Τι σκέφτεστε;

[Lacrymosa]

Τελευταια μερα δουλειας σημερα! Yeahhh !!!!!!!!! Μετα next Friday παλι!!!
Πριγκιπισσα, συλληπητηρια σου ευχομαι κ να θυμασαι μονο τις θετικες αναμνησεις. Κουραγιο κ καλη δυναμη.

[Κύκνος]

Σκέφτομαι πόσες άσχημες αναμνήσεις έχω και πως θα καταφέρω να ζήσω μ' αυτές...βλέπω και τα σημάδια μου και γίνομαι ακόμα χειρότερα...δεν πρόκειται να τα ξεχάσω αυτά, ούτε τα νοσοκομεία, ειδικά αυτά έχουν γίνει ο εφιάλτης μου...

[~Lucy~]

Ο,τι εχει γινει ειναι παρελθον βρε Κυκνε...προχωρα μπροστα και μην κοιτας πισω σου!

[howtodream8]

thank God I dont live in Athens !

[Κύκνος]

Ο,τι εχει γινει ειναι παρελθον βρε Κυκνε...προχωρα μπροστα και μην κοιτας πισω σου!

Έχεις δίκιο Lucy και μ' ενθαρρύνει αυτό που λες αλλά τί να κάνω όταν μου έρχονται οι αναμνήσεις και με ταράζουν;

[~Lucy~]

Έχεις δίκιο Lucy και μ' ενθαρρύνει αυτό που λες αλλά τί να κάνω όταν μου έρχονται οι αναμνήσεις και με ταράζουν;

το καταννοω οτι ειναι δυσκολο και να στο λεω μονο πιθανον να μη σε βοηθαει... αν ειναι ο τυπος σου πχ μπορεις να κανεις γυμναστικη για να ξεδωσεις! η να τα γραψεις σε ενα χαρτι για να σου φυγει το βαρος εμενα με ξελαφρωνει καπως. αν εχεις καποιο εμπιστο ατομο συζητησε το μαζι του για να σε συμβουλευσει η και στον θεραπευτη σου..

[ioannis2]

Χθες βράδυ " χάσαμε " τη γιαγιά μου( καρκίνος του πνεύμονα).. Οι τελευταίες εικόνες και κραυγές θα μείνουν για πάντα στο μυαλο και τ'αυτια μου.. Ακόμα και τώρα νομίζω πως την ακούω.. Ο, τι και αν μου εκανε δε μπορω να της κράτησω κακιά .. Εύχομαι να αναπαυθει η ψυχούλα της .. Σημασία έχει ότι δεν υποφέρει πια.. Αύριο είναι η κηδεία. Σκέφτομαι αυτούς που πρέπει να στηρίξω.. Άλλη μια φορα που πρέπει να είμαι δυνατή.. Θα είμαι. Έτσι πρέπει, έτσι έχω μάθει..
Καλο ταξίδι γιαγια

Συλλυπητήρια μικρή πριγκήπισσα για τη γιαγια. Άφησε όλες τις καλες αναμνήσεις της να σε συνοδεύουν. Εμαθες να εισαι ψυχραιμη στα δυσκολα. Αυτο μου βγαζει το υφος του μηνυματος σου. Αρα εισαι δυνατη. Αρα μπορουν να στηριζονται οι αλλοι πανω σου.

[secretly]

N.princess καλη δυναμη ευχομαι και καλο ταξιδι στην γιαγιακα
καλησπερα ιωαννη,χαιρομαι που σε βρισκω εδω κι ευχομαι να ειναι ολα καλα

[N.Princess]

