Πώς αισθάνεστε τώρα;

[nflu]

Φλου το έχω κι εγώ αυτό το ελάττωμα.. Ίσως επειδή πέρασα διάφορα και δεν θέλω να τα περάσει κι άλλος, θέλω την τροφή να την δίνω μασημένη. Δεν είναι χρήσιμο αυτό τελικά ε;

βρε μαρκελινιο...δεν μου δωσες ποτε την εντυπωση οτι κανεις κατι τετοιο....νομιζω απλα λες τις αποψεις σου φορτσα κι αυτο ειναι ολο....απο που εβγαλες αυτο το συμπερασμα;

[marika]

χαχα...τι να κανω Μαρικα...τον καταπια..δεν λες ευτυχως που τον καταπια εγω και τον γλυτωσαν αλλοι πεφωτισμενοι;
Δεν σε ενοχλει να σε πειραζω λιγο..εεε; Ιδου εγω σας αποστελλω σαν προβατα μεσα σε λυκους.....φανταζεσε την ηδονη που πρεπει να νιωθει ο λυκος οταν γινεται προβατο;
αλοιμονο σε αυτους που γεννηθηκαν προβατα....

Λοιπον προσωπικα δεν θα ελεγα σε κανεναν ..αρα ουτε και σε σενα να το βουλωσεις..οπως ειπες..ο καθε ανθρωπος κατα την γνωμη μου ειναι ελευθερος να λεει τις αποψεις του με τον δικο του ιδιαιτερο τροπο....κι αυτο δεν με ενοχλει καθολου....
δεν πιστευω σε κανεναν θεο....και δεν υπαρχει τιποτα προς το παρον που να μπορει να με πεισει για την υπαρξη του..οπως βεβαια δεν μπορει να με πεισει και για την ανυπαρξια του....
κανεις λαθος να λες..οτι δεν μπορουμε να σωσουμε την ψυχη μας...οτι ο καθενας βεβαια θεωρει σαν σωτηρια....οι δρομοι που μπορουν να οδηγησουν εναν ανθρωπο στην γαληνη και στην εσωτερικη ηρεμια και αγαπη ειναι πολλοι και ειναι εντελως προσωπικοι και πρεπει να τρυπησεις πολλα παπουτσια περπατωντας τους...τα δικα σου παπουτσια ομως....
κι ειναι παντα δικη μας η επιλογη......
δεν με ενοχλουν οι ανθρωποι που πιστευουν στον θεο....ειναι παρηγορο να πιστευεις καπου...ο ανθρωπος βλεπεις εχει αναγκη να γνωριζει...δεν του αρκει να νιωθει...θελει παντα και να γνωριζει....
με ενοχλουν ομως λιγο....οι ανθρωποι που σου ετοιμαζουν και σου μασανε κιολας την τροφη πριν σου την σερβιρουν....και δεν σαφηνουν να την ετοιμασεις και να την μασησεις μονος σου

"Φλου; αυτό που είδες δεν είναι τίποτα μπροστά στον ελέφαντα που έχουμε να φάμε.. ούτε μπορείς να το φανταστείς ..ναι από πίσω υπάρχει ελέφαντας δεν φαίνεται όμως.
Και είναι βέβαιο ότι θα τον μασήσεις μόνος σου, αρκεί να μπει το νερό στο αυλάκι.

[ΗΛΙΑΝΝΑ]

μαρικα πως αισθάνεσαι σημερα?

[marika]

μαρικα πως αισθάνεσαι σημερα?

Καλημέρα Ηλιάννα, ....πως αισθάνομαι σήμερα;
Με απασχολεί με διεγείρει, Πνεύμα και φύση ή πνεύμα ή φύση,
Συνδέονται μεταξύ τους;
Είναι ικανή η πνευματικότητα να προσφέρει μια αληθινά νέα βάση ζωής;
Όταν συντονίσουμε τη ζωή μας στη νέα αφύπνιση του θεϊκού στοιχείου μέσα μας,
όταν γεννηθεί η νέα συνείδηση, στην οποία ο άνθρωπος είναι ένα με το θεϊκό πνεύμα;
Τι πιστεύετε; δεν θα αναπτυχθεί, όταν ο χρόνος της προετοιμασίας περάσει;
Έχω την αίσθηση ότι αυτή η ευφρόσυνη εμπειρία συγκρίνεται με την είσοδο μας σε μια νέα κατάσταση ύπαρξης,
φωτεινή και σε τέλεια αρμονία, σαν να συμμετέχεις στο εσωτερικό βασίλειο.. σας ακούω..

