Απώλεια μητέρας και μητρότητα

[axl100]

Από το 2ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης τον έβλεπα να αλλάζει… στην αρχή το ότι σταμάτησε να με αγκαλιάζει το έριχνε στο ότι φοβόταν μην με τραντάξει και πάθει κάτι το μωρό γιατί είχα αποκόλληση… μετά σταμάτησε και τα φιλιά για να μην με κολλήσει κάτι και το μεταδώσω στο παιδί… τώρα απλά όταν γυρνάει από την δουλειά κάθεται με το παιδί και μετά ξαπλώνει στο κρεβάτι και βλέπει βίντεο στο κινητό μέχρι να τον πάρει ο ύπνος… ούτε να με αγκαλιάσει όπως κοιμόμασταν παλιά αγκαλιά ούτε τίποτα… και να το κάνω εγώ θα μου πει <<κάτσε μωρή χοντρή με πλάκωσες>>, <<τι θες πάλι >> κλπ

Απλα φυγε.

[Marylou25]

Από το 2ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης τον έβλεπα να αλλάζει… στην αρχή το ότι σταμάτησε να με αγκαλιάζει το έριχνε στο ότι φοβόταν μην με τραντάξει και πάθει κάτι το μωρό γιατί είχα αποκόλληση… μετά σταμάτησε και τα φιλιά για να μην με κολλήσει κάτι και το μεταδώσω στο παιδί… τώρα απλά όταν γυρνάει από την δουλειά κάθεται με το παιδί και μετά ξαπλώνει στο κρεβάτι και βλέπει βίντεο στο κινητό μέχρι να τον πάρει ο ύπνος… ούτε να με αγκαλιάσει όπως κοιμόμασταν παλιά αγκαλιά ούτε τίποτα… και να το κάνω εγώ θα μου πει <<κάτσε μωρή χοντρή με πλάκωσες>>, <<τι θες πάλι >> κλπ

τώρα σοβαρά σου μιλάει έτσι ? ή ειρωνικά το λες ? κανονικά θα έπρεπε να είναι δίπλα σου και όχι απόμακρος. Τώρα όσο για τα κιλά, λογικό να πάρεις, έγκυος ήσουν αλλά γενικά όλη αυτή η κατάσταση δεν σε βοηθάει στο να χάσεις αλλά να πάρεις και άλλα. Προσπάθησε να κάνεις ένα πρόγραμμα διατροφής και κόψε τα γλυκά πρώτα απ' όλα για σένα για να νιώθεις εσύ καλά. Όταν νιώθεις πεσμένη βγες μια βόλτα, απο το να φάς κάτι καλύτερα να βγεις. Σίγουρα επηρεάζει και η διατροφή τη διαθεσή μας. Αυτό που σε ρώτησα πριν αν άλλαξε εννοούσα και στο γεγονός οτι δεν δουλεύεις, δηλαδή αυτά τα 5 χρόνια που είσαστε μαζί δεν είχατε συζητήσει για το αν θα δουλεύεις κτλ ? Ήταν θετικός και άλλαξε στη πορεία ή είχες δεχτεί να είσαι σπίτι να μην δουλεύεις και τώρα βλέπεις οτι δεν την παλεύεις ? Η κατάσταση που παρουσιάζεις τώρα οτι δεν σε αφήνει να δουλέψεις να πας γυμναστήριο, μια βόλτα κτλ ήταν πάντα έτσι ?

[Philuoi]

Σε συζητήσεις που κάναμε έλεγε ότι θα δουλεύω κλπ όμως τώρα που δεν έχω που να αφήσω το μωρό προφανώς δεν γίνεται γιατί εκείνος δεν προθυμοποιείται να το κρατήσει μόλις σχολάει… έστω και 4ωρη απασχόληση να έβρισκα θα με βοηθούσε να ξεφεύγει το μυαλό …όσο κάθομαι σπίτι και τρώω και δεν κινούμαι και κλαίω γιατί σκέφτομαι… όταν βγαίνω έξω μου αλλάζει η διάθεση …

[Philuoi]

Δεν είναι εύκολο δεν έχω βοήθεια πλέον… πως θα μεγαλώσω το παιδί μου χωρίς να αρρωστήσω από το άγχος… ή θα ζω μια ζωή στην μιζέρια δίπλα του ή θα φύγω και θα βρω την δύναμη να τα καταφέρω μόνη μου… προς το παρόν θα του δώσω άλλη μια ευκαιρία να δω μήπως και εκείνος περνάει φάση..

