Με προβληματίζει το πως θα επιβιώσω

[elis]

εγω πιστευω οτι σε δουλευουν οσο μαζευονται λεφτα που σου χρωστανε πιος θα τα πληρωσει ολα αυτα

λαικ με τισ μπαντεσ

[elis]

μου το καναν και μενα αυτο παλιο το κολπο

[Deleted-member-19102015]

Η κατάσταση που περιγράφεις παραέχει πολλά πλεονεκτήματα για να βροντήξεις κ να φύγεις, άσε που από τις περιγραφές σου, τίποτα αξιοσημείωτες εναλλακτικές δε μου φαίνεται να υπάρχουν. Τώρα θα μου πεις, τί να το κάνεις αν σε έχουν απλήρωτο.......? Κατά τη γνώμη μου κάνε λίγο υπομονή ακόμα, όσο αντέχεις. Αν πάλι δε δεις φως στο τούνελ κ είσαι ήδη στο ενοίκιο ψάξε κάτι σε άλλη πόλη, διαφορά δεν θα υπάρχει. Αν εκεί που είσαι δεν πληρώνεις ενοίκιο, νομίζω άλλη επιλογή εκτός της υπομονής δεν έχεις.

Δε πληρώνω ενοίκιο.Ευτυχώς μέχρι τις αρχές του 2010 είμασταν μόνο 1 μήνα πίσω στις πληρωμές και γενικά δουλεύοντας κοντά στα 10 χρόνια μέχρι τότε,κατάφερα να αγοράσω δικό μου σπίτι.Είναι ώρες που η δουλειά αυτή έχει πραγματικά αρκετό άγχος.Για έναν άνθρωπο σαν εμένα που απο την φύση μου είμαι αγχωτικός,δε περίμενα ότι θα άντεχα εδώ τόσα χρόνια...Ξεκίνησα ως ανειδίκευτος και κάνοντας πολλές βλακείες λόγω απειρίας και άγχους και κατέληξα να γνωρίζω κάθε "τρύπα" της επιχείρησης.Οπότε πέραν της υπομονής δε βλέπω να υπάρχει άλλη άμεση λύση.Τουλάχιστον το θετικό ειναι ότι προχθές πήρα κάποια χρήματα,βγήκαν 2 λογαριασμοί αλλά υπάρχουν και άλλοι.Και θέλω οπωσδήποτε να μου πάρω και ένα χριστουγεννιάτικο δωράκι και να κάνω και ένα δώρο.Θα δείξει...

[valia.valia]

Καλησπέρα kozchr .. Μήπως θα έπρεπε να κοιτάξεις για άλλη δουλειά? Σου χρωστάνε πάρα πολλά λεφτα και ουτε καν ξέρεις αν τα πάρεις ποτέ.. Δεν έχεις χρόνο καν για τον εαυτο σου...

[μυσπ]

Δε πληρώνω ενοίκιο.Ευτυχώς μέχρι τις αρχές του 2010 είμασταν μόνο 1 μήνα πίσω στις πληρωμές και γενικά δουλεύοντας κοντά στα 10 χρόνια μέχρι τότε,κατάφερα να αγοράσω δικό μου σπίτι.Είναι ώρες που η δουλειά αυτή έχει πραγματικά αρκετό άγχος.Για έναν άνθρωπο σαν εμένα που απο την φύση μου είμαι αγχωτικός,δε περίμενα ότι θα άντεχα εδώ τόσα χρόνια...Ξεκίνησα ως ανειδίκευτος και κάνοντας πολλές βλακείες λόγω απειρίας και άγχους και κατέληξα να γνωρίζω κάθε "τρύπα" της επιχείρησης.Οπότε πέραν της υπομονής δε βλέπω να υπάρχει άλλη άμεση λύση.Τουλάχιστον το θετικό ειναι ότι προχθές πήρα κάποια χρήματα,βγήκαν 2 λογαριασμοί αλλά υπάρχουν και άλλοι.Και θέλω οπωσδήποτε να μου πάρω και ένα χριστουγεννιάτικο δωράκι και να κάνω και ένα δώρο.Θα δείξει...

