αισθάνομαι πολύ άσχημα λόγω χωρισμού

[deleted-member141015]

Δε μπορώ να κάνω τίποτα αν ο άλλος δεν είναι ερωτευμένος, το αντιλαμβάνομαι αυτό...όπως έγραψα και πιο πάνω, με το ζόρι δε γίνεται τίποτα. Γι'αυτό και ποτέ δε μπήκα στη διαδικασία να διεκδικήσω τίποτα ούτε να τον κάνω να νιώθει άσχημα επειδή έφυγε, ούτε τίποτα. Κάθησα και το πήρα όλο επάνω μου.

dwyn, πολύ σωστά δεν ζόρισες την κατάσταση όταν θέλησε να φύγει. Όμως κακώς το παίρνεις όλο επάνω σου. Δεν είναι όλο επάνω σου, γιατί ήσασταν δύο σε αυτή τη σχέση. Δεν ξέρω αν από μόνος του (παρότι όπως λες εσύ δεν διεκδίκησες κάτι) νιώθει άσχημα που έφυγε ενώ έλεγε άλλα, όμως αναμφισβήτητα ένιωθε άσχημα μένοντας. Γιατί? Δεν το ξέρουμε, υποθέσεις κάνουμε. Όπως και δεν ξέρουμε γιατί έμενε. Οι υπεραπλουστεύσεις του τύπου 'μένει επειδή ερωτεύτηκε', 'φεύγει επειδή ξεερωτεύτηκε', είναι πολύ χρήσιμες για να νιώσουμε ασφάλεια ή αντίστοιχα να ανακουφιστούμε μετά από τη λήξη μιας σχέσης, και ναι, καλό είναι να μην ξεχνάμε τον παράγοντα 'επιθυμία'. Όμως οι άνθρωποι είναι πολύπλοκα όντα, και παρά τα όσα δηλώνουν οι φυλλάδες της λαϊκής ψυχολογίας, οι άνθρωποι δεν νιώθουν μόνο κι όλα ωραία και καλά, σκέφτονται κιόλας, έχουν αντιφάσεις, διλήμματα, συγκρούσεις, μπερδεύονται, συχνά δεν είναι εύκολο να διαλέξουν έναν δρόμο. Δεν ξέρω βέβαια αν ο δικός σου είχε πράγματι μπει σε τέτοιες διαδικασίες... αλλά όπως λες κι εσύ παρακάτω, η ξαφνική μεταστροφή σαφώς και δεν ήταν 'ξαφνική'.

Όμως, πότε το καταλαβαίνει κανείς αυτό; Ξυπνάει ένα πρωί και απλά το αποφασίζει; Δε νομίζω. Θεωρώ πως το έχει στο μυαλό του αρκετό καιρό...δεν ξυπνάς απλά μια μέρα να πεις "δεν είμαι πια ερωτευμένος, φεύγω". Κι όμως σε μένα αυτό έγινε. Μερικές μέρες μετά τις διακοπές μας, και ενώ είχαμε περάσει τέλεια (το περιμέναμε πολύ καιρό, ειδικά εκείνος που το είχε ετοιμάσει και με άκρα μυστικότητα, για να είναι έκπληξη για μένα) με πήρε απλά τηλέφωνο να μου πει τέλος. Δε γίνεται αυτό να συνέβη ξαφνικά. Άρα σημαίνει ότι το είχε στο μυαλό του. Και να σου πω ότι πριν γίνει αυτό, τον Φεβρουάριο (την ημέρα του ακατανόμαστου που λες κι εσύ :p , γιατί πάντα το κοροιδεύαμε μεταξύ μας...) κάθησε και μου εξομολογήθηκε για τα αισθήματά του και για το οτι νιώθει ερωτευμένος, όμορφα κλπ κλπ (δε θέλω καν να το θυμάμαι...εσύ μου το θύμισες..). Αφού θυμάμαι, δεν το πίστευα! Δεν το πίστευα, ότι κάτι που σχολιάζαμε για πλάκα, μια άσχετη γιορτή, στάθηκε αφορμή για να μου πει πράγματα που έτσι κι αλλιώς εγώ έβλεπα ότι τα ένιωθε. Ποτέ δεν ήμουν άνθρωπος να απαιτώ ή να περιμένω από τον άλλο να μου πει π.χ. "σ'αγαπάω" ή "είμαι ερωτευμένος" κλπ κλπ. Θεωρώ πως φαίνεται αυτό αν πραγματικά το νιώθεις...

Ναι, όντως πρέπει να το είχε στο μυαλό του καιρό. Αυτά που σου έλεγε, μπορεί και να τα ένιωθε, εξάλλου όπως λες αυτό έδειχνε κιόλας. Πιθανώς όμως να ένιωθε και να σκεφτόταν κι άλλα, που ποτέ δεν σου είπε. Είπαμε, οι άνθρωποι είναι πολύπλοκα όντα... :) Δες το θέμα που έχει ανοίξει ο tingerbell, για τις ανασφάλειες στη σχέση. Κάποιες φορές, παρά τα καλά μας αισθήματα για έναν άνθρωπο, οι ανασφάλειες, οι ενοχές, το συναίσθημα μειονεξίας (απέναντι σε έναν άνθρωπο που είναι σταθερός, που μας προσφέρει πολλά, ενώ εμείς έχουμε αμφιβολίες), σαμποτάρουν τα καλά μας αισθήματα. Άλλες πάλι φορές, οι άνθρωποι διχάζονται, τους αρέσει κάποιος, τους αρέσει και κάποιος άλλος ή κάτι άλλο. Κι άλλοτε πάλι, ο έρωτας κι η αγάπη δεν είναι επαρκή, κατά την κρίση του ατόμου. Ζητά κι άλλες προδιαγραφές. Άλλοτε πάλι, ο αρχικός ενθουσιασμός έχει χαθεί και βρέθηκε αλλού. Για τίποτα από όλα αυτά, αν κάτι από όλα αυτά συνέβη, δεν φταις εσύ. Και αν δεν σου έδειξε τίποτα εκείνος, προφανώς δεν θα μπορούσες να το καταλάβεις. Δυστυχώς, κι η επικοινωνία χρειάζεται δύο, και πομπό και δέκτη.

Και όταν με προσέγγισε πάλι, μετά από αρκετούς μήνες, ήταν μια εξομολόγηση και πάλι, ανευ προηγουμένου. Δε μπορώ να το αντέξω ότι το πήρε πίσω. Καλύτερα να μην είχε πει τίποτα και να με άφηνε να ξέρω πως δε θα είμαστε μαζί ποτε. Θα μου πεις, το ίδιο δε συμβαίνει και τώρα; ΝΑΙ. Απλά εγώ, δε μπορώ να το δω, τον είδα και με την άλλη και έχω καταρρεύσει πια. Τι να τις κάνω και τις εξομολογήσεις και όλα όσα προηγήθηκαν...

