Results 226 to 240 of 305
Thread: καρβουνα αναμμενα.......
-
05-10-2015, 00:40 #226
- Join Date
- May 2015
- Posts
- 330
Part 1
Spr γεια,
Παρε ένα σεντόνι! Έτσι για να μάθεις να μη ρωτάς! :)
Να σου πω καταρχήν πως έχω διαβάσει πολύ πρόχειρα κάποια από τα μηνύματά σου σε αυτό το thread. Θα τα διαβάσω ξανά από την αρχή με προσοχή, έτσι ενημερωτικά για να δω την ιστορία σοy :)
Ok οσον αφορά εμένα.
Εγώ έκανα γνωσιακή-συμπεριφορική σε ψυχίατρο-ψυχοθεραπεύτρια που ειδικεύεται σε αυτά ακριβώς. Γενικότερα σε άγχη, ψυχοσωματικά κλπ.΄
Έκανα 9 μήνες, χωρίς όμως ουσιαστικά να έχω ολοκληρώσει. Απλά ήρθανε οι διακοπές και της λέω φεύγω. Τελειώσαμε. Μου είπε οκ και τέλος.
Μπορεί μεθαύριο να ξαναπάω αν χρειαστώ κάτι.
Κατά το 9μηνο, παράλληλα από την αρχή έπαιρνα ένα 60mg cymbalta (SNRI) αντικαταθλιπτικό. 1 ημερησίως.
Στον οργανισμό μου κουμπώνει απίστευτα. Δεν το πήρα όμως όλους τους μήνες. 6 μήνες κούμπωνα κανονικά, μετά μειώσαμε τη δόση παίρνοντας μέρα παρά μέρα και τέλος του 7ου το έκοψα για να παρατηρήσουμε συμπεριφορές χωρίς τη χημεία.
Τώρα πρέπει να ειμαι στο 4ο μήνα χωρίς.
Σχεδόν όλο το Σεπτέμβριο είχα σκαμπανεβάσματα διάθεσης. Καταναγκασμούς και τελετουργικά δεν είχα ποτέ. Τίποτα απολύτως. Άντε να τσεκάρω κάνα μάτι της κουζίνας 1 φορά. Τίποτα δηλαδή. Όσον αφορά ιδεοληψίες είχα (γιατί πλεόν δεν έχω – χτυπάω ξύλο μη ξανασκάσει) ένα φόβο σε σχέση με τη συστολή (ντροπή). Αυτό το πράγμα με ταλαιπώρησε 15-16 χρόνια. Ένα ατυχές και βλακώδες περιστατικό τότε και έκτοτε φοβόμουν μήπως το ξαναπάθω. Και τελικά ενεργοποιούσα το μηχανισμό και το πάθαινα. Έχω στερηθεί πολλά πράγματα, πολλές ευκαιρίες (για διάφορα πράγματα), πολλές εξόδους, πολύ ζοριλίκι γενικά για το φόβο μήπως μου συμβεί. Ο χειμώνας του 2011 φοιτητής στο ρεθυμνο, ήταν εφιάλτης.
Πέρα από την εμμονή που έμοιαζε να είχε φτάσει στο απροχώρητο (δεν πήγαινα στη λέσχη να φάω, δεν έβγαινα κλπ) και μέσα στην στεναχώρια μου, συμπαρέσυρα μέσα στην αυτοήττα μου και 2 πολύ κοντινούς φίλους μου τιμωρώντας τους (κι αυτούς και εμένα) που τους αποκάλυψα το πρόβλημα και την ιδεοληψία μου. Η αποκάλυψη στόχευε στην απομυθοποίηση. Ότι δηλαδή θα μίλαγα και θα ξαλάφρωνα. ΟΥΤΕ ΚΑΝ.
Μίλησα και ένιωθα γυμνός. Στο πίσω μέρος της τάξης όλοι. Τιμωρία τωρα.
