Μέθοδοι αυτοβοήθειας για την ΙΔΨ

[christos78]

..........................

[christos78]

τα ιδια τα συμπτωματα της ασθενειας με κανουν να πιστευω οτι ειναι επικτητη,ενοχες και αλλα πολλα...

[betelgeuse]

εδώ κάνεις μια συνεπαγωγή: σε συγχωρούν, ξεχνάς το παρελθόν, εξαφανίζεται η ιψδ... επίσης λές με απόλυτο τρόπο ότι βιολογικοί παράγοντες δεν παίζουν ρόλο...

πως γίνεται λοιπόν κάτω από τις ίδιες δύσκολες, αγχογόνες κλπ συνθήκες να μην εμφανίζουν όλοι οι άνθρωποι ιψδ αλλά μόνο οι λιγότεροι από αυτούς?

πως γίνεται λοιπόν από όλα τα συνομήλικα στο γιο μου παιδιά του περιβάλλοντος του, μόνο αυτός να πάσχει από ιψδ ο οποίος είναι (συμπτωματικά???) και asperger?

Χμ , το οτι ο γιος σου εχει συνδρομο ασπεργκερ και ιψδ , δεν σημαινει ουτε οτι σχετιζονται αυτες οι δυο καταστασεις , ουτε οτι υπαρχει κοινη βιολογικη βαση .
Κατα τα αλλα βρισκω το επιχειρημα σου σωστο .

[betelgeuse]

Χρηστο εγω διαφωνω με την αποψη σου γιατι αν οφειλοταν αποκλειστικα και μονο σε ενα γεγονος τοτε θα εμφανιζαν ολοι οσοι βιωναν παρομοια γεγονοτα ιψδ . Κατι που δεν συμβαινει .
Για αυτο και εγω επιμενω στο οτι υπαρχει και κατι αλλο που την πυροδοτει.

[christos78]

Mα ουτε και εγω θα ειχα, αν ειχα βρει λυση στο προβλημα μου...κατι που συνεβη μαλλον με τους αλλους...

[Delmem080319a]

Καλησπέρα σε όλους, καινούρια στο φόρουμ, αλλά όχι και στην ΙΔΨ που με έχει ταλαιπωρήσει κατά διαστήματα εδώ και πολλά χρόνια, με υφέσεις και εξάρσεις... Την γνωρίζω την "άτιμη" τόσο καλά δυστυχώς... Όμως θέλω να μοιραστώ κάτι που μου έχει προσφέρει, δεν θα πω ακριβώς λύτρωση, αλλά τεράστια βοήθεια. Είναι η mindfulness, ενσυνειδητότητα στα ελληνικά, μια πρακτική σχετικά τελευταία, που όταν την εφαρμόζεις φέρνεις τον εαυτό σου, τη σκέψη σου στο παρόν, στην παρούσα στιγμή, σε ότι κάνεις εκείνη τη στιγμή. Η συγκέντρωσή σου σε αυτό σε απομακρύνει από την επανάληψη στο μυαλό των οποιοδήποτε σκέψεων, ιδεοψυχαναγκαστικών και μη. Το μυαλό δηλαδή μαθαίνει να επαναφέρεται στο τώρα. Υπάρχουν πολλοί επιστήμονες (και έρευνες πάνω στο θέμα) που έχουν μελετήσει τα ωφέλη της ενσυνειδητότητας ιδιαίτερα σε κάποιες αγχώδεις διαταραχές. Σε συνδυασμό με την πρακτική του διαλογισμού και αναπνοών πιστεύω ότι βοηθάει πολύ, τουλάχιστον αυτό μου δείχνει η δική μου εμπειρία. Εύχομαι σε όλους να μπορέσουν να καλυτερεύσουν τη ζωή τους, να έχουν πάντα δύναμη να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα και να το μοιράζονται με άλλους ανθρώπους, είναι σημαντικό, μην απογοητεύεστε φίλοι.

[mama]

Χμ , το οτι ο γιος σου εχει συνδρομο ασπεργκερ και ιψδ , δεν σημαινει ουτε οτι σχετιζονται αυτες οι δυο καταστασεις , ουτε οτι υπαρχει κοινη βιολογικη βαση .
Κατα τα αλλα βρισκω το επιχειρημα σου σωστο .

