Εκφραστειτε ελευθερα!!!

[akis1]

#deleted post

[Πες το μου και αυτό]

Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών.

Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν.

Από την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίας.

Να φεύγεις !

Αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς κραυγές, μακρόσυρτους αποχαιρετισμούς.

Να μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για το δρόμο.

Να τρέχεις μακριά από δήθεν καταφύγια κι ας έχει έξω και χαλάζι.

Να μάθεις να κοιτάς βαθιά στα μάτια όταν λες αντίο κι όχι κάτω ή το άπειρο.

Να εννοείς τις λέξεις σου, μην τις εξευτελίζεις, σε παρακαλώ.

Να μάθεις να κοιτάς την κλεψύδρα, να βλέπεις πως ο χρόνος σου τελείωσε.

Όχι αγκαλιές, γράμματα, αφιερώσεις, κάποτε θα ξανασυναντηθούμε αγάπη μου (όλα τα βράδια και τα τραγούδια δεν θα είναι ποτέ δικά σας).

Αποδέξου το.

Να αποχωρίζεσαι τραγούδια που αγάπησες, μέρη που περπάτησες.

Δεν έχεις τόση περιορισμένη φαντασία όσο νομίζεις.

Μπορείς να φτιάξεις ιστορίες ολοκαίνουριες, με ουρανό κι αλάτι.

Να θυμίζουν λίγο φθινόπωρο, πολύ καλοκαίρι κι εκείνη την απέραντη Άνοιξη.

Να φεύγεις από εκεί που δε σου δίνουν αυτά που χρειάζεσαι.

Από το δυσανάλογο, το μέτριο και το λίγο.

Να απαιτείς αυτό που δίνεις να το παίρνεις πίσω -δεν τους το χρωστάς.

Να μάθεις να σέβεσαι την αγάπη σου, το χρόνο σου και την καρδιά σου.

Μην πιστεύεις αυτά που λένε -η αγάπη δεν είναι ανεξάντλητη, τελειώνει.

Η καρδιά χαλάει, θα τη χτυπάς μια μέρα και δεν θα δουλεύει.

Να καταλάβεις πως οι δεύτερες ευκαιρίες είναι για τους δειλούς

-οι τρίτες για τους γελοίους.

Μην τρέμεις την αντιστοιχία λέξεων-εννοιών, να ονομάζεις σχέση τη σχέση, την κοροϊδία κοροϊδία.

Να μαλώνεις τον εαυτό σου καμιά φορά που κάθεται και κλαψουρίζει

-σαν μωρό κι εσύ κάθεσαι και του δίνεις γλειφιτζούρι μη και σου στεναχωρηθεί

Να μάθεις να ψάχνεις για αγάπες που θυμίζουν Καζαμπλάνκα

– όχι συμβάσεις ορισμένου χρόνου

Και να μάθεις να φεύγεις από εκεί που ποτέ πραγματικά δεν υπήρξες.

Να φεύγεις κι ας μοιάζει να σου ξεριζώνουν το παιδί από τη μήτρα.

Να φεύγεις από όσα νόμισες γι’ αληθινά, μήπως φτάσεις κάποτε σ’ αυτά.

Μ. Λουντέμης

[emoji3590]

[george1520]

Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών.

Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν.

Από την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίας.

Να φεύγεις !

Αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς κραυγές, μακρόσυρτους αποχαιρετισμούς.

Να μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για το δρόμο.

Να τρέχεις μακριά από δήθεν καταφύγια κι ας έχει έξω και χαλάζι.

Να μάθεις να κοιτάς βαθιά στα μάτια όταν λες αντίο κι όχι κάτω ή το άπειρο.

Να εννοείς τις λέξεις σου, μην τις εξευτελίζεις, σε παρακαλώ.

Να μάθεις να κοιτάς την κλεψύδρα, να βλέπεις πως ο χρόνος σου τελείωσε.

