βοηθεια !! too much stress will kill us !

[ALIA]

ευχαριστω πολυ για την υποστηριξη!

Nothing special!!

[haunted heart]

Στηριξη απο το περιβαλλον σου εχεις?Απο οικογενεια/φιλους-φιλες?Γιατι κι αυτο ειναι πολυ σημαντικο.

[Frini]

Το ίδιο θα ρωτούσα και εγώ, υπάρχει στήριξη από την οικογένεια σου ?συζητάς με τους δικούς σου αυτά που νιώθεις?
Γλυκό μου κορίτσι είσαι ένα ευαισθητο παιδί στην εφηβεία που βιώνεις κάποια προβλήματα πιο έντονα από άλλους συνομήλικους σου.
Μην μπαίνεις στο τρυπάκι να πιστεύεις ότι τα προβλήματα αυτά θα σε συνοδεύουν σ' όλη τη ζωή σου..πίστεψε ότι θα τα καταφέρεις να τα ξεπεράσεις, από τη στιγμή που είσαι ήδη σε διαδικασία ψυχοθεραπευτικής υποστήριξης.
Και μια συμβουλή από μένα , το μυαλο μας΄κάνει περίεργα παιχνίδια, κολλάει σε ιδέες , καλο είναι να ψάχνουμε τι μας συμβαίνει, όμως εχε το νου σου ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε μόνοι μας καταστάσεις.
Και μόνη σου το είπες ότι το ιντερνετ σου΄έκανε κακο. Ψάχνεις, βρίσκεις κάποιες περιπτώσεις που έχουν κάποια κοινά στοιχεία με την δική σου περίπτωση και υπάρχει ο κίνδυνος να κολλήσεις ταμπέλες.
Νιώσε μέσα σου πως μπορείς να ξεπεράσεις αυτές τις αγχωτικές καταστάσεις, ότι είναι μια μεταβατική κατάσταση, όχι μόνιμη.

[το αγχος προσωποποιημενο!]

Το ίδιο θα ρωτούσα και εγώ, υπάρχει στήριξη από την οικογένεια σου ?συζητάς με τους δικούς σου αυτά που νιώθεις?
Γλυκό μου κορίτσι είσαι ένα ευαισθητο παιδί στην εφηβεία που βιώνεις κάποια προβλήματα πιο έντονα από άλλους συνομήλικους σου.
Μην μπαίνεις στο τρυπάκι να πιστεύεις ότι τα προβλήματα αυτά θα σε συνοδεύουν σ' όλη τη ζωή σου..πίστεψε ότι θα τα καταφέρεις να τα ξεπεράσεις, από τη στιγμή που είσαι ήδη σε διαδικασία ψυχοθεραπευτικής υποστήριξης.
Και μια συμβουλή από μένα , το μυαλο μας΄κάνει περίεργα παιχνίδια, κολλάει σε ιδέες , καλο είναι να ψάχνουμε τι μας συμβαίνει, όμως εχε το νου σου ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε μόνοι μας καταστάσεις.
Και μόνη σου το είπες ότι το ιντερνετ σου΄έκανε κακο. Ψάχνεις, βρίσκεις κάποιες περιπτώσεις που έχουν κάποια κοινά στοιχεία με την δική σου περίπτωση και υπάρχει ο κίνδυνος να κολλήσεις ταμπέλες.
Νιώσε μέσα σου πως μπορείς να ξεπεράσεις αυτές τις αγχωτικές καταστάσεις, ότι είναι μια μεταβατική κατάσταση, όχι μόνιμη.