Τίποτα. Να τις κρατήσεις σαν κάτι όμορφο, όχι σαν κάτι ψεύτικο. Αν είχες βέβαια κάποιες αποδείξεις ότι σε κορόιδευε, π.χ. αν σε απατούσε για μεγάλο διάστημα, αν ήξερες ότι μπροστά σου δήλωνε ερωτευμένος και πίσω σου δήλωνε το αντίθετο, θα ήταν αλλιώς. Ναι, σαφώς θα ήταν καλύτερα να μην είχε κάνει εξομολογήσεις και μετά να τις πήρε πίσω. Το ότι το έκανε, δείχνει περισσότερο αστάθεια κι επιπολαιότητα κι ότι εστίαζε στις δικές του ανάγκες.

Τώρα όμως δε μπορώ να πιστεψω τίποτα, ότι δε συνέβη κάτι. Τα φαντάστηκα μάλλον εγώ, ήταν όλα στο μυαλό μου. Δε γίνεται ο ίδιος άνθρωπος να φεύγει ξαφνικά μια μέρα. Κι ενώ συνειδητοποιεί τί έχει κάνει, να συνεχίζει μήνες μετά να με πληγώνει, ενώ ξέρει ότι ένας τρόπος υπάρχει για να με κάνει να νιώσω καλά ξανά.
Δεν εξηγείται με τίποτα, παρά μόνο με το ότι δεν αισθανόταν τίποτα ποτέ, απλά εγώ φταίω που δεν το κατάλαβα.

Έχεις δίκιο, δεν γίνονται οι αλλαγές μέσα μας σε μια μέρα. Όμως βλέπεις, τελικά ήταν εστιασμένος στον εαυτό του κι ενδεχομένως δεν μπορούσε να νιώσει τις δικές σου ανάγκες. Ίσως να φταις που δεν του έδωσες να τις καταλάβει πιο ξεκάθαρα. Ίσως περίμενες από εκείνον να νοιαστεί και να μην σε πληγώσει, οπότε δεν έθεσες πιο αυστηρά όρια. Αλλά μην λες ότι δεν αισθανόταν τίποτα ποτέ, προφανώς κι αισθανόταν, αν τον ρωτούσαμε φαντάζομαι θα έλεγε ότι ναι, ένιωσε. Απλά δεν ένιωσε αυτά που εσύ θα ήθελες να νιώσει, δεν έκανε αυτά που εσύ θα ήθελες να κάνει, δεν ένιωσε όπως εσύ ένιωσες. Χωρίς αυτό να υποβαθμίζει την αξία των όποιων δικών του συναισθημάτων. Την αξία που έχουν όμως για τον ίδιο. Θα μου πεις, τι νόημα έχει? Έχει νόημα, αν αυτό σε κινητοποιήσει να βρεις έναν άνθρωπο που θα ταιριάζετε στον τρόπο που βιώνετε κι εκφράζετε το συναίσθημα, καθώς και στον τρόπο που παίρνετε αποφάσεις.

Δε μπορώ να σκεφτώ το ότι πιθανόν δε θα ήθελα να είμαι με ένα τέτοιο άνθρωπο, γιατί δε μπορώ να σκεφτώ το να μην είμαι μαζί του. Φυσικά σκεπτόμενη το πώς έχει μάθει να σκέφτεται και να ενεργεί, ξέρω το ότι είναι απολύτως αναμενόμενο και να βρει άλλη το συντομότερο, και να βρει καποια ομορφότερη, και να βρει κάποια μικρότερη. Έτσι σκεφτόταν πάντα, απλά εγώ δεν ήθελα να το βλέπω. Και, για να πω την αλήθεια, πίστευα πως τελικά άξιζα για έναν άνθρωπο να προσέξει κι άλλα πράγματα σε μένα πέρα από τα εξωτερικά μου χαρακτηριστικά. Το λέω και το ξαναλέω αυτό για την εμφάνιση και πολλοί θα απορήσουν, και δικαίως. Πραγματικά όμως, δε θα μπορούσα τώρα να νιώθω πιο άσχημη και πιο αποτυχημένη. Και νιώθω τόσο μεγάλη ξαφνικά, σα να είμαι 100 χρονών, δεν έχω διάθεση για τίποτα, καταλαβαίνεις λοιπόν ότι το να γνωρίσω κάποιον, να ερωτευτώ, να νιώσω όμορφα με μένα πρώτα και πάνω από όλα, είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας...δε θέλω να κλαίγομαι συνέχεια, πραγματικά και γι'αυτό νιώθω άσχημα. Αλλά δε μπορώ, νιώθω πως δε μπορώ να ζήσω τίποτα ή να κάνω απολύτως τίποτα. Θέλω απλά να σκέφτομαι ότι θα το μετανιώσει, χωρίς να σκέφτομαι ότι έτσι που φέρθηκε δε μπορούμε ποτέ να είμαστε μαζί...

Αχ, ναι το λες και το ξαναλές αυτό για την εμφάνιση, όμως προηγουμένως είπες ότι είναι δική σου σκέψη, δεν στο είπε ποτέ ο ίδιος. Το συμπεραίνεις από τα γούστα του κι από τη μετέπειτα επιλογή του. Είναι όμως κι αυτό ένα σενάριο καλή μου, όχι αδιαμφισβήτητο γεγονός. Αλήθεια, σου έλεγε ποτέ πόσο όμορφη σε βρίσκει? Η εμφάνιση από μόνη της σαφώς και δεν αποτελεί εγγύηση για την επιτυχία μιας σχέσης. Μιας και είναι όμως σημαντικό να βρίσκουμε ελκυστικό το σύντροφο, σου εύχομαι να βρεις κάποιον που θα του αρέσεις ΚΑΙ για την εξωτερική σου εμφάνιση, όχι μόνο για όλα τα άλλα ΠΕΡΑ από την εμφάνιση. :)

Και να σου πω και κάτι;; Εκείνος ήταν πάντα της άποψης να γνωρίζουμε πολλούς ανθρώπους, ήθελε να έχει εμπειρίες με πολλές κοπέλες, νιώθει ότι κάτι χάνει όταν είναι με κάποια για πολύ καιρό (εγώ ήμουν η μεγαλύτερη σχέση σε διάρκεια που είχε ποτέ. Η δεύτερη μεγαλύτερη ήταν γύρω στον ένα χρόνο και οι άλλες από ένα έως λίγους μήνες). Από την άλλη παραδέχτηκε κάποτε ότι δεν έχει κερδίσει ουσιαστικά κάτι με το να πηγαίνει από'δω κι από κει, αλλά ότι κι εμένα "πρέπει να με αφήσει". Εγώ ποτέ δεν ήμουν έτσι, και είχα πολύ λίγες, ελάχιστες σχέσεις. Και τώρα εύχομαι να είχα περισσότερες, γιατί σκέφτομαι ότι θα είχα περισσότερες εμπειρίες για να διαχειριστώ καλύτερα αυτή την κατάσταση. Μετανιώνω λοιπόν για τα πάντα στη μέχρι τώρα ζωή μου. Νιώθω ότι δεν έχω πετύχει απολύτως τίποτα πουθενά, όταν ακόμη και με αυτό τον άνθρωπο, δεν κατάλαβα πως κάτι πήγε στραβά...

