αλκοολισμός, προσπαθώ να σώσω το μπαμπά μου

[savatage]

Τι αλλο λογο θα μπορουσε να εχει να παει καπου που δε θα τον βλεπετε?

[ladylou]

Τι αλλο λογο θα μπορουσε να εχει να παει καπου που δε θα τον βλεπετε?

Εκεί πηγαίνουμε κάθε μερα κάθε πρωι να σ δώσω να καταλάβεις κ ανάβουμε το τζάκι καθόμαστε. Εκείνος δεν εχει τις δικές μας ασχολίες το σκ σουπερ μάρκετ , δουλειές οποτε απλά πήγαμε το πρωι εκεί κ μετα σπίτι κ ύπνος κ βαρέθηκε κ σαββατο κ κυριακη τόσες ώρες σπίτι κ ήθελε να παει γτ ένιωσε να σκάει στο σπίτι. Δεν εχει ασχολιες! Σε γιορτές δεν πάμε γτ δε θελει να βλέπει κοσμο να πίνει. Δεν ειναι κ πλ τ εξω οποτε δεν παμε για καφε (αν κ σιγά σιγά θα τα προωθήσω κ αυτα). Τωρα για φαγητο λόγω αλκοολ ταβερνάκι κτλ δεν το προωθώ ακομα τουλάχιστον. Στα λεω αυτα π ενώ δεν έχουν καμία λογική κ το ξερω αποτελούν τη ρουτίνα του! Εμενα δε με ανησύχησε πάντως όταν τον είδα κ είπε πως δεν ηπιε τωρα τι να σ πω ήθελε να μείνει λιγο μόνος.

[Apostolis14]

Εννοείται πως είναι ωραίο αυτό!! Μιας και ο δικός μου μπαμπάς ήταν σε πολύ πιο προχωρημένο στάδιο μπορώ πιστεύω να σε βοηθήσω σε οτιδήποτε σου προκύψει και μπορείς να μου στείλεις για οποιαδήποτε απορία μπορεί να έχεις! Θέλω πραγματικά να βοηθήσω γιατί κι εγώ μιας και ήμουν μόνος σε όλο αυτό σκεφτόμουν κάθε στιγμή έντονα πόσο θα ήθελα την βοήθεια και την γνώμη κάποιου που να έχει περάσει από κάποια αντίστοιχη φάση έχοντας μια κάποια εμπειρία!! Να σου υπενθυμίσω ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο όλο αυτό που κάνει ο μπαμπάς σου και είναι και λογικά πολλά από τα συμπτώματα που σίγουρα δεν ξέρεις ότι αντιμετωπίζει και ντρέπεται να πει στην κόρη του που κι εμένα ο πατέρας μου μου είπε αφού έγινε καλά! Μην επαναπαυτεις ακόμα και μήνας να περάσει γιατί ναι μεν η σωματική απεξάρτηση είναι γύρω στον ένα μήνα αλλά το πιο σοβαρό θέμα είναι το εγκεφαλικό κομμάτι! Ξέχασα να αναφερθώ στο ότι ο πατέρας μου πέρσι το καλοκαίρι (δηλαδή 1μισή χρόνο πριν!) έκανε μία εξαιρετική προσπάθεια κι έκοψε μαχαίρι το ποτό για 3 μήνες! Όλα αυτά καταστράφηκαν μέσα σε ένα βράδυ όπου το έβαλε στο στόμα του! Μου είπε ότι πήγε και ήπιε σαν υπνωτισμένος , ήταν σαν κάποιος να τον έκανε να το κάνει και δεν είχε έλεγχο ούτε στο 70% του σώματος του την παρούσα στιγμή! Έτσι όλα άλλαξαν πάνω σε μια στιγμή αδυναμίας! Σου ζητώ προσωπικά να τον προσέχεις , διακριτικά πάντα και πίστεψε με λέγοντας σου ότι το καλύτερο πράγμα που μπορείς να κάνεις είναι να του δείξεις ότι του έχεις φοβερή εμπιστοσύνη. Και να πεις και σε άλλους κοντινούς του να το κάνουν! Να του δείχνουν την εμπιστοσύνη ως προς μέρος του... Είναι αυτό που χάνουν οι αλκοολικοί και τους ρίχνει σε χειρότερα στάδια! Περιμένω νεότερα αναφορικά με την πρόοδο του γιατί πραγματικά ενδιαφέρομαι!