Γεια σου φρινι !! Ναι ευτυχως υπαρχει υποστηριξη απο ολο το περιβαλλον μου,οικογενειακο και μη,και γενικοτερα εχω την τυχη να εχω διπλα μ ανθρωπους και ιδιαιτερα 2 καθηγητριες μ που ειχαν περασει παρομοια !! Ναι ξερω,σιγουρα δεν θα ειναι μονιμη κατασταση ,δεν θα το επιτρεψω να συμβει αυτο,αλλωστε η θεληση παιζει μεγαλο ρολο στο να το ξεπερασεις !! δυστυχως ,ανθυποβαλλομαι πολυ γι αυτο εκοψα και το ιντερνετ ! απλα ακομη υπαρχουν στιγμες που νιωθω πως θα τρελαθω ,ξες μια πιεση στα αυτια μου σαν να θελουν να σκασουν απο τις ασχημες μ σκεψεις...!

[το αγχος προσωποποιημενο!]

οντως το μυαλο μου κολλαει σε ιδεες,πριν το <<ψαξω>>δεν σκεφτομουν καν καταστασεις που σκεφτομαι τωρα...τοτε ο φοβος ηταν μην πεθανω τωρα μην <<τρελαθω>>..ελπιζω να συνελθω γρηγορα ,γιατι οσο το αφηνεις μεσα σου,τοσο πιο πολυ μεγαλωνει !!!

[shifter]

Είχα και γώ αυτό τον φόβο.Η αλήθεια όμως είναι οτι είσαι στο άλλο άκρο απο την τρέλα.Φαίνεσαι πολύ έξυπνη και ώριμη για την ηλικία σου, αλλά δυστυχώς και εσύ δεν χρησιμοποιείς το μυαλό σου σωστά και αναλώνεσαι σε σενάρια.Κίαν γίνει αυτό η αν γίνει το άλλο.Και προφανώς τα σενάρια δεν άρχισαν τώρα.Όποτε το θέμα τρέλας ξεχασέ το.Έχεις φθείρει το νευρικό σου σύστημα με όλο αυτό το άγχος τόσο καιρό και αυτό αντιδρά κάνοντας πανικούς.Με το να σκέφτεσαι οτι κάτι έχεις δέν αφήνεις το νευρικό σου σύστημα να συνέλθει και έτσι συνεχίζουν τα συμπτώματα.Δέν υπάρχει κάτι άλλο να ψάξεις.Σου εύχομαι περαστικά.

[Δέσποινα]