Ό,τι έκανες στη ζωή σου ήταν δική σου επιλογή. Κράτα από κάθε επιλογή τα καλύτερα κομμάτια και αναθεώρησε όσα νομίζεις ότι μπορείς και θέλεις να αλλάξεις, στις επόμενες επιλογές σου. Άλλο η μετάνοια, άλλο η αυτοκριτική. Μην ακυρώνεις όσα έζησες. Οι περισσότερες εμπειρίες, ανάμεσα σε άλλα, μας βοηθούν να ξέρουμε ότι η ζωή δεν τελειώνει και μπορεί να συνεχίσει ομορφότερη μέσα από όσα μαθαίνουμε για εμάς και τους άλλους και να προσπερνάμε πιο γρήγορα τις απογοητεύσεις. Αλλά καμία διαφορετική επιλογή και καμία μεγάλη εμπειρία δεν θα μπορούσε να σου εγγυηθεί επιτυχία και... μαντικές ικανότητες για τα συναισθήματα και τις αποφάσεις του πρώην φίλου σου.

[dwyn]

Ό,τι έκανες στη ζωή σου ήταν δική σου επιλογή. Κράτα από κάθε επιλογή τα καλύτερα κομμάτια και αναθεώρησε όσα νομίζεις ότι μπορείς και θέλεις να αλλάξεις, στις επόμενες επιλογές σου. Άλλο η μετάνοια, άλλο η αυτοκριτική. Μην ακυρώνεις όσα έζησες. Οι περισσότερες εμπειρίες, ανάμεσα σε άλλα, μας βοηθούν να ξέρουμε ότι η ζωή δεν τελειώνει και μπορεί να συνεχίσει ομορφότερη μέσα από όσα μαθαίνουμε για εμάς και τους άλλους και να προσπερνάμε πιο γρήγορα τις απογοητεύσεις. Αλλά καμία διαφορετική επιλογή και καμία μεγάλη εμπειρία δεν θα μπορούσε να σου εγγυηθεί επιτυχία και... μαντικές ικανότητες για τα συναισθήματα και τις αποφάσεις του πρώην φίλου σου.

Αδυνατώ να πιστέψω ότι ένας άνθρωπος που φέρεται έτσι, μπορεί να νιώθει τύψεις. Λυπάμαι γι'αυτό. Διάβαζω το θέμα του tingerbell παράλληλα όλες αυτές τις μέρες. Δεν έχω να προσθέσω κάτι, γιατί για μένα σχέση από απόσταση δεν υφισταται στην πραγματικότητα. 1200km?? Συγγνώμη tingerbell αν το διαβάζεις. Δε νομίζω ότι έχει νόημα γιατί ο καθένας μπορεί να κάνει άνετα τη ζωή του και ο άλλος να μην έχει ιδέα...οπότε δεν έχω να του πω τίποτε. Ακόμη και στο ότι θέλει να χωρίσει, δε μπορώ να του πω κάτι. Τώρα, για μένα...όχι, δε νιώθει άσχημα όποιος φέρεται έτσι, μια χαρά περνάει ο άλλος.

Για το θέμα της εμφάνισης...θα έλεγα πως ναι, κατά κάποιο τρόπο μου το είχε πει. Ανέφερα ότι τον γνωρίζω πολλά χρόνια και στο διάστημα της φιλίας μας φρόντισε πολλές φορές να μου υποδείξει τί ήταν αυτό που προτιμά...καμία σχέση με μένα. Γι'αυτό και όταν με πρωτοπλησίασε με διαφορετικό τρόπο πια, είχα αμφιβολίες και για το πως αλλάζει η σχέση μας και για το τί είδε σε μένα. Και τον πρώτο καιρό (κάτι αντίστοιχο με τον tingerbell) είχα μέσα μου αμφιβολίες κι έλεγα "μα αφού δεν θα του αρέσω" κλπ κλπ. Εκείνος όμως έδειχνε πιο αποφασισμένος και δε με έκανε στιγμή να νιώσω διαφορετικά. Φυσικά ξέρω ότι γενικά μπορεί να κοίταζε και αλλού, άνθρωποι είμαστε και λειτουργούμε κάπως όλοι μας, αλλά δεν είχα κάτι να σκέφτομαι μετά...μέχρι το διάστημα που χωρίσαμε για1-2 μήνες. Εκεί δεν ξέρω τι έγινε και δε θέλω μάλλον να ξέρω. Είμαι σίγουρη ότι αν έγινε κάτι, έγινε με άτομο όπως το τωρινό. Δε θέλω να ξέρω. Και μετά από μένα πάει και βρίσκει πάλι κάτι τέτοιο. Δεν το λέω σε τίποτα για να κατηγορήσω και την κοπέλα, που δε φταίει και σε τίποτα η συγκεκριμένη. Αλλά όχι, έπρεπε να τα περιμένω όλα. Και όχι, πέρα από το ότι με θεωρεί όμορφη, που μου το είπε όταν με χώριζε, δε νομίζω να το είχα ξανακούσει, όχι με τον τρόπο που χρόνια πριν τον άκουγα να το λέει για άλλες. Και πραγματικά λυπάμαι γι'αυτό. Φροντίζω την εμφάνισή μου και παρόλα αυτά έχουν βρεθεί ελάχιστοι άνθρωποι να γυρίσουν και να με κοιτάξουν σε ολη τη ζωή μου...είναι απογοητευτικό.
Τίποτα, δεν ήταν τίποτα. πρέπει όλα να αποφασίσω ότι τα φαντάστηκα.

[dwyn]

Ό,τι έκανες στη ζωή σου ήταν δική σου επιλογή. Κράτα από κάθε επιλογή τα καλύτερα κομμάτια και αναθεώρησε όσα νομίζεις ότι μπορείς και θέλεις να αλλάξεις, στις επόμενες επιλογές σου. Άλλο η μετάνοια, άλλο η αυτοκριτική. Μην ακυρώνεις όσα έζησες. Οι περισσότερες εμπειρίες, ανάμεσα σε άλλα, μας βοηθούν να ξέρουμε ότι η ζωή δεν τελειώνει και μπορεί να συνεχίσει ομορφότερη μέσα από όσα μαθαίνουμε για εμάς και τους άλλους και να προσπερνάμε πιο γρήγορα τις απογοητεύσεις. Αλλά καμία διαφορετική επιλογή και καμία μεγάλη εμπειρία δεν θα μπορούσε να σου εγγυηθεί επιτυχία και... μαντικές ικανότητες για τα συναισθήματα και τις αποφάσεις του πρώην φίλου σου.