Όχι αγκαλιές, γράμματα, αφιερώσεις, κάποτε θα ξανασυναντηθούμε αγάπη μου (όλα τα βράδια και τα τραγούδια δεν θα είναι ποτέ δικά σας).

Αποδέξου το.

Να αποχωρίζεσαι τραγούδια που αγάπησες, μέρη που περπάτησες.

Δεν έχεις τόση περιορισμένη φαντασία όσο νομίζεις.

Μπορείς να φτιάξεις ιστορίες ολοκαίνουριες, με ουρανό κι αλάτι.

Να θυμίζουν λίγο φθινόπωρο, πολύ καλοκαίρι κι εκείνη την απέραντη Άνοιξη.

Να φεύγεις από εκεί που δε σου δίνουν αυτά που χρειάζεσαι.

Από το δυσανάλογο, το μέτριο και το λίγο.

Να απαιτείς αυτό που δίνεις να το παίρνεις πίσω -δεν τους το χρωστάς.

Να μάθεις να σέβεσαι την αγάπη σου, το χρόνο σου και την καρδιά σου.

Μην πιστεύεις αυτά που λένε -η αγάπη δεν είναι ανεξάντλητη, τελειώνει.

Η καρδιά χαλάει, θα τη χτυπάς μια μέρα και δεν θα δουλεύει.

Να καταλάβεις πως οι δεύτερες ευκαιρίες είναι για τους δειλούς

-οι τρίτες για τους γελοίους.

Μην τρέμεις την αντιστοιχία λέξεων-εννοιών, να ονομάζεις σχέση τη σχέση, την κοροϊδία κοροϊδία.

Να μαλώνεις τον εαυτό σου καμιά φορά που κάθεται και κλαψουρίζει

-σαν μωρό κι εσύ κάθεσαι και του δίνεις γλειφιτζούρι μη και σου στεναχωρηθεί

Να μάθεις να ψάχνεις για αγάπες που θυμίζουν Καζαμπλάνκα

– όχι συμβάσεις ορισμένου χρόνου

Και να μάθεις να φεύγεις από εκεί που ποτέ πραγματικά δεν υπήρξες.

Να φεύγεις κι ας μοιάζει να σου ξεριζώνουν το παιδί από τη μήτρα.

Να φεύγεις από όσα νόμισες γι’ αληθινά, μήπως φτάσεις κάποτε σ’ αυτά.

Μ. Λουντέμης

[emoji3590]

Ωραίο αυτό.. Το είχα βάλει πιο πάνω κι εγώ.. Συμφωνώ σε όλα. Όποιος μπορεί να το εφαρμόσει σημαίνει ορι έχει βρει και το νόημα της ζωής.

[george1520]

Σύμφωνα με τον μύθο του Πλάτωνα :

[Στις αρχές του χρόνου οι άνθρωποι ήταν σφαιροειδή ανδρόγυνα όντα με δυο πρόσωπα, δυο γεννητικά όργανα και οκτώ άκρα. Στρογγυλοί σαν πούλια από τάβλι που με τα τέσσερα χέρια και πόδια τους όταν ήθελαν να τρέξουν πήγαιναν σαν τροχός. Τα πλάσματα αυτά ήταν τόσο δυνατά που οι Θεοί τα φοβήθηκαν και ο Δίας αποφάσισε να τα χωρίσει στα δυο με κεραυνό. Τα δυο κομμάτια ονομάζονταν ημίτομα και ο Απόλλωνας τα έραβε ενώνοντας τα τελειώματα στον αφαλό. Από τότε, σύμφωνα με το μύθο του Πλάτωνα, οι άνθρωποι είναι μισοί. Δηλαδή ημίτονα που προσπαθούν να ολοκληρωθούν στην αρχική τους ενότητα αναζητώντας το άλλο τους μισό. Ο πόθος μας για το ολόκληρο και η ορμή μας να επιστρέψουμε στην πρωταρχική μας φύση ενώνοντας τα δυο μας μισά, σε ένα ολόκληρο ονομάστηκε «έρωτας».]

