Ο "τρόπος " των θεραπευτων

[take a break]

Οπότε είναι άλλο πράγμα νεφέλη μου ολο αυτό που ζεις εσυ με κάποιον που ερωτευεσαι παρα πχ. Εμεις οι καταθληπτικοι που μετα απο καποιον καιρο παμε για τα επόμενα.

[Mara.Z]

Πιο μετά άρχισα να έχω θρησκευτικους καταναγκασμους.

μπορεις σε παρακαλω να μας πεις παραπανω??

[Nefeli28]

Οπότε είναι άλλο πράγμα νεφέλη μου ολο αυτό που ζεις εσυ με κάποιον που ερωτευεσαι παρα πχ. Εμεις οι καταθληπτικοι που μετα απο καποιον καιρο παμε για τα επόμενα.

Εννοείς ότι τρώω κόλλημα λόγω ιδψ;
Η αλήθεια είναι πως έχω γερά κολλήματα τα οποία δύσκολα φεύγουν. ....
Το ίδιο ισχύει και για πρόσωπα.
Γι'αυτό και η εμμονή υποθέτω με τον ψυχοτετοιο. Όχι ότι ήταν λίγο αυτό που πέρασα αλλά ίσως τα ψυχαναγκαστικα το κάνουν χειρότερο....

[take a break]

Ευτυχως οι δικοι μου δεν ηταν πολυ της εκκλησιας δηλ.πηγαιναμε εκκλησια αλλα ουτε νηστειες ουτε καταναγκαστικα πραγματα ουτε με το ζορι να εξομολογηθω , να νηστεψω τιποτα τετοιο παντα μου ελεγαν πως χριστιανισμος σημαινει να δινουμε οχι οι τυποι! Ουτε η φουστα ουτε η νηστεια ουτε οι μεγαλοι σταυροι.

[Nefeli28]

Εμένα αντιθέτως τα πράγματα ήταν ασφυκτικά.
Εκκλησία, νηστεία, εξομολόγηση κλπ.
Και φυσικά ΌΛΑ ήταν αμαρτία, ντροπή και τι θα πει ο κόσμος. Έτσι μεγάλωσα κι εγώ κι η αδερφή μου.
Κατηχητικα, εκκλησιαστικα κλπ.
Βέβαια δεν μείναμε σε αυτά. Τις κάναμε τις ψιλό επαναστάσεις μας.Κυρίως μέσα από τις παρέες και τις μουσικές και τα ξενύχτια. Δεν ξέρω πως το καταφέραμε και δεν βγήκαμε φλώροι ή σε κάνα μοναστήρι....
Θα μου πεις το έβγαλα σε καταναγκασμους και ιδεοληψίες....σωστό κι αυτό.
Από την άλλη πιστεύω ότι το θρησκοληπτικο αυτο περιβάλλον απλώς ενίσχυσε την ήδη υπάρχουσα προβληματική κατασταση.
Σίγουρα κάποιος από τους δικούς μου είχε την ίδια διαταραχή.
Την έχω και εγώ και η αδερφή μου και βλέπω πρωιμες συμπεριφορές και στις κόρες μου....
τόσο τυχαίο πια?

[Mara.Z]

Νεφελη μου ειπε ο ψυχοτετοιος σημερα οτι εχω ιδψ... αυτο ειναι το προβλημα μου κλπ...
Οποτε θα σε κρατω ενημερη για τον τροπο που ακολουθει...
Ξερω οτι ειναι της γνωσιακης-αναλυτικης.

Επειδη το προβλημα μου ειναι πολυ συγκεκριμενο (θολο μυαλο), μεχρι στιγμης εστιασαμε στο πως δουλευω/διαβαζω. Τι σειρα ακολουθω, τι σκεψεις περνουν απο το μυαλο μου.
Και μετα πως ημουν 3-5-10 χρονια πριν στο ιδιο θεμα. Τι βλεπω οτι αλλαξε σε μενα.
Οταν του ελεγα κατι που εγω το βλεπω ως αρνητικο, μου ελεγε μηπως δεν ειναι ετσι? μηπως πχ και εδινε μια θετικη ερμηνεια. Και φυσικα διαφωνουσα.
2 φορες εχω παει, φαρμακα παιρνω, και η δοση αυξηθηκε.