[marika]

Hλπιζα οτι απο εσενα τουλαχιστον θα επαιρνα καποια λεξη που σε εμενα, μεσα μου και σε οσα δεν ειναι γραμμενα εδω, θα ηταν Φως στους δρομους μου. Διοτι ιδου, παντου γυρω μου σκοταδι και πουθενα ο σωζων με.
Η ψυχη μου εχει σκορπισει και μου απεμεινε μονο η αγαπη μου για Εκεινον χωρις να ξερω πια ΚΑν, ΠΟΥ να παω, ποιο το σπιτι Του, που τα παιδια Του, ποια τα αδελφια μου, που το σωμα και το αιμα Του.
Δεν ειναι για μενα απλως προβληματισμος, ουτε καν σημαντικος. Ειναι η ζωη μου γιατι Εκεινος μου χαρισε ζωη ...
Δεν πειραζει. Να σαι καλα που προσπαθησες να μπεις μεσα στη θλιψη αυτη που μονο μετανοια εχει φερει προς το παρον μα οχι απαντηση για να αναπαυσω την ψυχη μου στην κλινη Του.

ο Κυριος μαζι μαρικα.

Γιατί αισθάνεσαι έτσι Ξωτικό μου; εδώ είναι τα αδέλφια σου, σε καλό τόπο έχεις κατασκηνώσει, κράτα τις υπομονές, όταν έχουμε ανάγκη τα αδέλφια μας, τα έχουμε,
μια φορά σε μια νέα κοπέλα ο Κύριος μίλησε μέσα στην καρδιά της και της ειπε: Σε έστειλα να ζεσταθείς με το μαλλίο των προβάτων μου.. απογείωθηκε η κοπέλα..

για λύκους και κατσίκια λέμε άλλη φορά..))

[Frini]

kαλημέρα σας...με ενδιαφέρον παρακολουθώ τον διαλογο σας, οπότε ειπα να έρθω στην παρέα σας.
Καλη μου φλου δεν μπορώ να διαφωνήσω μαζί σου. Κάπως έτσι το βιώνω και εγώ, έχοντας περάσει από φάσεις πίστης, ψαξίματος, ορθολογικής και μη αναζήτησης.
Ξωτικουλι μου πιστευω και εγώ στην ταπεινότητα όταν αυτή νοειται σαν απουσία έπαρσης και κακώς εννοούμενου εγωισμου, τον εσώτερο εαυτο μας τον πλησιάζουμε και τον αγγίζουμε με αγάπη και σεμνότητα. (Τώρα πως γίνεται σε μένα προσωπικα ενώ βρίσκομαι σε φάση όπου οι τυφλοπόντικες ροκανίζουν την υπεροπτικότητα μου να αισθάνομαι περισσοτερο άθεη παρα ποτέ, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο)
Μαρίκα μου
η μητέρα μου άθρησκη ως το τέλος της ζωης της συνήθιζε να επαναλαμβάνει τα λόγια ενός χριστιανού υπαρξιστή,( συγχωρεσε με, δεν θυμαμαι το όνομα του)
"Μπροστά σ' εναν αναίσθητο στην κοινωνική αδικία πιστό και έναν άθεο κοινωνικο αγωνιστή , προτιμώ τον δεύτερο γιατί είναι πιο κοντά στον θεό που θεέλει τον άνθρωπο ν' αγωνίζεται κατά της αδικίας"
Αναρωτιέσαι καλη μου πιο πάνω αν η πνευματικότητα είναι ικανή να προσφέρει μια αληθινά νέα βάση ζωης.. πως ορίζεις την πνευματικότητα? Πιστεύεις ότι ο δρόμος προς αυτήν άρα και ο προορισμός που είναι η ένωση του ανθρώπου με το θεικό πνεύμα, είναι ένας?
Δηλαδή μόνο αυτός που δείχνει ο θεος της χριστιανικής πίστης?
Η ινδουιστική θρησκεία το ονομάζει ένωση του άτμαν (ατομική ψυχή) με το βράχμα (παγκόσμια ψυχή)
Στον βουδισμο η σωτηρία των πιστών δεν προέρχεται "άνωθεν" από κάποια θεότητα εξ ύψους αλλά από τον ίδιο τον έσω άνθρωπο, πιστεύοντας ότι κάθε άνθρωπος είναι δημιουργος της φυλακής του.
Θέλω να πω και ουσιαστικά να σε ρωτήσω , έχει σημασία στην τελική ποιον δρόμο θα διαλέξω για να φτάσω (λέμε τώρα) στην αφύπνιση της θεικής συνείδησης μέσα μου?