Ευτυχώς σήμερα (μετά από την ψυχοθεραπεία φυσικά) ξαναπλησίασα τα παιδιά ξανά και είμαστε ακόμη καλύτερα. Να σημειώσω εν τω μεταξύ ότι ο ένας είναι ψυχολόγος γνωσιακής! Παίζει να κράταγε και στυλό και χαρτί την ώρα που του μίλαγα. Χαχαχα
Τελοσπάντων…
2014 Σεπτέμβρη και ύστερα από μια αποτυχημένη προσπάθεια να κάνω τον επιχειρηματία, επιστρέφω Αθήνα μόνιμα. Τότε όμως ήμουν αποφασισμένος όσο ποτέ! Έιχα πει στον εαυτό μου, φτάνει. Φοιτητής σε άλλη πόλη δεν μπορούσα να κάνω θεραπεία με τη γιατρό που ήθελα. Μέτα με το μαγαζί δεν μπορούσα πάλι. Πήγα Αθήνα. ΄Έβαλα στόχους και έσπασα φράγματα. Έσπασα μια πολύ καλή συλλογή που είχα (αν και μου ήταν τρομερά δύσκολο στην αρχή) και την πούλησα σιγά σιγά. Καθόλη τη διάρκεια του έτους ΔΕΝ ζήτησα καθόλου χρήματα από τους γονείς μου (αυτό δεν άφηνε περιθώρια ενοχής όπως καταλαβαίνεις, αφού ήμουν ανεξάρτητος) παρά μόνο για τις συνεδρίες. Επίσης συνειδητά ΔΕΝ δούλευα, ούτε έψαχνα για δουλειά. Χρήματα είχα από τις πωλήσεις μου. Ο λόγος ήταν ότι ήθελα να αφοσιωθώ στην ψυχοθεραπεία ΚΑΙ ΜΟΝΟ. Να αφιερώνω χρόνο να σκέφτομαι τι συζητήσαμε, να γράφω κάτι αλληγορικές ιστοριούλες (με έναυσμα τις εργασίες για το σπίτι που μ έβαζε η ψυχιατ.) σε σχέση με ψυχολογικά ζητήματα, παράλληλα πήγα σε άλλο διαμέρισμα από αυτό των γονιών μου (άσχετα αν δεν τσακωνόμασταν) και γενικότερα απέφευγα καταστάσεις που μπορεί να μου δημιουργούσαν ψυχολ. αστάθεια. Ή αρνητικά ερεθίσματα. Η θέληση μου να αλλάξω εμένα ήταν πολύ μεγάλη. Ήξερα ότι αρμένιζα περίεργα μιας και ανέκαθεν «την έψαχνα» απλώς δεν ήξερα τις λεπτομέρειες. Επίσης πίστευα πολύ στη γιατρό μου.
- 05-10-2015, 00:42 #227
- Join Date
- May 2015
- Posts
- 330
Part 2
Οι ιδεοψυχαναγκαστικοι ξέρεις δεν είναι εύκολοι θεραπευόμενοι. Ο ειδικός ξέρει καλά ότι παρακολουθείται και τεστάρεται κάθε δευτερόλεπτο από τον ΙΔΨ. Ένα λάθος του ειδικού που ο ΙΔΨ θεωρήσει σημαντικό και μπορεί να χάσει την εμπιστοσύνη του. Αν έπαιζε άμυνες φερειπείν ή μου έδειχνε ότι σε κάτι αμφιβάλλει, θα ήταν πολύ δυσάρεστο νέο για μένα. Ή θυμάμαι να της λέω για κείνη και να ερμηνεύω συμπεριφορές της. Δεν τσίμπαγε όμως και άλλαζε θέμα συζήτησης χωρίς να θυμώνει. Αν θύμωνε για μένα θα σήμαινε κόμπλεξ ή ενοχές που έριξε στον εαυτό της στο παρελθόν για το συγκεκριμένο θέμα.
