Είναι κανείς εδώ;

[Κύκνος]

Νιώθω άγχος... Είχα βγει για κάτι δουλειές και κουράστηκα σε μη φυσιολογικό βαθμό κι έχω να κάνω κι άλλα πράγματα σήμερα κι αυτό με αγχώνει... Για την ώρα, έφτιαξα έναν καφέ μήπως τονωθώ και χαλαρώσω... Μακάρι γιατί αν δεν φύγει το άγχος δεν μπορώ να είμαι λειτουργική...

[_Vassilis]

Μια χαρά λειτουργική είσαι.. Θα πάρεις το άγχος σου παρεούλα και θα τις κανεις και τις άλλες τις δουλειές, μην ανησυχείς… Εργασιοθεραπεία και σύντομα θα ξεχαστείς και θα περάσει.. Κι εγώ πριν λίγο γύρισα απ’ έξω.

[Yoco Choco]

Καλημέρα...

Όταν δεν έχω όρεξη για ταινία, ακούω μουσική που με χαλαρώνει και σερφάρω στο ίντερνετ...

Δεν κάνεις τίποτα δηλαδή...Απλά κάθεσαι...Λογικό να σε τρώει το άγχος και οι σκέψεις...Πρέπει να κάνεις πράγματα ως περισπασμό.
Δεν έχεις όρεξη για δουλειά,δεν έχεις όρεξη για γυμναστική, δεν έχεις όρεξη για ταινίες, πως περιμένεις να γίνεις καλά?
Πρέπει να κοπιάζουμε και να πιεζόμαστε πρώτα για να νοιώσουμε ωραία μετα.
Βγες και τρέξε για μισή ωρα όσο πιο γρήγορα μπορείς και θα δεις πως θα νοιώθεις μετά...Θα πάει περίπατο το άγχος και οι σκέψεις.

[Yoco Choco]

ναι... μονο που τα χαπια , οταν ειναι απαραιτητα, οπως σε πολλες ψυχικες παθησεις συμβαινει, ειναι αναντικαταστατα, ενω ο τροπος διασκεδασης ως παραγοντας ψυχικης ισορροπιας, μπορει να εχει πολλες εναλλακτικες.
ο τζοβανης ας πουμε, θα σου λεγε "κανε σεξ για να ξεχαστεις"...

Και οι δραστηριότητες, όταν τηρείς ευλαβικά την καθημερινή τους τέλεση ,είναι σαν να παίρνεις αγωγή.
Δεν μπορείς να πηγαίνεις γαι τρέξιμο μια φορά την εβδομάδα και να περιμένεις να σε βοηθήσει,είναι σαν να παίρνεις το αντικαταθλιπτικό ή το ηρεμηστικό μια φορά την εβδομάδα και να περιμένεις να σε βοηθήσουν.
Θέλει κάθε μέρα...να γίνει ρουτίνα

[Κύκνος]

Δεν κάνεις τίποτα δηλαδή...Απλά κάθεσαι...Λογικό να σε τρώει το άγχος και οι σκέψεις...Πρέπει να κάνεις πράγματα ως περισπασμό.
Δεν έχεις όρεξη για δουλειά,δεν έχεις όρεξη για γυμναστική, δεν έχεις όρεξη για ταινίες, πως περιμένεις να γίνεις καλά?
Πρέπει να κοπιάζουμε και να πιεζόμαστε πρώτα για να νοιώσουμε ωραία μετα.
Βγες και τρέξε για μισή ωρα όσο πιο γρήγορα μπορείς και θα δεις πως θα νοιώθεις μετά...Θα πάει περίπατο το άγχος και οι σκέψεις.

Yoco Choco, μίλα μου για ότι θέλεις εκτός από την δουλειά... Δεν σηκώθηκα κι έφυγα για την πλάκα μου αλλά γιατί δεν άντεχα την πίεση και το άγχος... Και το ότι την σταμάτησα, ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα ποτέ γιατί ηρέμησα σε πολύ μεγάλο βαθμό κι ας γκρινιάζω... Καμία σχέση το πως είμαι τώρα με το τότε... Ούτε να το θυμάμαι δεν θέλω... Όσο για τις ταινίες, είπα ότι δεν έχω όρεξη να βλέπω ΚΑΘΕ βράδυ όχι ότι δεν βλέπω καθόλου αλλά κάθε βράδυ κάπου καταντάει βαρετό... Όσο για το έξω, είχα βγει το πρωί και γενικά βγαίνω απλώς δεν το γράφω κάθε φορά γι' αυτό ίσως έχω δώσει λάθος εντύπωση...