αυτές οι δυο καταστάσεις σχετίζονται πάρα πολύ, απ' 'ο,τι μας έχουν πει οι παιδοψυχίατροι... η αδυναμία κατανόησης του κόσμου μας, δημιουργεί τεράστιο καθημερινό άγχος σε έναν άσπεργκερ με αποτέλεσμα να έχει πολλαπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξει την ιψδ απ' ο,τι ένας νευροτυπικός

[mama]

φανταστείτε ένα ακραία αγχογόνο γεγονός που συμβαίνει ταυτόχρονα σε πολλούς ανθρώπους αδιακρίτως (ένα μεγάλο σεισμό ή ένα βομβαρδισμό)... λέτε ότι θα καταλήξουν όλοι (ή οι περισσότεροι) με ιψδ? μάλλον όχι...
από την άλλη έφερα το παράδειγμα του γιού μου (ο οποίος έχει τη συγκεκριμένη γενετική ιδιομορφία) γιατί έχει ιψδ παρόλο που ζει σε ένα περιβάλλον σχετικά σταθερό και ασφαλές όπου όλοι οι άλλοι συνομήλικοι του είναι εντελώς φυσιολογικοί... θέλω να πω ότι τουλάχιστον λογικά συνεπάγεται και ο βιολογικός παράγοντας

[Delmem080319a]

Η ΙΔΨ έχει μια βιολογική προδιάθεση, όμως τελικά είναι κάποιοι επίκτητοι παράγοντες που την πυροδοτούν, ή την αναζοπυρώνουν (αυτό νομίζω το έχουν νοιώσει όλοι όσοι πάσχουν από αυτήν), το περιβάλλον που μεγαλώσαμε, ο τρόπος ζωής μας, διάφορες καταστάσεις στρεσογόνες κλπ Και τελικά σκέφτομαι πόση σημασία έχει αν γνωρίζουμε ή όχι τη γενετική μας προδιάθεση, σε τι ακριβώς μας βοηθάει... πέρα ίσως από μια διαπίστωση ότι ναι ίσως υπάρχει και μια κληρονομικότητα στο να εκδηλώσουμε μια αγχώδη διαταραχή πιο εύκολα από κάποιον άλλο άνθρωπο. Μήπως τελικά μπορεί να αποτελεί και έναν μικρό ανασταλτικό παράγοντα στην προσπάθειά μας να δουλέψουμε γι' αυτό που έχουμε και να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας... Γενικά, μια σκέψη μου και όχι μόνο για την ΙΔΨ αλλά για όλες τις ψυχικές ασθένειες...

[Delmem080319a]

Και συμπληρωματικά ήθελα να γράψω μερικές ακόμα ιδέες που μου έρχονται στο μυαλό για την αυτοβοήθεια στη ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, η ιδέα της Sunny να αναφέρουμε όλα όσα μας βοηθούν και μας χαλαρώνουν είναι πολύ καλή και το να ακούμε μια αγαπημένη μουσική είναι πολύ ευεργετικό, θα συμφωνήσω!
Λοιπόν...
Κάποια αεροβική άσκηση ή γυμναστική, ανάλογα με ότι μπορεί ο καθένας, ακόμα και το γρήγορο βάδισμα, το αθλητικό περπάτημα δηλαδή, ή και το κανονικό περπάτημα είναι πολύ βοηθητικό
Η γιόγκα, και κάποιες απλές ασκήσεις μόνο αναπνοής επίσης βοηθούν πολύ
Οποιαδήποτε δραστηριότητα στη φύση ακόμα και το να βρισκόμαστε σε ένα πάρκο σε μια μεγαλούπολη κάτω από τα δέντρα
Οποιαδήποτε δραστηριότητα που απαιτεί κίνηση, δουλειές του σπιτιού, κηπουρική κλπ
Επίσης κάθε δημιουργική δραστηριότητα, καλλιτεχνική, μουσική μπορεί επίσης να χαλαρώσει πολύ τον άνθρωπο και να μειώσει τα προβλήματα αυτά
Συνάντηση με κάποιον φίλο, φίλη, έναν άνθρωπο ευχάριστο για μας, γενικά το να μοιράζεται κανείς κάτι με άλλους ανθρώπους, έστω και μια βόλτα παρέα ή έναν καφέ
Και κάτι που είχα ακούσει σαν συμβουλή και μου άρεσε είναι να διακωμωδούμε και λίγο το "φοβερό" πρόβλημα της ζωής μας, ειδικά στην ΙΔΨ τα παίρνουμε όλα τόσο σοβαρά, και τα αναλύουμε, αλλά ας τη δούμε και λίγο πιο ελαφριά τη ζωή και ο στρεσαρισμένος μας εγκέφαλος ας χαλαρώσει και αυτός επιτέλους ;)

Παραθέτω και μια ιστοσελίδα για την αυτοβοήθεια στην ΙΔΨ που είναι πολύ ενδιαφέρουσα σχετικά με την mindfulness... http://ocd.about.com/od/treatment/fl...indfulness.htm