[marika]

kαλημέρα σας...με ενδιαφέρον παρακολουθώ τον διαλογο σας, οπότε ειπα να έρθω στην παρέα σας.
Καλη μου φλου δεν μπορώ να διαφωνήσω μαζί σου. Κάπως έτσι το βιώνω και εγώ, έχοντας περάσει από φάσεις πίστης, ψαξίματος, ορθολογικής και μη αναζήτησης.
Ξωτικουλι μου πιστευω και εγώ στην ταπεινότητα όταν αυτή νοειται σαν απουσία έπαρσης και κακώς εννοούμενου εγωισμου, τον εσώτερο εαυτο μας τον πλησιάζουμε και τον αγγίζουμε με αγάπη και σεμνότητα. (Τώρα πως γίνεται σε μένα προσωπικα ενώ βρίσκομαι σε φάση όπου οι τυφλοπόντικες ροκανίζουν την υπεροπτικότητα μου να αισθάνομαι περισσοτερο άθεη παρα ποτέ, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο)
Μαρίκα μου
η μητέρα μου άθρησκη ως το τέλος της ζωης της συνήθιζε να επαναλαμβάνει τα λόγια ενός χριστιανού υπαρξιστή,( συγχωρεσε με, δεν θυμαμαι το όνομα του)
"Μπροστά σ' εναν αναίσθητο στην κοινωνική αδικία πιστό και έναν άθεο κοινωνικο αγωνιστή , προτιμώ τον δεύτερο γιατί είναι πιο κοντά στον θεό που θεέλει τον άνθρωπο ν' αγωνίζεται κατά της αδικίας"
Αναρωτιέσαι καλη μου πιο πάνω αν η πνευματικότητα είναι ικανή να προσφέρει μια αληθινά νέα βάση ζωης.. πως ορίζεις την πνευματικότητα? Πιστεύεις ότι ο δρόμος προς αυτήν άρα και ο προορισμός που είναι η ένωση του ανθρώπου με το θεικό πνεύμα, είναι ένας?
Δηλαδή μόνο αυτός που δείχνει ο θεος της χριστιανικής πίστης?
Η ινδουιστική θρησκεία το ονομάζει ένωση του άτμαν (ατομική ψυχή) με το βράχμα (παγκόσμια ψυχή)
Στον βουδισμο η σωτηρία των πιστών δεν προέρχεται "άνωθεν" από κάποια θεότητα εξ ύψους αλλά από τον ίδιο τον έσω άνθρωπο, πιστεύοντας ότι κάθε άνθρωπος είναι δημιουργος της φυλακής του.
Θέλω να πω και ουσιαστικά να σε ρωτήσω , έχει σημασία στην τελική ποιον δρόμο θα διαλέξω για να φτάσω (λέμε τώρα) στην αφύπνιση της θεικής συνείδησης μέσα μου?

Frini καλώς ήρθες,
ο θεός της χριστιανικής πίστης έ; έχεις απόλυτο δίκιο που το γράφεις με μικρό θ,..φταίμε όλοι άραγε γι αυτό;
μάθε ότι δεν ήμουν περίεργη, ή ανάγκη μ' έκανε να ψάξω, έτσι απαντώ και στη Φλού και λέω, όπου μπόρεσα έψαξα,
είχα στη διαδρομή ένα σακί παπούτσια στην πλάτη ..τα έλιωσα όλα..θα μπορούσα να μην βρω τίποτα..
λέω σε σένα μην σταματάς, συνέχισε το δρόμο.. ψάξε, μάθε, γνώρισε όταν βρεις θα χαρείς, θα εκπλαγείς και θα κατακτήσεις το ΣΥΜ-ΠΑΝ !

