Νιώθω διαλυμενη

[Μαρουλάκι]

Καλησπέρα, καταλαβαίνω τι λες και μπορώ να πω πως έχω περάσει από τη θέση σου όχι στο κομμάτι της ανεργίας αλλά στο κομμάτι να νιώθω μόνη μου ακόμα και όταν είμαι με άλλους. Παρόλο που είχα τόσο πολλά να πω, δεν τα έλεγα όταν ήμουν μαζί με άλλα άτομα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να έχω μια δραστήρια ζωή στη σκέψη μου ενώ αυτό φαινόταν στους έξω ως εσωστρέφεια, περηφάνεια κτλ κτλ. Όταν άρχισα να αποδέχομαι ότι έχω φόβους και να τους παραδέχομαι και στους κοντινούς μου ανθρώπους τότε άρχισα να αισθάνομαι καλύτερα, και αυτό γιατί έδειχνα την αληθινή Μαρία, το πως ένιωθε αυτή και το πόσο ανάγκη είχε από έναν άνθρωπο να μοιραστεί τους φόβους της, να δείξει πως έχει και αυτή αδυναμίες...
Επιπλέον, έμεινα κατάπληκτη όταν άκουσα το τι φόβους έχουν και οι άλλοι...
Όσο αφορά το κομμάτι της ανεργίας σίγουρα παίζει και αυτό πολύ μεγάλο ρόλο. Αλλά με το να εγκλωβίζεσαι στις σκέψεις σου, δε σε βοηθάς. Αυτό που θα σε βοηθήσει είναι να βρεις έναν θεραπευτή να σε βοηθήσει και ο οποίος να ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία σου για να ξεκινήσει η αλλαγή. Μην αφήνεσαι.. Είναι κρίμα.. Ν σκέφτεσαι πως πάντα υπάρχει ελπίδα.. Και να θυμάσαι ο φόβος μεγαλώνει περισσότερο όταν απομακρύνεσαι από αυτόν και δεν τον αντιμετωπίζεις!

[madmax]

Απο προσωπικη εμπειρια η ψυχαναλυτικη μεθοδος μπορει να κανει θαυματα και το φως μπορει να παρει τη θεση του σκοταδιου απο τη μια στιγμη στην αλλη.Υπαρχει φοβος μεσα σου...φοβος οτι θα βρεθεις αντιμετωπη με καταστασεις ή συμπεριφορές που θα ενεργοποιήσουν αρνητικές πεποιθήσεις που έχεις για τον εαυτό σου και αυτό θα πονέσει πολύ, γι αυτό και επιλέγει κανείς την ασφάλεια και ας είναι έρημος η μοναξιά και η παθητικότητα.Αλλά πρώτα απ'όλα ποιός φύτεψε αυτές τις αρνητικές πεποιθήσεις μέσα σου που συντηρούν το σκοτάδι?Οι γονείς,οι συμμαθητές ,οι δάσκαλοι,οι "φιλοι" ?Και είναι η μοναδική αλήθεια όλα αυτά τα λόγια που είπαν για σένα που πλέον τα δέχεσαι και τα πιστέυεις και εσύ για τον εαυτό σου?ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ.Γι αυτο οφείλει κανείς αν θέλει να ζήσει μια πιο ήρεμη όμορφη και δημιουργική ζωη να ψάξει μέσα του να βρεί τις πληγές του και να τις αφήσει να βγούν στην επιφάνεια.Δεν μπορείς να διώξεις το σκοταδι παλεύοντας μάυτό.Χρειαζεται να μπει φως και αυτο συμβαινει μονο οταν βγουν στον ήλιο οι πληγές.Αυτο γινεται συγχωρώντας κανείς τον εαυτό του με τη βοήθεια της ψυχανάλυσης.. ειναι μακράν η πιο τίμια ψυχιατρική πρακτική.Αλλιως παει κανείς στον ψυχίατρο γιατί κατά βάθος του αρέσει να μιλάει για τη δυστυχία του και γιατί βρίσκει κάποιον από τον οποίο να εξαρτάται,γιατί κατα βαθος δεν θέλει να πάρει πάνω του την ευθύνη της ζωής του.Αν μπει φώς μέσα τα αδύνατα γίνονται απόλυτα δυνατά..τότε υπάρχει αισιοδοξία,εμπιστοσύνη,αυτ οπεποιθηση,χαρά...

[Constantly curious]

Καλος ειδικος, να νιωθεις οτι σε παρακολουθει, να σεβεται την ωρα του ραντεβου και να μην σηκωνει 10 τηλεφωνα, να μην σου αλλαζει ωρα και ημερα και να νιωσεις συνδεση και ασφαλεια.
Κακο ειδικο λεω τον τσαπατσουλη που δεν σεβεται, εχει μεγαλο πελατολογιο και ξεπεταει υποθεσεις, ανθρωπους, ασθενεις.