Αnyway, πάμε στα σημαντικά. Και τα σημαντικά όπως το καταλαβαίνω γιατί μπορώ να έρθω εύκολα στη θέση σου, καθώς τις ίδιες απορίες θα είχα – και έχω : Ποια είναι τα ακριβή εκείνα χαρακτηριστικά που μπορεί να συντελέσουν σημαντικά στην καλυτέρευση του θεραπευόμενου? Μπορώ να τα αριθμήσω ως χαρακτηριστικά. Από κει και πέρα δεν ξέρω. Μπορεί να είναι κι άλλα που μου διαφεύγουν.
1) Είχα πολύ θεληση να αλλάξω (σχεδόν το έβαλα σε εμμονικό μηχανισμό). Ή θα αλλάξω ή θα σκάσω. Αυτή θα ήταν μια ωραία ιδεοληψία για κάποιον!! Ένας φόβος που θα οδηγούσε σε κάτι που ωφελεί. Κάτι επικοδομητικό.
2) Είχα καλή χημειά με τη γιατρό μου. Μου άρεσε ο τρόπος της και πάντα (με τον τρόπο της) μου έδειχνε ότι της άρεσε και ο δικός μου.
3) Με είχε πείσει ότι έχει τον τρόπο να με βοηθήσει αν και ποτέ δε μου είπε θα ασχοληθούμε με την ντροπή σου. Όσες φορές και να της το πα. Δηλαδή να πηγαίνεις σε κάποιον γιατρό και να του λές ξέρεις γιατρέ έχω αυτό το πρόβλημα. Μπορείς να κάνεις κάτι? Και η απάντηση είναι, «Ναι μπορώ να κάνω και θα κάνω, αλλά με αυτό καθαυτό όπως εσύ το έχεις πλάσει στο κεφάλι σου, όχι δεν θα ασχοληθώ».
4) Δεν έκρυβα ποτέ τίποτα. Τις έλεγα τις πιο απόκρυφες σκέψεις μου ή κάποια τραυματικά περιστατικά που σε κανέναν άλλο δεν έχω πει. Βγήκαν πολύ σημαντικά συμπεράσματα από τη συγκεκριμένη εξομολόγηση.
5) Την ‘έψαχνα’ και καιγόμουν πάντα με το να παρατηρώ τον εαυτό μου. Το κάψιμο πάντα κακό είναι αλλά η παρατήρηση στην περίπτωση της ψυχοθεραπείας δεν είναι απλώς εποικοδομητική. Είναι σοβαρή υπόθεση. Ο ειδικός στηρίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου σε σένα και σ αυτά που θα του πεις. Δε πρόκειται να στα βγάλει όλα με το τσιγκέλι ή με πλάγιες ερωτήσεις. Είναι ΠΟΛΥ σημαντικό να καταλαβαίνεις καταρχήν ΠΟΤΕ έχεις σκαμπανεβάσματα και με τι σχετίζονται. Δεν είναι ανάγκη να δώσουμε εμείς οι ίδιοι τις απαντήσεις σε αυτά που μας συμβαίνουν αλλά μπορούμε τουλάχιστον να παρατηρήσουμε τι προηγήθηκε από το σκαμπανέβασμα και ποιες ήταν οι συνθήκες. Αυτό περιμένει να το ακούσει ο ειδικός από σένα. Ειδάλλως δεν τον βοηθάς, και κατ επέκταση δεν βοηθιέσαι.
6) Ίσως και το ότι δεν πίεσα τον εαυτό μου ή δεν πιέστηκα καθόλη τη διάρκεια της ψυχοθεραπείας. Πχ δεν είχα ένα αφεντικό πάνω απ το κεφάλι μου να μου ζαλίζει τον έρωτα ένα 8ωρο σε μια δουλειά. Ξυπνούσα 2 η ώρα και έφτιαχνα φραπεδάρα. Σιγά τις έγνοιες που είχα.