Εστάλη από HTC_E9pw στο E-Psychology.gr Mobile App

[elisabet]

Κοπέλα μου παρακολουθώ από την αρχή το θέμα σου και ήθελα να σου πω ένα μεεγάλο μπράβο για το κουράγιο σου και την επιμονή σου!
Είναι αξιοθαύμαστο αυτό που κάνεις! Σε παρακαλώ μη ξεχνάς όμως τον εαυτό σου μέσα σε όλο αυτό. Ξέκλεβε λίγες στιγμές για σένα, να ηρεμείς, να βρίσκεσαι με δυο φίλους, να μην χάνεις τον εαυτό σου.
Καλή δύναμη και καλή τύχη!

[ladylou]

Κοπέλα μου παρακολουθώ από την αρχή το θέμα σου και ήθελα να σου πω ένα μεεγάλο μπράβο για το κουράγιο σου και την επιμονή σου!
Είναι αξιοθαύμαστο αυτό που κάνεις! Σε παρακαλώ μη ξεχνάς όμως τον εαυτό σου μέσα σε όλο αυτό. Ξέκλεβε λίγες στιγμές για σένα, να ηρεμείς, να βρίσκεσαι με δυο φίλους, να μην χάνεις τον εαυτό σου.
Καλή δύναμη και καλή τύχη!

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλα σ λόγια μ δίνεις κουράγιο! Προσπαθώ να κανω πραγματα αλλα ο χρόνος δεν ειναι με το μερος μ θελω λιγο να σταθεροποιηθούν τα πραγματα κανενα τρίμηνο γτ δεν εχει νοημα να βγαινω κ να νιώθω αγχωμένη!

[ladylou]

Το πισωγύρισμα ειναι π φοβάμαι! Μπορει να γινει οποιαδήποτε στιγμή! Ο ένας μήνας δεν ειναι τιποτα εννοείται! Αν δεν ξεκινήσει εντατικά με την ψυχίατρο δεν θα γινει δουλειά ... ελπίζω να το δεχτεί αυτο το κομμάτι. Εμπιστοσύνη δύσκολο ακομα γτ το εχω χάσει... αν θες στείλε μ σε pm κατι π παρατηρείς να κανω λάθος , οτιδήποτε σ ερθει. Σε Ευχαριστω παααααρα πολύ κ εσένα για το ενδιαφέρον σ! Καλό κουράγιο κ περαστικά στο μπαμπά σ!

[savatage]

Εκεί πηγαίνουμε κάθε μερα κάθε πρωι να σ δώσω να καταλάβεις κ ανάβουμε το τζάκι καθόμαστε. Εκείνος δεν εχει τις δικές μας ασχολίες το σκ σουπερ μάρκετ , δουλειές οποτε απλά πήγαμε το πρωι εκεί κ μετα σπίτι κ ύπνος κ βαρέθηκε κ σαββατο κ κυριακη τόσες ώρες σπίτι κ ήθελε να παει γτ ένιωσε να σκάει στο σπίτι. Δεν εχει ασχολιες! Σε γιορτές δεν πάμε γτ δε θελει να βλέπει κοσμο να πίνει. Δεν ειναι κ πλ τ εξω οποτε δεν παμε για καφε (αν κ σιγά σιγά θα τα προωθήσω κ αυτα). Τωρα για φαγητο λόγω αλκοολ ταβερνάκι κτλ δεν το προωθώ ακομα τουλάχιστον. Στα λεω αυτα π ενώ δεν έχουν καμία λογική κ το ξερω αποτελούν τη ρουτίνα του! Εμενα δε με ανησύχησε πάντως όταν τον είδα κ είπε πως δεν ηπιε τωρα τι να σ πω ήθελε να μείνει λιγο μόνος.

Ειναι καποιο μερος στην εξοχη? Ισως θα μπορουσε εκει να ασχοληθει με κηπουρικη ή κατι αναλογο?