[user]

σε καταλαβαίνω, μια τέτοια κατάσταση βιώνω τελευταία κι εγώ κάποιες φορές, σταματάνε όλα και οι δουλειες μένουν στη μέση, χάος ενώ απ έξω φαίνεται να είναι όλα καλά.
μουσική και σκοτάδι στο δωμάτιο αν δεν σε τριγκάρει, ίσως και λεβάντα λαδάκι στο μαξιλάρι, για τον ύπνο.

[Yoco Choco]

Yoco Choco, μίλα μου για ότι θέλεις εκτός από την δουλειά... Δεν σηκώθηκα κι έφυγα για την πλάκα μου αλλά γιατί δεν άντεχα την πίεση και το άγχος... Και το ότι την σταμάτησα, ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα ποτέ γιατί ηρέμησα σε πολύ μεγάλο βαθμό κι ας γκρινιάζω... Καμία σχέση το πως είμαι τώρα με το τότε... Ούτε να το θυμάμαι δεν θέλω... Όσο για τις ταινίες, είπα ότι δεν έχω όρεξη να βλέπω ΚΑΘΕ βράδυ όχι ότι δεν βλέπω καθόλου αλλά κάθε βράδυ κάπου καταντάει βαρετό... Όσο για το έξω, είχα βγει το πρωί και γενικά βγαίνω απλώς δεν το γράφω κάθε φορά γι' αυτό ίσως έχω δώσει λάθος εντύπωση...

Και πως θα περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου?...Κάνοντας τίποτα?
Μπορεί να μην σου ταίριαζε η δουλειά που έκανες...Κάθε άνθρωπος πρέπει να βρίσκει μια δουλειά που να τον ανταμοίβει και να περνάει δημιουργικά την ώρα του.
Η άδράνεια και η απραξία είναι η μητέρα όλων των ψυχικών παθήσεων!

[elis]

Για να ξέρετε όλοι σου λέει κάποιες αλήθειες ο εγκέφαλος ΤΙΣ οποίες πρέπει να αντιμετωπισεις σου λέει και κάποια ψέμματα τα οποία πρέπει να αναγνωρίσεις τώρα το σώμα πρέπει να ξυπνήσει για να σταθεροποιηθει ο εγκέφαλος αν το αφήσεις χωρισ κίνηση γίνεται χειρότερο να ξέρετε

[Yoco Choco]

Αν δεν θες να πας για τρέξιμο,να πηγαίνεις κάθε απόγευμα στον παραλιακό της Θεσσαλονίκης και να περπατάς 1 ωρα δίπλα στην θάλασσα...Θα αλλάξει η ζωή σου.

[Κύκνος]

Και πως θα περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου?...Κάνοντας τίποτα?
Μπορεί να μην σου ταίριαζε η δουλειά που έκανες...Κάθε άνθρωπος πρέπει να βρίσκει μια δουλειά που να τον ανταμοίβει και να περνάει δημιουργικά την ώρα του.
Η άδράνεια και η απραξία είναι η μητέρα όλων των ψυχικών παθήσεων!

Η δουλειά που έκανα ήταν δουλειά γραφείου αλλά και πάλι είχε πίεση και προθεσμίες... Ξέρεις καμιά δουλειά που να είναι χαλαρή;

Δεν με νοιάζει πως θα περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου αρκεί να μην νιώθω κουρέλι ψυχολογικά όπως ένιωθα τότε... Αν είναι να έχω μια δουλειά για να έχω γόητρο και να λέω ότι δουλεύω αλλά μέσα μου να υποφέρω, να μου λείπει το βύσσινο! Αν μπορούσαν όλοι να δουλεύουν, τότε δεν θα υπήρχαν συντάξεις αναπηρίας... Εγώ δεν ξαναγυρνάω σε τέτοια κόλαση... Λες ότι η αδράνεια είναι η μητέρα όλων των ψυχικών παθήσεων αλλά η δική μου ψυχική πάθηση βελτιώθηκε από τότε που μπορώ να κάτσω στην ηρεμία του σπιτιού μου...

[Κύκνος]

σε καταλαβαίνω, μια τέτοια κατάσταση βιώνω τελευταία κι εγώ κάποιες φορές, σταματάνε όλα και οι δουλειες μένουν στη μέση, χάος ενώ απ έξω φαίνεται να είναι όλα καλά.
μουσική και σκοτάδι στο δωμάτιο αν δεν σε τριγκάρει, ίσως και λεβάντα λαδάκι στο μαξιλάρι, για τον ύπνο.

