και να θεωρω τον εαυτο μου αχρηστο γι αυτη κι άλλο η ίδια η δουλεια στη φύση και στον πυρήνα της δε μ' αρεσει και ουσιαστικά βρίσκομαι εκει λόγω έλειψης εναλλακτικής επιλογης ή λόγω εγκλωβισμού λόγω επιπολαιότητας ως προς την επιλογη της χρονια πριν. Κάνε μια ενδοσκοπηση να δεις σε ποιο απ τα δυο ανηκεις.

Ισχύουν και τα δύο ταυτόχρονα Γιάννη. Από τη μία πράγματι δε με θεωρώ ικανή για αυτή τη δουλειά, δεν πιστεύω ότι μου ταιριάζει και από την άλλη μέχρι στιγμής σαν κλάδος μου έχει δείξει το χειρότερό του πρόσωπο. Δηλαδή κακοί εργοδότες, λίγα χρήματα, υποτίμηση και σύγκριση με άλλους συνεδέλφους κ.ο.κ.

Πιστευω πως προσφευγεις εδω στο φορουμ ανοιγοντας τετοια θεματα για το άτομο σου μετα από καποιο συγκεκριμένο συμβαν στον επαγγελματικό σου χωρο που εσύ το κρινεις για εσενα ως κτυπητη και επιβεβαιωτική των αρνητικων σου σκεψεων για το επαγγελμα αποτυχία, σαν αυτο που λεμε να το πω καπου να ξεσπάσω.

Αυτό ισχύει ;-) Συνηθώς έχω μια αφορμή ή δεν είμαι εγώ η ίδια στις καλές μου. Εν προκειμένω, η αφορμή ήταν μια κακή συμπεριφορά από τον προϊστάμενό μου..οπότε πάλι μπήκα στη διαδικασία να θέλω να αποδείξω ότι είμαι καλή, ή τουλάχιστον ότι μπορώ να γίνω καλή, παρά τις αντίθετες προβλέψεις των γύρω μου...σκέφτηκα λοιπόν ότι θα βοηθούσε να κάνω ένα μεταπτυχιακό. Αλλά εκεί με έπιασε πάλι ο φόβος της αποτυχίας, η έλλειψη διάθεσης για διάβασμα..παράλληλα δε άρχισα πάλι να σκέφτομαι τι έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια, ή μάλλον τι δεν έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια..που ποτέ δε βάζω στόχους, μου ήρθε και ένα συγκεκριμένο παράδειγμα φίλης την οποία έχω κάνει πέρα γιατί, ντροπή μου ξέρω και δε με τιμάει, αλλά μετουσιώνει όλα αυτά που πάντα ήθελα να έχω ή να είμαι...νιώθω ακόμα πιο άχρηστη λοιπόν. Αυτή ήταν η αφορμή.

Κι αμα γινονται πράγματα που για σενα συνιστουν επιτυχια τα περί ζαχαροπλαστικής και χειρωνακτικών επαγγελμάτων είναι αγνωστα στη σκέψη σου.

Αυτό δεν το πολυκατάλαβα ..:-)

Ίσως το προβλημα έγκειται στην ιδιαιτερη ευαισθησια που σε διακρίνει που ειναι καπως πιο πάνω από το μέσο όρο που απαιτειται για το επάγγελμα. Αν η απαντηση στο πιο πάνω ερωτημα που σου θέτω είναι το πρωτο σκελος της ερωτησης μου, άποψη μου, τοσο καιρό που σε διαβαζω, περιορισε όσο μπορεις το συναισθημα, αποσυνδεσε το αν μπορεις από το επάγγελμα, μαθε να μη σε παιρνει το κατακαρδα σε ότι παει στραβα και γινε γενικα στη ζωη σου πιο διεκδικητική. Από τη μια μερα στην αλλη δε γινεται, γινεται όμως με καθημερινη σταθερη άσκηση. Άλλοι εκανα λαθος επιλογες στον τομεα, όχι εσύ.

Ίσως το πρόβλημά μου είναι ότι είμαι βαθιά κομπλεξικό άτομο και δεν ξέρω τι μου γίνεται τελικά.