είμαι 21, και έπαθα για πρώτη φορά κρίση πανικού στα 15. θάνατος. επί 2 βδομάδες δεν έκανα τίποτα άλλο από το να τρέμω σαν το ψάρι, να μην μπορώ να βγω απ' το σπίτι, να κλαίω συνέχεια, να έχω την ανησυχία ότι προφανώς έτσι τρελαίνονται οι άνθρωποι και ότι όπου να ναι θα με σύρουν στο ψυχιατρείο με κανένα άσπρο ρομπάκι. τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ!! πήρα ζάναξ, πήρα ζολόφτ, πήγαινα σε ψυχολόγο. οι σκέψεις να με κατακλύζουν. να κάθομαι να αναρωτιέμαι γιατί τα δέντρα είναι πράσινα και τι θα γίνει αν θα μας επιτεθούν εξωγήινοι και αντί να γελάω με τη σκέψη μου και να συνεχίζω τη μέρα μου, κόλλαγα εκεί και φοβόμουν την ίδια μου τη σκέψη. επίσης, είχα τρελό κόλλημα με την ιδέα του θανάτου. τέλος πάντων, σε 1 μήνα περίπου με τη βοήθεια των φαρμάκων και του ψυχολόγου, τα συμπώματα μειώθηκαν και κάποια στιγμή εξαφανίστηκαν. έχω κάνει πλέον διατριβή πάνω στο θέμα του πανικού και μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι αυτό που μας συμβαίνει πότε, πότε δεν έχει να κάνει με την τρέλα, ούτε με την ψύχωση. Είναι καθαρό, ατόφιο άγχος και το άγχος είναι από μόνο του ένας κινητήριος μοχλός του εγκεφάλου που δεν τον αφήνει σε ησυχία, τον κάνει να παίρνει φωτιά, τον τρομάζει αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να τον τρελάνει. Παθαίνω ακόμα πανικούς σε κάποιες περιόδους έντονου στρες. Δεν με τρομάζει πλέον, έχω μάθει να τον σταματάω προτού με κατακλύσει και με καταστήσει μη λειτουργική. Μπορεί πλέον να βλέπω τον πανικό να καταφθάνει ενώ δίνω εξετάσεις στη σχολή για παράδειγμα, ή όταν οδηγάω, ή όταν είμαι στο λεωφορείο και έχω τάση φυγής, αλλά ανέπτυξα πλέον μηχανισμό άμυνας που πατάει φρένο και ο πανικός πάει στο διάλο. υπάρχουν και φορές που τέτοιου είδους κρίση να κάνει και μήνες να εμφανιστεί. οπότε, μην ανησυχείς καθόλου πρώτον για το αν θα σε φτάσει στην τρέλα όλο αυτό και δεύτερον για το αν θα φύγει. Δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο στην εξάντλησή μας, την σωματική και ψυχική, και ΝΑ ΚΙ ΕΝΑ ΚΑΛΟ, σε μια ασύγκριτα καλύτερη σχέση με τις σκέψεις μας και τον έλεγχό τους. Ακόμα κι όταν φύγουν όλα αυτά τα συμπτώματα, θα νιώθεις αλλιώς μέσα σου. Είναι μια διαδικασία που πονάει πολύ, αλλά σε φτάνει σε "τρελά' επίπεδα αυτογνωσίας. Θα αρχίσεις να σκέφτεσαι διαφορετικά, πιο ρεαλιστικά, πιο αποφασιστικά, πιο πρακτικά, θα ξέρεις ποια σκέψη σου είναι αληθινή και ποια όχι. Relax & take care.

[το αγχος προσωποποιημενο!]

Είχα και γώ αυτό τον φόβο.Η αλήθεια όμως είναι οτι είσαι στο άλλο άκρο απο την τρέλα.Φαίνεσαι πολύ έξυπνη και ώριμη για την ηλικία σου, αλλά δυστυχώς και εσύ δεν χρησιμοποιείς το μυαλό σου σωστά και αναλώνεσαι σε σενάρια.Κίαν γίνει αυτό η αν γίνει το άλλο.Και προφανώς τα σενάρια δεν άρχισαν τώρα.Όποτε το θέμα τρέλας ξεχασέ το.Έχεις φθείρει το νευρικό σου σύστημα με όλο αυτό το άγχος τόσο καιρό και αυτό αντιδρά κάνοντας πανικούς.Με το να σκέφτεσαι οτι κάτι έχεις δέν αφήνεις το νευρικό σου σύστημα να συνέλθει και έτσι συνεχίζουν τα συμπτώματα.Δέν υπάρχει κάτι άλλο να ψάξεις.Σου εύχομαι περαστικά.

Σε ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες σου!Η αληθεια ειναι οτι το νευρικο μου συστημα θα εκραγει ,εχεις δικιο !! Απλα και πριν απο αυτο ημουν ανθρωπος που εψαχνα πολυ και διαβαζα οποιοδηποτε βιβλιο ψυχολογιας,κοινωνιολογιας κλπ ! Τωρα ειχα ακομη εναν λογο παραπανω !! Ευτυχως,εχω αρχισει και το σταματαω γιατι οπως λες δεν οδηγει πουθενα ! Καλυτερα η <<αγνοια>>αυτην την στιγμη ! Απλα δεν μπορω να καταλαβω γιατι ενω τελειωσαν οι πανικοι -ζαλαδες,δυσπνοια-γιατι συνεχιζεται αυτες οι ασχημες,ασυγκροτητες σκεψεις,δυσκολια στν υπνο,αποπραγματοποιηση και αγοραφοβια...Να μου πεις,δεν λυνονται ολα αμεσως !! Χρειαζεται αρκετο χρονο αλλα θα περασει,που θα παει !