Και να συμπληρώσω κάτι...δε θέλω να αλλάξω τίποτα σε μένα. Είμαι κανονικός άνθρωπος, απλά. Δε μπορώ και ν'αλλάξω, πλεον είμαι μεγάλη γι'αυτό. Γι'αυτό και δε θα βρω ποτέ τιποτα. Γιατί πολύ απλά αυτά που ζητώ δεν υπαρχουν marina. Νόμιζα ότι αυτός ήταν διαφορετικός. Για να λέω την αλήθεια,θα ήταν αν δεν είχε πολύ άσχημες επιρροές από παρέες κλπ... ¨Οπως και να έχει όμως, ο άνθρωπος δεν αλλάζει εύκολα. Και δεν πρέπει να θέλουμε να αλλάξουμε τον άλλο. Το μόνο που έχει να μου προσφέρει εμένα αυτή η τροπή που πήραν τα πράγματα είναι να μην εμπιστευτώ ποτέ ξανά κανέναν, γιατί πολύ απλά ο πόνος δεν αντέχεται. Δεν αξίζει να ζω τίποτα και με κανέναν, οι στιγμές ευχαρίστησης και συντροφικότητας δεν αξίζουν πια για μένα, προκειμένου μετά να πονάω έτσι. Απλά δεν θα μπω ποτέ ξανά στη διαδικασία.

[Remedy]

Δε μπορώ να κάνω τίποτα αν ο άλλος δεν είναι ερωτευμένος, το αντιλαμβάνομαι αυτό...όπως έγραψα και πιο πάνω, με το ζόρι δε γίνεται τίποτα. Γι'αυτό και ποτέ δε μπήκα στη διαδικασία να διεκδικήσω τίποτα ούτε να τον κάνω να νιώθει άσχημα επειδή έφυγε, ούτε τίποτα. Κάθησα και το πήρα όλο επάνω μου. Όμως, πότε το καταλαβαίνει κανείς αυτό; Ξυπνάει ένα πρωί και απλά το αποφασίζει; Δε νομίζω. Θεωρώ πως το έχει στο μυαλό του αρκετό καιρό...δεν ξυπνάς απλά μια μέρα να πεις "δεν είμαι πια ερωτευμένος, φεύγω". Κι όμως σε μένα αυτό έγινε. Μερικές μέρες μετά τις διακοπές μας, και ενώ είχαμε περάσει τέλεια (το περιμέναμε πολύ καιρό, ειδικά εκείνος που το είχε ετοιμάσει και με άκρα μυστικότητα, για να είναι έκπληξη για μένα) με πήρε απλά τηλέφωνο να μου πει τέλος. Δε γίνεται αυτό να συνέβη ξαφνικά. Άρα σημαίνει ότι το είχε στο μυαλό του. Και να σου πω ότι πριν γίνει αυτό, τον Φεβρουάριο (την ημέρα του ακατανόμαστου που λες κι εσύ :p , γιατί πάντα το κοροιδεύαμε μεταξύ μας...) κάθησε και μου εξομολογήθηκε για τα αισθήματά του και για το οτι νιώθει ερωτευμένος, όμορφα κλπ κλπ (δε θέλω καν να το θυμάμαι...εσύ μου το θύμισες..). Αφού θυμάμαι, δεν το πίστευα! Δεν το πίστευα, ότι κάτι που σχολιάζαμε για πλάκα, μια άσχετη γιορτή, στάθηκε αφορμή για να μου πει πράγματα που έτσι κι αλλιώς εγώ έβλεπα ότι τα ένιωθε. Ποτέ δεν ήμουν άνθρωπος να απαιτώ ή να περιμένω από τον άλλο να μου πει π.χ. "σ'αγαπάω" ή "είμαι ερωτευμένος" κλπ κλπ. Θεωρώ πως φαίνεται αυτό αν πραγματικά το νιώθεις...
Και όταν με προσέγγισε πάλι, μετά από αρκετούς μήνες, ήταν μια εξομολόγηση και πάλι, ανευ προηγουμένου. Δε μπορώ να το αντέξω ότι το πήρε πίσω. Καλύτερα να μην είχε πει τίποτα και να με άφηνε να ξέρω πως δε θα είμαστε μαζί ποτε. Θα μου πεις, το ίδιο δε συμβαίνει και τώρα; ΝΑΙ. Απλά εγώ, δε μπορώ να το δω, τον είδα και με την άλλη και έχω καταρρεύσει πια. Τι να τις κάνω και τις εξομολογήσεις και όλα όσα προηγήθηκαν...
Τώρα όμως δε μπορώ να πιστεψω τίποτα, ότι δε συνέβη κάτι. Τα φαντάστηκα μάλλον εγώ, ήταν όλα στο μυαλό μου. Δε γίνεται ο ίδιος άνθρωπος να φεύγει ξαφνικά μια μέρα. Κι ενώ συνειδητοποιεί τί έχει κάνει, να συνεχίζει μήνες μετά να με πληγώνει, ενώ ξέρει ότι ένας τρόπος υπάρχει για να με κάνει να νιώσω καλά ξανά.
Δεν εξηγείται με τίποτα, παρά μόνο με το ότι δεν αισθανόταν τίποτα ποτέ, απλά εγώ φταίω που δεν το κατάλαβα.
Δε μπορώ να σκεφτώ το ότι πιθανόν δε θα ήθελα να είμαι με ένα τέτοιο άνθρωπο, γιατί δε μπορώ να σκεφτώ το να μην είμαι μαζί του. Φυσικά σκεπτόμενη το πώς έχει μάθει να σκέφτεται και να ενεργεί, ξέρω το ότι είναι απολύτως αναμενόμενο και να βρει άλλη το συντομότερο, και να βρει καποια ομορφότερη, και να βρει κάποια μικρότερη. Έτσι σκεφτόταν πάντα, απλά εγώ δεν ήθελα να το βλέπω. Και, για να πω την αλήθεια, πίστευα πως τελικά άξιζα για έναν άνθρωπο να προσέξει κι άλλα πράγματα σε μένα πέρα από τα εξωτερικά μου χαρακτηριστικά. Το λέω και το ξαναλέω αυτό για την εμφάνιση και πολλοί θα απορήσουν, και δικαίως. Πραγματικά όμως, δε θα μπορούσα τώρα να νιώθω πιο άσχημη και πιο αποτυχημένη. Και νιώθω τόσο μεγάλη ξαφνικά, σα να είμαι 100 χρονών, δεν έχω διάθεση για τίποτα, καταλαβαίνεις λοιπόν ότι το να γνωρίσω κάποιον, να ερωτευτώ, να νιώσω όμορφα με μένα πρώτα και πάνω από όλα, είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας...δε θέλω να κλαίγομαι συνέχεια, πραγματικά και γι'αυτό νιώθω άσχημα. Αλλά δε μπορώ, νιώθω πως δε μπορώ να ζήσω τίποτα ή να κάνω απολύτως τίποτα. Θέλω απλά να σκέφτομαι ότι θα το μετανιώσει, χωρίς να σκέφτομαι ότι έτσι που φέρθηκε δε μπορούμε ποτέ να είμαστε μαζί...
Και να σου πω και κάτι;; Εκείνος ήταν πάντα της άποψης να γνωρίζουμε πολλούς ανθρώπους, ήθελε να έχει εμπειρίες με πολλές κοπέλες, νιώθει ότι κάτι χάνει όταν είναι με κάποια για πολύ καιρό (εγώ ήμουν η μεγαλύτερη σχέση σε διάρκεια που είχε ποτέ. Η δεύτερη μεγαλύτερη ήταν γύρω στον ένα χρόνο και οι άλλες από ένα έως λίγους μήνες). Από την άλλη παραδέχτηκε κάποτε ότι δεν έχει κερδίσει ουσιαστικά κάτι με το να πηγαίνει από'δω κι από κει, αλλά ότι κι εμένα "πρέπει να με αφήσει". Εγώ ποτέ δεν ήμουν έτσι, και είχα πολύ λίγες, ελάχιστες σχέσεις. Και τώρα εύχομαι να είχα περισσότερες, γιατί σκέφτομαι ότι θα είχα περισσότερες εμπειρίες για να διαχειριστώ καλύτερα αυτή την κατάσταση. Μετανιώνω λοιπόν για τα πάντα στη μέχρι τώρα ζωή μου. Νιώθω ότι δεν έχω πετύχει απολύτως τίποτα πουθενά, όταν ακόμη και με αυτό τον άνθρωπο, δεν κατάλαβα πως κάτι πήγε στραβά...