[ladylou]

Ειναι καποιο μερος στην εξοχη? Ισως θα μπορουσε εκει να ασχοληθει με κηπουρικη ή κατι αναλογο?

Ειναι ενα σπίτι π μέναμε παλιά εδω αθηνα κοντά στο δικό μας με κήπο π εχει μέσα δυο γάτες π μάζεψε κ παει κάθε μερα κ τις καθαρίζει τους ανοίγει νά βγουν στον κήπο, τις υιοθέτησε. Απο φιλοζωία δε μπορω να πω πάμε καλα ταΐζει πλ γατεσ! Έρχεται κ ένας φίλος τ εκεί να πιει καφε για καμία ωρα κ να τ κανει παρέα που κ που. Πολύ δύσκολος στα χόμπι ακομα κ στο να βγούμε για ενα καφε εξω. Πάντα ηταν κάπως ετσι τωρα όμως π μεγάλωσε χειροτέρεψε. Ειναι πλ δύσκολο να εισάγω χόμπι στην καθημερινότητα μας έστω ενα απλό περπάτημα. Το μονο π πέτυχα ειναι όταν παμε στο εξοχικο μας να βάζω καμία ταινία να δούμε όλοι μαζι.

[savatage]

Ισως ειναι καταπιεστικο να προσπαθησεις εσυ να τους εισαγεις ενα χομπυ και να ενταχθεις και εσυ μεσα σε αυτο. Το θεμα ειναι να αρεσει σε εκεινον κατι και να νιωθει οτι παιρνει μια ανασα εκτος οικογενειας, χωρις θηλια στο λαιμο. Αυτο πχ με τον κηπο και τις γατες ειναι ομορφο και το επελεξε μονος του.

[ladylou]

Καλημέρα! Τα χόμπυ π λεω ειναι τ στυλ παμε για ενα καφε εξω για να αλλάξουμε παραστασεις π ακομα δεν πέτυχα ή το να δούμε μια ταινία όλοι μαζι σπίτι μη φανταστείς. Εχεις δίκιο όμως. Ωραίο αυτο με τις γάτες σ δεν ξερω αν ειναι γτ σημερα πχ πήγε μόνος τ δε με ξύπνησε... .... .... βέβαια τον πήρα τηλ κ ακουγοταν καλα (εχω την εντύπωση οπως ειπα πως με τα χάπια αν πιει ενα ποτήρι ούζο τον πιάνει αμέσως). Ισως θέλει κ λιγο χρονο μόνος τ, ισως θελει να νιώσει εμπιστοσύνη, ισως κοροϊδεύω τον εαυτό μ .... ισως ... ισως...

[ladylou]

Update γύρισε κ δε μ φανηκε κατι ύποπτο ... εντάξει ποτε δεν ειμαι απόλυτα σίγουρη αλλα φανηκε καλα...

[marmar]