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΠΑΙΔΙΑ ΌΛΟΥΣ..
Σκέφτομαι πόσο δύσκολη ήταν η σημερινή μέρα.. Πόσο παράξενα αισθάνομαι αυτη τη στιγμη.. Όσο περνάνε οι ώρες αρχίζω να συνειδητοποιώ καλύτερα τι συνέβη.. Την ώρα της κηδείας ήταν λες και ήμουν απούσα.. Προσπαθούσα να είμαι δυνατή και ψύχραιμη ( και πράγματι ήμουν, χαρη στα ατομα που ειχα διπλα μου-δεν εκλαψα καν ).. Δε νομίζω όμως πως ήταν μόνο θέμα ψυχραιμίας.. Περισσότερο πιστεύω πως ήταν θέμα σοκ..
Είχα κατεβάσει ρολά( σε σημείο που ούτε καν πρόσεξα αν ήρθε η μάνα μου στην κηδεία- ενταξει το ειπα για να δωσω εμφαση στην " αφασια " που επεσα ..ήρθε, όπως ήρθε κ ο..." πατέρας " μου.. Αλλα ήμουν τόσο αλλου γι' αλλου.. ).. Έβλεπα πρόσωπα, πρόσωπα των ανθρώπων που έρχονταν να με συλληπηθουν , άκουγα τα λόγια τους, απαντούσα μα δεν είχα πλήρη συναίσθηση.. Είχα υψώσει ένα " τεραστιο τείχος.. Φοβόμουν.. Φοβόμουν να νιώσω, να αφήσω την καρδια μου να συνειδητοποιήσει τι συνέβη.. Γιατι ετρεμα στην ιδέα του να γυρίσω ξανα " πισω ".. Πισω στους συνειρμούς κ τις εικόνες του Νικολακη μου.. Γιατι ήξερα πως αν γυρνούσαν ξανα σε αυτο το σημείο θα περνούσα ξανα το ίδιο πράγμα, εκείνη τη στιγμη εκείνα τα συναισθήματα 1.000.000 φορές πιο βασανιστηκα, πιο επιπονα..
Και ενω νόμιζα ότι ήμουν σε καλο δρόμο ξαφνικά την ώρα που την εθαυαν, άρχισα να συνειδητοποιώ τι συνέβη..
" η γιαγια χάθηκε για πάντα ".. Και τότε με αυτη τη σκέψη ξεκίνησα να νιώθω κ πάλι αυτο το απεραντο κενο...
Το κενο που μου θυμίζει πως έχω χάσει κομμάτια μου. Κομμάτια που ποτε δε θα μπορέσω να πάρω πισω η' να αναπληρωσω..
Γυρίσαμε σπίτι πριν ώρες κ άρχισα να κλαίω απαρηγορητη.. Όχι για τη γιαγια μου μονο( ήταν η αφορμή) αλλα για τον Νικολακη μου..
Δεν το αντέχω.. Δεν μπορω να ζω άλλο με την απουσία του.. Μου λείπει τόσο μα τοσο πολυ..νιωθω απελπισια, απογνωση.. Κ τι δεν θα εδινα για να τον ειχα για λιγο κ παλι, εστω ενα λεπτο..Προσπαθω να τα θάψω όλα αυτα τα συναισθήματα όλες αυτές τις σκέψεις
Γιατι δεν πρέπει να πεσω πάλι σε αυτο το τρυπακι.. Δεν πρέπει τρέμω στην ιδέα ότι πάλι γυρνάω εκει.. Νιώθω πως ποτε δε θα πάω μπροστά, κι ας έχω τόσους υπέροχους λόγους να το κάνω.. Τόσος καιρός πέρασε, έκανα τόσες προσπάθειες να προχωρήσω μα εγω είμαι κ πάλι εκει.. Καμία πρόοδος.. Πόσο άθλιο είναι αυτο.. Κ νιώθω τόσο απαίσια.. Να κάθομαι να κλαίω με τις ώρες για κείνον κ να είναι δίπλα μου ο Τ κ να προσπαθεί να με παρηγορήσει.. Ενω όπως είπε ξέρει πως κατα βάθος τίποτα δεν είναι αρκετό, τίποτα δεν μπορει να καλύψει το κενο που άφησε ο Νίκος.. Νιώθω τόσο άσχημα που βάζω τον Τ σε αυτη τη διαδικασία, είναι τόσο άδικο για εκείνον.. Δεν ξέρω τι να κάνω αν μπορω αν πρέπει να κάνω κάτι.. Πάω να φλιπαρω:'(

[Alucard]

Πολλα και διαφορα..αλλα ευτχηχως αυτοκτονιες κλπ ποτε δν μ εχουν περασει απο το νου, κατα τα αλλα ισως ειναι της βραδιας

[λιλιουμ]

αυτο που μολις διαβασα..

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.


Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο " " αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής

Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας




Pablo Neruda

[nflu]

Πριγκηπισσα...προσπαθησε κοριτσι μου οσο μπορεις να ηρεμησεις και να μην κανεις αρνητικες σκεψεις......
καποια πραγματα ειναι οπως ειναι και δεν μπορεις να κανεις τιποτα γι αυτο...οσο πονο και απογνωση κι αν νιωσεις...
η μεγαλη σου αγαπη μπορει να μην ειναι κοντα σου...αλλα ζει μεσα σου..και θα ζει για παντα,ενα ζωντανο κομματι απο σενα...
προσπαθησε να σκεφτεσε τις ομορφες στιγμες σας,πως σε καποιο σημειο του χρονου συναντηθηκατε,αγαπηθηκατε κι αυτο δεν θα πεθανει ποτε...
προσπαθησε κοριτσακι μου..γιατι κι εκεινος θα θελει να σε βλεπει να χαμογελας και να σαι δυνατη.....θα περασει κι αυτο..
καπου σε ενα αλλο συμπαν..οι ψυχες που αγαπηθηκαν πολυ δεν γινεται παρα να ενωθουν ξανα μια μερα......

[Deleted-member-18-05-2015]

Ευχομαι σε ολα τα μελη Χριστιανους ή μη,χρονια πολλα για αυριο..Η Μεγαλοχαρη να μας δινει υγεια και δυναμη!

[Lacrymosa]

Σκεφτομαι οτι ναι ειμαι ΚΑΛΑ πολυ ΚΑΛΑ κ πραγματικα ΧΑΙΡΟΜΑΙ !! :p (Ποσο καιρο ειχα αραγε να νιωσω ετσι, αλλα τι σημασια εχει)

[Akostakis78]

Χαίρομαι για την χαρα των άλλων όσο και για την δική μου! :)