Χωρισμός μετά από 6 χρόνια

[Remedy]

Γεια σας,
Θα ήθελα να σας παραθέσω το πρόβλημα μου και να μου δώσετε συμβουλές και γνώμες.

Είμαι 27 ετών. Είμαι στρατιωτικός και λόγω της δουλειάς μου πήγα με μετάθεση στη Λήμνο, στην ηλικία των 22 ετών. Εκεί γνώρισα την πρώην κοπέλα μου, την Μαρία, η οποία τότε ήταν 19 ετών. Πιο πριν δεν είχε κάποια ερωτική εμπειρία παρά μόνο κάποια φλερτ. Εκεί καθίσαμε για τρία χρόνια, συγκατοίκηση, και έτυχε να φύγουμε μαζί από το νησί. Αυτή ως τελειόφοιτη πήγε στην αρχή στο σπίτι με τους δικούς της (Χαλκίδα) και εγώ με μετάθεση στον Έβρο. Όμως, πριν φύγω για εκεί, πήγα στην Αθήνα για 6 μήνες λόγο εκπαίδευσης. Συγκατοικήσαμε και εκεί. Μέσα σε αυτούς του μήνες, βρήκε δουλειά σε μια εταιρία και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Εγώ μετά γύρισα στον Έβρο. Και συνεχίσαμε την σχέση μας από απόσταση. Πηγαινοερχόμουν κάθε σχεδόν σαββατοκύριακο Αλεξανδρούπολη-Αθήνα, αεροπορικώς, συν άδειες κτλ, για να την βλέπω. Αυτό γινόταν για ένα χρόνο περίπου. Μετά ήρθα Λάρισα, για προσωπικούς λόγους, με την προοπτική να κάτσω εδώ, max, για 2 χρόνια και μετά να πάω, σίγουρα, Αθήνα για να είμαστε μαζί. Και σε αυτή την περίπτωση, σχεδόν κάθε σαββατοκύριακο πήγαινα Αθήνα, συν άδειες κτλ, για να την βλέπω. Όταν την είπα για το «σχέδιο» αυτό, στην αρχή δεν είχαμε ιδιαίτερο θέμα. Και γενικά σε όλη την διάρκεια της σχέσης μας, ποτέ δεν είχαμε κάποιο μεγάλο θέμα. Σαν ζευγάρι εννοείτε είχαμε κάποια μικρά θεματάκια αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν ικανά για να οδηγήσουν στον χωρισμό. Αλλά πριν περίπου 3 μήνες με χώρισε. Και ο λόγος ήταν ουσιαστικά η απόσταση.

Από την αρχή της σχέσης μας, μου είχε πει αρκετές φορές ότι μακάρι να με γνώριζε αργότερα και μπορώ να πω ότι είμαι αρκετά σίγουρος πως μέσα στο μυαλό της με έβλεπε και πιο σοβαρά.

Στον «διάλογο του χωρισμού» που είχαμε, ο οποίος έγινε υπό άριστες συνθήκες, μου έδωσε να καταλάβω πως ήθελε να ζήσει και άλλα πράγματα, ότι εγώ λόγο της απόστασης δεν την άφηνα να τα ζήσει κτλ. Και μου το τόνισε η ίδια, αλλά και από τις φίλες της από τις οποίες διατηρώ πολύ καλές σχέσεις, ότι εάν ήμουν Αθήνα, δεν θα υπήρχε λόγος χωρισμού.

Με τα λίγα και με τα πολλά αυτή είναι η μικρή μου ιστορία. Και εννοείτε, για οποιαδήποτε διευκρίνιση θα θέλατε, μετά χαράς να σας πω.

Και εδώ είναι το σημείο που θέλω να μου πειτε την γνώμη σας.