Μουσική ναι, απόλυτο σκοτάδι όχι, το φοβάμαι... Ευτυχώς που ζω σε εποχή που υπάρχει ηλεκτρισμός αλλιώς θα κοιμόμουν με αναμμένο κερί με κίνδυνο φωτιάς...

[Yoco Choco]

Η δουλειά που έκανα ήταν δουλειά γραφείου αλλά και πάλι είχε πίεση και προθεσμίες... Ξέρεις καμιά δουλειά που να είναι χαλαρή;

Δεν με νοιάζει πως θα περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου αρκεί να μην νιώθω κουρέλι ψυχολογικά όπως ένιωθα τότε... Αν είναι να έχω μια δουλειά για να έχω γόητρο και να λέω ότι δουλεύω αλλά μέσα μου να υποφέρω, να μου λείπει το βύσσινο! Αν μπορούσαν όλοι να δουλεύουν, τότε δεν θα υπήρχαν συντάξεις αναπηρίας... Εγώ δεν ξαναγυρνάω σε τέτοια κόλαση... Λες ότι η αδράνεια είναι η μητέρα όλων των ψυχικών παθήσεων αλλά η δική μου ψυχική πάθηση βελτιώθηκε από τότε που μπορώ να κάτσω στην ηρεμία του σπιτιού μου...

Γιατί τώρα δεν είσαι κουρέλι?...Μερα παρα μέρα γράφεις ότι υποφέρεις από φριχτό άγχος και δεν την παλεύεις.
Εκανες μια δουλεια που σε πίεζε και φοβήθηκες...Και μένα αμα με βαλεις ταξιτζή δεν θα αντέξω ουτε μια εβδομάδα.
Οι συντάξεις αναπηρίας είναι για τους ανάπηρους...Για ρώτα τους όλους αυτούς είναι καλά?...Είναι ευτυχισμένοι?
Φυτοζωούν όντας άρρωστοι.
Το 90% των ανθρώπων που δουλεύουν είναι υγιείς και ζούνε την ζωή τους...Το 90% των ανθρώπωνπου δεν δουλεύουν είναι άρρωστοι και δεν ζουν...Δεν σας λέει τίποτα αυτό?
Πρέπει να βγεις από το σπίτι και να ζήσεις...Ειδάλλως πρέπει να το πάρεις απόφαση ότι θα ζήσεις την υπόλοιπη ζωή σου ως άρρωστη.
Αυτα σκεφτομαι και εγώ και παίρνω δύναμη και κάνω πράγματα για να μην σαπίζω άπραγος στο σπίτι.

[Κύκνος]

Γιατί τώρα δεν είσαι κουρέλι?...Μερα παρα μέρα γράφεις ότι υποφέρεις από φριχτό άγχος και δεν την παλεύεις.
Εκανες μια δουλεια που σε πίεζε και φοβήθηκες...Και μένα αμα με βαλεις ταξιτζή δεν θα αντέξω ουτε μια εβδομάδα.
Οι συντάξεις αναπηρίας είναι για τους ανάπηρους...Για ρώτα τους όλους αυτούς είναι καλά?...Είναι ευτυχισμένοι?
Φυτοζωούν όντας άρρωστοι.
Το 90% των ανθρώπων που δουλεύουν είναι υγιείς και ζούνε την ζωή τους...Το 90% των ανθρώπωνπου δεν δουλεύουν είναι άρρωστοι και δεν ζουν...Δεν σας λέει τίποτα αυτό?
Πρέπει να βγεις από το σπίτι και να ζήσεις...Ειδάλλως πρέπει να το πάρεις απόφαση ότι θα ζήσεις την υπόλοιπη ζωή σου ως άρρωστη.
Αυτα σκεφτομαι και εγώ και παίρνω δύναμη και κάνω πράγματα για να μην σαπίζω άπραγος στο σπίτι.

Κουρέλι όχι... Ναι, έχω άγχος... Και θλίψη, δεν το αρνούμαι αυτό... Αλλά δεν αυτοτραυματίζομαι πια ούτε προσπαθώ να την κάνω απ' αυτό τον κόσμο... Άντεξα και δούλεψα δέκα χρόνια κι έφτυσα αίμα... Δεν μπορώ να δουλέψω ξανά, δεν μπορώ πια να σηκώνομαι το πρωί και να πηγαίνω στη δουλειά κι αν δεν το καταλαβαίνεις δεν μπορώ να κάνω κάτι... Θα πω μόνο κάτι τελευταίο που κανονικά δεν ήθελα αλλά εδώ που φτάσαμε, ας το πάρει το ποτάμι... Έχω περάσει ΚΕΠΑ κι έχω πάρει το απαραίτητο ποσοστό ώστε να παίρνω σύνταξη κι ας είμαι νέα ώστε να μην χρειαστεί να δουλέψω ξανά... Δεν νομίζεις ότι οι γιατροί που μου το έδωσαν ξέρουν κάτι παραπάνω από ΄σενα κι από ΄μενα... Αυτά...