Καλησπέρα σας,

γράφω γιατί έχω ανάγκη να συζητήσω για το θέμα αλκοολισμού του πατέρα μου που με καταστρέφει. Ξεκίνησε εδώ και 4 χρόνια, ο ίδιος υποστηρίζει πως και παλιά έπινε χωρίς όμως να φτάνει σ αυτό το σημείο. Εδώ και 4 χρόνια όμως έχει ξεφύγει. Δεν το παραδεχόταν και δε δεχόταν βοήθεια. Γυρνώντας από τις σπουδές μ τώρα βίωσα μία κόλαση ψυχολογική. Με άπειρη προσπάθεια και κλάμα πήγαμε σε ψυχίατρο. Μετράω 20 μέρες από την επίσκεψη. Του συνταγογράφησε αγχολυτικά και σταθεροποιητές για να τον βοηθήσουν να απέχει από το αλκοόλ. Προφανώς δεν τον εμπιστεύομαι και όλη μ η ζωή τις 20 αυτές μέρες είναι να πηγαίνω παντού μαζί του για να τον προσέχω και να τ κρατάω παρέα. Δεν αντέχω στην ιδέα να είναι μόνος κ να μην ξέρω τι κάνει ... βασικά να ξέρω! Πέρα από το ψυχολογικό υπόβαθρο που τον οδήγησε σε αυτό ένας λόγος είναι η σύνταξη, όπως παραδέχτηκε τότε κύλισε. Το θέμα είναι ότι ενώ είμαι ΣΥΝΕΧΕΙΑ μαζί του έχει πιει 4 φορές ούζο. Σήμερα ήταν μία από αυτές. Ποτέ δεν το παραδέχτηκε ακόμα και όταν βρήκα το ποτήρι. Έχω εξελιχθεί σε λαγωνικό τον μυρίζω έστω κ αν πιει λίγο το βλέπω και από τη συμπεριφορά του. Η διαφορά ήταν πως σήμερα το παραδέχτηκε μ είπε π ήταν το μπουκάλι κ πως ήταν από παλιά (αλήθεια?!) Έστω κ αυτή είναι μία πρόοδος. Ή όχι? Τη μία είμαι χαρούμενη π δεν πίνει έστω κ με εμένα σαν βδέλλα κ μόλις γίνει το κακό μ κόβονται τα πόδια και τρελαίνομαι. Καλύτερα να πέθαινα από το να βιώνω αυτό το πράγμα. Τι να προσέχω? Πως να συμπαρασταθώ? Βοηθήστε με, πείτε μου μία γνώμη ειδικά άτομα π έχετε εμπειρία. Θα ήταν μεγάλη βοήθεια για μένα να ξέρω πως κάποιος με ακούει και ειδικά άτομα που εχουν βιώσει κάτι ανάλογο είτε από τη μεριά τη δική μου είτε τ μπαμπά.