Η πιο πιθανή ημερομηνία για να πάω στην Αθήνα είναι το επόμενο καλοκαίρι (2020), αν όχι νωρίτερα, στην οποία πόλη θα μείνω για αρκετά χρόνια. Μέχρι τότε θα ήθελα να κάνω κάποιες ενέργειες για να μην με ξεχάσει. Ξέρω, ακούγετε κάπως «απελπισμένο» αλλά αυτή είναι η πρόθεσή μου. Μολις πάω Αθήνα να την ξανα διεκδικήσω. Όλοι μου λένε να μην την στέλνω, όπως έκανα στις αρχές του χωρισμού, για να νιώσει την απουσία μου και να με πεθυμήσει. Βγάζει νόημα αυτό, αλλά πιστεύω ότι θα με «ξεχάσει».

Αξίζει να πω πως μετά τον 1,5 μήνα χωρισμού, πήγα Αθήνα και συναντηθήκαμε, αλλά ήταν σχεδόν ψυχρή μαζί μου. Και μου είπε από μία μέρα αργότερα, ότι το έκανε από άμυνα. Κατάλαβα ότι εννοούσε πως επίτηδες είχε αυτή την στάση για να μην αφήσει τα συναισθήματα να βγουν προς την επιφάνεια και κάνει ενέργειες που «δεν» θα ήθελε. Της είπα ευθέως τότε ότι όταν έρθει η ώρα θα με βρει ξανά μπροστά της άλλα δεν μου απάντησε καθόλου.

Και για να συνοψίσω, γιατί αρκετά σας κούρασα είμαι σίγουρος, τι ενέργειες μπορώ να κάνω για να σιγουρευτώ ότι δεν θα με ξεχάσει? Πρέπει να τις κάνω? Και αν ναι, πότε? Ποια θα πρέπει να είναι η στάση μου απέναντι της, σε περίπτωση που με "ενοχλήσει" για να δει μόνο τι κάνω κτλ?

Ένα μεγάλο ευχαριστώ, για τον χρόνο σας, και ανυπομονώ για τις γνώμες σας.

καλησπερα, νικ
νομιζω οτι η κοπελα σου σου ειπε ΑΚΡΙΒΩΣ αυτο που της συμβαινει.
αφενος σε γνωρισε μικρη, και ναι μεν , οπως σωστα λες, θα σε σκεφτοταν ανετα για σοβαρη συνεχεια, πχ γαμο, ΟΜΩΣ ξεχνας αυτο το "αργοτερα" που ειπε που σημαινει οτι σου λεει ξεκαθαρα οτι θελει να ζησει κι αλλες εμπειριες...
νομιζω οτι ειναι δικαιολογιες το οτι σου ειπε οτι ειναι ψυχρη γιατι συγκρατειται.
μαλλον ειναι ψυχρη γιατι ειναι ηδη "αλλου", ειτε κυριολεκτικα ειτε μεταφορικα. δλδ μπορει να εχει κανει καποια γνωριμια, μπορει και απλα να το εχει τελειωσει μεσα της.
νομιζω οτι δεν πρεπει να κανεις καθολου κινησεις, οχι για να της λειψεις, αλλα γιατι ολοφανερα χρειαζεται τον χρονο της...
οταν παρει τον χρονο της, η θα ειναι ηδη πολυ μακρια, η θα εχει φαει τα μουτρα της και θα σε ψαχνει.
εγω λεω να μεινεις ψυχραιμος, να μην κανεις καμια κινηση κι αν τυχον σε ψαξει εκεινη ειτε για να δει τι κανεις ειτε απο ανασφαλεια για να δει αν την θελεις ακομα, μην τυχον και δεχτεις να "μεινετε φιλοι"...
ασε να κανει τον κυκλο του αυτο που θελει να ζησει, κι αν οταν τελειωσει σε ψαξει, ΑΝ την θελεις ακομα και δεν εχεις ξενερωσει, τοτε το ξαναβλεπετε.
ψυχραιμια παντως. μην εμφανιζεσαι. αστην να τραβηξει τον δρομο της.