7) Ποτέ δεν ήμουν αυτό που θα έλεγε καποιος «βαριά περίπτωση ΙΔΨ». Μόνο ίσως το 2011 που ήμουν χάλια και μου ‘δωσε dumyrox. SSRI βαρύ και ειδικά για εμμονικές καταστάσεις. Αυτό βέβαια το κρίνω καθαρά και μόνο σε σύγκριση με άλλες ιστορίες που έχω διαβάσει εδώ. Δεν ξέρω πως οι γιατροί ορίζουν τη βαριά από την ελαφριά. Υποθέτω από τη λειτουργικότητα του καθενός.
Μπορεί να υπάρχουν κι άλλα χαρακτηριστικά αλλά τώρα αυτά μπορώ να σκεφτώ…Last edited by 1984muzzy; 05-10-2015 at 01:21.
05-10-2015, 00:45 #228
- Join Date
- May 2015
- Posts
- 330
Part 3
Στο σήμερα και τελειώνω εδώ….
4 μήνες χωρίς αντικαταθλ.
Το θέμα με το κοκκίνισμα μοιάζει να είναι παρελθόν! Δε ξέρω τι διάολο συνέβη και δε με ενδιαφέρει να ψάξω. Υποθέτω πως αγάπησα λίγο περισσότερο τον εαυτό μου + το ότι η ψυχοθεραπεία με βοήθησε στο κομμάτι του Απρόοπτου! Αυτό μου το είπε αυτή στην τελευταία συνεδρία αλλά εγώ δεν κατάλαβα καθόλου πως έγινε. Μάλλον το ότι η έκθεση σε βγάζει από τα ψυχαναγκαστικά κουτιά.
Αν θές κάποια διευκρίνιση στο απρόοπτο πες μου, να εξηγήσω λίγο περισσότερο.
Δεν είναι όλες οι μέρες εύκολες. Αλλά πραγματικά δεν έχει να κάνει με ΙΔΨ αυτή η ιστορία.
Απλώς αγωνιώ για 1-2 θέματα για το μέλλον. Για τα επαγγελματικά και τα προσωπικά.
Άντε βαριά, να εντάξω ένα συχσετισμό ως προς την αμφιβολία. Της ΙΔΨ. Και αν αυτό? Και αν εκείνο? Μήπως δε μου πάει αυτό?
Μου αυτά τα 2 φέρνουν έντονη δυσφορία ώρες ώρες. Για μια βδομάδα είχα ένα πλάκωμα στο στήθος και δεν έκανα καλό ύπνο. Μέτα είπα στον εαυτό μου.
«κοίτα! Ότι είναι να ρθει θε να ρθεί. Μη τρελαίνεσαι για το αν και πότε θα ‘ρθει. Δε βγαίνει με αυτή την αγωνία». Και από τότε ηρέμησα και κάνω και καλύτερο ύπνο.
Σε ύφεση ως ανυπαρξία δηλαδή για την ώρα….
Αυτό θα στο πούν κι άλλα μέλη εδώ στο σαιτ. Όχι για μένα. Για τους ίδιους. Ζουν και χωρίς φάρμακα κάποιοι. Αλήθεια SPR! Γίνεται. Και είναι μια χαρά. Το παλεύουν και βγαίνει.
Γι αυτό σου λέω με απλά λόγια ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΕΙΣ. γιατί το πράγμα αλλάζει, καταλαγιάζει με τις σωστές τακτικές και με θέληση. Τι σου λέω τώρα ε? Άσε τα γονιδιακά κατά μέρος. Μη βάζεις με το μυαλό σου διάφορα. Μου φαίνεται μαλακία έκανα που έδωσα το λίνκ με την εικόνα. Να στο πω διαφορετικά.
Μελέτες επίσης επίσημες έχουν δείξει ότι το 90% αν θυμάμαι καλά των Ιδεοψυχαναγκαστικων που κάνουν Γνωσ / Συμπερ. με φαρμακοθεραπεία παράλληλα, πάνε πολύ καλά. Φαντάζομαι σου είναι γνωστά αυτά.