Το ερώτημα είναι.. Υπάρχει κάποιος σε αυτόν τον κόσμο που να είναι το άλλο μας μισό; Κι αν υπάρχει πως θα καταλάβουμε ποιος είναι; Κι αν το καταλάβουμε θα μπορέσουμε να μείνουμε μαζί του;

[Πες το μου και αυτό]

Ωραίο αυτό.. Το είχα βάλει πιο πάνω κι εγώ.. Συμφωνώ σε όλα. Όποιος μπορεί να το εφαρμόσει σημαίνει ορι έχει βρει και το νόημα της ζωής.

Δεν είχα δει ότι το είχες βάλει..προσπαθώ να το εφαρμόσω, άρα είμαι κοντά στο να βρω το νόημα της ζωής

[Αλεξία10]

Σύμφωνα με τον μύθο του Πλάτωνα :

[Στις αρχές του χρόνου οι άνθρωποι ήταν σφαιροειδή ανδρόγυνα όντα με δυο πρόσωπα, δυο γεννητικά όργανα και οκτώ άκρα. Στρογγυλοί σαν πούλια από τάβλι που με τα τέσσερα χέρια και πόδια τους όταν ήθελαν να τρέξουν πήγαιναν σαν τροχός. Τα πλάσματα αυτά ήταν τόσο δυνατά που οι Θεοί τα φοβήθηκαν και ο Δίας αποφάσισε να τα χωρίσει στα δυο με κεραυνό. Τα δυο κομμάτια ονομάζονταν ημίτομα και ο Απόλλωνας τα έραβε ενώνοντας τα τελειώματα στον αφαλό. Από τότε, σύμφωνα με το μύθο του Πλάτωνα, οι άνθρωποι είναι μισοί. Δηλαδή ημίτονα που προσπαθούν να ολοκληρωθούν στην αρχική τους ενότητα αναζητώντας το άλλο τους μισό. Ο πόθος μας για το ολόκληρο και η ορμή μας να επιστρέψουμε στην πρωταρχική μας φύση ενώνοντας τα δυο μας μισά, σε ένα ολόκληρο ονομάστηκε «έρωτας».]

Το ερώτημα είναι.. Υπάρχει κάποιος σε αυτόν τον κόσμο που να είναι το άλλο μας μισό; Κι αν υπάρχει πως θα καταλάβουμε ποιος είναι; Κι αν το καταλάβουμε θα μπορέσουμε να μείνουμε μαζί του;

Πολύ ωραίο.. Αλλά όπως είναι και το όνομά του.. "Μύθος"
Δεν νομίζω ότι υπάρχει το άλλο μας μισό..

[george1520]

Δεν είχα δει ότι το είχες βάλει..προσπαθώ να το εφαρμόσω, άρα είμαι κοντά στο να βρω το νόημα της ζωής

Είχα την εντύπωση ότι μου το σχολίασες τότε γιαυτό το ανάφερα...
Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι αυτό. Διάβασα πρόσφατα ένα άλλο.
"Ανακάλυψα την ευτυχία από τον θόρυβο που έκανε φεύγοντας".. Αυτό είναι ότι χειρότερο. Να έχεις κάτινα μη το εκτιμάς και να μη το σέβεσαι και να καταλαβαίνεις την αξία του οταν πλέον δεν έχει σημασία.

[george1520]

Πολύ ωραίο.. Αλλά όπως είναι και το όνομά του.. "Μύθος"
Δεν νομίζω ότι υπάρχει το άλλο μας μισό..

Εγώ προσωπικά δεν ψάχνω το άλλο μου μισό.. Θεωρώ πως η ζωή θα είναι ανιαρή αν ταιριάζεις απόλυτα με τον άλλον..