[carry]

Ίσως το πρόβλημά μου είναι ότι είμαι βαθιά κομπλεξικό άτομο και δεν ξέρω τι μου γίνεται τελικά.

Καλά, με μιά ταμπέλα που βάζεις δέν σώνεται τίποτε. Άλλωςτε, όλοι μας είμαστε

[axl100]

Καλά, με μιά ταμπέλα που βάζεις δέν σώνεται τίποτε. Άλλωςτε, όλοι μας είμαστε

+1000000000000

[void]

Την ζέστη ουδείς εμίσησε ...τον χειμώνα ...χαχαχα!! Καλό κουράγιο και σύντομα στις δροσερές παραλίες!!
Πολλά περαστικά και γρήγορη αποκατάσταση της υγείας σου!

Αμήν και πότε ρε Μπίλλυ..αν και το κόβω να αργεί ακόμα.
Αλλά μη ρίξω τη μαυρίλα μου κι εδώ, βουρ για δροσερές παραλίες λοιπόν!!! ;-ρ


Με τον ίδιο τρόπο τα αντιμετωπίζω ΟΛΑ και εγώ. Ενώ τρείς δεκαετίες τώρα έχω αποδείξει στον εαυτό μου πως μπορώ και τα καταφέρνω, όσες εποχές μου έλειπε το κίνητρο δέν ήθελα να καταπιάνομαι. Το είδος των κινήτρων μου ποικίλει, αλλά στην συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν αισθηματικού χαρακτήρα.

Αισθηματικού χαρακτήρα...εγώ όταν κάποτε ήμουν αρκετά κιλά μπήκα στη διαδικασία να τα χάσω για να κατακτήσω έναν γκόμενο, που με έφτυνε τον οποίο εν συνεχεία τον παράτησα για να τον εκδικηθώ..τέτοιο κίνητρο εννοείς? ;-)


Όλοι οι χώροι το ίδιο είναι όταν γίνονται επάγγελμα. Ακόμη και μέσα σε πηγές και ρυάκια και όλα τα ζωντανά της ζούγκλας να πίνουν νερό μπροστά στα πόδια σου και τα κρεμασμένα στα κλαδιά φρούτα να σε παρακάλαγαν να τα δοκιμάσεις σαν να βρισκόσουν παρατηρητής σε εθνικό πάρκο του Ζαϊρ, άμα είχες να κάνεις παράλληλα με κόσμο, προθεσμίες, ωράρια, επιταγές και γραφιοκρατίες και άλλα αποκαρδιωτικά θα σπαζόσουν και η καλή διάθεση να ήταν αποσπασματική.

καλά παρατηρητής στο Ζαιρ δε θα μου άρεσε για να είμαι ειλικρινής..:-)))
Αλλά έχεις δίκιο σε αυτό που λες..γι'αυτό και φοβάμαι μήπως απλώς είμαι φυγόπονη.Ακόμα και ζαχαροπλάστης να πάω να γίνω, σίγουρα άγχος θα υπάρχει, σίγουρα προθεσμίες ασφυκτικές, σίγουρα αφεντικό να στα πρήζει. Πάλι θα γκρινιάζω και τότε? όταν υποτίθεται θα έχω κάνει αυτό που θέλω?

Κοίταξε, σε ένα άλλο φόρουμ, με πικάκ και ηχεία που σουλατσάρω, έχει τύχει άπειρες φορές να πεί κάποιος πως το τάδε δέν είναι καλό μηχάνημα και να εισπράτει το μένος του συνομιολητή του σάν να του έθηξε την προσωπικότητα και την ύπαρξή του ολόκληρη. Και αυτό γιατί ο δεύτερος υπάρχει εκεί μέσα (...και πιθανόν και στην πραγματική ζωή) μέσα από μία συσκευή!
Οπότε, αν κάποια στιγμή τα κάνεις όλα λύμπα στην σχολή ζαχαροπλαστικής και κάψεις και τα παντεσπάνια σου αυτό σημαίνει πως γεννήθηκες ανεπαρκής και ανάξια? Δέν το πιστεύω αυτό. Ή, γιά να αντιστρέψω το ερώτημα, αν τύχει και είσαι τζιμάνι σε όλα και σου πούνε πως πρώτη φορά συναντάνε τέτοιο ταλέντο αυτή θα σημαίνει πως παντού και πάντα θα στέφονται όλα τα εγχειρήματά σου με επιτυχία?
Δέν θα ήταν καλό να διαχωρίζουμε το επάγγελμά μας από τα αισθηματικά (στην περίπτωσή μου)?
Οι γιατροί δλδ πως μπορούν και συνεχίζουν μετά από ένα ανάλογο λάθος?

