ποια ηταν η αιτια του τελευταιου σας χωρισμου?

[krino]

Originally posted by Adzik
Κρινο μου αυτο ηταν το προβλημα και η Λιτσα με καταλαβαινει... ευχομαι κανεισ να μην το ζησει αυτο...να ειναι σε μια σχεση οπου εχει αναγκη απο ακομη μια αγκαλια....και να ξερει πωσ ο αλλοσ θα αντιδρασει με θυμο ..που θελεισ κι αλλη αγκαλια ..

η ακομη χειροτερα..να μην εχει την ιδια αναγκη να σε αγκαλιασει...πχ..10 αγκαλιεσ την μερα φτανουν και τερμα...

σαν αστεγοσ νιωθεισ...

ρε συ ατζικ,
γιατι βασανιζεσαι?
ακου αστεγος!!!
Γιατι θες (και επιμενεις) ο αλλος που ειναι διπλα να εχει ακριβως τις ιδιες αναγκες με εσενα για να νιωθεις οτι σε αγαπαει η σε νιωθει?

Καταλαβαινεις οτι αυτο ειναι κατα αρχην φθορα αλλα στο τελος κατανταει ψυχαναγκαστικο και οχι μονο για σενα?

Λυπαμαι που θα στο πω, αλλα αυτο ειναι ενα θεμα που πρεπει να σε βαλει σε σκεψεις και να το λυσεις.
Θα κανεις καλο σε εσενα αλλα και στην σχεση σου, συνολικα γιατι θα την αφησεις να αναπνευσει και να λειτουργει καλυτερα.

[Adzik]

Originally posted by krino

Originally posted by Adzik
οχι οχι.....παρακαλω..

δεν γκρινιαζουμε ποτε...
παραπονιομαστε....
:P

αντε καλα, το παραπονο ειναι ανθρωπινο να υπαρχει, μερικες φορες μπορεις να πεις οτι ομορφαίνει και την ζωη, αν τουλαχιστον καταλαμβανει λιγο χωρο....

Να μην αφηνεις ομως τον παρορμητισμο σου να σε κυβερναει ειναι ο πιο κακος συμβουλος.
Αντιθετα να σεβεσαι τον ανθρωπο που σε αγαπαει σαν αυτο που ειναι: ανθρωπος....
Και οι ανθρωποι ειναι οντα με ατελειες, οπως εσυ και εγω.
Μαθε να ζεις δεχόμενη τα λαθη των ανθρωπων, οπως εχει δεχθει και τα σωστα τους. Ετσι ειναι οι ολοκληρωμενοι ανθρωποι, κανουν σωστα πραγματα και λαθος εξισου.






Ασχετο με το θεμα,
αλλα ηθελα να πω μερικες πρωινες σκεψεις μου.
Καθε μερα που ξυπναω εχω αρκετα ζητηματα που με προβληματιζουν.
Καποια στιγμη μπηκα σε μια διαδικασια να ιεραρχησω τις σκεψεις μου στο βαθμο του κατα ποσο θα επρεπε να με ενδιαφερουν.
Ανακαλυψα οτι μερικες φορες δινω πολυ βαρυτητα σε ζητηματα που παρασυρομαι απο συναισθηματικους κυριως λογους.
Κατι που ειναι ψευδες γιατι το συναισθημα ειναι κατι της στιγμης, παει και ερχεται και στην συνεχεια εξαφανιζεται.
Πχ η υγεια μου (που ευτυχως την εχω) ειναι κατι αρκετα σημαντικο αλλα του εδινα ελαχιστη σημασια, βλεπεις οταν κατι το θεωρεις δεδομενο σπανια του δινεις σημασια.
Ενα απλο καθημερινο φιλι, εχει χασει την σημασια του, γιατι εχεις συνηθισει να το εχεις δεδομενο.
Χεχεχε.... αν και εγω εχω την χαρα :P
η συντοφος μου να ανανεωνει τα παντα, ετσι τιποτα δεν ειναι δεδομενο. Τα παντα χρειαζονται να κατακτηθουν και τιποτα δεν χαριζεται.
Αρχιζω και πιστευω οτι ειμαι πιο τυχερος απο οσο πιστευα.....