Επισης, σε ό,τι του λεω, δεν παιρνει προσωπικη θεση, δεν μου λεει τη γνωμη του ή τι πιστευει ο ιδιος. Στη συζητηση με βαζει στο κεντρο και με τις ερωτησεις περιστρεφεται στα θεματα μου> δεν ξερω πως αλλιως να στο εξηγησω...
Ειναι σημαντικο ακομη το οτι μπορω να μιλησω για αρνητικα μου, για προβληματα που με βασανιζουν, για θεματα που μπορει εξω να μην τα παραδεχομαι καν...

[take a break]

Μαρα φαινεται καλος ο ψυχοτετοιος σου ασχολειται. Τι λες βρε νεφελη καλα και οι δικοι μου λεγανε να δινουμε και ας λειπουν άπο μας παλι και αυτο ειναι προβληματικο πολυ. Απο αμαρτια παντα μου ελεγε η μανα μου εσυ δεν εχεις αμαρτιες εισαι παιδακι φαε το γαλα σου το πρωι και παμε να κοινωνησεις νηστεια ποτε, κατηχητικο μονη μου πηγα γιατι πηγαιναν και οι συμμαθητες μου . Αμαρτια ειναι για τους δικους μου να μην δινεις.

[take a break]

Ολο αυτο το μοντελο της μητρος μου, μου εκανε μεγαλο κακο γιατι νομιζω πως αν δεν δινω κανεις δεν θα με συμπαθησει και ετσι με εκμεταλλευονται, καλυτερα να ηταν και μενα του τυπου και της εκκλησιας ξερετε τι ειναι εσυ να μην παιρνεις ποτε χριστουγεννιατ.παιχνιδι για να τα δωσει η μανα σου αλλου τα λεφτα σε καποιον που τα χε αναγκη δεν λεω αλλα και γω δεν ειχα το παιχνιδι αναγκη.

[delmem-190819a]

Τώρα στην εποχή της πληροφορίας υπάρχουν αρκετά πράγματα που θα μπορούσαμε να βρούμε σχετικά με το θέμα, σε ιστότοπους έγκυρους όσο το δυνατόν, όχι σε ιστολόγια (blog), όπου αναφέρονται οι τρόποι με τους οποίους λειτουργεί ένας ψυχολόγος.

Αυτά που διάβασα για κριτική προς τον θεραπευόμενο είναι απίστευτα. Θα έλεγα πως ούτε στις διαπροσωπικές σχέσεις δε θα πρέπει να κριτικάρουμε τα πρόσωπα αλλά τις απόψεις. Σε κάθε περίπτωση, ο ψυχολόγος σκοπό έχει να σε βοηθήσει να βγάλεις από μέσα σου ότι σε βαραίνει, να εκφράσεις τα συναισθήματά σου και αυτός, αφού κάνει και κάποιες ερωτήσεις και κατανοήσει την κατάσταση, να προχωρήσει στη θεραπεία, αν αυτή χρειάζεται.

Επίσης, εννοείται πως σε τέτοιες περιπτώσεις θα πρέπει να υπάρχει όσο το δυνατόν ποιο καλή επικοινωνία, ούτως ώστε να μπορεί να γίνει και ποιο σωστά η ψυχοθεραπεία. Όσο καλός και αν είναι ο ψυχοθεραπευτής, μπορεί να μην υπάρχει αυτή η καλή επικοινωνία ή τέλος πάντων να μην προχωράει όπως θα έπρεπε η διαδικασία και να χρειάζεται να το γνωστοποιήσει στο θεραπευόμενο και να τον παραπέμψει ίσος σε άλλον ψυχολόγο.

Ο ψυχοθεραπευτής δεν είναι θεός και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει κι εμείς να έχουμε τα μάτια και τα αυτιά μας ανοιχτά, για να καταλαβαίνουμε αν και κατά πόσο μας βοηθάει. Για να το καταλάβουμε αυτό λοιπόν χρειάζεται να ρίχνουμε και καμια ματιά σε κανένα σχετικό άρθρο κλπ όπως είπα παραπάνω. Υπάρχει ένα βιβλίο, λίγο εξειδικευμένο βέβαια, αλλά δίνει μία εικόνα, είναι το Βασικές Δεξιότητες Συμβουλευτικής Nelson-Jones Richard. Φυσικά δε χρειάζεται να αποπροσανατολιστούμε από το πρόβλημά μας, για να εξετάζουμε κάθε φορά πόσο καλός είναι ο θεραπευτής. Αν κάνει τα βασικά, τότε είναι ΟΚ και αν παρ' ολ' αυτά δεν βλέπουμε ότι μας βοηθάει, δε βλέπουμε βελτίωση, του το αναφέρουμε και φυσικά ενεργούμε ανάλογα.