Λοιπόν αυτά από μένα και ΧΩΡΙΣ υπερβολές!
Κάτσε να δω κάποια από τα μηνύματά σου γιατι και γω θέλω να σε ρωτήσω κάποια πράγματα.
Ουφ! Καταραμένη ανεργία.
05-10-2015, 01:12 #229
- Join Date
- May 2015
- Posts
- 330
Σε σχέση με μένα απαντώ με το κατεβατό.
Έτσι όπως τα λές ειναι! :)
Και συμπληρώνω οτι ειμαστε πολλά στο ΥΠΕΡ. Υπερυπευθυνοι, Υπερλογικοί, Υπεραναλυτές αλλά και υπέρβολικοι που πιστευουμε οτι θα μας συμβεί το ένα το άλλο.
Σε σχέση με το θυμό, θυμάμαι είχα ρωτήσει τη γιατρό στην τελευταία συνεδρία για το σάκο του μπόξ. Αν αυτη η ιστορία που λένε ισχύει.
Η ιστορία οτι ξεθυμαίνεις κοπανώντας τον. Ε και μου είπε οτι φυσικά και ισχύει. Αυτο θα ήταν μια πρόταση ίσως, πρακτική και απλή.
Βέβαια εσένα κρητικόπουλο θα σε δεί ο πατέρας σου με το σάκο του μπόξ να τον κοπανάς μες το σπίτι και θα σου πεί.
Ήντα καλιμέντα μωρε μαριώ καμεις πάε, εκουζουλάθηκες?
Να μας εδείρεις παε ούλους πολεμάς, κορίτσι πράμα?
05-10-2015, 01:30 #230
- Join Date
- Sep 2015
- Posts
- 282
Χαχαχα μαρεσει πολυ ο τρόπος που γράφεις..με έκανες και γέλασα....και που το ξέρεις οτι ειμαι από Κρήτη? Και μάλιστα να σου πω οτι ειμαι και από Ρέθυμνο....εδώ...εχω σαπίσει....ειναιησυχη πολη και θα σου είχε κάνει καλό πιστεύω.....οσο για το σάκο βέβαια και μετράει ως μέσο εκτόνωσης....στην Κινα φαντάσου ενα μαγαζί πρωτοπόρησε και μπορείς να πας εκει και να σπάσεις οτι γουστάρεις για να ξεθυμανεις....αλλα όσα βάζα και να σπάσεις περισσότερο καλό θα μας κάνει να λέμε αυτά που μας ενοχλούν...ουτε σάκοι ούτε βάζα μόνο λογιαααα....
Τέλος σε έκοψα οτι δεν ανήκεις στις βαριές περιπτώσεις της ιψδ και είσαι τυχερός....εμεις εδώ αν σου πούμε τι έχουμε σκεφτεί και ποσο βασανιζουμε τη ζωή μας και τον εαυτό μας θα σε τρελάνουμε πριν την ωρα σου και δεν το θελουμε......χαχαχα...οποτε άραξε και ζήσε τη ζωή σου και κρατα αυτό το χιούμορ.... :) ολα και θα πανε bye!!!!
05-10-2015, 01:44 #231
- Join Date
- May 2015
- Posts
- 330
Κάτι οτι σε κρούβει το σπίτι έγραφες σε κάποιο μήνυμα και το κατάλαβα απο τη λέξη. Μετα το επιβεβαίωσα γιατι απάντησες σε κάποιον οτι εισαι απο Κρητη.
Και εμενα η καταγωγή μου απο εδω Κρήτη ειναι αλλά έζησα και μεγάλωσα αθηνα. Εκτός απο σπουδές καμια 8ρα χρόνια στο ρεθυμνακι.
Ααα! συμφωνω για τα λόγια οταν πρέπει και όπου πρέπει και την κατάλληλη στιγμή.