[το αγχος προσωποποιημενο!]

είμαι 21, και έπαθα για πρώτη φορά κρίση πανικού στα 15. θάνατος. επί 2 βδομάδες δεν έκανα τίποτα άλλο από το να τρέμω σαν το ψάρι, να μην μπορώ να βγω απ' το σπίτι, να κλαίω συνέχεια, να έχω την ανησυχία ότι προφανώς έτσι τρελαίνονται οι άνθρωποι και ότι όπου να ναι θα με σύρουν στο ψυχιατρείο με κανένα άσπρο ρομπάκι. τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ!! πήρα ζάναξ, πήρα ζολόφτ, πήγαινα σε ψυχολόγο. οι σκέψεις να με κατακλύζουν. να κάθομαι να αναρωτιέμαι γιατί τα δέντρα είναι πράσινα και τι θα γίνει αν θα μας επιτεθούν εξωγήινοι και αντί να γελάω με τη σκέψη μου και να συνεχίζω τη μέρα μου, κόλλαγα εκεί και φοβόμουν την ίδια μου τη σκέψη. επίσης, είχα τρελό κόλλημα με την ιδέα του θανάτου. τέλος πάντων, σε 1 μήνα περίπου με τη βοήθεια των φαρμάκων και του ψυχολόγου, τα συμπώματα μειώθηκαν και κάποια στιγμή εξαφανίστηκαν. έχω κάνει πλέον διατριβή πάνω στο θέμα του πανικού και μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι αυτό που μας συμβαίνει πότε, πότε δεν έχει να κάνει με την τρέλα, ούτε με την ψύχωση. Είναι καθαρό, ατόφιο άγχος και το άγχος είναι από μόνο του ένας κινητήριος μοχλός του εγκεφάλου που δεν τον αφήνει σε ησυχία, τον κάνει να παίρνει φωτιά, τον τρομάζει αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να τον τρελάνει. Παθαίνω ακόμα πανικούς σε κάποιες περιόδους έντονου στρες. Δεν με τρομάζει πλέον, έχω μάθει να τον σταματάω προτού με κατακλύσει και με καταστήσει μη λειτουργική. Μπορεί πλέον να βλέπω τον πανικό να καταφθάνει ενώ δίνω εξετάσεις στη σχολή για παράδειγμα, ή όταν οδηγάω, ή όταν είμαι στο λεωφορείο και έχω τάση φυγής, αλλά ανέπτυξα πλέον μηχανισμό άμυνας που πατάει φρένο και ο πανικός πάει στο διάλο. υπάρχουν και φορές που τέτοιου είδους κρίση να κάνει και μήνες να εμφανιστεί. οπότε, μην ανησυχείς καθόλου πρώτον για το αν θα σε φτάσει στην τρέλα όλο αυτό και δεύτερον για το αν θα φύγει. Δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο στην εξάντλησή μας, την σωματική και ψυχική, και ΝΑ ΚΙ ΕΝΑ ΚΑΛΟ, σε μια ασύγκριτα καλύτερη σχέση με τις σκέψεις μας και τον έλεγχό τους. Ακόμα κι όταν φύγουν όλα αυτά τα συμπτώματα, θα νιώθεις αλλιώς μέσα σου. Είναι μια διαδικασία που πονάει πολύ, αλλά σε φτάνει σε "τρελά' επίπεδα αυτογνωσίας. Θα αρχίσεις να σκέφτεσαι διαφορετικά, πιο ρεαλιστικά, πιο αποφασιστικά, πιο πρακτικά, θα ξέρεις ποια σκέψη σου είναι αληθινή και ποια όχι. Relax & take care.