Μα και βέβαια δεν ξυπνάς μια μέρα και ανακαλύπτεις ότι δεν είσαι ερωτευμένος!
Όταν όμως είσαι πραγματικά ερωτευμένος, το αποδεικνύεις με 1000 τρόπους καθημερινά και κυρίως με το ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ και να διεκδικείς συνεχώς τον άλλο με όλους τους τρόπους και σε όλους τους τομείς και φυσικά, κυρίως στον σεξουαλικό.
Όταν την κάνεις στα γρήγορα, μόνο ερωτευμένος δεν είσαι…
Όταν κάποιος που συνήθως δεν εκφράζεται, κάνει τέτοιου είδους δηλώσεις για τα αισθήματά του, όταν πραγματικά τα εννοεί, τα πράγματα γίνονται ακόμα καλύτερα μετά. Προχωράει παραπέρα η σχέση.
Δεν ξέρω τι σχέδια κάνατε για εσάς, το κάθε ζευγάρι έχει τα δικά του όνειρα. Σε μας έγινε πολύ μεγαλύτερο και ουσιαστικότερο το δέσιμο μεταξύ μας μετά από αυτό, και τελικά αποφασίσαμε ότι θέλουμε να είμαστε καθημερινά μαζί...
Το να σου κάνει ερωτική εξομολόγηση και σε μερικές μέρες να φύγει, μάλλον δείχνει όπως λες κι εσύ, ότι δεν ήταν ερωτευμένος.
Δεν σου λέω ότι έλεγε ψέματα, δεν ήσουν καμιά ξεπέτα για να δεχτούμε ότι σε πέρασε για χαζή και σε δούλεψε, η σύντροφός του ήσουν! :)
Κάποιο μπέρδεμα θα είχε στο κεφάλι του, αυτός ξέρει τι.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σε ερωτεύτηκε ποτέ στα 5 χρόνια. Πόσο και μέχρι πότε, μόνο αυτός το ξέρει.

Γι αυτό, εμένα η γνώμη μου πάντα είναι, ότι καθόμαστε σε μία σχέση όταν παίρνουμε ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που θέλουμε, σε ποσότητα, ποιότητα, πάθος, σεξ, στήριξη, για ΟΣΟ το θέλουμε και είμαστε έντιμοι προς όλους και ειλικρινείς στα δικά μας αισθήματα.
ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ.
Και εννοείται φυσικά ότι δεν κυνηγάμε κανέναν που δεν γουστάρει, όπως σωστά λές (tragic)… ;)
Έτσι όποτε και να λήξει μια σχέση, είμαστε ικανοποιημένοι με όσα ζήσαμε, δεν αισθανόμαστε ούτε εξαπατημένοι, ούτε παρατημένοι, ούτε χρησιμοποιημένοι και πάμε παρακάτω ήρεμοι, καλά με την συνείδησή μας και υγιείς.
Όταν σε μια σχέση έχεις την αίσθηση ότι κυρίως δίνεις, πρέπει να φεύγεις πρώτος.

Όσο για το θέμα της εμφάνισής σου που συνεχώς επανέρχεται στην σκέψη σου, ίσως δεν είχες αρκετή επιβεβαίωση από τον πρώην σου και αμφιβάλλεις τόσο. Ο άνδρας που θα σε ερωτευτεί και θα θέλει να είναι συνέχεια δίπλα σου, θα σε θαυμάζει ΚΑΙ για την ομορφιά σου, θα σε κάνει να νοιώθεις τέλεια με την εμφάνισή σου κι αυτό θα σε ομορφαίνει κι άλλο και θα στο λένε όλοι οι γύρω σας :)
Μήπως τελικά βρέ κούκλα ήταν ο λάθος άνδρας κι αυτό είναι που δεν θέλεις να χωνέψεις κι όχι τον χωρισμό???

[deleted-member141015]

dwyn, έχεις βάλει μπροστά ένα πολύ αρνητικό και πολύ απόλυτο φίλτρο. Οι άνθρωποι δεν είναι ή του ύψους ή του βάθους, έχουν και διακυμάνσεις... Εγώ πάντως στα γράφω αυτά, όχι για να αναλύσουμε τα πιθανά συναισθήματα του φίλου σου, αλλά γιατί 1. οι εκφράσεις του τύπου 'δεν με αγάπησε ποτέ' τρέφουν την πικρία και τον αρνητισμό, ενώ δεν είναι καν ρεαλιστικές και 2. για να μην κατηγορείς συνεχώς τον εαυτό σου. Και την ιστορία του tingerbell στην είπα σαν παράδειγμα σκέψεων και συναισθημάτων... αλλά εσύ εστιάζεις αλλού... Δεν πειράζει, ο καθένας μας σκέφτεται διαφορετικά. Δεν συμφωνώ με τον τρόπο που τα βλέπεις και κυρίως, με τον τρόπο που συμπεραίνεις. Καθώς σε διαβάζω, βλέπω μια παθητικότητα και μια μοιρολατρία, μια ακαμψία που βρε καλή μου κοπέλα, πώς να σε πάει μπροστά και πώς να νιώσεις καλύτερα έτσι? Τέλος πάντων, σου εύχομαι τα καλύτερα, ίσως απλά είναι νωρίς για να τα δεις λίγο αλλιώς. Κι όπως και να έχει, εσύ επιλέγεις :)

[dwyn]