Όσο για το πως ορίζω την πνευματικότητα, την ονομάζω οραματικότητα, γιατί μια εικόνα χίλιες λέξεις..Ζήτα από τον επάνω κόσμο,
( όταν νιώσεις αυτό το λόγο,)να ανοιχθεί ο εσωτερικός οφθαλμός σου είναι ο μόνος οδηγός, αυτόν εμπιστεύσου κι όχι άνθρωπο..
Ξέχασα τη γήινη μάνα και το μπαμπά που στη γλώσσα του πνεύματος αντιπροσωπεύουν ότι παλιό,
να τους αγαπάς, αλλά μην ταυτίζεσαι με τις παλιές αντιλήψεις και πεποιθήσεις τους,
όσο για το δρόμο ένας είναι όλοι σ' αυτόν θ' ανταμώσουμε,
δεν μετράει που μερικοί πήγαν κι από άλλα μονοπάτια κάθε παράδρομος σβήνει καλή μου,
είμαι σίγουρη για σένα είσαι σε καλό δρόμο..

[Κύκνος]

Άσχημα...και σε λίγο θα πρέπει να προσποιηθώ τη χαρούμενη...πόσο μου τη δίνει όταν πρέπει να χαμογελάσω ενώ θέλω να κλάψω ειδικά όταν το χαμόγελο κι η φαινομενικά καλή μου διάθεση πρέπει να κρατήσει πολύ...είναι τόσο δύσκολο...

[deleted-member-06-05-2016]

Aισθανομαι ετσι για ολα τα υπολοιπα που δεν ξερω που ειναι, ορθοδοξα αιρετικα η ανορθοδοξα παλιου η νεου. Κια για μενα ειναι ζωτικης σημασιας. Αυτο.

Εφόσον είσαι χριστιανοπούλα με αγάπη στην καρδιά σου για Τον Χριστό, νομίζω, δεν ξέρω ίσως και να σφάλλω με όσα λέω, θα πρέπει να νοιώθεις και βαθειά εμπιστοσύνη στο Θέλημα Του,
κι εξ' όσων γνωρίζουμε από τις Ιερές Γραφές, είναι άγνωστες οι Βουλές του Κυρίου, και οικονομεί για τον καθένα μας με την Ευθυδικαιοκρισία Του σύμφωνα με τις ανάγκες μας και όχι με
την κρίση μας, επομένως αντί να αγωνιάς και νοιώθεις ελλείψεις για όσα αγνοείς και δεν ξέρεις, νοιώσε ευχαριστεία για Εκείνον για όλα όσα σου έδωσε έως τώρα, και φρόντισε να διώξεις
από μέσα σου το αίσθημα της έλλειψεις για εκείνα που δεν γνωρίζεις, γιατί έτσι είναι σαν να μην αναγνωρίζεις πως ο Χριστός ενεργεί σύμφωνα με το καλό και ωφέλειμο όπως το κρίνει εκείνος
για εμάς, αφήνοντάς μας συνεπώς με ελλείψεις και ανάγκες τις οποίες δεν διακρίνει. Όχι. Είναι ορθό από την πλευρά μας να νοιώθουμε πληρότητα με τις όποιες ευεργεσίες μας παρέχει γιατί
αυτό είναι το θέλημα Του και το σχέδιο Του για εμάς.

[deleted-member-06-05-2016]

μιλησα για συγκεκριμενες αναγκες που για τη δικη μου πιστη εχουν ζωτικη σημασια. Δεν ειναι φιλοσοφια για μενα. τεσπα. ανωφελα ολα.

Ναι αλλά πρέπει να αποφασίσουμε για το αν όλα είναι δώρημα από Τον Θεό, ή κάποια είναι ενώ άλλα μας έρχονται από άλλες πηγές.

Εγώ πάντως αν είχα ή ένοιωθα ελλείψεις μέσα μου, και είχα αγάπη για Τον Θεό, θα με αρκούσε και θα ένοιωθα ευτυχείς που υπάρχω στο θέλημα Του και στο σχέδιο Του για εμένα...

Θα ένοιωθα διαρκώς πληρότητα γνωρίζοντας πως αυτό που τώρα έχω είναι αυτό που ο Θεός έκρινε αναγκαίο για εμένα. Με άλλο λόγο, απόλυτη και τυφλή εμπιστοσύνη στην κρίση και θέληση Του.

[deleted-member-06-05-2016]

Φεύγω κι εγώ... Καλό μεσημέρι...