Καλησπερα κοζρ πιστευω κ εγω οτι αμεση λυση για την περιπτωση σου δεν υπαρχει,μην το διακινδυνεψεις κ αφησεις την δουλεια σου σε καμμια περιπτωση εκτος εαν βρεις κατι καλυτερο πραγμα δυσκολο με την κριση,τωρα δωρο σιγουρα μπορεις να παρεις εστω κ κατι οχι πολυ ακριβο θα σου φτιαξει την διαθεση

[Deleted-member-19102015]

Μυσπ να τα παρατήσω έτσι άμεσα τώρα,δεν θα το κάνω.Βασικά μέχρι να ξεχρεώσω δηλαδή σε ορίζοντα 2.5 με 3 χρόνια απο τώρα δύσκολα θα τα παρατήσω γιατί ξέρω ότι τα χρήματα που θα πάρω τα 3 αυτά χρόνια,εφόσον η επιχείρηση συνεχίζει να λειτουργεί θα με βοηθήσουν να ξεχρεώσω.Βέβαια σε αυτή την 3ετια μαζί με αυτά που μου χρωστάνε κανονικά θα έπρεπε κανονικά να βγάλω κοντά στα 40.000€ και είναι απίθανο να τα πάρω αλλά ελπίζω.To σκέφτηκα αρκετά και η μόνη μου λογική λύση για τώρα ειναι να κάνω υπομονή μέχρι σεπτέμβρη 2018 που θα κλείσω τα 40.Αν και πάλι η κατάσταση της ζωής μου είναι σε όλα χάλια δε ξέρω τι θα κάνω.Ας μη το σκέφτομαι απο τώρα γιατί θα αγχωθώ παραπάνω από ότι πρέπει

Καλησπέρα kozchr .. Μήπως θα έπρεπε να κοιτάξεις για άλλη δουλειά? Σου χρωστάνε πάρα πολλά λεφτα και ουτε καν ξέρεις αν τα πάρεις ποτέ.. Δεν έχεις χρόνο καν για τον εαυτο σου...

Nαι αυτό ειναι μια σωστή λύση για άλλους που έχουν μάθει να προσαρμόζονται εύκολα σε νέο περιβάλλον.Δε το κρύβω ότι ως άνθρωπος είμαι ανασφαλής και γενικά οποιαδήποτε άλλη δουλειά έκανα,πέραν αυτής που κάνω τώρα δε κατάφερα να στεριώσω.Και παρόλο που εδώ τα ωράρια είναι πολλές φορές εξαντλητικά και ξέρω ότι δε μπορεί να συνεχιστεί επ`αόριστον αυτή η κατάσταση με τις πληρωμές,το κλίμα και η εμπιστοσύνη που μου δείχνουν οι άλλοι συνάδελφοι και τα αφεντικά μιας και η τελική διαδικασία της δουλειάς τους εξαρτάται απο μένα,μου δίνει ένα κλικ στη μηδενική μου αυτοπεποίθηση.

[μυσπ]

Καλησπερα κοζρ οπωσδηποτε θα παραμεινεις σε αυτην την δουλεια μιας κ νιωθεις αγχος επιβιωσης,Παντως πιστευω οτι δεν πρεπει να σκεφτεσαι αποκλειστικα την δουλεια προσπαθησε να βρεις κ μια συντροφο κ περισσοτερες παρεες γεμισε λιγο την ζωη σου γιατι δεν αρκει να εισαι ολο δουλεια σπιτι ειναι κ αυτος παραγοντας που επηρεαζει την διαθεση σου,Μην απομονωνεσαι κινητοποιησου

[Deleted-member-19102015]

μυσπ για εσάς τους υπόλοιπους ανθρώπους αυτό ίσως είναι πιο εύκολο απο το να βρείτε μια δουλειά για να ζήσετε.Για μένα αυτό είναι βουνό.

[καθρεπτης]

είσαι στο φόρουμ φίλε μου που για τους περισσότερους αυτο είναι βουνό..