Μα και βέβαια δεν ξυπνάς μια μέρα και ανακαλύπτεις ότι δεν είσαι ερωτευμένος!
Όταν όμως είσαι πραγματικά ερωτευμένος, το αποδεικνύεις με 1000 τρόπους καθημερινά και κυρίως με το ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ και να διεκδικείς συνεχώς τον άλλο με όλους τους τρόπους και σε όλους τους τομείς και φυσικά, κυρίως στον σεξουαλικό.
Όταν την κάνεις στα γρήγορα, μόνο ερωτευμένος δεν είσαι…
Όταν κάποιος που συνήθως δεν εκφράζεται, κάνει τέτοιου είδους δηλώσεις για τα αισθήματά του, όταν πραγματικά τα εννοεί, τα πράγματα γίνονται ακόμα καλύτερα μετά. Προχωράει παραπέρα η σχέση.
Δεν ξέρω τι σχέδια κάνατε για εσάς, το κάθε ζευγάρι έχει τα δικά του όνειρα. Σε μας έγινε πολύ μεγαλύτερο και ουσιαστικότερο το δέσιμο μεταξύ μας μετά από αυτό, και τελικά αποφασίσαμε ότι θέλουμε να είμαστε καθημερινά μαζί...
Το να σου κάνει ερωτική εξομολόγηση και σε μερικές μέρες να φύγει, μάλλον δείχνει όπως λες κι εσύ, ότι δεν ήταν ερωτευμένος.
Δεν σου λέω ότι έλεγε ψέματα, δεν ήσουν καμιά ξεπέτα για να δεχτούμε ότι σε πέρασε για χαζή και σε δούλεψε, η σύντροφός του ήσουν! :)
Κάποιο μπέρδεμα θα είχε στο κεφάλι του, αυτός ξέρει τι.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σε ερωτεύτηκε ποτέ στα 5 χρόνια. Πόσο και μέχρι πότε, μόνο αυτός το ξέρει.

Γι αυτό, εμένα η γνώμη μου πάντα είναι, ότι καθόμαστε σε μία σχέση όταν παίρνουμε ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που θέλουμε, σε ποσότητα, ποιότητα, πάθος, σεξ, στήριξη, για ΟΣΟ το θέλουμε και είμαστε έντιμοι προς όλους και ειλικρινείς στα δικά μας αισθήματα.
ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ.
Και εννοείται φυσικά ότι δεν κυνηγάμε κανέναν που δεν γουστάρει, όπως σωστά λές (tragic)… ;)
Έτσι όποτε και να λήξει μια σχέση, είμαστε ικανοποιημένοι με όσα ζήσαμε, δεν αισθανόμαστε ούτε εξαπατημένοι, ούτε παρατημένοι, ούτε χρησιμοποιημένοι και πάμε παρακάτω ήρεμοι, καλά με την συνείδησή μας και υγιείς.
Όταν σε μια σχέση έχεις την αίσθηση ότι κυρίως δίνεις, πρέπει να φεύγεις πρώτος.

Όσο για το θέμα της εμφάνισής σου που συνεχώς επανέρχεται στην σκέψη σου, ίσως δεν είχες αρκετή επιβεβαίωση από τον πρώην σου και αμφιβάλλεις τόσο. Ο άνδρας που θα σε ερωτευτεί και θα θέλει να είναι συνέχεια δίπλα σου, θα σε θαυμάζει ΚΑΙ για την ομορφιά σου, θα σε κάνει να νοιώθεις τέλεια με την εμφάνισή σου κι αυτό θα σε ομορφαίνει κι άλλο και θα στο λένε όλοι οι γύρω σας :)
Μήπως τελικά βρέ κούκλα ήταν ο λάθος άνδρας κι αυτό είναι που δεν θέλεις να χωνέψεις κι όχι τον χωρισμό???

Ξέρεις κάτι; Ετοιμάζομαι να σου απαντήσω και να σου πω ότι όλα αυτά που αναφέρεις ποιότητα, ποσότητα, πάθος κλπ τα είχαμε. Κι εγώ κι εκείνος. Έτσι μου είχε πει δηλαδή. Αλλά την ίδια στιγμή που τα γράφω, τα παίρνω πίσω. Θέλω να σου πω ότι κι εμένα μου είπε ότι θέλει να είμαστε μόνο μαζί, γιατί με καμία άλλη δε μπόρεσε ποτέ να είναι τόσο ευτυχισμένος, με καμία άλλη να περνάει όμορφα και να νιώθει ερωτευμένος. Γι'αυτό και μετά από τόσους μήνες έκανε την κίνηση να με πλησιάσει. Αλλά όχι. Δεν τα άκουσα εγώ αυτά. Δε θέλω να πω τίποτε άλλο. Όσο προσπαθώ να τα λέω, τόσο θα τα αναιρώ. Δε γίνεται αλλιώς. Ξέρεις γιατί τα πήρε πίσω; Γιατί φοβήθηκε, πάντα ο μόνιμος φόβος του μη μείνει για πάντα με κάποια...λες κι εγώ του ζήτησα να με παντρευτεί...τέλος πάντων. Δε θέλω και δε μπορώ να θυμάμαι τί μου έχει πει. Τα πιο όμορφα πράγματα για να τα πάρει μετά πίσω και να πάει με όποια βρήκε πρώτη μπροστά του.

[Remedy]

Ξέρεις κάτι; Ετοιμάζομαι να σου απαντήσω και να σου πω ότι όλα αυτά που αναφέρεις ποιότητα, ποσότητα, πάθος κλπ τα είχαμε. Κι εγώ κι εκείνος. Έτσι μου είχε πει δηλαδή. Αλλά την ίδια στιγμή που τα γράφω, τα παίρνω πίσω. Θέλω να σου πω ότι κι εμένα μου είπε ότι θέλει να είμαστε μόνο μαζί, γιατί με καμία άλλη δε μπόρεσε ποτέ να είναι τόσο ευτυχισμένος, με καμία άλλη να περνάει όμορφα και να νιώθει ερωτευμένος. Γι'αυτό και μετά από τόσους μήνες έκανε την κίνηση να με πλησιάσει. Αλλά όχι. Δεν τα άκουσα εγώ αυτά. Δε θέλω να πω τίποτε άλλο. Όσο προσπαθώ να τα λέω, τόσο θα τα αναιρώ. Δε γίνεται αλλιώς. Ξέρεις γιατί τα πήρε πίσω; Γιατί φοβήθηκε, πάντα ο μόνιμος φόβος του μη μείνει για πάντα με κάποια...λες κι εγώ του ζήτησα να με παντρευτεί...τέλος πάντων. Δε θέλω και δε μπορώ να θυμάμαι τί μου έχει πει. Τα πιο όμορφα πράγματα για να τα πάρει μετά πίσω και να πάει με όποια βρήκε πρώτη μπροστά του.

ντουιν μου, εγω αναφερομαι στα παραπονα που εκανες σε αλλα ποστ, οτι νοιωθεις οτι σε πεταξε ενω του προσφερες τοσα, οτι κυριως εδινες, αν θες να το βρω.
οταν νοιωθεις παραπεταμενος , οταν νοιωθεις οχι αρκετα αρεστος, δεν μπορει να επαιρνες αυτα που ηθελες...