[take a break]

SB το μονο που κατάλαβα είναι οτι διψουσαν για λεφτα και λιγη δουλεια ...Πως να επιστευτω και γω κάποιον όταν έχω δεί μόνο ιδιοτέλεια.

[delmem-190819a]

SB το μονο που κατάλαβα είναι οτι διψουσαν για λεφτα και λιγη δουλεια ...Πως να επιστευτω και γω κάποιον όταν έχω δεί μόνο ιδιοτέλεια.

Σίγουρα σε μεγάλο βαθμό παίζει κι αυτό. Η γνώση είναι δύναμη και μπορεί πιστεύω να βοηθήσει σε αυτές τις περιπτώσεις. Σμφωνώ με τη Mara.Z που λέει πως θα πρέπει να δίνουμε ένα συγκεκριμένο περιθώριο στον ψυχοθεραπευτή. Επίσης, η αντιμετώπιση που αναφέρει ότι έχει από αυτόν, μου φαίνεται φυσιολογική.

[delmem-190819a]

Έχω κάνει κάποιες συναντήσεις με μια γνωστή μας γνωσιακη -συμπεριφοριστικη ψυχολόγο και γι αυτό έγραψα αυτό το θέμα.

Η γνωσιακή-συμπεριφοριστική μέθοδος είναι η ποιο συνηθισμένη, ποιο σύντομη και ποιο επιτυχημένη. Βέβαια, νομίζω πως κάθε ψυχοθεραπευτής χρησιμοποιεί ένα συνδιασμό μεθόδων, αλλά σε γενικές γραμμές ακολουθείται η γνωσιακή-συμπεριφοριστική. Βέβαια όλοι αυτοί οι όροι δεν έχουν και πολύ μεγάλη σημασία για τον θεραπευόμενο, ίσα ίσα μπορεί και να τον μπερδέψουν. Σημασία έχει να γίνεται σωστή δουλειά.

[Nefeli28]

Η γνωσιακή-συμπεριφοριστική μέθοδος είναι η ποιο συνηθισμένη, ποιο σύντομη και ποιο επιτυχημένη. Βέβαια, νομίζω πως κάθε ψυχοθεραπευτής χρησιμοποιεί ένα συνδιασμό μεθόδων, αλλά σε γενικές γραμμές ακολουθείται η γνωσιακή-συμπεριφοριστική. Βέβαια όλοι αυτοί οι όροι δεν έχουν και πολύ μεγάλη σημασία για τον θεραπευόμενο, ίσα ίσα μπορεί και να τον μπερδέψουν. Σημασία έχει να γίνεται σωστή δουλειά.

Ο δικος μου πρωην ψυχοτετοιος πρεσβευε πως ειναι ο μονος που χρησιμοποιει συνδυασμο προσεγγισεων...πως ειναι πολυ ευελικτος και εντελως "ατυπος" σε σχεση με τους υπολοιπους εκει εξω.
Μου πηρε 17 μηνες να αντιληφθω πληρως το μεγεθος της απατης που υπεστην. Το τι διαβαζα καθ ολη τη διάρκεια δεν περιγραφεται...βιβλια,άρθρα ,φορουμ,έρευνες ενα σωρο....
Και ειμαι και αποφοιτος τμήματος ψυχολογίας σκεψου!
Αν πρεπει να καταληξω καπου, μετα απο τους 4 βασανιστικους μηνες που περασα μετα την εκουσια αποχωρηση μου απο αυτον, αυτο ειναι το εξης: ο,τι και αν ηξερα/ειχα διαβασει/ ακουσει κλπ, εγιναν ολα σκονη μπροστα στην απολυτη αναγκη μου να διαχειριστω την ιδψ μου, και να εμπιστευτω τη θεραπεια μου σε αυτον που μου σύστησαν. Πηγα σαν το προβατο στη σφαγη. Αφησα τον εαυτο μου στα χερια του και πιστεψα στην αυθεντια και τη μαλακία του.
Και με κατεστρεψε. Ολο. Απο την αρχη μεχρι το τελος.