[mama]

Η ΙΔΨ έχει μια βιολογική προδιάθεση, όμως τελικά είναι κάποιοι επίκτητοι παράγοντες που την πυροδοτούν, ή την αναζοπυρώνουν (αυτό νομίζω το έχουν νοιώσει όλοι όσοι πάσχουν από αυτήν), το περιβάλλον που μεγαλώσαμε, ο τρόπος ζωής μας, διάφορες καταστάσεις στρεσογόνες κλπ Και τελικά σκέφτομαι πόση σημασία έχει αν γνωρίζουμε ή όχι τη γενετική μας προδιάθεση, σε τι ακριβώς μας βοηθάει... πέρα ίσως από μια διαπίστωση ότι ναι ίσως υπάρχει και μια κληρονομικότητα στο να εκδηλώσουμε μια αγχώδη διαταραχή πιο εύκολα από κάποιον άλλο άνθρωπο. Μήπως τελικά μπορεί να αποτελεί και έναν μικρό ανασταλτικό παράγοντα στην προσπάθειά μας να δουλέψουμε γι' αυτό που έχουμε και να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας... Γενικά, μια σκέψη μου και όχι μόνο για την ΙΔΨ αλλά για όλες τις ψυχικές ασθένειες...

breath, η επίγνωση δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα πιστεύω, απεναντίας... για να παλέψεις κάτι πρέπει να ξέρεις τι είναι και γιατί σου συμβαίνει...

[Delmem080319a]

breath, η επίγνωση δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα πιστεύω, απεναντίας... για να παλέψεις κάτι πρέπει να ξέρεις τι είναι και γιατί σου συμβαίνει...

Θα συμφωνήσω mama, ότι η επίγνωση και η γνώση του προβλήματος είναι το άλφα και το ωμέγα για να αρχίσεις να το παλεύεις και να βελτιώνεσαι, απλά πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να σκεφτόμαστε πολύ αν και σε ποιό βαθμό κληρονομήσαμε κάτι από τη μαμά μας, το μπαμπά μας, τους παππούδες μας κλπ, ή τι μπορεί να έφταιγε στο περιβάλλον στο οποίο μεγαλώσαμε, ποτέ δεν θα είμαστε και απόλυτα σίγουροι (και πόσο ταλανίζει η απόλυτη σιγουριά και επιβεβαίωση τους ιδεοψυχαναγκαστικούς ορισμένες φορές!) οπότε καλύτερα να επικεντρώνουμε στο τι να κάνουμε με την κατάσταση που ήδη έχουμε.

[betelgeuse]

Συμφωνω με την μαμα . Και συμπληρωνω πως αν θες να βρεις δικαιολογιες για να μην αλλαξεις την κατασταση στην οποια βρισκεσαι παντα θα βρισκεις , ανεξαρτητως αιτιας. Υ.Γ: Mαμα, επειδη καπως μου φαινεται το να σε λεω ετσι , μηπως να το κανεις ama , ή σκετο μα ?

[mama]

Συμφωνω με την μαμα . Και συμπληρωνω πως αν θες να βρεις δικαιολογιες για να μην αλλαξεις την κατασταση στην οποια βρισκεσαι παντα θα βρισκεις , ανεξαρτητως αιτιας. Υ.Γ: Mαμα, επειδη καπως μου φαινεται το να σε λεω ετσι , μηπως να το κανεις ama , ή σκετο μα ?

εσύ λέγε με όπως θέλεις, θα καταλάβω εγώ :)

[Sunny!]

Γεια σε όλους! Κατά τη γνώμη μου οι βιολογικοί παράγοντες παίζουν ρόλο σε όλες τις ψυχικές διαταραχές, όμως η εκδήλωση τους βασίζεται στο περιβάλλον που το κάθε άτομο μεγαλώνει. Πιο συγκεκριμένα ο πατέρας μου πρέπει να έχει ΙΔΨ εδώ και πολλά χρόνια και αυτό το αναγνωρίζω από την συμπεριφορά του που είναι πολύ παρόμοια με τη δική μου.. Τελοσπάντων, αυτό που ειπώθηκε από την ΒREATH είναι πολύ ορθό γιατί το να επικεντρώνεσαι στο εδώ και τώρα είναι ένας τρόπος για να δεις πόσο ακίνδυνες είναι οι σκέψεις που έρχονται. Το παρατήρησα τον τελευταίο καιρό πολύ έντονα. Αυτό για το mindfulness θα του ρίξω μια ματιά γιατί πραγματικά είναι πολύ χρήσιμο. Να είστε καλά όλοι. Καλό σας βράδυ!!