Καλησπέρα. Από την περιγραφή σου αντιλαμβάνομαι ότι είσαι μικρή σε ηλικία. Έχω εμπειρία και θέλω να σου πω ότι προσωπικά έχω καταφέρει να απεξαρτηθω από ουσίες και όχι απλα να μην κανω χρήση. Εχει πολλή μεγάλη διαφορά. Πανε βεβαια πολλα πολλα χρονια, πανω απο 15, αλλα ήμουν τυχερή γιατί βρήκα μια θαυμάσια ψυχολογο που μου εδειξε τον ΣΩΣΤΟ τροπο κ οχι απλα ΕΝΑΝ τροπο. Στροφή 180 μοιρών.
Θα σου δώσω κάποια βήματα που πιστεύω πως πρέπει να γίνουν απαραίτητα.
Αρχικά η ψυχιατρική προσέγγιση είναι λάθος καθώς οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, συνταγογραφούν φάρμακα, πράγμα που ΔΕΝ χρειάζεται Προσωπικά το θεωρώ απαράδεκτο. Ο εξαρτημένος αυτό που κάνει είναι να κάνει χρήση για να ΜΗΝ έχει επαφή με τα συναισθήματά του και τα ψυχοφάρμακα κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα. Ο καταλληλότερος γιατρός για περιπτώσεις εξαρτήσεων είναι ενάς ψυχοθεραπευτής με ειδίκευση σε εξαρτήσεις. Επίσης πολύ καλη λύση είναι οι Ανώνυμοι Αλκοολικοί.
Κατα δεύτερον, από όσα περιγράφεις, έχετε λίγο μπερδέψει τους ρόλους οικογενειακώς αλλά αυτό είναι κάτι που μόνο ενάς ψυχοθεραπευτής (όχι ψυχίατρος το τονίζω) μπορεί να σας καθοδηγήσει.
Μέχρι να βρεις βοήθεια λοιπόν, να μερικά πράγματα που μπορείς να κάνεις για να προστατέψεις τόσο τον πατέρα σου όσο και τον εαυτό σου.
Στο μοναδικό πράγμα που θα αντιδράσει θετικά κάποιος εξαρτημένος είναι τα ΟΡΙΑ. Βάλτε λοιπόν όλοι όσοι ζείτε μέσα στο σπίτι ΤΑ ΙΔΙΑ ΟΡΙΑ. Δηλαδή: Καθίστε μια μέρα όλοι, εσύ και οι δυο γονείς σου, και ξεκαθαρίστε του ότι δεν θέλετε να τον βλέπετε άλλο έτσι, δεν θέλετε να το βιώνετε άλλο αυτό και ότι είστε αποφασισμένοι να κάνετε τα πάντα για να προστατέψετε τον εαυτό σας από αυτην την κατάσταση. Που σημαίνει: Εάν ξαναπιει ή δεν πάει για απεξάρτηση, δεν θα ξαναμπει στο σπίτι. Είναι πολύ πολύ σημαντικό να το πείτε και να το τηρήσετε. Είναι σχεδόν΄βέβαιο ότι θα το κάνει για να δοκιμάσει εάν το εννοείτε. Εκεί πρέπει να φανείτε όλοι δυνατοί και να του δείξετε ότι το εννοείτε και να μην τον αφήσετε να μπει μεσα στο σπίτι. Μόνο και ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ θα συνειδητοποιήσει την κατάστασή του γιατί όπως φαίνεται δεν έχει συνειδητοποιήσει τίποτε εώς τώρα. Είναι πολύ σκληρό αλλά είναι ο μόνος τρόπος.
Παράλληλα θα πρεπει οπωσδήποτε να ελέγχεται με εξετάσεις ούρων/αίματος για χρήση. Γι αυτό θα πρέπει να υπάρχει κάποιος ειδικός που θα τον παρακολουθεί και οχι εσύ. Εσύ θα πρεπει να κοιτάξεις τα μαθηματα σου και να προστατέψεις την ψυχολογία σου. Καταλαβαίνω παρα πολύ καλά όσα συναισθηματικά λες, αλλά η ωμή αληθεια είναι αυτή. Η μητέρα σου όπως κατάλαβα είναι απούσα από όλο αυτό αλλά θα πρέπει να σε προστατέψει αναλαμβάνοντας κάποια πράγματα που τώρα εσύ φαίνεται να έχεις αναλάβει.
Έλα σε επαφή με τους ΑΑ εάν δεν έχετε την οικονομική δυνατότητα για ψυχοθεραπευτή. Ή ακόμα μπορεί να κανει 1,2 συνεδρίες με κάποιον και να μιλήσετε για το οικονομικό. Αυτό είναι κάτι που το ρυθμίζεις.
Προσωπικά πιστεύω ότι μέχρι τώρα έχεις κάνει παρα πολλά και θα πρέπει να δώσεις τη σκυτάλη σε καποιον ειδικό. Μονο αυτος μπορει να τον βοηθήσει. Πίστεψέ με κανεις εξαρτημένος δεν θελει να παει για απεξαρτηση μεχρι να αναγκααστει να παει. Αυτο λοιπον εχε στο νου σου οτι πρεπει να κανετε. Να τον αναγκασετε δείχνοντάς του ότι ειστε αποφασισμένοι να κοιτάξετε τον εαύτο σας. Με αυτόν τον τρόπο θα του δείξετε -μάθετε ότι κ αυτός πρέπει να κοιτάξει τον δικό του. Πρέπει να του γίνει βίωμα. Ένα βήμα την φορά λοιπόν, και μακρυα απο τα ψυχοφάρμακα.
Επειδή αναφέρθηκε , οι ψυχολογικοί λόγοι που οδηγούν κάποιον σε εξάρτηση είναι πάντα μα παντα τα παιδικά χρόνια και το πρότερο οικογενειακό του περιβάλλον. Η εξάρτηση έχει εκμαθευτεί απο εκει. Σκέψου σίγουρα κάποιον ,παππου -γιαγια, που είχε εξαρτητικη συμπεριφορα. Και δεν μιλάω μόνο για ουσίες.
Εν τελει εαν θελησεις περισσότερες πληροφορίες ή οτιδήποτε άλλο μπορείς να μου πεις.
Εύχομαι καλή επιτυχία, καλά και σταθερά βήματα!