Καλη σου μερα ατζικα,
ελπιζω οι ομορφες στιγμες σας να ειναι ακομα πιο πολλες και χαρηκα που καταλαβα οτι εχεις γινει πιο δυνατη απο οτι στο παρελθον.

:)

αλλοσ ανθρωποσ Κρινο μου..

[Adzik]

Originally posted by krino

Originally posted by Adzik
Κρινο μου αυτο ηταν το προβλημα και η Λιτσα με καταλαβαινει... ευχομαι κανεισ να μην το ζησει αυτο...να ειναι σε μια σχεση οπου εχει αναγκη απο ακομη μια αγκαλια....και να ξερει πωσ ο αλλοσ θα αντιδρασει με θυμο ..που θελεισ κι αλλη αγκαλια ..

η ακομη χειροτερα..να μην εχει την ιδια αναγκη να σε αγκαλιασει...πχ..10 αγκαλιεσ την μερα φτανουν και τερμα...

σαν αστεγοσ νιωθεισ...

ρε συ ατζικ,
γιατι βασανιζεσαι?
ακου αστεγος!!!
Γιατι θες (και επιμενεις) ο αλλος που ειναι διπλα να εχει ακριβως τις ιδιες αναγκες με εσενα για να νιωθεις οτι σε αγαπαει η σε νιωθει?

Καταλαβαινεις οτι αυτο ειναι κατα αρχην φθορα αλλα στο τελος κατανταει ψυχαναγκαστικο και οχι μονο για σενα?

Λυπαμαι που θα στο πω, αλλα αυτο ειναι ενα θεμα που πρεπει να σε βαλει σε σκεψεις και να το λυσεις.
Θα κανεις καλο σε εσενα αλλα και στην σχεση σου, συνολικα γιατι θα την αφησεις να αναπνευσει και να λειτουργει καλυτερα.

καλε το λεω και πιο πανω...ετσι ηταν παλιαααααααααααααααα
σεαλλη σχεση..μακρια απο μασσ...

[krino]

ατζικ φιλια στο συζυγο - μονο πες του να ειναι ξυρισμενος,
γιατι την τελευταια φορα που με ειχε φιλησει (εχμμμμ στο μαγουλο εεεε??? :P:P:P ) γρατζουναγε πολυ....

[Adzik]

:P...εμενα μ αρεσει αξυριστοσ.... :D :P

εχεισ χαιρετισματα...

και κατι ακομα...δεν θεωρω πωσ το να θελουν και οι 2 πλευρεσ να εινια ψυχικα καλυμενεσ απο τον αλλον να ειναι ψυχαναγκαστικο!!!!


μακιααα

[krino]

σου αρεσει αξυριστος ε?
κοιτα κατι βιτσια.....

τεσπα, εγω βλεπω καλη διαθεση και αυτο μου αρκει και με χαροποιει.







ΥΓ....... κατι μεταξυ μας και μην διαρευσει....
ο συζυγος σου παλια μου την ψιλοεπεφτε, και δεν του εχω πει ποτε γιατι τον απερριψα: Αυτη η αξυρισια ηταν αρκετα κρισιμη....
Παω για ξυρισμα γιατι βλεπεις εδω υπαρχουν απαιτησεις για μαγουλο βερίκοκο....

[Adzik]

λολολολ...:P

[FairyInBoots]