[Αλεξία10]

Εγώ προσωπικά δεν ψάχνω το άλλο μου μισό.. Θεωρώ πως η ζωή θα είναι ανιαρή αν ταιριάζεις απόλυτα με τον άλλον..

Σωστά.. Κάπου στη μέση βρίσκεται η αλήθεια.. Όπως πάντα..

[Πες το μου και αυτό]

Είχα την εντύπωση ότι μου το σχολίασες τότε γιαυτό το ανάφερα...
Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι αυτό. Διάβασα πρόσφατα ένα άλλο.
"Ανακάλυψα την ευτυχία από τον θόρυβο που έκανε φεύγοντας".. Αυτό είναι ότι χειρότερο. Να έχεις κάτινα μη το εκτιμάς και να μη το σέβεσαι και να καταλαβαίνεις την αξία του οταν πλέον δεν έχει σημασία.

Συμφωνώ μαζι σου.. Να μην εκτιμάς κάτι που έχεις είναι το χειρότερο.. Οταν το χάσεις τοτε θα το καταλάβεις..

[Αλεξία10]

https://youtu.be/ZyrZBvnQz00

[ntinti]

Ενα γεγονός από χθες ήταν ικανό να γκρεμίσει ότι έκανα ενάμιση μήνα τώρα.....
Σήμερα είχα πάλι και μια καραμπινάτη κρίση πάλι. ....
Μόλις σταμάτησα και τα ζαναχ και είπα δόξα το Θεό σταθεροποιήθηκε η κατάσταση φτου και πάλι από την αρχή.....

Ουφ να σκάσω ειμαι ..πάλι θολούρα στη διαχείριση όλου αυτού ......

[george1520]

Ενα γεγονός από χθες ήταν ικανό να γκρεμίσει ότι έκανα ενάμιση μήνα τώρα.....
Σήμερα είχα πάλι και μια καραμπινάτη κρίση πάλι. ....
Μόλις σταμάτησα και τα ζαναχ και είπα δόξα το Θεό σταθεροποιήθηκε η κατάσταση φτου και πάλι από την αρχή.....

Ουφ να σκάσω ειμαι ..πάλι θολούρα στη διαχείριση όλου αυτού ......

Δηλαδή; (κουτσομπολης)

[ntinti]

Δηλαδή; (κουτσομπολης)

Άσχετο γεγονός με την δουλειά ,με αγχωσε με τάραξε και ξαφνικά όλα εμφανίστηκαν.....
Τρεμουλα ,μουδιασματα πόνοι και κλάμα χωρίς να δικαιολογεί το γεγονός.....
Θέλω να πάρω τους δρόμους να τρέχω αλλά όχι πρέπει να κάτσω εδώ να το πολεμήσω......

Πως γίνεται πάντως κάθε ταραχή ,κάθε πόνος στο σημείο της επέμβασης να πυροδοτεί όλο αυτό πραγματικά δεν ξερω, τι στο καλό παθαίνει το μυαλό μου......

[george1520]

Άσχετο γεγονός με την δουλειά ,με αγχωσε με τάραξε και ξαφνικά όλα εμφανίστηκαν.....
Τρεμουλα ,μουδιασματα πόνοι και κλάμα χωρίς να δικαιολογεί το γεγονός.....
Θέλω να πάρω τους δρόμους να τρέχω αλλά όχι πρέπει να κάτσω εδώ να το πολεμήσω......

Πως γίνεται πάντως κάθε ταραχή ,κάθε πόνος στο σημείο της επέμβασης να πυροδοτεί όλο αυτό πραγματικά δεν ξερω, τι στο καλό παθαίνει το μυαλό μου......

Πως θα περιεγραφες την περίοδο που έκανες την επέμβαση? Και τι σου στέρησε?
Καλύτερα ας συνεχίσουμε την συζήτηση ή στο "τι σκέφτεστε" ή άνοιξε θεμα.εδω θα τα ακούσουμε