[Frini]

Πιστεύω ότι η ζωή του ανθρώπου δεν είναι στη βασή της πλήρης , αλλά ελλειπτική. Πάνω σ' αυτή την ελλειπτικότητα οικοδομεί η κάθε θρησκεία το ναό της , για να γεφυρώσει τα αγεφύρωτα πνευματοψυχολογικά χάσματα στην ανθρώπινη ζωή.
Οι ηθικές πάλι προσδοκίες του ανθρώπου από τη θρησκευτική "διδαχή" είναι ο ανωτερος βίος, η ηθική δύναμη, η υπομονή και επιμονή για να υποφέρονται τα βάσανα της ζωής. Ο άνθρωπος το λοιπόν πιστεύει και το έχει ανάγκη να πιστεύει στην ύπαρξη ενός ευλογημένου υπέρτατου όντος , όχι γιατί η αγιότητα είναι κάτι το λογικά κατανοητό σ' αυτόν, αλλά γιατί η ευλογία μεταφράζεται σε ευφροσύνη, μακροημερευση, επάρκεια αγαθών, ελπίδα αθανασίας, ψυχική γαλήνη.

Το μικρο θ καλη μου που παρατήρησες και δεν γράφηκε τυχαία, δεν είναι υποτίμηση, αλλά εγγύτητα, αν αποδεχτώ τελικά μέσα μου την ύπαρξη θεού, τον θέλω κοντά μου , όχι απλησίαστο.
Χαιρομαι που βρήκες αυτό που έψαχνες . Και εγώ έλιωσα κάμποσα παπούτσια (ευτυχώς έχω και αφόρετα ακομα στο σακι μου) ψάχνοντας ..και φυσικά θα συνεχίσω να ψάχνω ζητώντας από μέσα μου και γύρω μου ν' ανακαλύψω..όχι από πάνω, ότι υπάρχει πάνω υπάρχει και κάτω.
Όσο για τους φυσικούς γήινους γονεις , έχω ξεπεράσει προ πολλών χρόνων τις "παλιές" αντιλήψεις τους, πρώτα μέσα από την υιοθέτηση τους, μετά μέσα από αμφισβήτηση και τέλος από το ξεχορτάρισμα..ότι καλο για μένα το κράτησα ότι όχι τους το έστειλα με αγάπη πίσω. Αυτα σ' ένα γενικό που δεν έχουν νομίζω θέση εδώ. Αλλά βρε μαρίκα μου παλιά αντίληψη ΄το πιστεύω της μητέρας μου που ανέφερα παραπάνω? Δεεεεεν νομίζω. Το να έχεις το αίσθημα του κοινωνικού δικαίου μέσα σου, αυτο είναι που σε κάνει πρώτα καλο άνθρωπο και μετά καλο χριστιανο, μουσουλμάνο, βουδιστή ή ότι αλλο ..
Επίσης επέτρεψε μου αν και ξέρω ότι ειπώθηκε καλοπροαίρετα, να εκφράσω μια ένσταση σ' αυτο που είπες "είμαι σίγουρη για σένα, είσαι σε καλο δρόμο".
Δεν με ξέρεις οποτε η σιγουρια δεν έχει χώρο και νόημα εδώ, και δεύτερον τοποθετείσαι με την φράση σου αυτή λιγο πιο πάνω, σαν να έχει βρεις την παγκοσμια θεικη αλήθεια και θέλεις να την μεταλαμπαδεύσεις στα πλήθη.
Αν με κάποιο τρόπο έχεις αγγίξει ένα κομμάτι της, ειλικρινά χαίρομαι για σένα, μπορείς να εκφράσεις εδώ την πίστη σου αυτή, εννοείται πως είσαι ελεύθερη να το κάνεις, όμως αυτο μου δείχνει μια διάθεση προσηλυτισμού και συγγνώμη λιγο με χαλάει.
Με εκτίμηση πάντα

[μαρκελα]

μιλησα για συγκεκριμενες αναγκες που για τη δικη μου πιστη εχουν ζωτικη σημασια. Δεν ειναι φιλοσοφια για μενα. τεσπα. ανωφελα ολα.