Originally posted by SOFGEO
Δυστηχως ο δικός μου σύζυγος μεταλλάχθηκε με τα χρόνια.Είμαστε μαζί 16 χρόνια. Τα πρώτα 4-5 χρόνια μ\'εκανε να αισθάνομαι μοναδικά. Όμορφα λόγια, γλυκιές χειρονομίες ήταν σα να είμαι η μοναδική γυναίκα στη γη και κυριολεκτικά με λάτρευε. Κάναμε 2 παιδιά και ήρθε η αλλαγή.Λίγο λίγο χωρίς να την πολυκαταλαβαίνεις. Η δουλειά του πάνω απόλα, χρόνος για τα παιδιά ελάχιστος και εγώ \"υπήρχα\"μόνο όταν ήταν η ώρα του sex.Τουλάχιστον τότε υπήρχε και πάθος έστω και εκείνη τη στιγμή. Τώρα πια ΕΓΩ τα κάνω όλα λάθος,εγώ φταίω που δεν έχουμε κοινές ασχολίες, ΕΓΩ είμαι η ανέραστη που δεν τον ξεσηκώνω,ΕΓΩ που δεν επικοινωνούμε όλα ΕΓΩ!Τρέχω κυριολεκτικά όλη μέρα,με τη δουλειά,με τα παιδιά,με το σπίτι...Πρέπει δηλ.μόλις κοιμηθούν τα παιδία να κυκλοφορώ με τα εσώρουχα και να το παίζω γατούλα;Για να με πλησιάσει και να δει ότι υπάρχω στο σπίτι πρέπει να ξεβρακωθώ;Ό ίδιος διαβάζει τα γράμματα που μου έστελνε τότε και απορεί πως έγραφε τέτοια πράγματα.Τι να πω και κυρίως τί να κάνω...Το παίζω και γατούλα όποτε μπορώ αλλά δε γίνεται να τα κάνω ΟΛΑ ΕΓΩ τέλεια για να είναι τα πράγματα μεταξύ μας ΟΚ.Δεν πρέπει να δείξει και ο συντροφός σου ότι σε νοιάζεται και σ\'αγαπάει όλες τις στιγμές;Έχουμε καταντήσει συγκάτοικοι που μοιράζονται τα έξοδα κια το κρεββάτι τους.Όταν του το είπα κάποτε θύμωσε και πάντα μου πετάει την ατάκα ότι \"δεν πάμε καλά\" αλλά αυτός δεν φταίει,πάλι εγώ κάτι έπρεπε να\'χω κάνει.Συνήθως τα προσπερνάω όλα αυτά και το παίζω χαζή αλλά κάποιες φορές δεν αντέχω,θα σκάσω!!!Μια απο αυτές τις φορές περνάω τώρα.Έτσι λοιπόν το σκίρτημα στην καρδιά όταν με βλέπει μου ακούγεται από άλλο πλανήτη...Εύχομαι οι γυναίκες τουλάχιστον να το εκτιμούν.

Καλησπέρα σε όλους!

Sofgeo, η κατάσταση που περιγράφεις, μου θυμίζει έντονα την κατάσταση στην οποία ήταν ο γάμος των γονιών μου πριν χωρίσουν. Η μητέρα μου έτρεχε όλη μέρα, δουλειά, παιδιά, σπίτι και θύμωνε επειδή ο πατέρας μου περίμενε από αυτήν να φοράει σέξι νυχτικάκια και πασουμάκια και να το παίζει γατούλα. Από την άλλη αυτός ήταν στην κοσμάρα του, δεν τον ενδιέφεραν οι δικές της ανάγκες, της αρνούνταν ακόμα και μικρές χάρες που όμως αν μαζευτούν μπορούν ναν σε κάνουν να βλασφημάς την ώρα που δεσμεύτηκες μ αυτόν τον άνθρωπο. Τελικά ο πατέρας μου βρήκε αυτό που ήθελε σε μια άλλη γυναίκα (πριν χωρίσουν ή μετά, δε θα μάθω την αλήθεια ποτέ κι ούτε μ ενδιαφέρει πλέον) κι η μητέρα μου έμεινε μόνη της να μεγαλώσει 2 παιδιά με μοναδική βοήθεια τη διατροφή που όρισε το δικαστήριο.