[ladylou]

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Η μαμά μ δουλεύει πολλές ώρες γι αυτό ειναι απούσα. Δεν ειμαι τοσο μικρη εχω τελειώσει σπουδές μεταπτυχιακά οποτε εχω κάποια χρονάκια. Σιγουρα λειπει η εμπειρία όμως. Μέχρι στιγμής εχω δει διαφορά πχ αυτο το μηνα πιστεύω ηταν καθαρός. Βλέπω βελτίωση. Γι αυτό εχω χαλαρώσει καπως. Δυστυχώς δεν ειναι όλοι οι άνθρωποι για ομαδικά προγράμματα λόγω χαρακτήρα κτλ μακάρι να πήγαινε αλλα χλωμό. Γι αυτο επιλέξαμε την πιο προσιτή λύση στο χαρακτήρα τ. Αν δε γινει δουλεια ετσι συμφωνώ πως θα τ το ξεκοψουμε δε δέχομαι να συνεχιστεί ετσι η κατάσταση. Το αν τα φάρμακα βοηθούν ή δεν ειναι απαραίτητα δυστυχώς δε μπορω να τ κρίνω εγω αλλα πιστεύω κ κανεις άλλος απόλυτα πέρα απο τους ειδικούς. Εννοείται όλες οι απόψεις καλοδεχούμενες. Και φυσικά ενα εξειδικευμένο ειναι το καλυτερο αλλα για μένα ηταν θαυμα κ π πήγαμε! Απο τη στιγμη π ξεκινήσαμε με μια γιατρό δεν είμαστε ακομα στη φάση για αλλαγές πριν σταθεροποιηθεί κάπως κ γινει πιο εντατικό. Μ το είπε κ η ιδια πως θελει ψυχανάλυση κ θα γινει σιγά σιγά όλο αυτο γτ διακρίνει βαθύτερα θέματα. Έχουμε κοινούς γνωστούς με τη γιατρό κ το λεω απο την άποψη πως δε θα κοιτάξει να μας φάει χρήματα αν δε μπορει να το διαχειρηστει. Εχει βοηθήσει κ κάποιον γνωστό μας με ανάλογο προβλημα εκείνον χωρις φάρμακα οποτε ισως κάθε περίπτωση ειναι ξεχωριστή. Μετράει η ηλικια , ποσο πίνει , ποσο καιρο. Δε στα λεω για να δικαιολογηθώ ξερεις καλύτερα. Δε γινεται να αφηςεις χωρις φάρμακα Κάποιον όταν εχει στερητικά. Θελει ριζικές αλλαγές κ στον τροπο ζωής τ θελει πολλα. Πιστεύω πως εχει καταλάβει κάποια πραγματα τον βλέπω σωστό αυτή τη στιγμη , πιστεύω πως νιώθει. Πρεπει να βρει κ αλλα κίνητρα στη ζωή του. Ο χρόνος μόνο θα δείξει ...

[Mar_]