[dwyn]

dwyn, έχεις βάλει μπροστά ένα πολύ αρνητικό και πολύ απόλυτο φίλτρο. Οι άνθρωποι δεν είναι ή του ύψους ή του βάθους, έχουν και διακυμάνσεις... Εγώ πάντως στα γράφω αυτά, όχι για να αναλύσουμε τα πιθανά συναισθήματα του φίλου σου, αλλά γιατί 1. οι εκφράσεις του τύπου 'δεν με αγάπησε ποτέ' τρέφουν την πικρία και τον αρνητισμό, ενώ δεν είναι καν ρεαλιστικές και 2. για να μην κατηγορείς συνεχώς τον εαυτό σου. Και την ιστορία του tingerbell στην είπα σαν παράδειγμα σκέψεων και συναισθημάτων... αλλά εσύ εστιάζεις αλλού... Δεν πειράζει, ο καθένας μας σκέφτεται διαφορετικά. Δεν συμφωνώ με τον τρόπο που τα βλέπεις και κυρίως, με τον τρόπο που συμπεραίνεις. Καθώς σε διαβάζω, βλέπω μια παθητικότητα και μια μοιρολατρία, μια ακαμψία που βρε καλή μου κοπέλα, πώς να σε πάει μπροστά και πώς να νιώσεις καλύτερα έτσι? Τέλος πάντων, σου εύχομαι τα καλύτερα, ίσως απλά είναι νωρίς για να τα δεις λίγο αλλιώς. Κι όπως και να έχει, εσύ επιλέγεις :)

marina φαίνεται πως εγώ είμαι ή του ύψους ή του βάθους και δε μπορώ να δω τα ενδιάμεσα. Λέμε κάποια πράγματα; Δεν υπάρχει λόγος για να μην είμαστε μαζί. Τέλος.
Το σ'αγαπάω όσο καμία άλλη ποτέ, δεν είμαι ποτέ με καμία ευτυχισμένος, εσύ είσαι αυτή που θέλω ΑΛΛΑ φοβάμαι, δε γίνεται.
Το καταλαβαίνω πως η στάση που κρατώ, μόνο εμένα βλάπτει, στην παρούσα φάση. Ακόμη κι εγώ μισώ τον εαυτό μου έτσι κακόκεφη που είμαι. Το καταλαβαίνω πολύ καλά. Δε μπορώ με τίποτα να το αλλάξω όμως, νιώθω ότι με εκμεταλλεύτηκε και με αδίκησε σε τέτοιο βαθμό, που δεν το αντέχω, πονάει η ψυχή μου. Και ταυτόχρονα πονάει επειδή θέλω τόσο πολύ να είμαστε μαζί...λυπάμαι αν δε βγάζουν νόημα αυτά. Αλλά Δε μπορώ να με βοηθήσω, προσπαθώ και δε μπορώ. Έχω γυρίσει ένα χρόνο πίσω...πέρυσι τέτοιον καιρό έλεγα στον εαυτό μου ότι δε θα τον ξαναδώ ποτέ και κόντεψα να πεθάνω. Και μόλις είχα αρχίσει να νιώθω καλά (λέμε τώρα...) επανεμφανίστηκε. Τώρα δε μπορώ να ξαναπεράσω πάλι τη διαδικασία. Δεν αντέχω, δε μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα.

[dwyn]

ντουιν μου, εγω αναφερομαι στα παραπονα που εκανες σε αλλα ποστ, οτι νοιωθεις οτι σε πεταξε ενω του προσφερες τοσα, οτι κυριως εδινες, αν θες να το βρω.
οταν νοιωθεις παραπεταμενος , οταν νοιωθεις οχι αρκετα αρεστος, δεν μπορει να επαιρνες αυτα που ηθελες...

τώρα νιώθω παραπεταμένη...τώρα, νιώθω ότι δεν πρόσφερα τίποτα, ότι δεν άξιζα γιάυτόν τίποτα, γιατί το ήξερε ότι κάτι τέτοιο απλά θα με σκότωνε (να μου πει δηλαδή όλα αύτά και μετά να τα πάρει πίσω)
το ήξερε ότι θα με σκότωνε κι όμως το έκανε. Και πήγε και παρακάτω...

[Remedy]

... Λέμε κάποια πράγματα; Δεν υπάρχει λόγος για να μην είμαστε μαζί. Τέλος.
Το σ'αγαπάω όσο καμία άλλη ποτέ, δεν είμαι ποτέ με καμία ευτυχισμένος, εσύ είσαι αυτή που θέλω ΑΛΛΑ φοβάμαι, δε γίνεται.

εχεις 1000 δικια σε αυτο.
ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ.

[dwyn]

εχεις 1000 δικια σε αυτο.
ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ.

με μπέρδεψες τώρα. ΑΡΑ;;;;

εννοώ...σε τί με ωφελεί τώρα αυτό; Εγώ βλέπω μάλλον τα πράγματα άσπρο/μαύρο.
Εκείνος προφανω΄ς δεν το έχει σε τίποτα να πει κάτι και δε βαριέσαι μωρέ...

[Remedy]

τώρα νιώθω παραπεταμένη...τώρα, νιώθω ότι δεν πρόσφερα τίποτα, ότι δεν άξιζα γιάυτόν τίποτα, γιατί το ήξερε ότι κάτι τέτοιο απλά θα με σκότωνε (να μου πει δηλαδή όλα αύτά και μετά να τα πάρει πίσω)
το ήξερε ότι θα με σκότωνε κι όμως το έκανε. Και πήγε και παρακάτω...

ντουιν στα αρχικα μηνυματα ελεγες ποσο πολυς καιρος εχει περασει απ τον χωρισμο , μετα το εχασα λιγο χρονικα, ειπες οτι εχεις εναν μηνα να τον δεις, οτι τον φεβρουαριο και το καλοκαιρι δινατε ακομα ορκους αγαπης, νομιζω.
νομιζα οτι εχουν περασει χρονια, χρονος τουλαχιστον.
καταλαβαινω οτι μαλλον ειναι πιο προσφατο. ποτε χωρισατε?
κανε λιγη υπομονη οσο χαλια κι αν νοιωθεις. δες το καθαρα ιατρικα το θεμα. δεν ξεχνιεται ενας χωρισμος απο σχεση 5 χρονων σε εναν μηνα.
πιστεψε με, ο χρονος θα αλλαξει την οπτικη σου και θα νοιωθεις τελεια με τον εαυτο σου αργοτερα αν οντως οσο κρατησε επαιρνες και εδινες ακριβως αυτα που ηθελες και οπως ηθελες.

[Remedy]

με μπέρδεψες τώρα. ΑΡΑ;;;;

εννοώ...σε τί με ωφελεί τώρα αυτό; Εγώ βλέπω μάλλον τα πράγματα άσπρο/μαύρο.
Εκείνος προφανω΄ς δεν το έχει σε τίποτα να πει κάτι και δε βαριέσαι μωρέ...