Καταρχην πριν σου πω ευχαριστω και τα σχετικα,θελω να σου πω ενα συγχαρητηρια (!!!!!!) που καταφερες και το ξεπερασες και που ακομα και αν σου εμφανιζεται τωρα το στελνεις στο διαολο οπως λες !!!(εισαι και φοιτητρια,ακομα ενας λογος παραπανω !!!!)Εγω δεν ξερω με τι πρωτοαγχωνομαι γιατι κατα κυριο λογο ειμαι χαλαρη με σχολειο ,εξετασεις κλπ και αγχωνομαι με καθε χαζομαρουλα πχ με το πως θα μιλησω με καποιον κλπ ενω ειμαι πολυ κοινωνικη σαν ανθρωπος !!Ναι,ειναι χαλια να παγιδευεσαι στις σκεψεις σου και οταν δεν πιανει κ η αποσπαση τις προσοχης -που σε μενα σχεδον ποτε- δεν !!Τα ζολοφτ ποσο καιρο τα πηρες ?? και ποσο καιρο εκανες ψυχοθεραπεια ?? Παντως κ γω το πιστευω αυτο ,οτι στο τελος ολος αυτος ο πανικος θα με κνει πιο δυνατη κ οπως λες κ εσυ με περισσοτερη αυτογνωσια !! Και στην τελικη, δεν θυμαμαι κ ποιος το ειπε νμζω σενεκας, - ο ανθρωπος πρεπει να πεθανει πολλες φορες μεσα στην ζωη του για να μαθει να ζει -!! ευχαριστω πολυ και για την δικη σου υποστηριξη!!

[Δέσποινα]

Zoloft έπαιρνα για 3 μήνες τουλάχιστον, ακόμα και όταν τα συμπτώματα είχαν φύγει. Για ολοκληρωμένη θεραπεία. Ένα χρόνο πριν, δηλαδή στα 20 μου, χρειάστηκε να ξαναπάρω γιατί περνούσα μια δύσκολη φάση και ο εγκέφαλός μου ο καλός πήγε να βρει καταφύγιο στους πανικούς. για να μην του κάνω τη χάρη, πήρα δύο μήνες ζολόφτ. Στον ψυχολόγο που πήγαινα στα 15 μου πήγαινα για 3-4 μήνες. Μετά μου έδωσε πόδι από μόνος του χαχαχαχαχαχαχα!!! μου είπε δεν με χρειάζεσαι πια. Και πέρυσι που ξαναπήγα σε έναν άλλον να μιλήσω λίγο, πήγα για περίπου 2 μήνες. Δεν ήμουν σε φάση πανικών και τα λοιπά, απλά χρειαζόμουν υποστήριξη γενικότερα και ήθελα να φύγουν μερικά σύννεφα πάνω απ' το κεφάλι μου. Μόλις τελείωσα το λύκειο, είχα πρόβλημα με την πρόσληψη τροφής, έχασα πολλά κιλά και μετά στην ουσία δεν έτρωγα. Τώρα δεν είμαι ανορεξική ή τίποτα τέτοιο, αλλά ακόμα και τώρα σχεδόν 3 χρόνια μετά το λύκειο, μετράω τις μπουκιές μου και γενικά δεν μπορώ να χαλαρώσω σε τίποτα. Το παλεύω, όμως

[το αγχος προσωποποιημενο!]

