Τι σκέφτεστε;

[Κύκνος]

Τελείωσε...την πήρα την απόφαση μου...ας περάσουν οι γιορτές και μετά θα είμαι ελεύθερη να την πραγματοποιήσω... ευτυχισμένο το νέο έτος σου λένε μετά...
Ή μάλλον θα την πραγματοποιήσω νωρίτερα...

[deleted-member30-03]

σκεφτομαι τη τρομερη συμπτωση της Κασσανδρας Αντερσον.

http://1.bp.blogspot.com/-DJ_Hggmlvo...dd-image08.jpg

τι θα γινει ρε κοριτσι μου θα μας πυροβολισεις κι ολας ? δε ξερω τι εχει συμβει εκει περα, ολες οι γυναικες κλωνοποιημενες βγαινουνε ? στο τελος θα φτασουμε να πηδαμε ρομποτ οχι επειδη δε φτανουνε, αλλα επειδη δε θα μας θελουνε.

[Joann]

Γύρναγα όλο τ' απόγευμα στο κέντρο για δουλειές
με το ποδήλατο και κουράστηκα.
Έψαχνα ένα εμπορικό στην Αιόλου απ' όπου ψώνιζα,
αλλά φευ, έκλεισε!
Πολλά μαγαζιά ρούχων, εσωρούχων κ.λπ. κλείσανε
και στη θέση τους άνοιξαν καφέ, και άντε πάλι ξανά καφέ
στου Ψυρρή και στο Μοναστηράκι
και σουβλακερί με φτηνό φαγητό, κακής ποιότητας.
Είναι και κάτι άλλα στην Ερμού και στη Μητροπόλεως
κάτι κοσμηματοπωλεία, κάτι ρολογάδικα
που πουλάνε κομμάτια των 5000 και των 10000 ευρώ,
αλλά δεν ξέρω ποιος τ' αγοράζει!
Μάλλον οι άνθρωποι από δω και πέρα θα 'ναι
ή πολύ φτωχοί ή πολύ πλούσιοι.

[marika]

...σκεφτόμουν αυτή τη μικρή ιστοριούλα..



Μια μέρα το άγριο βελανίδι έλεγε την γριά βελανιδιά:
Είμαι τόσο γεμάτο αγάπη ώστε θα πάω να βοηθήσω την ανθρωπότητα!"
Η βελανιδιά όμως απάντησε:
"Μπες λίγο κάτω από το χώμα να φυτρώσεις, να αναπτυχθείς,
και θα δεις, μετά θα είσαι χρήσιμο,
θα μεγαλώσεις, θα προσφέρεις καταφύγιο στα πουλιά,
θα τρέφεις τους χοίρους, θα δίνεις σκιά τους ανθρώπους,
θα εμπνέεις τους ζωγράφους".
"Εσύ είσαι γριά λέει το βελανίδι, λες ανοησίες,
δεν καταλαβαίνεις τίποτα, εγώ θα πάω να βοηθήσω τους ανθρώπους..."
Έτοιμο, λοιπόν, το βελανίδι να αναλάβει τις φιλανθρωπικές του εξορμήσεις, στάθηκε στην άκρη του δρόμου.
Ένας χοίρος όμως που περνούσε από εκεί, το είδε και το έφαγε.
Να λοιπόν που κατέληξε η καλοσύνη του βελανιδιού.
_________________

[deleted-member-06-05-2016]

...σκεφτόμουν αυτή τη μικρή ιστοριούλα..



Μια μέρα το άγριο βελανίδι έλεγε την γριά βελανιδιά:
Είμαι τόσο γεμάτο αγάπη ώστε θα πάω να βοηθήσω την ανθρωπότητα!"
Η βελανιδιά όμως απάντησε:
"Μπες λίγο κάτω από το χώμα να φυτρώσεις, να αναπτυχθείς,
και θα δεις, μετά θα είσαι χρήσιμο,
θα μεγαλώσεις, θα προσφέρεις καταφύγιο στα πουλιά,
θα τρέφεις τους χοίρους, θα δίνεις σκιά τους ανθρώπους,
θα εμπνέεις τους ζωγράφους".
"Εσύ είσαι γριά λέει το βελανίδι, λες ανοησίες,
δεν καταλαβαίνεις τίποτα, εγώ θα πάω να βοηθήσω τους ανθρώπους..."
Έτοιμο, λοιπόν, το βελανίδι να αναλάβει τις φιλανθρωπικές του εξορμήσεις, στάθηκε στην άκρη του δρόμου.
Ένας χοίρος όμως που περνούσε από εκεί, το είδε και το έφαγε.
Να λοιπόν που κατέληξε η καλοσύνη του βελανιδιού._________________