[panagiwtis23]

Εγώ βρίσκω εύκολα δουλειά αλλά παλεύω κάθε φορά να την κρατήσω...
Κάθε φορά θελω να φύγω τρέχοντας.
Δεν έχω ψυχολογικές αντοχές.
Με το παραμικρό φρικάρω.

Υπάρχουν μέρες που πάω με λεξοτανίλ...

Ανάποδοι είμαστε στο φόρουμ.
Βρίσκουμε δουλειά παρά την ανεργία αλλά δυσκολευομαστε πολ΄να μείνουμε

[μυσπ]

μυσπ για εσάς τους υπόλοιπους ανθρώπους αυτό ίσως είναι πιο εύκολο απο το να βρείτε μια δουλειά για να ζήσετε.Για μένα αυτό είναι βουνό.

Δεν εισαι διαφορετικος ανθρωπος απο μας ουτε με λιγοτερα δικαιωματα κ εγω τα καταφερνω σε πραγματα που ειναι βουνο για να καταλαβεις κ το αγορι μου για οικογενεια βρηκα μεσα απο την κολλητη μου κ ξαδερφη του πανω που ντρεπομουν απελπιστικα κ δεν γνωριζα πως θα βρω συντροφο κ εβγαλα ενα πανεπιστημιο που δεν ηθελα κ ημουν με το ζορι κ ναι κακοποιηθηκα κ απο συγγενικο μου προσωπο εζησα μια κολαση κ ομως ηρεμησα κ απο αυτο οχι 100% ομως σε μεγαλο βαθμο,Καθενας πρεπει να σηκωνει το δικο του φορτιο κ δεν ειμαι καλυτερη απο εσενα εγω που καταφερα ολα αυτα,Μην απομονωνεσαι κ γεμισε την ζωη σου

[καθρεπτης]

Εγώ βρίσκω εύκολα δουλειά αλλά παλεύω κάθε φορά να την κρατήσω...
Κάθε φορά θελω να φύγω τρέχοντας.
Δεν έχω ψυχολογικές αντοχές.
Με το παραμικρό φρικάρω.

Υπάρχουν μέρες που πάω με λεξοτανίλ...

Ανάποδοι είμαστε στο φόρουμ.
Βρίσκουμε δουλειά παρά την ανεργία αλλά δυσκολευομαστε πολ΄να μείνουμε

εγώ το αντίθετο παθαίνω πάλι... δυσκολέυομαι πολυ να βρω, και αυτό όχι μόνο τώρα με την κρίση αλλά γενικά, δεν έχω την πρώτη εντύπωση εύκολη μάλλον γι αυτό... αλλά την κρατάω εύκολα... ποτέ δεν με έχουν διώξει από δουλειά και ποτέ δεν έχω φύγει χωρίς να βρω άλλη αν εξαιρέσεις την τελευταία... και οι μόνες σχέσεις που μου είναι εύκολες είναι οι εργασιακές... από πάντα αυτά...

[John11]

είσαι στο φόρουμ φίλε μου που για τους περισσότερους αυτο είναι βουνό..

Mε πρόλαβες, κάτι τέτοιο ήθελα να πω.
Και να πω επίσης, ότι οι περισσότεροι που έχουμε μια δυσκολία σε οποιοδήποτε τομέα, μετά επειδή νιώθουμε άβολα, αγχωτικά, κατωτερότητα, κλπ, στη συνέχεια προσπαθούμε να το παίξουμε σπουδαίοι σε άλλους τομείς που τα πάμε καλά. Και γενικά βλέπω πολύ λίγα άτομα που να μην έχουν κάπου κάποια δυσκολία (και δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτό το φορουμ, αλλά γενικά). Γι' αυτό φίλε kozchr, κάνε ότι περνά από το χέρι σου για να είσαι όσο το δυνατόν καλύτερα στη ζωή σου, και ταυτόχρονα να βοηθάς όσο γίνεται και άλλους.
Και χαίρομαι που λες ότι σ' αρέσει αυτό που κάνεις.