Zoloft έπαιρνα για 3 μήνες τουλάχιστον, ακόμα και όταν τα συμπτώματα είχαν φύγει. Για ολοκληρωμένη θεραπεία. Ένα χρόνο πριν, δηλαδή στα 20 μου, χρειάστηκε να ξαναπάρω γιατί περνούσα μια δύσκολη φάση και ο εγκέφαλός μου ο καλός πήγε να βρει καταφύγιο στους πανικούς. για να μην του κάνω τη χάρη, πήρα δύο μήνες ζολόφτ. Στον ψυχολόγο που πήγαινα στα 15 μου πήγαινα για 3-4 μήνες. Μετά μου έδωσε πόδι από μόνος του χαχαχαχαχαχαχα!!! μου είπε δεν με χρειάζεσαι πια. Και πέρυσι που ξαναπήγα σε έναν άλλον να μιλήσω λίγο, πήγα για περίπου 2 μήνες. Δεν ήμουν σε φάση πανικών και τα λοιπά, απλά χρειαζόμουν υποστήριξη γενικότερα και ήθελα να φύγουν μερικά σύννεφα πάνω απ' το κεφάλι μου. Μόλις τελείωσα το λύκειο, είχα πρόβλημα με την πρόσληψη τροφής, έχασα πολλά κιλά και μετά στην ουσία δεν έτρωγα. Τώρα δεν είμαι ανορεξική ή τίποτα τέτοιο, αλλά ακόμα και τώρα σχεδόν 3 χρόνια μετά το λύκειο, μετράω τις μπουκιές μου και γενικά δεν μπορώ να χαλαρώσω σε τίποτα. Το παλεύω, όμως

Εσενα βρηκες τι σε αγχωνει ομως ε? Τελοσπαντων οπως και να εχει μπραβο γιατι απο οτι καταλαβα βρηκες τροπο να το ελεγξεις !!!εμενα μου ειχε πει να παρω ζολοφτ για εναν ολοκληρο χρονο !!!! καπνους εβγαζα τοτε !!!! ζαναξ τον ποσο επαιρνες ??εγω παιρνω καθε μερα ,3 μισαδακια των 0,25 !!ελπιζω να μην υπαρχει εξαρτηση !!

[Blue9791]

Εσενα βρηκες τι σε αγχωνει ομως ε? Τελοσπαντων οπως και να εχει μπραβο γιατι απο οτι καταλαβα βρηκες τροπο να το ελεγξεις !!!εμενα μου ειχε πει να παρω ζολοφτ για εναν ολοκληρο χρονο !!!! καπνους εβγαζα τοτε !!!! ζαναξ τον ποσο επαιρνες ??εγω παιρνω καθε μερα ,3 μισαδακια των 0,25 !!ελπιζω να μην υπαρχει εξαρτηση !!

Καλησπέρα και απο μένα.
Για τα ζαναξ που λες... Καταρχήν μην τρελαίνεσαι...το .25 ειναι αστείο και εύκολο να το κόψεις αλλά θέλει προσοχή και πρόγραμμα και στην λήψη του και στην διακοπή του.
Εγω είχα φτάσει σε σημείο να παίρνω 9 mg την ημέρα... με ιατρική παρακολούθηση! Έλεγα στον γιατρό μου τότε οτι δεν αισθάνομαι καλά και μου έλεγε οτι για να προλάβω τον πανικό να κουμπώνω ενα ζαναξάκι. Το αποτέλεσμα ήταν να χάνω την ισορροπία μου, έπεφτα συνέχεια, μπέρδευα τα λόγια μου και άλλα τέτοια ωραία. Αφου άλλαξα γιατρό, τα έκοψα στο 1mg μέσα σε 3 μήνες. Δεν μπορώ να πω οτι ήταν εύκολο αλλά ούτε και δύσκολο. Οι γιατροί λένε οτι για να εξαρτηθείς απο το ζάναξ πρέπει να παίρνεις τουλάχιστον 6mg για πάνω απο εξάμηνο. Η δική μου εμπειρία λέει οτι ψιλοενοχλήσεις θα έχεις κατα τη διακοπή αλλά μη σε τρομάζει. Μην φανταστείς τίποτα στερητικά!Και γενικά οι φαρμακοθεραπείες παίρνουν χρόνο. Γιατί και η αύξηση γίνεται σταδιακά και ακόμα σταδιακότερα η μείωση για να μην έχεις πισωγυρίσματα. Αλλά θέλει και ψυχοθεραπεία μαζι.
Άντε... καλό μας κουράγιο

[το αγχος προσωποποιημενο!]