[Constantly curious]

Απο προσωπικη εμπειρια η ψυχαναλυτικη μεθοδος μπορει να κανει θαυματα και το φως μπορει να παρει τη θεση του σκοταδιου απο τη μια στιγμη στην αλλη.Υπαρχει φοβος μεσα σου...φοβος οτι θα βρεθεις αντιμετωπη με καταστασεις ή συμπεριφορές που θα ενεργοποιήσουν αρνητικές πεποιθήσεις που έχεις για τον εαυτό σου και αυτό θα πονέσει πολύ, γι αυτό και επιλέγει κανείς την ασφάλεια και ας είναι έρημος η μοναξιά και η παθητικότητα.Αλλά πρώτα απ'όλα ποιός φύτεψε αυτές τις αρνητικές πεποιθήσεις μέσα σου που συντηρούν το σκοτάδι?Οι γονείς,οι συμμαθητές ,οι δάσκαλοι,οι "φιλοι" ?Και είναι η μοναδική αλήθεια όλα αυτά τα λόγια που είπαν για σένα που πλέον τα δέχεσαι και τα πιστέυεις και εσύ για τον εαυτό σου?ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ.Γι αυτο οφείλει κανείς αν θέλει να ζήσει μια πιο ήρεμη όμορφη και δημιουργική ζωη να ψάξει μέσα του να βρεί τις πληγές του και να τις αφήσει να βγούν στην επιφάνεια.Δεν μπορείς να διώξεις το σκοταδι παλεύοντας μάυτό.Χρειαζεται να μπει φως και αυτο συμβαινει μονο οταν βγουν στον ήλιο οι πληγές.Αυτο γινεται συγχωρώντας κανείς τον εαυτό του με τη βοήθεια της ψυχανάλυσης.. ειναι μακράν η πιο τίμια ψυχιατρική πρακτική.Αλλιως παει κανείς στον ψυχίατρο γιατί κατά βάθος του αρέσει να μιλάει για τη δυστυχία του και γιατί βρίσκει κάποιον από τον οποίο να εξαρτάται,γιατί κατα βαθος δεν θέλει να πάρει πάνω του την ευθύνη της ζωής του.Αν μπει φώς μέσα τα αδύνατα γίνονται απόλυτα δυνατά..τότε υπάρχει αισιοδοξία,εμπιστοσύνη,αυτ οπεποιθηση,χαρά...

Ποσο αισιοδοξο και βαθυστοχαστο...
τετοια διαβαζω και αναθαρρω. :)

[Mii]

Μαρουλάκι ναι όντως..

[Mii]

Τι διαφορά εχει η ψυχοθεραπεια με την ψυχαναληση madmax?

[Mii]

Ποσο αισιοδοξο και βαθυστοχαστο...
τετοια διαβαζω και αναθαρρω. :)

Κι εγω συμφωνω σ αυτο!

[Mii]

Παιδιά μου δίνετε θάρρος. Δεν είμαι μόνη μου τελικά.

[M87]

Φοβάμαι... φοβάμαι τα πάντα. Τα υπαρκτά και τα ανύπαρκτα... Νιώθω έναν μόνιμο φόβο για τα πάντα. Νιώθω τύψεις και εξακολουθώ να αυτομαστιγώνομαι για παλιά αλλα και νέα λάθη. Ακόμη και το παραμικρό λάθος μπορεί να με κάνει να νιώσω απίστευτα άσχημα. Όπως το να μην έχω αρκετά ψιλά τελικά για να αγοράσω κάτι. Εχω κάνει στο σύνολο πάνω απο 2 χρόνια ψυχοθεραπείας χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Νιώθω άπειρο άγχος για το παρρόν για το παρελθόν και το μέλλον. Έχω παραλύσει. Δεν μπορώ ούτε να σηκωθώ το πρωί απο το κρεβάτι με ευκολία.
Φοβάμαι. Κι αυτός ο φόβος με διαλύει κάθε λεπτό της ζωής μου. Δεν ξέρω τι να κάνω. Να αρχίσω ξανα ψυχοθεραπεία; Αφού δεν είχε νόημα. Γι αυτό την σταμάτησα. Να παλέψω μόνη μου; Αλλά τι να παλέψω; Δεν ξέρω τι να προτοπιάσω. Νιώθω και είμαι ολομονάχη. Ήθελα απλά να τα πω κάπου..

Την καλημέρα μου Mii. Συνιστώ να διαβάσεις την ανάρτηση Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΩΝ (URL: http://www.e-psychology.gr/forum/thr...F%82-%CE%91%29) προκειμένου να έχεις μια ολοκληρωμένη άποψη σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι θεραπευτές. Οι άνθρωποι χωρίς οικονομικά συμφέροντα θα σου είναι ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ φίλοι πάντοτε.

[M87]

Η πιο πάνω ανάρτηση (URL: http://www.e-psychology.gr/forum/thr...F%82-%CE%91%29) εξηγεί πως οι ψυχολόγοι / ψυχοθεραπευτές εκμεταλλεύονται τους θεραπευομένους αποτρέποντας την ενασχόληση με τα κυρίως θέματα του θεραπευόμενου - τα οποία θα του προσέφεραν αποθεραπεία και αποδέσμευση από τον θεραπευτή - ενώ παράλληλα διαιωνίζουν την θεραπεία ενασχολούμενοι ΜΟΝΟ με τα δευτερεύοντα θέματα εκείνου, ουσιαστικά πουλώντας ισόβια συντήρηση.