[delmem-190819a]

Ο δικος μου πρωην ψυχοτετοιος πρεσβευε πως ειναι ο μονος που χρησιμοποιει συνδυασμο προσεγγισεων...πως ειναι πολυ ευελικτος και εντελως "ατυπος" σε σχεση με τους υπολοιπους εκει εξω.
Μου πηρε 17 μηνες να αντιληφθω πληρως το μεγεθος της απατης που υπεστην. Το τι διαβαζα καθ ολη τη διάρκεια δεν περιγραφεται...βιβλια,άρθρα ,φορουμ,έρευνες ενα σωρο....
Και ειμαι και αποφοιτος τμήματος ψυχολογίας σκεψου!
Αν πρεπει να καταληξω καπου, μετα απο τους 4 βασανιστικους μηνες που περασα μετα την εκουσια αποχωρηση μου απο αυτον, αυτο ειναι το εξης: ο,τι και αν ηξερα/ειχα διαβασει/ ακουσει κλπ, εγιναν ολα σκονη μπροστα στην απολυτη αναγκη μου να διαχειριστω την ιδψ μου, και να εμπιστευτω τη θεραπεια μου σε αυτον που μου σύστησαν. Πηγα σαν το προβατο στη σφαγη. Αφησα τον εαυτο μου στα χερια του και πιστεψα στην αυθεντια και τη μαλακία του.
Και με κατεστρεψε. Ολο. Απο την αρχη μεχρι το τελος.

Εγώ τα έγραψα γενικά. Δεν ήξερα ότι σπούδασες ψυχολογία. Δεν ξέρω τι κάνατε εκεί και πως λειτουργούσατε στη σχολή ή τέλος πάντων πως λειτουργεί η όλη ιστορία με τις σχολές ψυχολογίας. Μήπως δεν ήταν από τις πρώτες επιλογές σου και δεν έδινες πάρα πολύ σημασία στη σχολή, παρά μόνο τα τυπικά; Είναι η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή που δε σε βοήθησε να δεις καθαρά; Απλά μου φαίνεται περίεργο. Βέβαια, όταν κάτι συμβαίνει σε μας, το βλέπουμε από διαφορετική οπτική, απ' ότι όταν το παρατηρούμε σε άλλον.

Αλλά αυτό που διάβασα ότι έκρινε εσένα προσωπικά, ήταν πραγματικά απίστευτο! Ίσως ούτε τις απόψεις δε θα πρέπει να κρίνει. Αυτό δε νομίζω να αφορά κάποια ψυχοθεραπευτική σχολή. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι από αυτό, αποκόμισες κάτι που ίσος να σε βοηθήσει στο μέλλον, δηλαδή να αποφύγεις παρόμοια κακοτοπιά. Σημασία έχει ότι πλέον με τον άλλο ψυχοθεραπευτή είναι καλύτερα τα πράγματα.

[Nefeli28]

Εγώ τα έγραψα γενικά. Δεν ήξερα ότι σπούδασες ψυχολογία. Δεν ξέρω τι κάνατε εκεί και πως λειτουργούσατε στη σχολή ή τέλος πάντων πως λειτουργεί η όλη ιστορία με τις σχολές ψυχολογίας. Μήπως δεν ήταν από τις πρώτες επιλογές σου και δεν έδινες πάρα πολύ σημασία στη σχολή, παρά μόνο τα τυπικά; Είναι η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή που δε σε βοήθησε να δεις καθαρά; Απλά μου φαίνεται περίεργο. Βέβαια, όταν κάτι συμβαίνει σε μας, το βλέπουμε από διαφορετική οπτική, απ' ότι όταν το παρατηρούμε σε άλλον.

Αλλά αυτό που διάβασα ότι έκρινε εσένα προσωπικά, ήταν πραγματικά απίστευτο! Ίσως ούτε τις απόψεις δε θα πρέπει να κρίνει. Αυτό δε νομίζω να αφορά κάποια ψυχοθεραπευτική σχολή. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι από αυτό, αποκόμισες κάτι που ίσος να σε βοηθήσει στο μέλλον, δηλαδή να αποφύγεις παρόμοια κακοτοπιά. Σημασία έχει ότι πλέον με τον άλλο ψυχοθεραπευτή είναι καλύτερα τα πράγματα.

Με εκρινε δεν λες τιποτα....
Στο τελος αυτοακυρωθηκε σε ολα. Ευτυχως βεβαια που εγινε αυτο, για να μου ανοιξουν τα ματια....
Αλλιως θα ημουν ακομα εκει να βασανιζομαι και να εξαρτωμαι απο το γελοιο αυτο υποκειμενο που το παιζει θεραπευτης.
Δυστυχως υπαρχουν πολλοι απο οτι διαβαζω και ακουω. Ελπιζω να τους ερθει καποια μερα πισω, η απατη και η αδικια που διαπράττουν εις βαρος ολων των ταλαιπωρημενων ψυχων.