[thlimenamatia]

οταν ακουω οτι ζευγαρια και παντρεμενοι χωριζουν στεναχωριεμαι πολυ.

[Miliva21]

Σωστό αλλα το θέμα είναι αν δεν θέλει γιατι δεν θέλει, εσυ τι πιστεύεις Μιλίβα21; Τι κατάλαβες;

Τι να πω....δεν έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου.....δεν έχω υπάρξει σε αυτή τη θέση......

μου φαίνεται αψυχολόγητο να μένεις τόσα χρόνια με εναν άνθρωπο από απόσταση.......Και να θες να χωρίσεις ξαφνικά όταν η ώρα φτάνει (γι αυτό που υποτίθεται περίμενες) να μείνετε μαζί δλδ...να είστε πιο κοντά σαν ζευγάρι....να έχετε χρόνο...

Ή της άρεσε της κοπέλας η όλη φάση από απόσταση και δεν την πείραζε .....ή τοτε αυτό ήθελε να ζήσει με τον θεματοθετη και δεν την ένοιαζε .....ή όσο πέρναγαν τα χρόνια επαναπαυτηκε και τώρα μπορεί να μπηκε κάτι νέο στη ζωή της και να την "ξύπνησε" και να θέλει να το ζήσει.....
Ή μπορεί να άλλαξε η ίδια σαν άνθρωπος και να έχει άλλες προτιμήσεις και σχέδια για τη ζωή της....(να αποκτήσει εμπειρίες) ή μπορεί και να βαρεθηκε....το πιο απλό.....ειτε τον θεματοθετη ειτε να βαζει τη ζωη της τοσο καιρο στον "παγο".... αν και το ένα δεν αναιρει το αλλο

Το θέμα είναι τι θέλει η ίδια....Και άμα εκείνη δεν θέλει δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι...χωρίζουν οι δρόμοι και προχωράνε ξεχωριστά

[Nicknan]

Ειλικρινά, οι συμβουλές σας ακούστηκαν στα αυτιά μου σαν να βγήκαν απο κάποιον ειδικό. Σας Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Αρα με λίγα λόγια, δεν ενοχλώ καθόλου, αν με ενοχλήσει εκείνη, λεω τα απολύτως τυπικά, και όταν πάω Αθήνα κινω πάλι τις διαδικασίες. Αν και εφόσον ισχύουν απο την πλευρά μου τα ίδια κτλ.

[believeInYourself]

Το θέμα ρε φίλε είναι ότι εσύ αυτή τη στιγμή θες να πας Αθήνα για εκείνη... Μέχρι να πας όμως αυτή μπορεί να έχει προχωρήσει στη ζωή της... Εγώ λέω να προχωρήσεις κι εσύ παρακάτω και μην κάνεις σχέδια με υποθέσεις...

[Xfactor]

Γεια σας,
Θα ήθελα να σας παραθέσω το πρόβλημα μου και να μου δώσετε συμβουλές και γνώμες.