[axl100]

δηλαδή με βάση τα δικά σου λεγόμενα θεωρείς οτι μια γυναίκα οταν παντρεύεται πρέπει να κλείνεται σε μπουντρούμι ?

Philuoi είναι πολυ λογικά αυτά που ζητάς, αλλά δεν καταλαβαίνω λες οτι γνωρίστηκες το 2020 με τον άντρα σου, άρα είσαστε σχεδόν 5 χρόνια μάζι, είχε πάντα αυτή τη συμπεριφορά ή ξαφνικά άλλαξε ? Όταν είσαι με έναν άνθρωπο κάποια χρόνια συζητάς τα θέλω σου και πως βλέπετε μαζί το μέλλον. Λογικό να νιώθεις έτσι και σίγουρα και με την απώλεια της μαμάς σου νιώθεις ακόμα χειρότερα.

Μαρακι, μου λες κατι τωρα που αυτη δεν το εχει αναφερει, την ηξερες πριν απο το φορουμ η οπως λεει η Remedy κανεις πολλαπλους λογαριασμους. Μου φντ μπερδεψες την ιστορια η το ακαουντ.

[Marylou25]

Σε συζητήσεις που κάναμε έλεγε ότι θα δουλεύω κλπ όμως τώρα που δεν έχω που να αφήσω το μωρό προφανώς δεν γίνεται γιατί εκείνος δεν προθυμοποιείται να το κρατήσει μόλις σχολάει… έστω και 4ωρη απασχόληση να έβρισκα θα με βοηθούσε να ξεφεύγει το μυαλό …όσο κάθομαι σπίτι και τρώω και δεν κινούμαι και κλαίω γιατί σκέφτομαι… όταν βγαίνω έξω μου αλλάζει η διάθεση …

αν προσέχουν το παιδί οι γονείς του ? γενικά καλό να το συζητήσεις μαί του και να μην συνηθίσεις σε αυτή τη κατάσταση

[Marylou25]

Μαρακι, μου λες κατι τωρα που αυτη δεν το εχει αναφερει, την ηξερες πριν απο το φορουμ η οπως λεει η Remedy κανεις πολλαπλους λογαριασμους. Μου φντ μπερδεψες την ιστορια η το ακαουντ.

έχεις ξεφύγει σήμερα τι είπα που δεν είπε η ίδια ? ξεστραβώσου και διάβασε τι έγραψε στις αναρτήσεις

[axl100]

έχεις ξεφύγει σήμερα τι είπα που δεν είπε η ίδια ? ξεστραβώσου και διάβασε τι έγραψε στις αναρτήσεις

Εισαι σιγουρη η το διαβασες εκει που ειπα να κλειστει μεσα, γτ τετοιο πραγμα δεν εχω πει.

[Marylou25]

Εισαι σιγουρη η το διαβασες εκει που ειπα να κλειστει μεσα, γτ τετοιο πραγμα δεν εχω πει.

αν καταλαβαίνει κάποιος τι γράφεις ας επέμβει γιατί εγώ σηκώνω τα χέρια ψηλά

[axl100]

αν καταλαβαίνει κάποιος τι γράφεις ας επέμβει γιατί εγώ σηκώνω τα χέρια ψηλά

Στο αρχηκο της ποστ το 40% επικεντρωνεται στο μεγαλειο της και το υπολοιπο ειναι ο πονος της για την απολεια - ο αντρας της και η χαρα που της δινει το παιδι της ειναι "στατιστικο λαθος". Για τα οικογενειακα της μαθαμε απο ΔΙΚΙΑ σου υποδειξη που αυτη επιβεβαιωσε.

[Philuoi]

Ποιο είναι ακριβώς το μεγαλείο μου για να το δω και εγώ; Που ξεσκίζομαι για του άλλους; Που έχασα την μάνα μου; Ή που είμαι στα όρια κατάθλιψης και είμαι πλέον αυτοκαταστροφική; Και πότε είπα ότι το παιδί μου είναι λάθος; Αναφέρεσαι σε αυτό που είπα ότι ο άνδρας που διάλεξα τελικά δεν με στήριξε και έκανα λάθος επιλογή; Ή στο ότι θέλω την παλιά ζωή μου μαζί βέβαια με το παιδί μου γιατί είμαι άνθρωπος και όχι ρομπότ;
Ελπίζω να μην τα λες αλήθεια γιατί τότε λυπάμαι έχεις απουσία ενσυναίσθησης και είσαι απλά κακός χαρακτήρας.