Βέβαια, σε μια σχέση, ποτέ δε φταίει μόνο ο ένας. Από την πλευρά της η μητέρα μου (και προφανώς κι εσύ) θα μπορούσε να είναι όντως πιο ερωτική, αλλά το θέμα είναι ο λόγος. Να είσαι ερωτική όταν νοιώθεις έτσι για τον άνθρωπο με τον οποίο μοιράζεσαι τη ζωή σου, αλλά αν έχεις ξενερώσει; Εσύ πώς νοιώθεις για τον άντρα σου; Νοιώθεις ερωτικά ή έχεις ξενερώσει. Αν είναι το πρώτο, γιατί δεν προσπαθείς να ανανεώσεις το feeling; Κι αν ισχύει το δεύτερο, είναι επειδή σου τελείωσε, ή από δικό του φταίξιμο; Όπως και να έχει, αν δεν νοιώθεις πλέον ερωτικά για αυτόν τον άνθρωπο, αυτός σου φέρεται σαν κάφρος και δε νοιάζεται για σένα, ούτε για τα παιδιά (αφού δεν ξοδεύει τον πολύτιμο χρόνο του για εσάς), αρνείται να κάνει μια συζήτηση που θα λύσει τα προβλήματά σας και μάλιστα σου απαντάει με τρόπο ειρωνικό και αγενέστατο, και από τη στιγμή που όπως λες έχεις δουλειά και αρκετά χρήματα για να συντηρήσεις τον εαυτό σου και τα παιδιά σας, τι περιμένεις και μένεις ακόμα μαζί του; Γιατί δεν την κάνεις, να ζήσεις κι εσύ τη ζωή σου; Από φόβο; Από ανασφάλεια; Περιμένεις τη στιγμή που θα βρει αυτός μια γκομενάρα που το παίζει και γατούλα και αλεπουδίτσα και νοσοκόμα και ότι άλλο γουστάρει και θα σου πει καμιά κρυάδα του στυλ \"εγώ τώρα έχω τον χαβά της ..... μου\" (λόγια του πατέρα μου προς τη μητέρα μου); Δε μπορώ να ξέρω αν θα εξελιχτεί έτσι ακριβώς η δική σου περίπτωση, αλλά μπορώ να δω πως αυτή τη στιγμή δε φαίνεσαι και πολύ ευτυχισμένη μέσα στο γάμο σου. Και αν αυτό που σε κρατάει μαζί του είναι τα παιδιά, πίστεψέ με, πολύ μικρότερο ψυχικό κόστος θα έχει στα παιδιά ο χωρισμός των γονιών τους, παρά να είναι μαζί και να ζούνε τους καυγάδες, την αποστασιοποίηση, την απόρριψη, το θυμό κάθε μέρα της ζωής τους. Γιατί κάποια στιγμή, είτε εσύ είτε ο σύζηγός σου, είτε και οι δυο, χωρίς να το θέλετε, θα κατηγορείτε αυτά τα παιδιά που είστε ακόμα μαζί και δεν κάνατε τη ζωή σας όπως τη θέλατε, όπως θα την κάνατε αν δεν υπήρχαν αυτά. Και ξέρεις, τα παιδιά καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα απ ότι νομίζουμε. Και μετά, στην καλύτερη τρέχουν σε ψυχολόγους μόλις το συνειδητοποιήσουν, στη χειρότερη κουβαλάνε τα τραύματά τους μια ζωή και τα αναπαράγουν και προκαλούν τραύματα σε άλλους. Και κάπως έτσι πάει ο κύκλος.

Δεν προσπαθώ να σε κρίνω, απλά βλέπω τρομαχτικές ομοιότητες με την περίπτωση των γονιών μου. Και πάλι, δε μπορώ να ξέρω αν υπάρχει όντως αγάπη μεταξύ σας η οποία απλά θέλει το χρόνο της, αυτό πρέπει να το ψάξεις και να το ανακαλύψεις εσύ, κάνοντας κάποιες αναγνωριστικές προσπάθειες να τα βρείτε (π.χ. δοκίμασε για κάποιο διάστημα να το παίζεις γατούλα, δοκίμασε κάποια στιγμή να κάνεις μια συζήτηση μαζί του και δες τις αντιδράσεις του). Αλλά αν συνειδητοποιήσεις πως αυτός ο άνθρωπος ακόμα αναρωτιέται για ποιο λόγο σου έστελνε ερωτικά γράμματα και μάλιστα έχει και το θράσος να σου το ανακοινώσει με χαρά, δε νομίζω πώς του αξίζει να περάσεις άλλη μια μέρα μαζί του.

Φιλικά
FairyInBoots

[FairyInBoots]

Η δική μου τελευταία σχέση έλειξε, όπως της Triella, όταν κατέληξα στραγγιγμένη από συναισθήματα μετά τις άπειρες προσπάθειες και το ατελείωτο κλάμμα. Βέβαια στη δική μου περίπτωση μετά τον χωρισμό δεν έμεινε λύπηση, αλλά αγάπη, χωρίς τον έρωτα όμως. Ακόμα τον αγαπάω σαν άνθρωπο και εύχομαι να πάνε όλα καλά στη ζωή του, αλλά ούτε να διανοηθώ αυτή τη στιγμή να είμαι ξανά μαζί του.