Προσωπικά, αυτό που έχω καταλάβει καλό μου, είναι ότι η ζωή, μας δόθηκε για να ικανοποιούμε τις ανάγκες μας και μέσα απ' την προσφορά
στον συνάνθρωπο. Εκείνος το θέλησε έτσι, γιατί το ίδιο πρώτα επέλεξε και για τον Γιο Του! Τον πρόσφερε θυσία..
Πιστεύω, ότι λύση για να οδηγηθούμε στη φώτιση είναι κι η προσευχή.
Εξάλλου το είπε: Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν· ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε· κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν.
πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται. (Ματθ. ζ' 7-11)

[nflu]

Αν υποθεσουμε οτι υπαρχει θεος....ολα ειναι πιθανα αλλωστε μιας και τιποτα δεν μπορει να αποδειχτει.......το βρισκω αστειο να τον ενδιαφερει αν θα χρησιμοποιησεις μικρο ή μεγαλο θητα για να γραψεις το ονομα του......
αυτο το κατ'εικονα και ομοιωση...παντα με προβληματιζε....μια προσπαθεια να στριμωχτει και να προσαρμοστει η φυση ενος θεου στο κουτακι της στενης και πεπερασμενης ανθρωπινης σκεψης και αντιληψης.....βολικο...πολυ βολικο.....

Φρυνη ..συμφωνω σε ολα μαζι σου...
Ξωτικουλι...ειναι πολυ ομορφο που πιστευεις και παιρνεις δυναμη απο την πιστη σου.....αποψη μου ειναι οτι οσο εχεις αναπαντητα ερωτηματα και ψαχνεις...εισαι υγιης και στον καλυτερο δρομο

[ΗΛΙΑΝΝΑ]

σε ρωταω φιλικα πως αισθάνεσαι κ εσυ επιμένεις να περασεις αυτο που θελεις....πιστευω θερμα στο θεο..εχω δει θαυματα στην οικογενεια μου...γνωριζω τις εντολες του..παω στην εκκλησία..εξομολογούμε...κ δεν μπορω να διανοηθω οτι μπορει να περασει μια μερα χωρις να του μιλήσω...ίσος η σκεψη σου ειναι να περασεις κατι ομορφο που νιώθεις ..την απελευθέρωση του ανθρωπου απο τα γήινα κ την ανοδο του πνευματικα..αλλα εγω απο εξω σου λεω οτι προκαλείς το αντίθετο..ειναι σαν να προσπαθεις να μετασκευασεις αντιγραφά σου,,ετσι οπως προσφερεις αυτα που προσφερεις εκθετεις το θεο..ο θεος αφήνει ελευθερο τον ανθρωπο κ εμεις πρεπει να σεβομαστε την ιδιαιτεροτητα της προσωπικοτητας του..προσευχήσου για μας μυστικα κ τοτε μπορει να καταφερεις αυτο που ειμαι σιγουρη οτι απο αγαπη παρακινήθηκες να το τολμήσεις ...εχεις ακουσει για τη διάκριση ...λοιπον αγαπητη μαρικα να εχουμε διακριση απεναντι στους αδερφους μας...αφου ο θεος σέβετε το θελημα μας..εμεις οι "αγιοι που τα ξερουμε ολα"πρεπει να κανουμε ακριβως αυτο..γινε ιεραποστολος χωρις να μιλας,πιστευω να καταλαβαινεις τι θελω να πω......

Καλημέρα Ηλιάννα, ....πως αισθάνομαι σήμερα;
Με απασχολεί με διεγείρει, Πνεύμα και φύση ή πνεύμα ή φύση,
Συνδέονται μεταξύ τους;
Είναι ικανή η πνευματικότητα να προσφέρει μια αληθινά νέα βάση ζωής;
Όταν συντονίσουμε τη ζωή μας στη νέα αφύπνιση του θεϊκού στοιχείου μέσα μας,
όταν γεννηθεί η νέα συνείδηση, στην οποία ο άνθρωπος είναι ένα με το θεϊκό πνεύμα;
Τι πιστεύετε; δεν θα αναπτυχθεί, όταν ο χρόνος της προετοιμασίας περάσει;
Έχω την αίσθηση ότι αυτή η ευφρόσυνη εμπειρία συγκρίνεται με την είσοδο μας σε μια νέα κατάσταση ύπαρξης,
φωτεινή και σε τέλεια αρμονία, σαν να συμμετέχεις στο εσωτερικό βασίλειο.. σας ακούω..