[Philuoi]

Γενικά δεν τους εμπιστεύομαι … φοβάμαι να το αφήνω σε εκείνους επίσης δεν θέλω να συνηθίσουν την γιαγιά που είναι όλα στα @@@της ότι αρπάξει ο κωλος της σε αυτήν την ζωή και έχει φουλ ανθυγιεινές συνήθειες … προτιμώ να είναι με τον πατέρα το μωρό.

[george1520]

Χρειαζεσαι στήριξη αυτή την περίοδο. Ψυχολογική. Για να δεις μετά πιο καθαρά τη σχέση σου με τον άντρα σου. Βάλε στο πρόγραμμα σου ένα ψυχολόγο.

Από αυτά που ακούς γενικά στη ζωή σου, σαν συμβουλές. Εσύ επιλέγεις τι θα κρατήσεις.

[_Vassilis]

Δεν είναι εύκολο δεν έχω βοήθεια πλέον… πως θα μεγαλώσω το παιδί μου χωρίς να αρρωστήσω από το άγχος… ή θα ζω μια ζωή στην μιζέρια δίπλα του ή θα φύγω και θα βρω την δύναμη να τα καταφέρω μόνη μου… προς το παρόν θα του δώσω άλλη μια ευκαιρία να δω μήπως και εκείνος περνάει φάση..

Συλλυπητήρια και καλή δύναμη σου εύχομαι.. Αλλά και επίσης να σου ζήσει το παιδάκι σου, να ναι γερό και καλότυχο. Αυτή τη στιγμή με όλη αυτή την επιβάρυνση που περνάς δεν είναι καιρός για τέτοιες σοβαρές αποφάσεις. Καλά κάνεις και λες θα δώσω ευκαιρία. Να πάρετε αρκετό χρόνο, και μετά κι άλλο χρόνο, όχι σπασμωδικές κινήσεις τώρα. Και να κάτσετε σαν ζευγάρι να συζητήσετε αυτά που λες, να του πεις τι νιώθεις, τι έχεις ανάγκη, να ακούσεις και αυτόν κλπ. Μη βάλετε κανέναν άλλον ανάμεσά σας για να λύσει το πρόβλημα, μόνο εσείς μπορείτε, κανείς άλλος, ούτε καν ειδικός. Υπάρχει σημαντικός κίνδυνος για να σας «λύσει» το πρόβλημα να σας λύσει το γάμο.. Ηρεμία, ψυχραιμία, δώσε χρόνο στον εαυτό σου να βρει πάλι τα πατήματά του, κι όλα καλά θα πάνε.

[Philuoi]

Συλλυπητήρια και καλή δύναμη σου εύχομαι.. Αλλά και επίσης να σου ζήσει το παιδάκι σου, να ναι γερό και καλότυχο. Αυτή τη στιγμή με όλη αυτή την επιβάρυνση που περνάς δεν είναι καιρός για τέτοιες σοβαρές αποφάσεις. Καλά κάνεις και λες θα δώσω ευκαιρία. Να πάρετε αρκετό χρόνο, και μετά κι άλλο χρόνο, όχι σπασμωδικές κινήσεις τώρα. Και να κάτσετε σαν ζευγάρι να συζητήσετε αυτά που λες, να του πεις τι νιώθεις, τι έχεις ανάγκη, να ακούσεις και αυτόν κλπ. Μη βάλετε κανέναν άλλον ανάμεσά σας για να λύσει το πρόβλημα, μόνο εσείς μπορείτε, κανείς άλλος, ούτε καν ειδικός. Υπάρχει σημαντικός κίνδυνος για να σας «λύσει» το πρόβλημα να σας λύσει το γάμο.. Ηρεμία, ψυχραιμία, δώσε χρόνο στον εαυτό σου να βρει πάλι τα πατήματά του, κι όλα καλά θα πάνε.

Ευχαριστώ πάρα πολύ… ναι εννοείται θα υπάρξει συζήτηση δεν είναι απλά μια σχέση έχουμε ένα παιδί μαζί… θα το παλέψω… αλλά πρώτα πρέπει να παλέψω με το πένθος μου και όλη την άρνηση για ζωή που νιώθω μετά από όλα αυτά… δεν έχω έναν άνθρωπο να με καταλάβει να με πάρει μια αγκαλιά… όλοι με βλέπουν δυνατή και πως τα κατάφερα αυτό μου λένε ότι δεν έχω ανάγκη αλλά εγώ μέσα μου λιώνω… υποφέρω κλαίω όλη μέρα… και τι θα μου πει ο ψυχολόγος ότι η ζωή συνεχίζεται ότι έτσι είναι ο κύκλος του ανθρώπου κλπ κλπ