Καλησπέρα και απο μένα.
Για τα ζαναξ που λες... Καταρχήν μην τρελαίνεσαι...το .25 ειναι αστείο και εύκολο να το κόψεις αλλά θέλει προσοχή και πρόγραμμα και στην λήψη του και στην διακοπή του.
Εγω είχα φτάσει σε σημείο να παίρνω 9 mg την ημέρα... με ιατρική παρακολούθηση! Έλεγα στον γιατρό μου τότε οτι δεν αισθάνομαι καλά και μου έλεγε οτι για να προλάβω τον πανικό να κουμπώνω ενα ζαναξάκι. Το αποτέλεσμα ήταν να χάνω την ισορροπία μου, έπεφτα συνέχεια, μπέρδευα τα λόγια μου και άλλα τέτοια ωραία. Αφου άλλαξα γιατρό, τα έκοψα στο 1mg μέσα σε 3 μήνες. Δεν μπορώ να πω οτι ήταν εύκολο αλλά ούτε και δύσκολο. Οι γιατροί λένε οτι για να εξαρτηθείς απο το ζάναξ πρέπει να παίρνεις τουλάχιστον 6mg για πάνω απο εξάμηνο. Η δική μου εμπειρία λέει οτι ψιλοενοχλήσεις θα έχεις κατα τη διακοπή αλλά μη σε τρομάζει. Μην φανταστείς τίποτα στερητικά!Και γενικά οι φαρμακοθεραπείες παίρνουν χρόνο. Γιατί και η αύξηση γίνεται σταδιακά και ακόμα σταδιακότερα η μείωση για να μην έχεις πισωγυρίσματα. Αλλά θέλει και ψυχοθεραπεία μαζι.
Άντε... καλό μας κουράγιο

Καλησπερα !!! Ναι το παιρνω με προγραμμα ετσι ωστε να μην εξαρτωμαι οτι καθε φορα που δεν ειμαι καλα ,θα με κανει αυτο καλα ! Και στην αρχη παραηταν αρνητικοι οι γονεις μου....τωρα παραλληλα με ψυχοθεραπεια παιρνω πρωι,μεσημερι,βραδυ και το καταραμενο μ εχει κανει πολυ καλα! Καταρχην υπαρχει σταθεροτητα και δεν νιωθω σαν ζομπυ που κυκλοφορει μεσα στο σπιτι !! τωρα βεβαια λεει να μειωσουμε την ψυχοθεραπεια (και τ ζαναξ) στην 1-2 φορες τον μηνα,αλλα γμτ δεν νομιζω οτι θελω...δν εχω κανει δα και πολλες συνεδριες !! Πφφ..ενα κουβαρι ειναι το μυαλο μου !!! (καλη μας δυναμη οντως!!!!!)

[Blue9791]

Αν δεν αισθάνεσαι έτοιμη ακόμα να το κάνεις, να το πεις μηπως το κρατήσετε λίγο παραπάνω. Εγω πχ ξέρω πότε είμαι έτοιμη να μειώσω. Έχω πάντα ενα μικρό φόβο βέβαια αλλά δεν με εμποδίζει. Αλλά αν λες οτι το μυαλό σου είναι ακόμα κουβάρι, κοίταξέ το μήπως το καθυστερήσεις λίγο.

[το αγχος προσωποποιημενο!]

Αν δεν αισθάνεσαι έτοιμη ακόμα να το κάνεις, να το πεις μηπως το κρατήσετε λίγο παραπάνω. Εγω πχ ξέρω πότε είμαι έτοιμη να μειώσω. Έχω πάντα ενα μικρό φόβο βέβαια αλλά δεν με εμποδίζει. Αλλά αν λες οτι το μυαλό σου είναι ακόμα κουβάρι, κοίταξέ το μήπως το καθυστερήσεις λίγο.

Αυτο θα κανω..!!! εσυ ποσο καιρο κανεις ψυχοθεραπεια?