ναι φυσικα και δεν ειναι φαρμακο αλλα βλεπω οτι τους ανθρωπους που πινουν δεν τους πιανει τιποτα...οποτε ??? μηπως βοηθαει??
Printable View
Εννοείται πως δεν είσαι μόνη σου. Ότι είναι η γρυπη για την παθολογία είναι αυτα που παθαίνουμε εμείς για την ψυχολογία. Το αλκοόλ δεν συνιστάτε σε τέτοιες περιπτώσεις, ίσα ίσα που απαγορεύεται. Απλά έτυχε δύο φορές και ένιωσα καλύτερα πίνοντας μια μπύρα. Η μόνη λύση είναι επίσκεψη στον αρμόδιο για τέτοια θέματα γιατρό. Εννοείται ότι θα κοιτάξει να σε μπουκοσει φάρμακα
δεν θα παρω φαρμακα .....δυστυχως ή ευτυχως δεν πιστευω στην φαρμακοθεραπεια .....ουτως ή αλλως κανω ομοιοπαθητικη
αν μπορει να με βοηθησει με καποιον αλλο τροπο καλως ....αλλιως προσευχη και διαλογισμος και θα προσπαθησω να κανω αυτο που ειπε το κουνελακι ...να αντιμετωπισω τους φοβους μου να κανω πραγματα που φοβαμαι να κανω....
ποια ειναι η διαφορα αναμεσα στην ψυχοθεραπεια και στα αλλα??? δηλαδη ο ψυχολογος και ο ψυχοθεραπευτης δεν ειναι το ιδιο πραγμα???
Εγώ είμαι 24... και γενικά πιστεύω ότι την αγοραφοβία την έχω γιατί από μικρή ήμουν πολύ ντροπαλή και φοβόμουν πολύ το κοσμο (δεν μπορώ να πω ότι είχα δύσκολα παιδικά χρονια..μπορώ να πω ότι ήμουν χαρούμενο παιδάκι)... κάνω δύσκολα φιλίες. .. μαρεσει να είμαι μονη... ο κόσμος με αγχώνει. .. αλλά γενικά είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και προσπαθώ να μην πέφτω πάνω στο θεμα αυτο...! ετυχε.. περασε... θα τυχει... θα περασει...
ειναι κρίμα να πέφτουμε με τα μούτρα σε πράγματα που δεν μας κάνουν χαρούμενους. .. πόσο μάλλον όταν τα δημιουργούμε μόνοι μας...
γιατί αν είμασταν άρρωστοι θα λέγαμε ναι υπάρχει πρόβλημα. .. αλλά δεν ειμαστε... και είναι κρίμα να το πιστεύουμε. ..
Ε Εντάξει ας κάνουμε μια μετατροπη!! να σκέφτεσαι το παιδάκι σου και τη γυναίκα σου... ειδικά το μικρό χρειάζεται ένα μπαμπά ατρόμητο! κρατά γενικά το μυαλό σου απασχολημενο με άλλα πράγματα. .. όχι με γιατρούς ...
αμαν κοριτσακι μου γιατι τετοια πραγματα???μπραβο σου που το αντιμετωπιζεις ετσι....σαν νεα που εισαι εχεις και περισοοτερη δυναμηνα πολεμησεις ....καλα κανεις μην τα παρατας....κι εγω στην ηλικια σου ημουν πολυ μαχητικη ....δεν υπηρχε κατι που να σκεφτομαι σαν κακο ή σαν εμποδιο.....δυστυχως ομως με λυγισαν τα προβληματα ....ευχομαι ποτε να μην σας τυχουν βαρια πραγματα και προβληματα...και πραγματικα ευχομαι και αυτο που περνατε τωρα να το ξεπερασετε ...ειστε στα καλυτερα σας χρονια ...καντε πραγματα που θα θελατε να κανετε .....και εμενα μου τα ελεγαν αλλα δεν τα πιστευα....η ζωη περναει και τα χρονια σε καπακωνουν και μια ωραια μερα ξυπνας και λες μα που πηγαν ολα αυτα τα χρονια??? και ολα αυτα που ηθελα να κανω τα εκανα??? εγω παντως οχι...και μετανιωνω απιστευτα.....τιποτα αλλο δεν αξιζει στην ζωη εκτος απο τον ιδιο σας τον εαυτο....