[ΑΧΒΑΧ]

Κουρέλι όχι... Ναι, έχω άγχος... Και θλίψη, δεν το αρνούμαι αυτό... Αλλά δεν αυτοτραυματίζομαι πια ούτε προσπαθώ να την κάνω απ' αυτό τον κόσμο... Άντεξα και δούλεψα δέκα χρόνια κι έφτυσα αίμα... Δεν μπορώ να δουλέψω ξανά, δεν μπορώ πια να σηκώνομαι το πρωί και να πηγαίνω στη δουλειά κι αν δεν το καταλαβαίνεις δεν μπορώ να κάνω κάτι... Θα πω μόνο κάτι τελευταίο που κανονικά δεν ήθελα αλλά εδώ που φτάσαμε, ας το πάρει το ποτάμι... Έχω περάσει ΚΕΠΑ κι έχω πάρει το απαραίτητο ποσοστό ώστε να παίρνω σύνταξη κι ας είμαι νέα ώστε να μην χρειαστεί να δουλέψω ξανά... Δεν νομίζεις ότι οι γιατροί που μου το έδωσαν ξέρουν κάτι παραπάνω από ΄σενα κι από ΄μενα... Αυτά...

Τυχερή! Λένε πως από ΚΕΠΑ πρέπει να σε εξετάζουν συνέχεια για να σου εγκρίνουν το ποσοστό και το επίδομα , εσύ πήρες σύνταξη για πάντα ?
Αν καταφέρεις να βρεις δουλειά με πολλούς συναδέλφους θα βοηθηθείς. Όταν κουράζεσαι στην δουλειά μετά κοιμάσαι καλύτερα και γενικά δεν κάνεις κακές σκέψεις.
Μπορείς να βρείς δουλειά ως εργάτρια στην παραγωγή ή ως καθαρίστρια. Υπάρχουν ένα σορό δουλειές που δεν έχεις ευθύνες αλλά είναι από αυτές που ντρεπόμαστε να λέμε πως τις κάνουμε...
Υπάρχουν ειδικές θέσεις στο δημόσιο για όσους έχουν ποσοστό αναπηρίας, κοίταξε μήπως βρείς κάτι π.χ σε σχολείο ως καθαρίστρια.
Γίνε εθελόντρια σε κοινωνικό παντοπωλείο , αν υπάρχει κάτι από την εκκλησία να μαγειρεύουν, σε ιδρύματα με παιδιά , όλο και κάτι θα υπάρχει στην περιοχή σου.

[Yoco Choco]

Κουρέλι όχι... Ναι, έχω άγχος... Και θλίψη, δεν το αρνούμαι αυτό... Αλλά δεν αυτοτραυματίζομαι πια ούτε προσπαθώ να την κάνω απ' αυτό τον κόσμο... Άντεξα και δούλεψα δέκα χρόνια κι έφτυσα αίμα... Δεν μπορώ να δουλέψω ξανά, δεν μπορώ πια να σηκώνομαι το πρωί και να πηγαίνω στη δουλειά κι αν δεν το καταλαβαίνεις δεν μπορώ να κάνω κάτι... Θα πω μόνο κάτι τελευταίο που κανονικά δεν ήθελα αλλά εδώ που φτάσαμε, ας το πάρει το ποτάμι... Έχω περάσει ΚΕΠΑ κι έχω πάρει το απαραίτητο ποσοστό ώστε να παίρνω σύνταξη κι ας είμαι νέα ώστε να μην χρειαστεί να δουλέψω ξανά... Δεν νομίζεις ότι οι γιατροί που μου το έδωσαν ξέρουν κάτι παραπάνω από ΄σενα κι από ΄μενα... Αυτά...

Είσαι πιο δυνατή από όσο πιστεύεις Κύκνε, να το ξέρεις αυτό...Και όχι δεν είσαι ανάπηρη, είσαι απλά φοβισμένη και μπορείς να το ξεπεράσεις αυτό...Να το θυμάσαι!
Οι γιατροί δεν ξερουν τίποτα...Και ο αδελφός μου ο συγχωρεμένος πήγε ΚΕΠΑ και το έπαιξε τρελός και πηρε σύνταξη,χωρις να έχει τίποτα και χωρίς να παίρνει τα χάπια που του έγραψε ο γιατρός.