Μα δε γίνεται βρε καρυ μου να το διαχωρίζεις αυτό..αν δεν είσαι αισθηματικός στη δουλειά σου...αν δε βάλεις πάθος, πως θα την κάνεις καλά?
Πως θα αισθανθείς δημιουργικός αρα ευτυχισμένος εάν σε αυτό που κάνεις σχεδόν όλη μέρα είσαι συναισθηματικά απών?

Μήπως νιώθουμε ανεπαρκή την ανταμοιβή και δέν θέλουμε να συνεχίσουμε? Μήπως πρέπει να μας πιάνουν απ'το χεράκι γιά να αφοσιωθούμε σε κάτι? Μήπως αν δέν μας προσέχουν τα παρατάμε?, ή ακόμη χειρότερα κάνουμε ζημιές και φασαρία ώστε να επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους επάνω μας?

μεγάλες αλήθειες αυτές οι τελευταίες σειρές εκτός από την τελευταία..δεν πολυισχύει πιστεύω, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει στο μέλλον! :-ρ

[void]

Πραγματικα απο οσα εγγραψες σε αυτο το νημα και απο οσο σε εχω διαβασει τοσο καιρο εδω μεσα, δεν προκυπτει πουθενα οτι εισαι ανεπαρκης. Η μονη ανεπαρκεια που αντιμετωπιζεις ισως ειναι αυτη της θελησης. Θεληση να προσπαθησεις να πετυχεις σε αυτο που κανεις, η να το αλλαξεις.
Μπορει λοιπον να εισαι αναποφασιστη, να αργεις να κανεις μια αλλαγη, να το σκεφτεσαι και να το ξανασκεφτεσαι, αλλα αυτο δε σημαινει επουδενι οτι εχεις ανεπαρκεια ικανοτητων.
Γενικα μιλωντας, το ξερεις οτι κανεις δε θα σε πληρωσει για να κανεις το "χομπυ" σου. Ακομα και αν κανεις κατι που αγαπας πολυ, πρεπει να εισαι επαγγελματιας, πρεπει να το σπουδασεις και να το μαθεις καλα στην θεωρια και στην πραξη.

Και αυτο μαρεσε και στο στελνω..

https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net...06347566_n.jpg

λιλούκο ωραία τα στιχάκια..:-)
αναποφάσιστη δεν είμαι ιδιαίτερα..παίρνω αποφάσεις συνεχώς. Και από την πιο απλή μέχρι την πιο σημαντική, τελικά δεν υλοποιώ καμμία πλέον (παλιότερα δεν ήμουν έτσι).
Φοβάμαι λοιπόν να πάρω την απόφαση για ένα νέο επαγγελματικό ξεκίνημα, εφόσον δεν υλοποιώ τελικά τίποτα.

[carry]

Μα δε γίνεται βρε καρυ μου να το διαχωρίζεις αυτό..αν δεν είσαι αισθηματικός στη δουλειά σου...αν δε βάλεις πάθος, πως θα την κάνεις καλά?
Πως θα αισθανθείς δημιουργικός αρα ευτυχισμένος εάν σε αυτό που κάνεις σχεδόν όλη μέρα είσαι συναισθηματικά απών?

Ο εαυτό σου, η πάρτη σου και οι χαρές της είναι αυτό που αξίζει. Το σπίτι που επιστρέφεις μετά τη ζαχαροπλαστική είσ'εσύ. Και η σχέση και αργότερα η οικογένειά σου είσ'εσύ. Επειδή όλα αυτά είναι μέρος σου. Και δέν το εννοώ κτητικά, αλλά ξέρεις πως φέρουν κομμάτι της προσπάθειάς σου. Πώς να το πώ?, όχι δικό σου κομμάτι, μόνο κομμάτι του μόχθου σου. Που όμως όταν τα χάνει αυτά κάποιος δέν χάνεται και ο ίδιος, θρηνεί αλλά δέν χάνεται, ξαναρχίζει.