Και εγώ μια από τα ίδια. Πιο μικρός προτιμούσα να ζω στην φαντασία μου πάρα στην πραγματικότητα. Πολύ σκληρή η πραγματικότητα. Τέλος πάντων. Πάντως να ξέρεις ότι έτσι όπως μου μίλησες πιο πάνω μου έκανες για γιαγιά άνω των 70 που χρησιμοποιεί το παλιό λαπτοπ του εγγονα για να γράφει στο φόρουμ... Χαχαχα με ψαρωσες
δεν μπορω να φανταστω ποσο δυσκολο ειναι να εχεις ενα παιδι μικρο και να παθαινεις κρισεις....τα παιδια μας μας χρειαζονται και το οτι πρεπει να του σταθεις επιφερει ακομα ενα βαρος στου ωμους σου αλλα απο την αλλη ειναι και η κινητηριος δυναμη να συνεχισεις...εστιασε εκει...τα μικρα εχουν πολυ θετικη ενεργια και την μεταδιδουν ευκολα...εγω οταν ειμαι με τα παιδια μου ειμαι αλλου κι ας μεγαλωσαν ...παλι με κανουν πολυ χαρουμενη και γελαω πολυ....τωρα το πασχα που ηταν και η μεγαλη η κορη μου εδω -ειναι φοιτητρια και ερχεται μονο τις γιορτες πλεον- ολη μερα γελουσα και δεν επαθα ουτε μια κριση ...τυχαιο ??
κι εγω μικρη ημουν πολυ ντροπαλη και ζουσα στον φαντασικο μου κοσμο....νομιζω οτι τον εφτιαχνα καθαρα για να κξεφυγω απο την πραγματικοτητα....κι ομως τοτε ημουν πολυ καλα παρολο που οπως ειπα δεν ζουσα καλα παιδικα χρονια...
κουνελακι κι εγω την πατησα ...νομιζα οτι ειμασταν τουλαχιστον συνομηλικες χαχαχαχα
τι σας ηρεμει οταν παθαινετε κριση??
εμενα να κανω πραξεις .....επειδη καθε μερα σχεδον παιρνω μολυβι και χαρτι ....τι χρωσταω τι με χρωστανε ποτε θα πληρωσω ποτε θα πληρωθω ...παρολο που ειναι μια αγχωτικη διαδικασια ολως παραδοξως με ηρεμει ....λετε να τα καταφερω αυριο???
Με την κουβέντα πέρασε το βράδυ "αναίμακτα". Domino εύχομαι να πάνε όλα καλά με τον άντρα σου και να είναι περαστικά! Μην αγχώνεσαι μόνο. Kounelaki η καλύτερα "γιαγιά" κράτα τον τσαμπουκά σου ψιλά και όλα θα πάνε τέλεια! Ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα! Καλό σας βράδυ!
Καλημέρα elis! Από όσα ανέφερες μόνο το τσιγάρο. Ένα πακέτο την ημέρα σίγουρα. Δεν μπορώ να το κόψω. Διατροφή κάνω αναγκαστικά επειδή μου έχουν βρει λίγη χοληστερίνη (το μόνο που μου βρήκαν μετά από τόσες εξετάσεις) και μου είπαν ότι επειδή δεν θέλουν να μου δώσουν φάρμακα από τώρα να το παλέψω με διατροφή. Έκανα ποδήλατο. Πολύ ποδήλατο, μέχρι που ένα βράδυ με έπιασε πανικός την ώρα που έκανα και από τότε δεν το ξανακαβαλισα.
Καλημέρα, αυτή τη στιγμή με πιάνει κρίση. Και μόνο η προετοιμασία για το δρόμο με κατέβασε. Προσπαθώ να φωναξω μέσα στο μυαλό μου ότι δεν συμβαίνει τι άλλο να κάνω;
εγω κανω βαρη γνωρισα τα παιδια και τουσ ειπα οτι εχω προβλημα μετα απο λιγο καιρο ωστε αμα παθω τιποτα να ξερουν
Ωραίος! Έτσι πρέπει. Και εγώ το είχα πει στα παιδιά που κάναμε παρέα ποδήλατο και μόλις έπαθα την κρίση ξέραν τι να κάνουν και πως να συμπεριφερθουν. Αλλά έχω μια απορία. Κανείς βάρη ενώ δουλεύεις ξιναρι;!;! Θα με τρελάνεις; τι αντοχές είναι αυτές; πόσο χρονών είσαι;
Τι να πω, ένας εφιάλτης...... Με το που έφτασα είχα τόση ταχυπαλμια που ήταν αδύνατο να μπω στο νοσοκομείο, οπότε ο γιατρός είπε στη νοσοκόμα και μου δώσανε xanax
Παρόλο που είχα πάρει πολύ ισχυρή δόση ομοιοπαθητικού και παρόλο που είχα προετοιμαστει όσο μπορούσα δεν άντεξα