Είμαι 27 ετών. Είμαι στρατιωτικός και λόγω της δουλειάς μου πήγα με μετάθεση στη Λήμνο, στην ηλικία των 22 ετών. Εκεί γνώρισα την πρώην κοπέλα μου, την Μαρία, η οποία τότε ήταν 19 ετών. Πιο πριν δεν είχε κάποια ερωτική εμπειρία παρά μόνο κάποια φλερτ. Εκεί καθίσαμε για τρία χρόνια, συγκατοίκηση, και έτυχε να φύγουμε μαζί από το νησί. Αυτή ως τελειόφοιτη πήγε στην αρχή στο σπίτι με τους δικούς της (Χαλκίδα) και εγώ με μετάθεση στον Έβρο. Όμως, πριν φύγω για εκεί, πήγα στην Αθήνα για 6 μήνες λόγο εκπαίδευσης. Συγκατοικήσαμε και εκεί. Μέσα σε αυτούς του μήνες, βρήκε δουλειά σε μια εταιρία και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Εγώ μετά γύρισα στον Έβρο. Και συνεχίσαμε την σχέση μας από απόσταση. Πηγαινοερχόμουν κάθε σχεδόν σαββατοκύριακο Αλεξανδρούπολη-Αθήνα, αεροπορικώς, συν άδειες κτλ, για να την βλέπω. Αυτό γινόταν για ένα χρόνο περίπου. Μετά ήρθα Λάρισα, για προσωπικούς λόγους, με την προοπτική να κάτσω εδώ, max, για 2 χρόνια και μετά να πάω, σίγουρα, Αθήνα για να είμαστε μαζί. Και σε αυτή την περίπτωση, σχεδόν κάθε σαββατοκύριακο πήγαινα Αθήνα, συν άδειες κτλ, για να την βλέπω. Όταν την είπα για το «σχέδιο» αυτό, στην αρχή δεν είχαμε ιδιαίτερο θέμα. Και γενικά σε όλη την διάρκεια της σχέσης μας, ποτέ δεν είχαμε κάποιο μεγάλο θέμα. Σαν ζευγάρι εννοείτε είχαμε κάποια μικρά θεματάκια αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν ικανά για να οδηγήσουν στον χωρισμό. Αλλά πριν περίπου 3 μήνες με χώρισε. Και ο λόγος ήταν ουσιαστικά η απόσταση.

Από την αρχή της σχέσης μας, μου είχε πει αρκετές φορές ότι μακάρι να με γνώριζε αργότερα και μπορώ να πω ότι είμαι αρκετά σίγουρος πως μέσα στο μυαλό της με έβλεπε και πιο σοβαρά.

Στον «διάλογο του χωρισμού» που είχαμε, ο οποίος έγινε υπό άριστες συνθήκες, μου έδωσε να καταλάβω πως ήθελε να ζήσει και άλλα πράγματα, ότι εγώ λόγο της απόστασης δεν την άφηνα να τα ζήσει κτλ. Και μου το τόνισε η ίδια, αλλά και από τις φίλες της από τις οποίες διατηρώ πολύ καλές σχέσεις, ότι εάν ήμουν Αθήνα, δεν θα υπήρχε λόγος χωρισμού.

Με τα λίγα και με τα πολλά αυτή είναι η μικρή μου ιστορία. Και εννοείτε, για οποιαδήποτε διευκρίνιση θα θέλατε, μετά χαράς να σας πω.

Και εδώ είναι το σημείο που θέλω να μου πειτε την γνώμη σας.

Η πιο πιθανή ημερομηνία για να πάω στην Αθήνα είναι το επόμενο καλοκαίρι (2020), αν όχι νωρίτερα, στην οποία πόλη θα μείνω για αρκετά χρόνια. Μέχρι τότε θα ήθελα να κάνω κάποιες ενέργειες για να μην με ξεχάσει. Ξέρω, ακούγετε κάπως «απελπισμένο» αλλά αυτή είναι η πρόθεσή μου. Μολις πάω Αθήνα να την ξανα διεκδικήσω. Όλοι μου λένε να μην την στέλνω, όπως έκανα στις αρχές του χωρισμού, για να νιώσει την απουσία μου και να με πεθυμήσει. Βγάζει νόημα αυτό, αλλά πιστεύω ότι θα με «ξεχάσει».

Αξίζει να πω πως μετά τον 1,5 μήνα χωρισμού, πήγα Αθήνα και συναντηθήκαμε, αλλά ήταν σχεδόν ψυχρή μαζί μου. Και μου είπε από μία μέρα αργότερα, ότι το έκανε από άμυνα. Κατάλαβα ότι εννοούσε πως επίτηδες είχε αυτή την στάση για να μην αφήσει τα συναισθήματα να βγουν προς την επιφάνεια και κάνει ενέργειες που «δεν» θα ήθελε. Της είπα ευθέως τότε ότι όταν έρθει η ώρα θα με βρει ξανά μπροστά της άλλα δεν μου απάντησε καθόλου.