ε αυτο ειναι ασπρο/μαυρο κουκλα, δεν εχει γκρι.
αν ειμαι ερωτευμενος δεν φευγω την αλλη μερα, ουτε φοβαμαι. ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ.

[dwyn]

ντουιν στα αρχικα μηνυματα ελεγες ποσο πολυς καιρος εχει περασει απ τον χωρισμο , μετα το εχασα λιγο χρονικα, ειπες οτι εχεις εναν μηνα να τον δεις, οτι τον φεβρουαριο και το καλοκαιρι δινατε ακομα ορκους αγαπης, νομιζω.
νομιζα οτι εχουν περασει χρονια, χρονος τουλαχιστον.
καταλαβαινω οτι μαλλον ειναι πιο προσφατο. ποτε χωρισατε?
κανε λιγη υπομονη οσο χαλια κι αν νοιωθεις. δες το καθαρα ιατρικα το θεμα. δεν ξεχνιεται ενας χωρισμος απο σχεση 5 χρονων σε εναν μηνα.
πιστεψε με, ο χρονος θα αλλαξει την οπτικη σου και θα νοιωθεις τελεια με τον εαυτο σου αργοτερα αν οντως οσο κρατησε επαιρνες και εδινες ακριβως αυτα που ηθελες και οπως ηθελες.

πέρυσι το καλοκαίρι χωρίσαμε, μετά από ένα ταξίδι που είχαμε πάει. Μετά βρεθήκαμε ξανά από κοντά ένα χρόνο αργότερα δηλαδή φέτος το καλοκαίρι, για να αποφασίσουμε το ΠΩΣ θα είμαστε μαζί. Δηλαδή τί θα κάνουμε, πού να μείνουμε και πως να συνεχίσουμε στο μέλλον γιατί έχουμε κοινή ας το πούμε πορεία στα επαγγελματικά. Σύμφωνα με εκείνον, ο οποίος όλη τη χρονιά που μεσολάβησε μου τηλεφωνούσε τακτικά (εγώ δεν απαντούσα παρά μόνο 3-4 φορές συνολικά) και στο τέλος μου είπε όλα αυτα για το πόσο πολύ θέλει να ειναι με μένα, γιατί κανείς δε μπορει να τον καταλάβει, μόνο εγώ είμαι αυτή που τον κάνω ευτυχισμένο και το πόσο μ'αγαπάει και δε μπορεί να με χάσει από τη ζωή του, θα του κόστιζε πολύ να μη με έχει....μπλα μπλα. Εγώ του είπα να μην κάνει τίποτα αν δεν είναι σίγουρος, γιατί δε θα το αντέξω να αλλάξει γνώμη. "όχι δεν αλλάζω γνώμη κλπ κλπ"
Ήρθε να με βρει εκεί που ήμουν και μόλις με είδε εντάξει,καλύτερα να μην τα θυμάμαι...την πρώτη ώρα. Τη δεύτερη ώρα, ήταν "ναι, ξέρεις εγώ θα φύγω, γιατί φοβάμαι τώρα, δεν έπρεπε να έχω έρθει"
Λίγο καιρό μετά (ένα μήνα πριν) και ενώ ήμουν χάλια, εγώ έκανα την κίνηση, γιατί απλά δεν άντεχα άλλο και τον πήρα στο τηλέφωνο να του πώ ότι γιατί ρε @#!@$ το έκανες αυτό; Ας με άφηνες όπως πρώτα...και από τη φωνή του κατάλαβα ότι τίποτα δεν είχε αλλάξει ως προς εμένα και αυτά που υποτίθεται ότι νιώθει. Τώρα όμως είναι με άλλη. Μικρότερη, εμφανισιμότερη (για τα δικά του στανταρ παντα. Εγώ δεν έμπαινα ποτέ στη διαδικασία να συγκριθώ. Φρόντιζα τον εαυτό μου για μένα πρώτα. Αυτό φαίνεται και στους άλλους θεωρώ.). Παρ'όλα αυτά δεν ένιωσα ποτέ πιο άσχημη...Πότε, μέσα σε τόσο λίγο άλλαξαν όλα μέσα του;

[dwyn]

πέρυσι το καλοκαίρι χωρίσαμε, μετά από ένα ταξίδι που είχαμε πάει. Μετά βρεθήκαμε ξανά από κοντά ένα χρόνο αργότερα δηλαδή φέτος το καλοκαίρι, για να αποφασίσουμε το ΠΩΣ θα είμαστε μαζί. Δηλαδή τί θα κάνουμε, πού να μείνουμε και πως να συνεχίσουμε στο μέλλον γιατί έχουμε κοινή ας το πούμε πορεία στα επαγγελματικά. Σύμφωνα με εκείνον, ο οποίος όλη τη χρονιά που μεσολάβησε μου τηλεφωνούσε τακτικά (εγώ δεν απαντούσα παρά μόνο 3-4 φορές συνολικά) και στο τέλος μου είπε όλα αυτα για το πόσο πολύ θέλει να ειναι με μένα, γιατί κανείς δε μπορει να τον καταλάβει, μόνο εγώ είμαι αυτή που τον κάνω ευτυχισμένο και το πόσο μ'αγαπάει και δε μπορεί να με χάσει από τη ζωή του, θα του κόστιζε πολύ να μη με έχει....μπλα μπλα. Εγώ του είπα να μην κάνει τίποτα αν δεν είναι σίγουρος, γιατί δε θα το αντέξω να αλλάξει γνώμη. "όχι δεν αλλάζω γνώμη κλπ κλπ"
Ήρθε να με βρει εκεί που ήμουν και μόλις με είδε εντάξει,καλύτερα να μην τα θυμάμαι...την πρώτη ώρα. Τη δεύτερη ώρα, ήταν "ναι, ξέρεις εγώ θα φύγω, γιατί φοβάμαι τώρα, δεν έπρεπε να έχω έρθει"
Λίγο καιρό μετά (ένα μήνα πριν) και ενώ ήμουν χάλια, εγώ έκανα την κίνηση, γιατί απλά δεν άντεχα άλλο και τον πήρα στο τηλέφωνο να του πώ ότι γιατί ρε @#!@$ το έκανες αυτό; Ας με άφηνες όπως πρώτα...και από τη φωνή του κατάλαβα ότι τίποτα δεν είχε αλλάξει ως προς εμένα και αυτά που υποτίθεται ότι νιώθει. Τώρα όμως είναι με άλλη. Μικρότερη, εμφανισιμότερη (για τα δικά του στανταρ παντα. Εγώ δεν έμπαινα ποτέ στη διαδικασία να συγκριθώ. Φρόντιζα τον εαυτό μου για μένα πρώτα. Αυτό φαίνεται και στους άλλους θεωρώ.). Παρ'όλα αυτά δεν ένιωσα ποτέ πιο άσχημη...Πότε, μέσα σε τόσο λίγο άλλαξαν όλα μέσα του;

παρένθεση...ποτέ δε βριζόμαστε εδώ το έγραψα έτσι γιατί είμαι αγανακτισμένη... :p μη με παρεξηγήσετε.