Πολύ διδακτικό και η αλήθεια του επιβεβαιούμενη από την εμπειρία. Ακριβώς το ίδιο παθαίνει ο άνθρωπος όταν αυτόβουλα εν παρορμήσει ιδίας εξουσίας, σημειωτέον πως το αυτεξούσιο εδώθη από Τον Δημιουργό με ουσία και ενέργεια της κατ' Αυτού Φυσικής Τάξης, αναλαμβάνει ή τρέφει την πεποίθηση του έργου της σωτηρίας της ανθρωπότητας, έργο κατ' εξοχήν με απόλυτη καθολικότητα την Αυτού Θεία Χάρη Και Οικονομία.

Οι τοιούτοι πολύ σύντομα δεν τρώγονται από χοίρους οι οποίοι όλος τυχαίως εβρέθησαν εις τον δρόμο τους, όπως στο βελανίδι της ιστοριούλας μας, αλλά από τους δαίμονας οι οποίοι συστηματικώς και με κάθε μεθόδευση, πότε εκ δεξιών, πότε εξ αριστερών, εργάζονται τον πνευματικό θάνατο και την απώλεια των ανθρώπων.

Αλλά ας έχουμε θάρρος, <<εγώ ουκ εκ του κόσμου>> λέει ο αψευδής γλυκίτατος θείος Λόγος και, <<εγώ νενίκηκα τον κόσμο>>, κι ας ενθυμηθούμε με άδολη αγάπη και πίστη στο αγαπημένο Του Πρόσωπο, πως αντικρύζοντάς Τον οι δαίμονες που ταλαιπωρούσαν μία καημένη ψυχή, Του ζήτησαν να επιτρέψει φεύγοντας από την βασανισμένη ψυχή που ταλαιπωρούσαν να μπούνε μέσα στους χοίρους που λιγάκι παρακείμενα βοσκούσαν, κι αφού έγινε αυτό έτρεξαν άμεσα σαν τυφλωμένοι οι χοίροι και έπεσαν στον γκρεμό που ήταν εκεί κοντά και τσακίστηκαν.

«Χριστός γεννάται δοξάσατε.
Χριστός εξ ουρανών' απαντήσατε.
Χριστός επί γης' υψώθητε. Άσατε τω
Κυρίω πάσα ή γη, και εν ευφροσύνη,
ανυμνήσατε λαοί' ότι δεδόξασται».

[nflu]

εγω αναρωτιεμαι τι φταιγαν οι καημενοι οι χοιροι που βοσκουσαν αμεριμνοι και αθωοι......επειδη καποιος καταπιε δαιμονες.....να πανε να πεσουν στον γκρεμο....
συμπερασμα....σε αυτη την σκατοζωη παντα οι πιο αθωοι την πληρωνουν.....

[μαρκελα]

εγω αναρωτιεμαι τι φταιγαν οι καημενοι οι χοιροι που βοσκουσαν αμεριμνοι και αθωοι......επειδη καποιος καταπιε δαιμονες.....να πανε να πεσουν στον γκρεμο....
συμπερασμα....σε αυτη την σκατοζωη παντα οι πιο αθωοι την πληρωνουν.....

χαχα καλό Φλου! Σίγουρα και δεν έφταιγαν οι αθώοι χοίροι, μόνο που νομίζω ότι το νόημα ήταν να φανεί ποιά είναι η αξία της ψυχής. Εξάλλου αλλού, άφησε το κοπάδι για το απολωλός..