Για το σάκο περισότερο θα το πρότεινα για τον θυμό που έχει ήδη συσσωσρευτεί μέσα σε όλα αυτα τα χρόνια και που δεν βγήκε.
Πρέπει κάπως να βγεί να ξεκουμπιστεί όλη αυτή η μαυρίλα.
Έσυ έχεις κάνει ψυχοθεραπεία? Ασε θα δω κανα μηνυμά σου απο το thread.
05-10-2015, 13:10 #232
- Join Date
- May 2015
- Posts
- 330
Μαρουλιώ γεια,
ζόρικη μοιάζει και η δική σου κατάσταση αλλά δε καταλαβαίνω γιατι να ταλαιπωριέσαι με το να μη παίρνεις τα φάρμακα.
Σημερα τα έχεις ξεκινήσει ή ακόμα? Σου έγραψε λαντοζ αν θυμαμαι καλα εδώ κι ενα μηνα απλά εσυ φοβάσαι μηπως σου σκάσουν κι άλλα οπότε δεν πήρες ακόμα?
ΕΝ τω μεταξύ, τα φαρμακα τα γράφει γιατρός. Πας σε ψυχολόγο. Πας και στους 2? ή ο ψυχιατρος ηταν μονο για να στα γράψει?
Καθε πότε κάνεις συνεδρία σε ψυχολόγο? Και κάτι άλλο. Ειναι γνωσιακος-συμπεριφ. ? Ειδικεύεται κάπου συγκεκριμένα εννοω?.
05-10-2015, 14:17 #233
- Join Date
- Sep 2015
- Posts
- 282
Καλημερες!!! Όλο λέω θα τα ξεκινήσω και όλο το αναβάλλω...φοβαμαι μην μου γράψει και αντιψυχωτικα δεν ξέρω τι με εχει πιάσει....γέννησε και η αδερφη μου και δεν έχουμε βοήθεια απο κανέναν και δεν τα παίρνω ακόμη λόγω και αυτού του γεγονότος, μην εχω δλδ καμια περίεργη παρενέργεια.....
Ωστόσο βλέπω το ψάξαμε καλά το ιστορικό μου...χαχα έτσι για να μην κάθομαι να τα λέω απο την αρχή..... :)
05-10-2015, 14:20 #234
- Join Date
- Sep 2015
- Posts
- 282
Ξέχασα να σου πω οτι σε ψυχολόγο πάω και σε ψυχίατρο πήγα απλά για διάγνωση και για να τον ρωτησω αν χρειάζεται φάρμακα η περίπτωση μου...ε μουπε οτι χρειάζεται και μου έγραψε και ταχω εκει μπροστά μου και σκοντάφτω πάνω τους κάθε μέρα με την ίδια αμφιβολία: Να τα πάρω? Η να μην τα παρω....πηρα κάποιες μέρες αγχολυτικό μόνο....
05-10-2015, 14:59 #235
- Join Date
- May 2015
- Posts
- 330
Χμ, μάλλον βυθισμένη μες την ocd σου αυτη την περίοδο αμφιβάλλεις για το αν ειναι καλή ιδέα. Αφού ολα τα βλέπεις και τα καταλαβαίνεις, δε νομίζεις πως δεν ειναι καλή ιδέα να το αναβάλλεις περισσότερο? Υπάρχει λόγος να ταλαιπωριέσαι? 23 είπαμε? Καμία περιεργη παρενέργεια τωρα με το μωρο της αδερφής σου ειναι πιο πιθανό να έχεις τώρα, που εισαι χωρίς φάρμακα. Οχι παιρνοντας τα.
Σε σχέση με την ψύχωση να υποθέσω σε απασχολεί αυτό που απάσχολεί τόοοσο κόσμο σε όλο τον κόσμο? Η ταμπέλα?