Και για να συνοψίσω, γιατί αρκετά σας κούρασα είμαι σίγουρος, τι ενέργειες μπορώ να κάνω για να σιγουρευτώ ότι δεν θα με ξεχάσει? Πρέπει να τις κάνω? Και αν ναι, πότε? Ποια θα πρέπει να είναι η στάση μου απέναντι της, σε περίπτωση που με "ενοχλήσει" για να δει μόνο τι κάνω κτλ?

Ένα μεγάλο ευχαριστώ, για τον χρόνο σας, και ανυπομονώ για τις γνώμες σας.

φιλε, δεν ξερω τι σου εχουν πει τα αλλα μελη,παντως κατα την αποψη μου , η κοπελα εχει προχωρησει και απλα δεν ηθελε να σε πληγωσει.
Προχωρα παρακατω και ασε τα σχεδια να πας αθηνα για αυτη,αν πας εχει καλως.
Προσπαθησε να το δεχτεις, και ισως βρεις μια κοπελα και να λες, ευτυχως που χωρισαμε με το μαρακι και την γνωρισα.

[Miliva21]

Ειλικρινά, οι συμβουλές σας ακούστηκαν στα αυτιά μου σαν να βγήκαν απο κάποιον ειδικό. Σας Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Αρα με λίγα λόγια, δεν ενοχλώ καθόλου, αν με ενοχλήσει εκείνη, λεω τα απολύτως τυπικά, και όταν πάω Αθήνα κινω πάλι τις διαδικασίες. Αν και εφόσον ισχύουν απο την πλευρά μου τα ίδια κτλ.

Κάνε ότι θα σε έκανε να νιώσεις καλύτερα...αν έχεις την ανάγκη να της υπενθυμίσεις τα συναισθήματα σου για ακόμα μια φορά και ότι εξακολουθείς να είσαι εκεί για εκείνη Κάνε το..........ανεξάρτητως απάντησης.....αν έτσι νιώθεις ότι "οκειι εγώ προσπάθησα όσο μπορούσα και πάλεψα γι αυτό όσο περνούσε από το χέρι μου" κάντο τότε...Για να μην έχεις τις τύψεις αργότερα ότι και καλά δεν προσπάθησες.......αν το σκέφτεσαι έτσι...Για να είσαι με τον εαυτό σου καλά.....

Το πιο πιθανό βέβαια είναι να παραμείνει πιστη σε όσα σου είπε εφόσον πήρε την απόφαση...

Πάντως δεν υπάρχει κάποιο στανταρ παιχνιδάκι να της παίξεις ώστε να γυρίσει πίσω

[gsdm]

Καλησπέρα, κάνε ότι σου λέει η καρδιά σου. Το πιο πιθανό είναι να μην είστε πάλι μαζί. Δυστυχώς, συμβαίνει και αυτό. Η αγάπη δεν φτάνει, ίσως επειδή ο ένας είναι δειλός, ίσως επειδή ο ένας αγαπάει λιγότερο. Κάνε μια προσπάθεια, ίσως να καταφέρεις κάτι. Εγώ στο εύχομαι πάντως. Εξήγησε της ότι την αγαπάς και θα την περιμένεις. Λογικά θα σου απαντήσει μέσα στο μήνα για το αν πρέπει να την περιμένεις. Ξέρω είναι δύσκολο να ξεχάσεις κάποιον που αγαπάς, αλλά με το ζόρι πίσω δεν γυρίζει κάνεις.

[Nicknan]

Δυστυχώς ή ευτυχώς έχετε δίκιο. Ότι είναι να γίνει, θα γίνει... Ευχαριστώ πάντως για τις απόψεις σας!