[nflu]

χαχα καλό Φλου! Σίγουρα και δεν έφταιγαν οι αθώοι χοίροι, μόνο που νομίζω ότι το νόημα ήταν να φανεί ποιά είναι η αξία της ψυχής. Εξάλλου αλλού, άφησε το κοπάδι για το απολωλός..

οκ....αλλα απο παιδι...οταν ακουγα αυτη την ιστορια μου στεκοταν στο λαιμο...αυτη η βουτια των χοιρων στον γκρεμο :) γιατι σωνει και καλα να την πληρωνει παντα καποιος που δεν φταιει....
ας μαζευονταν ολοι σε μια πετρα που θα εκανε μπαμ και θα σκαγε...οπως στα κινουμενα σχεδια...
τεσπα....ας προσθεσω οτι αυτο σκεφτομαι....για να ειμαι και μεσα στο θεμα :)

[deleted-member-06-05-2016]

Το συμπέρασμα σου nflu έχει μία δόση αλήθειας, αποκομμένο όμως από την αιτιολόγηση του, όπως την έγραψες πιο πριν, γιατί στο συγκεκριμένο με τους χοίρους αγιογραφικό χωρίο η περιγραφή δεν εκλαμβάνει το άλογο της φύσης τους αλλά την αναγωγή του νου στην ιδιότητα τους να χώνονται ολόκληροι και να κυλούνται μέσα στη λάσπη και τη βρωμιά. Κάτι που είναι γνωστό στους χοιροβοσκούς ή σε όσους με άλλο τρόπο έχουν παρατηρήσει πως φέρονται εκ φύσης τους οι χοίροι. Τώρα γιατί έτρεξε ο νους μου αμέσως σε πίτα γύρο και σουβλάκια;;; Χμμμ...

[nflu]

οκ...κι ετσι να ναι.....απλα κυλιοντουσαν στην λασπη και την βρωμια....πολυ καλυτερο απο το να εχεις καταπιει ενα καρο δαιμονες.....μπορουσε απλα να τους καταδικασει σε αιωνια λουτρα :)
αλλα γκρεμος???? γιατι? δεν το βλεπω αποκομμενο απο την αιτιολογηση του.....σε αυτη την ζωη παντα ψαχνουμε τον αποδιοπομπαιο τραγο να του φορτωσουμε ολες τις αμαρτιες μας.....αυτο σκεφτομαι :)

[nflu]

...και φυσικα ο μεγαλυτερος αποδιοπομπαιος τραγος ολων...ισως και να ναι ο ιδιος ο θεος :) http://www.youtube.com/watch?v=xZEO1Lug25s

[Joann]

Γύρναγα όλο τ' απόγευμα στο κέντρο για δουλειές
με το ποδήλατο και κουράστηκα.
Έψαχνα ένα εμπορικό στην Αιόλου απ' όπου ψώνιζα,
αλλά φευ, έκλεισε!
Πολλά μαγαζιά ρούχων, εσωρούχων κ.λπ. κλείσανε
και στη θέση τους άνοιξαν καφέ, και άντε πάλι ξανά καφέ
στου Ψυρρή και στο Μοναστηράκι
και σουβλακερί με φτηνό φαγητό, κακής ποιότητας.
Είναι και κάτι άλλα στην Ερμού και στη Μητροπόλεως
κάτι κοσμηματοπωλεία, κάτι ρολογάδικα
που πουλάνε κομμάτια των 5000 και των 10000 ευρώ,
αλλά δεν ξέρω ποιος τ' αγοράζει!
Μάλλον οι άνθρωποι από δω και πέρα θα 'ναι
ή πολύ φτωχοί ή πολύ πλούσιοι.

Όλα αυτά τα σύνδεσα διαβάζοντας ανακοινώσεις
των πάλαι ποτέ (απλήρωτων) εργαζόμενων στον όμιλο Λυμπέρη.

http://media-industry.blogspot.gr/20...t_23.html#more

[marika]

Πολύ διδακτικό και η αλήθεια του επιβεβαιούμενη από την εμπειρία.
Ακριβώς το ίδιο παθαίνει ο άνθρωπος όταν αυτόβουλα εν παρορμήσει ιδίας εξουσίας,
σημειωτέον πως το αυτεξούσιο εδώθη από Τον Δημιουργό με ουσία και ενέργεια της κατ' Αυτού Φυσικής Τάξης,
αναλαμβάνει ή τρέφει την πεποίθηση του έργου της σωτηρίας της ανθρωπότητας,
έργο κατ' εξοχήν με απόλυτη καθολικότητα την Αυτού Θεία Χάρη Και Οικονομία.