Και φυσικά θα βρίσκεσαι και με το συναίσθημα μέσα σε ό,τι κάνεις, άν όμως αυτό που έφτιαξες χαθεί, δέν θα χάσεις το είναι σου, ούτε την πηγή των συναισθημάτων σου.
(Σόρρυ που δέν εκφράζομαι σωστά, με τις σωστές λέξεις)

[axl100]

βρε Βοιντ, χεσε τους αλλους και αποδεξου τον εαυτο σου ετσι οπως εισαι, οποια δουλεια και να αρχισεις παλι ετσι θα νοιωθεις αν μειωνεις τον εαυτο σου

[μαρκελα]

void, μήπως τελικά το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζεις είναι αυτό που
ευθύνεται και για την αρνητική διάθεση και για την αυτοϋποτίμηση;
Από τί ακριβώς πάσχεις; Τί θεραπεία ακολουθείς κι από πότε;

[axl100]

void, μήπως τελικά το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζεις είναι αυτό που
ευθύνεται και για την αρνητική διάθεση και για την αυτοϋποτίμηση;
Από τί ακριβώς πάσχεις; Τί θεραπεία ακολουθείς κι από πότε;

αν ηθελε να μας το πει θα το ειχε κανει, δεν νομιζεις?

[nflu]

Void.....εγω με την καμμια δεν πιστευω πως εισαι κομπλεξικο ατομο,τουλαχιστον απο οσα εχω διαβασει εδω μεσα απο σενα... πιστευω απλα πως εχεις τις ανησυχιες ενος ανθρωπου που το συστημα δεν τον εχει αφομοιωσει και ρομποτοποιησει... οπως τους περισσοτερους.....

[Θεοφανία]

βοιντ...πήγαινε γράψου στη σχολή ζαχαροπλαστικής...
Ούτε άχρηστη είσαι ούτε φυγοπονη: απλά δεν σου αρέσει η δουλειά σου και όσο περνά ο καιρός τόσο χειρότερο θα γίνεται.
Κάνε αυτό που σου αρέσει και ευτυχώς δεν χρειάζεται ούτε εξετάσεις να ξαναδώσεις ούτε να σπουδάζεις χρόνια.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από το να είμαστε ευτυχισμένοι στη δουλειά μας που καταλαμβάνει τη μισή μας ζωή.

Να σου πω επίσης πως ο πατέρας μιας κολλητής μου είναι ζαχαροπλάστης και το επάγγελμα είναι αρκετά καλοπληρωμένο....:)

[zafeiris-deleted]

Καλησπέρα Βόιντ και μπράβο για το θάρρος σου να μοιραστείς κάποιες αδυναμίες σου.Δεν νομίζω πως είσαι αδύναμος χαρακτήρας.Μάλλον στη φάση σου.Σε παρόμοια φάση μπορώ να πω πως βρίσκομαι και εγώ.
Είχες διαπιστώσει στο παρελθόν την ενέργεια και την ώθηση που πήρες μέσα από μια σχέση σου?
Φυσικά θεωρώ σοβαρό λάθος να γίνεται μια σχέση με τέτοιο σκοπό, όμως νομίζω πως συνδέονται τα αισθηματικά και με τα εργασιακά και πολλά ακόμη.

Συχνά συμβαίνει να εστιάζουμε σε άλλα σημεία από τα πραγματικά υπαίτια.

[ioannis2]

Αρχικά καταχωρημένο από ioannis2


Κι αμα γινονται πράγματα που για σενα συνιστουν επιτυχια τα περί ζαχαροπλαστικής και χειρωνακτικών επαγγελμάτων είναι αγνωστα στη σκέψη σου.

Αυτό δεν το πολυκατάλαβα ..:-)

.