Τα πράγματα όμως έχουν προχωρήσει και αυτά τα ταμπού όσο περνάει ο καιρός ξεπερνιώνται. Όσο τα ξεπεράσουμε και εμείς, τόσο βοηθάμε τον εαυτό μας.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, να ξέρεις πως αντιψυχωσικά παίρνουν διάφοροι άνθρωποι που δεν εχουν συμπτώματα ψύχωσης.
Εσυ αυτό που φοβάσαι ειναι: μην πάρεις λαντοζ, μήπως μακροπρόθεσμα σου το γυρίσει και πάρεις ΚΑΙ αντιψυχωσικό? Εγώ πάλι, τα αγχολυτικά θα προσπαθούσα να αποφύγω στη θέση σου.
Απο οτι εχω διαβάσει απο εδώ, αυτα ειναι που ειναι φουλ εθιστικά.
Επίσης θα σου πρότεινα να πας σε ψυχίατρο-ψυχοθεραπευτή και οχι σε ψυχολόγο.
Ο ψυχολόγος που πας τι γνώσεις έχει, γνωρίζεις? 'Εχει ειδικεύτει σε κάτι συγκεκριμένο? Πόσο θα διαρκέσει η ψυχοθεραπεία σου?
05-10-2015, 15:36 #236
- Join Date
- Sep 2015
- Posts
- 282
24 ειμαι λάθος είχα γράψει σε εκείνο το σχολιο.....το αναβάλλω επίσης για το λόγο οτι θελω να χάσω ακόμη κάποια κιλά γτ την είχα πατήσει στο παρελθόν που είχα ξαναπάρει για κρίσεις πανικού και είχα γίνει βόδι......και αυτά θα με παχυνουν πάλι ρε γαμωτο...ζοριστηκα πολυ να τα χάσω....
Άλλος ένας λογος που δεν τα ξεκινάω ακομη ειναι και το γεγονός οτι μπορεί να βολευτω με αυτά ( αν και δεν νομίζω να δω την τέλεια διαφορα ) και μετα μολις τα κόψω να ξαναθελω και έτσι να πρέπει να τα παίρνω μια ζωή.....
Αλλα να σου πω και κάτι,... Πολλές φορές λέω χε@@κα θα ταρχισω και ας γίνει οτι ειναι να γίνει...ας γίνω και τέρας....αλλα πάλι με πιάνουν οι αμφιβολιες.
Οσο για τη φαση που ειμαι τώρα φαντάσου αμφέβαλλα μέχρι και για τους ψυχολόγους....σε ποιον απολους να πάω δλδ....φαντασου εχω αλλάξει 3 μέχρι στιγμής και ελπίζω να μεινω σταθερή στον τωρινό....χαχα
Με τον τωρινό κάνουμε ψυχοθεραπεία εις βάθος και τώρα θα προσθέσουμε και γνωσιακη σιγά σιγά.....ειχα κάνει όμως γνωσιακη και πριν απαυτον λίγες συνεδρίες όμως.....Ο ψυχολόγος μου τώρα ειναι αρκετά ψαγμένος με το πως επηρεάζει το παρελθόν και οι εμπειρίες του ατόμου την ψυχοσύνθεση και το χαρακτήρα του....δεν είναι πολυ μεγάλος όμως διαρκώς ασχολείται με σεμινάρια, διαλέξεις, νέες τεχνικές κλπ, κάνει και μαθημα στο Πανεπιστήμιο, έχει και στο Ηράκλειο γραφείο αλλα πάνω απολα αυτο που με νοιάζει σαν ψυχολόγος μου είναι να αισθάνομαι ανεση μαζι του.....και χωρίς να με κρίνει η να είναι ξινός και ειρωνικος.......γτ με άλλους αυτο το θεμα ειχα
Τα αντιψυχωτικα τα φοβάμαι και για το ταμπού και για τις παρενέργειες αλλα άμα χρειαστεί θα πάρω τι να κάνουμε τώρα.....ετσι λέω στον εαυτό μου για να καλμάρει λιγο... :) Πάντως το ξερω οτι δεν χρειάζεται να έχω ψύχωση για να τα πάρω.....