Τον ερωτεύτηκα τρελά, κατά τη διάρκεια της σχέσης μας ένοιώσα και για πρώτη φορά στη ζωή μου αγάπη. Στην αρχή ήταν είναι καλά, είμαστε συνέχεια μαζί, κάναμε απίστευτες συζητήσεις, είμασταν και φίλοι, το σεξ ήταν πολύ καλό και υπήρχε πάθος. Μετά μου ξεφουρνίζει για την πρώην του, η οποία τον παράτησε για ένα φίλο του και την οποία δεν έχει ξεπεράσει ποτέ και μου κάνει ερωτήσεις του στυλ \"αν ήσουν καλά σε μία σχέση και εμφανιζόταν κάποιος για τον οποίον ένοιωθες τα ίδια πράγματα αλλά πιο έντονα, θα έμενες στη σχέση σου, ή θα τον άφηνες για τον άλλον;\" Μπαίνω στο τριπάκι να του αποδείξω πώς δεν πρόκειται να τον αφήσω για κανέναν. Στο μεταξύ κάνει την εμφάνισή της η πρώην, η οποία είναι ακόμα με τον φίλο του και δεν έχει καμιά διάθεση να χωρίσει, αλλά τη βρίσκει πιο πολύ ερωτικά με αυτόν και θέλει όποτε της γουστάρει να βρίσκεται μαζί του και μετά να γυρνάει στον άλλον. Φυσικά ο φίλος μου δεν το καταλαβαίνει και μπερδεύεται γιατί τη θέλει πίσω. Εκει μπαίνω κι εγώ και οι ατελείωτες συζητήσεις με τον φίλο μου, όπου προσπαθώ να τον καταλάβω και να τον βοηθήσω να ξεμπερδευτεί. Αλλά αντί να ξεμπερδευτεί αυτός, μπερδεύομαι εγώ περισσότερο. Επιπλέον, παρατηρώ πώς, άσχετα με την πρώην του, γενικά βρίσκει πάντα λόγους να γεμίζει τη μέρα του με άλλες δραστηριότητες (τη μουσική συγκεκριμένα, είναι μουσικός), παρά μαζί μου, παρόλο που θα μπορούσε (έχουμε κοινά ενδιαφέροντα, παίζω κι εγώ μουσική, τον είχα κάνει \"χρυσό\" να παίξουμε μαζί, αλλά αυτός κάπου κολλούσε πάντα, κάποιο λόγο έβρισκε να αρνηθεί). Όλες οι άλλες προτεραιότητές του μπαίνουν πάνω από εμένα. Δε ξέρω πλέον αν θέλω όντως να είμαι μαζί του ή αν απλά προσπαθώ να τον κερδίσω από την άλλη. Χωρίσαμε μια-δυο φορές μετά από δική του πρωτοβουλία, γιατί \"δεν είχε βρει τον εαυτό του\" και μετά τα ξαναβρίσκαμε. Τελικά κάποια στιγμή, κι αφού είχα πάψει να βρίσω ευχαρίστηση σε οτιδήποτε μαζί του, τον χώρισα τελειωτικά εγώ.

[Remedy]

και αργησες...

[Adzik]

αυτοσ χανει...οι μουσικοι γενικα ειναι μπερδεμενεσ ψυχεσ...

[Macgyver]

Ηταν μια γιατρος , κ προσπαθουσε να με αλλαξει , μεχρι που με κουρασε , κ εφυγα .

[Deleted-member-15102015]

Ήθελε γάμο κ παιδιά

[Deleted-member171215]

Ήθελε γάμο κ παιδιά

σε τι ηλικία το ήθελε;

[Deleted-member-15102015]

Στα 48,5 κ εχοντας ηδη 1 παιδι σχεδον στην ηλικια μου εκτος γαμου, το ειχε κανει πολυ μικρος βεβαια κ η κοπελα το ειχε κρατησει μπας κ τον ψησει.
Αλλα δεν ηταν αυτο το προβλημα μου, ουτε η ηλικια ουτε το παιδι. Απλα δεν θελω γαμο κ οικογενεια. Εχω χαλασει κιαλλες σχεσεις για αυτο το λογο.

σε τι ηλικία το ήθελε;