Γιώργο αναφέρεις πως: <<το αυτεξούσιο εδώθη από Τον Δημιουργό με ουσία και ενέργεια της κατ' Αυτού Φυσικής Τάξης,
αναλαμβάνει ή τρέφει την πεποίθηση του έργου της σωτηρίας της ανθρωπότητας,
έργο κατ' εξοχήν με απόλυτη καθολικότητα την Αυτού Θεία Χάρη Και Οικονομία.>>

Tο βίωσες αυτό Γιώργο;
Βίωσες την <<Αυτού Θεία Χάρη και Oικονομία>> η οποία μας λέει:

“ ...χάριτί <<έστε>> σεσωσμένοι διά της πίστεως...;”

Μετάφραση: “..με τη Χάρη <<είστε>> σεσωσμένοι μέσω της πίστης..”.

Aν αναλύσουμε τα λόγια θα δούμε ότι το <<έστε>> είναι ρήμα σε χρόνο ενεστώτα (=τώρα είμαστε).

Αυτό σημαίνει ότι όσο ζούμε σ’ αυτό το γήινο σώμα κάθε στιγμή που περνάει είμαστε <<ένοχοι>>.

Επειδή Χάρη δίδεται μόνο σ’ έναν <<ένοχο>>, ο οποίος ζητά, αφού πρώτα αναγνωρίσει την ενοχή του.

Αν το καταλάβουμε αυτό, τότε θα μείνουμε ταπεινοί <<έναντι πάντων>>.

Αφού λοιπόν <<όλοι>> είμαστε ένοχοι ιδίας καταδίκης και όλοι λαμβάνουμε <<εξίσου>> την ίδια <<Χάρη>> τότε σε <<ΤΙ >>μπορεί κάποιος να καυχηθεί;;;

Τότε γιατί η προτροπή του αποστόλου είναι ;«...με ταπεινοφροσύνη να θεωρεί ο ένας τον άλλον υπερέχοντα του εαυτού του...;;;

Γιατί αυτό μας ζητά ο απόστολος; “...το ταπεινό πνεύμα και την συντετριμένη καρδιά...”; αν θέλουμε να γίνουμε μιμητές του Κυρίου;

[deleted-member-06-05-2016]

marika αν θέλεις μπορώ να απαντήσω ή έστω προσπαθήσω, στα ερωτήματά σου. Όμως βλέπω πως δεν έχουν καμία εννοιολογική σχέση με το περιοχόμενο της παράθεσης που κάνεις των λόγων μου, και συνεπώς οι απαντήσεις θα καλύπτουν μεν τα ερωτήματά σου, δεν θα φωτίσουν όμως και σε καμία περίπτωση δεν θα συνδέσουν τα προηγούμενα λόγια μου με τα νεώτερα δικά σου, που όμως πρέπει να σημειώσω πως είναι ορθότατα, τα λόγια δηλαδή που στο τελευταίο σου ποστ αναρτείς, όμως δεν έχουν καμία οργανική σύνδεση με τις αρχικές σου προθέσεις, με εκείνα δηλαδή που ξεκίνησες να περιγράφεις, και στη συνέχεια να συνδέσεις με τα δικά μου περιγραφώμενα.

[Κύκνος]

Πόσο δύσκολη απόφαση έχω να πάρω...φώτισε με Θεέ μου να πάρω τη σωστή...παίζονται ζωές και πρέπει να διαλέξω ποια μετράει περισσότερο...βοήθησε με, δώσε μου δύναμη...κι εσύ γιαγιά από εκεί ψηλά δείξε μου το σωστό δρόμο, στείλε ένα σημάδι...θα σε ακούσω...