Κορίτσι μου καλησπέρα και καλή χρονιά...Διάβασα όλο σου το θέμα και πραγματικά σε καταλαβαίνω απόλυτα. Πρώτα απ όλα θέλω να σου δώσω συγχαρητήρια για την αντοχή σου και για τη στήριξη που δίνεις στον πατέρα σου σ αυτές τις περιπτώσεις είναι πιστεύω το πιο σημαντικό η στήριξη της οικογένειας σε εξαρτημένα άτομα. Ο πατέρας μου είχε εδώ και πολλά χρόνια θέμα αλκοολισμού - εγώ αγνοούσα την κατάσταση πλήρως γιατί έλειπα για σπουδές και οι γονείς μου είναι χωρισμένοι και μένει μόνος του. Οι φίλοι του τον έβλεπαν να κατρακυλάει και δεν μίλησαν ποτέ το μόνο που ήξεραν ήταν να τον κουβαλάνε σπίτι του κάθε φορά που γινόταν χάλια και δεν μπορούσε ούτε να περπατήσει και μετά σιωπή. Περίπου 4-5 χρόνια πριν το ανακαλύψαμε και κάναμε πολλές προσπάθειες να το κόψει (εκείνος ποτέ δεν παραδέχτηκε το πρόβλημα του- ακόμα και σήμερα) και για μεγάλα χρονικά διαστήματα πιστευαμε ότι το έκοβε και ότι όλα ήταν καλά. Πριν 3 χρόνια λυποθήμησε στη δουλειά του και τον πήγαμε στο νοσοκομείο. Νοσηλεύτηκε εκεί περίπου 15 μέρες και εκεί ανακαλύψαμε ότι όχι μόνο δεν είχε κόψει το αλκοόλ αλλά και έπαιρνε χάπια - αντικαταθληπτικά και ηρεμιστικά και μάλιστα σε ένα κοκτέιλ λίγο αδιανόητο. Έχω κάνει μεγάλο αγώνα να σώσω τον πατέρα μου από την εξάρτηση και του αλκοόλ και των χαπιών και πραγματικά ακόμα δεν ξέρω αν τα έχω καταφέρει - αλλά σίγουρα αυτό που έχω καταφέρει είναι να σπαταλήσω χρόνια δικά μου σε έναν άνθρωπο που σε πολύ μεγάλο βαθμό δεν ήθελε να σωθεί. Ξέρω ότι μπορεί να σου ακούγεται σκληρό κ εγώ που το λέω ακόμα κ σήμερα τρέχω από πίσω του. Ο πατέρας σου όσο κι αν σου ακούγεται περίεργο έχει πιο "μονοπλευρο" πρόβλημα κ αυτό είναι θετικό...Αυτό που πρέπει να καταλάβει είναι ότι εχει πρόβλημα και να θελήσει ο ίδιος να σωθεί, πράγμα που μόνο αυτός με δουλειά μπορεί να το καταφέρει. Σ αυτό θα τον βοηθήσει πιστευω χωρίς να είμαι ειδικός - μιλάω απλά εμπειρικά - ένας ψυχολόγος και όχι ψυχίατρος, με συνεδρίες και φυσικά στους ΑΑ όπως σου έχουν προτείνει κ παραπάνω...Ξέρω ότι είναι δύσκολο να τον πείσεις αλλά πραγματικά θα είναι σωτήριο για εκείνον να βρει και ανθρώπους που εχουν αντιμετωπίσει το πρόβλημα του και ακόμα πιο σημαντικό που το εχουν ξεπεράσει και στέκονται στα πόδια τους. Ψάξε να του βρεις ασχολίες - ξέρω πολύ καλά ότι δεν είναι καθόλου εύκολο. Εγώ πχ του πήρα ένα τάμπλετ να περνάει την ώρα του στο διαδίκτυο και με διάφορα παιχνίδια και τον έχει βοηθήσει κάπως...Δεν μας έχει λύσει το πρόβλημα αλλά έχει δράσει θετικά. Ότι χρειαστείς είμαι στη διάθεση σου, σε καταλαβαίνω απόλυτα πως νιώθεις και πως είναι να έχεις μπει εσύ στη θέση του γονέα και πόσο σε πληγώνει αυτό...Ευχομαι τα καλύτερα για σένα κ για τον μπαμπά σου και πάλι μπράβο κοπέλα μου για την στήριξη που του παρέχεις!

[ladylou]

Ευχαριστω για την απάντηση. Κουράγιο κ δύναμη στον αγώνα που δίνεις. Πλέον ο μπαμπάς μ δεν πίνει παίρνει τα φάρμακα της γιατρού κ σε περίπτωση που κάποιος πιει μπροστα του δηλωνεο πως τον αηδιάζει κ δε θελει. Σε αυτο βοηθάει η αγωγή του. Εγω σταμάτησαν να τον ακολουθώ μ το ζήτησε κ η γιατρός και για να τ δείξω εμπιστοσύνη αλλα κ γιατι τον εμπιστεύομαι. Ο αγώνας δεν εχει τελειώσει προφανώς αλλα μαλλον είμαστε σ καλό δρομο. Νοέμβριο ξεκίνησε τη θεραπεία κ πλέον έχουμε 3 μήνες καθαρούς αποχής! Προσπαθεί κ το παλεύει! Ισως τελικά υπάρχει ελπίδα. Νιώθω πλ ευλογημένη γι αυτο. Ειναι νωρις το ξανα λεω αλλα πλέον ελπίζω κ ειμαι κ εγω καλα!