Να στο επεξηγήσω!! εννοώ ότι όταν στη δουλεια σου έχεις επιτυχίες, νοιωθεις δλδ ότι πετυχες κατι, τα περί εγκαταλειψης της δουλειας σου και ενασχόλησης με ζαχαροπλαστικη δεν περνάνε από τη σκέψη σου. Όταν όμως γίνει κάτι που το θεωρεις αποτυχία, τοτε η σκεψη αυτη επανερχεται στην επιφανεια σαν η φυγη και λύση.
Συνηθισες τον ευατο σου να εστιαζετε στην αποτυχια και να υποτιμά την επιτυχία. Ισως στον επαγγελματικό σου χωρο οι άλλοι σου αποδίδουν μεγαλύτερη αξία και εκτίμηση απ ότι εσύ στον εαυτό σου αλλά ποτε δεν καθησες να ασχοληθεις μ αυτο αλλά ασχολείσαι μόνο στο βαθμο που απομονωνεις την αρνητική κριτική και σταση. Απόδειξη το ότι, ενας άχρηστος και αποτυχημένος στο δικό σου χωρο δεν εργάζεται 12 ωρες υπό πίεση όπως εσυ. Δημιούργησες με την πάροδο του χρονου και εμπέδωσες μια αρνητική προκατάληψη στη σχέση με τη δουλεια σου κι οτιδηποτε συμβει στη δουλεια φιλτράρετε μεσα απ αυτο, εξ ου και τα θεματα που καθε λιγο ανοιγεις.
Καλες οι σκεψεις που σου λενε τα άλλα μελη για διακοπες, να πας, όμως δεν λύνουν οι διακοπες τα προβληματα μας.
Ποσο σε καταλαβαινω για τη συναδελφο σου που ζηλεύεις, τα ιδια παθαινω κι εγω, χανομαστε από ντροπή και ζηλια από τα άτομα που πέτυχαν αυτα που θα θελαμε να πετυχουμε εμεις αλλά δεν τα καταφεραμε.
Οι αποφασεις ζωης που παιρνουμε σε περιόδους άσχημης ψυχολογιας εκ των υστέρων αποδεικνύονται ολέθριες. Αυτο λεει η εμπειρια. Συνεπώς δεν μπορείς να ακολουθήσεις την προτροπή της Θεοφανίας.

[Φωτεινη!]

(δεν διαβασα ολα τα μηνυματα)

Μου τη δινει απιστευτα οταν καποιος κολλαει στον εαυτο του χαρτακια με χαρακτηρισμους..ισως γτ κι εγω αυτο εκανα παντα!!!
ειμαι αυτο, εκεινο, το αλλο!και ω! τι παραξενο ολα ειναι τουλαχιστον προβληματικα!
Δεν εισαι λεξεις αρνητικες,εισαι αυτο που νιωθεις!
Αυτες τις μερες νιωθεις προβληματισμενη...ξερεις κι εσυ τις αδυναμιες σου δεν χρειαζεται να σε γιαουρτωσεις,ουτε οι αναδρομες τετοιου τυπου χρησιμευουν σε κατι..αν ολοι οσοι δουλευουν το κανουν με χαρα και παθος θα ειμαστε ενας διαφορετικος κοσμος,δεν νομιζεις?

[arktos]

γεια σου καλη μου βοιντ!
απο τη μια με στενοχωρεις που σε διαβαζω να λες απο τοτε που μπηκε ο ιουνης δεν ειμαι καλα....
απο την αλλη διαβασα καπου παραπανω απιθανες ατακες σου κ γελασα!

χαλαρωσε λιγο....
ειναι καλοκαιρι οποτε ριξτο στη θαλασσα λιγο
αντε κ στα παγωτα!

τσουπ ν κ η σχολη ζαχαροπλαστικης! :)
πολυ μου αρεσε αυτο που ειπες πως μπας κ δεν τα καταφερεις!
σιγα παιδι μου γλυκα θα μαθεις να σκαρωνεις, οχι υποβρυχια!
προβες κανεις σε γλυκα? ή μπα?
αν ναι θελω γρανιτα φραουλα!
( καλα επειδη δεν παιζουν τωρα πολυ οι φραουλες, συμβιβαζομαι με λεμονι )

α κ που σαι η υπογραφη σου εντονως απαιτητικη! :P