[keep_walking]

Και μενα με προβληματιζει εντονα το οικονομικο , η ευρεση εργασιας και πως θα εξελιχθει ολο αυτο το μπαχαλο σε αυτη τη χωρα. Αβεβαιοτητα. Μονο προσφατα βλεπω λιγο φως στην ακρη αυτου του τουνελ προσωπικα. Φυσικα περα απο την επιβιωση υπαρχουν και αλλα χιλια-δυο που μπορουν να μας αγχωσουν , να μας στριμωξουν ή ακομα και να μας κανουν ευτυχισμενους

[Deleted-member-19102015]

Nα πάρει.Ολο αυτό που περνάω με γυρίζει πάλι πίσω στο 2000 όταν είχα πρωτοέρθει σε αυτή τη δουλειά μετά το στρατό και δούλευα πάλι 12ωρα και πληρωνόμουν 50.000δρχ το μήνα και με την έλευση του ευρώ,έπαιρνα 200€.Βέβαια τότε έμενα σε μια χήρα θεία μου που δεν είχε παιδιά και με είχε πραγματικά σαν παιδί της και δεν είχα το άγχος του τι θα φάω σήμερα και πως θα πληρώσω όλους τους λογαριασμούς που έχει ένα σπίτι.Προς το παρόν στο σήμερα πάλι,είδα λίγο "φως" αλλά υπάρχουν και άλλα έξοδα.Η ελπίδα όμως πεθαίνει πάντα τελευταία
Εν τω μεταξύ είναι η πρώτη φορά μετά απο τόσα χρόνια που έχω ψυχρανθεί με συνάδελφο εδώ μέσα.Και αυτό γιατί διεκδίκησα το νόμιμο δικαίωμά μου να παίρνω ρεπό.Και δεδομένης της δουλειάς η μόνη μέρα που μπορώ να πάρω είναι η κυριακή.Και επειδή δεν υπάρχει άλλο άτομο στο δικό μου τομέα,θα με καλύπτει ένας συνάδελφος απο άλλο τομέα (οπου είναι 2 άτομα) που του έχω δείξει κάποια βασικά πράγματα για να βγάζει την δουλειά μου και με καλύπτει και όταν παίρνω άδεια το καλοκαίρι.Και ενώ αυτός δεν έχει θέμα να με καλύψει,έρχεται ο άλλος συνάδελφος και μου λέει "γιατί να παίρνεις ρεπό,τι σου ήρθε ξαφνικά να πάρεις ρεπό και δε θα μπορώ να πάρω εγώ τις κυριακές κτλ" και βρισκόμαστε σε μια περίεργη φάση.Το αφεντικό συμφωνεί μαζί μου και να με καλύπτει αυτός ο συνάδελφος και ο οποίος δεν έχει πρόβλημα να το κάνει,αλλά δε μπορεί να επιβληθεί με το ζόρι και στον άλλο να αλλάξει τη μέρα του ρεπό του.Και έτσι η φάση είναι "βρείτε τα μεταξύ σας και εγώ ψάχνω άτομο και περιμένω κάποιον και άμα ξέρετε κανέναν που μπορεί να έρθει,πείτε μου κτλ".Και περιμέναμε και ένα άτομο να έρθει μέσω προγράμματος voucher με καλές βασικές γνώσεις pc (βασικά αυτό χρειάζεται και τα υπόλοιπα μπορώ να του τα μάθω εγώ εφόσον έχει όρεξη) δεν ήρθε και από ότι φαίνεται δε θα έρθει ποτέ.Βέβαια όταν η επιχείρηση στους κύκλους που γνωρίζουν έχει τη φήμη του κακοπληρωτή,ποιος έχει όρεξη να έρθει εδώ έστω και για λίγες ώρες;
Προς το παρόν λοιπόν,υπομονή και πρήξιμο απο τον άλλο συνάδελφο επειδή δε σκοπεύω να μην παίρνω ρεπό μια φορά την εβδομάδα.