Εσυ τώρα την παλεύεις χωρίς αγωγή?
05-10-2015, 16:30 #237
- Join Date
- May 2015
- Posts
- 330
Αν, αν, αν αν ... η γνωστή ιστορία ε? Πρέπει να κάνεις μια υπέρβαση και να δοκιμάσεις και οτι γίνει. Αλλά όπως και να χει,
οτι και να γίνει, τι μας πειράζει.
Εγώ αυτή την περίοδο έχω ενδοιασμούς σε σχέση με τα επαγγελματικά. Υπάρχει μια πρόταση βοηθειας απο μια φίλη στη Γερμανία
αλλα οχι συγκεκριμένη δουλειά. Να πάω εκεί και να ψαξουμε μαζι... και στο διαστημα μεχρι να ορθοποδήσω να μένω σ αυτην.
Εχει τη δικη της οικογενεια αυτή. Τα αγγλικα μου ειναι καλά, απο γερμανικά όμως δε ξέρω γρί. Οπότε καταλαβαίνεις ποσα ΑΝ έχω
να σκέφτομαι. Ειναι και η συγκεκριμένη χώρα αυτή που ειναι και θα μας εχουνε στη μπούκα με την προπαγάνδα που έχουνε υποστεί κι αυτοί
και δε θέλω το καθε μαλακα να μου τη λέει. Κατάλαβες? Γενικά βγάζω σπυριά με κομπλεξικούς ανθρώπους, ε και εκεί θα συναντήσω λεφούσι.
Αν και οι Βαυαροί απ οσο ξέρω ειναι ψιλοφιλέλληνες.
Σκέφτομαι επίσης οτι αν έφευγα για έξω, αν ποτέ χρειαζόμουν εκτάκτως να δω τη γιατρό μου, αυτό δε θα ηταν δυνατό.
Αν, αν, αν και εγω οπως καταλαβαίνεις. Αυτο ας πούμε ΙΔΨ ειναι. Αλλά και εγώ καλλούμαι να κάνω το κάτι παραπάνω. Δεν γίνεται διαφορετικά.
Κατα τα άλλα χωρίς αγωγή ειμαι ναι. Μια χαρά την παλεύω ναι, κουλ.
05-10-2015, 16:48 #238
- Join Date
- Sep 2015
- Posts
- 282
Χαχα αυτο με το αν αν αν αλλα και το θα θα θα πάντα το είχα.....
Να φυγεις από εδώ αφού βρήκες ευκαιρία.....γτ εδώ δεν είμαστε κομπλεξικοί μεταξύ μας ειδικά?! Εκει ειναι πιο σοβαροί άνθρωποι θεωρώ...αν πάλι δεν την παλεψεις γυρνάς πίσω...οπως είπες ότι και να γίνει δεν πειράζει....γερμανικα δεν νομίζω να είναι απαραίτητο να ξέρεις...αγγλικα όμως ναι......πας και βλέπεις....
Τη γιατρό θα την βλέπεις μέσω Skype συνεδριων χαχα καλό?! Διαδυκτιακο ραντεβού, θα βάζεις το 50,100ρι η όσα παίρνει στο λογαριασμό της και κομπλέ...
Ας δοκιμασουμε λοιπόν και ας αφήσουμε τα αν και τα θα....
05-10-2015, 18:05 #239
- Join Date
- May 2015
- Posts
- 330
05-10-2015, 18:39 #240
- Join Date
- Sep 2015
- Posts
- 282
Κοιτα στη Γερμανία όλο και και κανένας Έλληνας ψυχίατρος θα υπάρχει....ψαξε το αυτο πριν πας.....
Can Zopiclone Really Help You Sleep Better Tonight?
30-07-2025, 14:13 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή