Δεν υπάρχει δεν μπορώ υπάρχει δεν θέλω

[deleted-member-06-05-2016]

.....


Μιλώ μαζί σου φίλε, Γιώργο,
δεν πονά η επίκριση, ένας λόγος ισχυρός με στηρίζει:
<< Συγχώρησε τους δεν ξέρουν τι κάνουν...>>
Έριξες όμως σ’ ένα στόχο το βέλος σου που δεν μπορώ να μην απαντήσω...
Είπες: <<Μπορείς να μου μάθεις κι εμένα να κολυμπώ;>>
Εδώ που είμαι μπορούν να φτάσουν όλοι, θα πατούν καλά, δεν θα είναι μετέωρος κανένας.
Μια λέξη όμως έχει την τιμητική της απόψε: Α Δ Ε Λ Φ Ο Σ Υ Ν Η !
Η κοινότητα αυτή έχει αγάπη.
Για το κολύμπι χρειάζεται νερό, συναίσθημα..το νερό βρίσκεται στη γη μας μέσα μας κι έξω,
Κάθε σταγόνα ενώνεται με τις άλλες, αδελφώνεται, φτιάχνει ωκεανούς αγάπης,
κι έρχονται και σμίγουν και με άλλα νερά, κι έτσι έρχονται κοντά μας και τα ποτάμια,
όλα τα νερά ενώνονται και κατανοούνται οι νόμοι που διέπουν αυτή την κοινοπολιτεία.
Το θέμα είναι στην πορεία να ενωθούν οι υποτελείς με τους κυβερνήτες.
Για να έρθει όμως η ένωση και η αδελφοσύνη τα πλήθη οφείλουν να νιώσουν
πως έχουν κοινά συμφέροντα.
Πως με το σμίξιμο θα επιτευχθεί καλύτερα και ταχύτερα αυτό που επιθυμούν και προσπαθούν.
Εδώ που βρισκόμαστε δεν χρειαζόμαστε ορατό ηγέτη διότι με Οδηγό μας την Πίστη
φτάνουμε όλοι να κολυμπούμε με ψυχικές, κ πνευματικές ικανότητες,
γινόμαστε άτομα που μπορούν να σηκώσουν, να στηρίξουν, ν' ανορθώσουν
και να τραβήξουν κοντά όσους διστάζουν.
Η λύση στο πρόβλημα που όλοι έχουμε περιέλθει βρίσκεται στην αδελφοσύνη
στην ενότητα, αν κάποιος νιώσει ότι γίνεται πόλος έλξης και συνένωσης των άλλων κάντε το,
συναδελφωθείτε με τους άλλους, δημιουργήστε μαζί τους, ώστε ο ένας να συμπληρώσει
τις αρετές του άλλου, να γίνετε ένα σώμα δυνατό και ενιαίο.
Μόνος χωρίς τα αδέλφια του δεν θα πάει κανείς πουθενά.
Μη δοκιμάσει κανένας να δράσει μόνος.
Φανείτε δεκτικοί και ενωθείτε..

μαρίκα εγώ και ξέρω τι κάνω, ξέρω και γιατί το κάνω, ξέρω και τι καλύπτω, ξέρω και τι με κινεί. Ταυτόχρονα ξέρω και έχω επίγνωση των αποτελεσμάτων. Σαφέστατα και με απόλυτο τρόπο, δίχως την δική Του παρέμβαση και μόνο με τη δική Του παρέμβαση, δεν πρόκειτε να καταλάβεις και κατανοήσεις και συναισθανθείς και σου γίνουν κατάληπτά τα περιεχόμενα των λόγων μου, αλλά επίσης και των υπολοίπων.

Τα ξεπερνάς με χαρακτηριστική ευκολία, σαν να μην έχουν βαρύτητα, σχέση, σημασία και σπουδαιότητα, ρόλο και κάθε άλλη ουσιαστική σχεσιακά συνδετικότητα οργανική με το είναι σου και την ζωή σου. Σφάλλεις, όμως κι αυτό είναι έξω και πέρα από τις εξουσίες μου και δυνατότητές μου να σου το υποδείξω με τρόπο κατανοητό. Όπως είπα πριν, δίχως Εκείνου την παρέμβαση ουδέν δύνατε να επιτελεσθεί.

Ούτε επίσης, είμαι σε θέση και ικανός να σου υποδείξω με τρόπο κατανοητό σε εσένα, έστω ως ένα μικρό οφειλόμενο βαθμό, στην εσωτερική σου ψυχοδυναμοσυναισθηματοκιν ητολειτουργικότητα, την διάσπαση, δυσαναρμονία, ανισορροπία, αντιφατικότητα, δυσαναλογία, η οποία επικρατεί μέσα σου, και την διάδοχη εκδήλωση της στην εκφραστική σου ανακολουθεία, ασυμβατότητα, αμετροέπεια και ασυνδετότητα, στο σύνολο σου ως Όλον που πραγματοποιημένα παρουσιάζεις, μεταξύ των υποσυνόλων σου και την μεταξύ τους ειδοποιώ σχεσιακή αληλλεπιδραστική λειτουργικότητα, και που σε απαρτούν ως αυτοτελές σύνολο και Όλον.

Ακόμη και φέροντας σου ως παράδειγμα απτό, αλλά όχι ορατό από εσένα και πριν μα και τώρα που θα το αναφέρω αλλά και μετά, εκείνου που πριν λίγες ώρες είπες, δηλαδή αυτού:

Μια λέξη όμως έχει την τιμητική της απόψε: Α Δ Ε Λ Φ Ο Σ Υ Ν Η !

Χωρίς να αναφερθώ, δεν βλέπω κάποιο λόγο να γίνει τώρα και καμία σκοπιμότητα να εξυπηρετήσει, στις αληθινές συνθήκες και στις πραγματικές καλυπτόμενες ανάγκες που σε κίνησαν στην πραγματοποίηση και έκφραση της πιο πάνω φράσης, (πιθανότατα δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ έστω και στο περίπου, γνωρίζω όμως πως σου είναι αδιαόρατο και αδύνατο να το συλλάβεις στις υπάρχουσες συνθήκες και τα δεδομένα), θα σταθώ όμως σε κάτι πιο άμεσο και πιο ορατό φαινομενικά και ευκόλως καταληπτό, θυμίζοντας σου βεβαίως πως δεν σε επικρίνω ούτε σε ακυρώνω μα κινούμε με καθαρά και διάφανα αγαθά ελατήρια και κίνητρα.

Και θα σου εφειστήσω την προσοχή σου, στην ποιότητα της υψιλής αυθύπαρκτης αξιακής ιδανικότητας που εκπροσωπεί ο όρος της <<αδελφοσύνης>>, από τον τρόπο και με τον τρόπο που τον εκφράζεις εδώ μέσα (χωρίς να εμβαθύνουμε σε εσώτερα σου) και τον πραγματοποιείς, λαμβάνοντας υπ' όψιν το εξής περιστατικό. Μέλος του φόρουμ σε παρακαλεί να αλλάξεις τακτική, σου δηλώνει πως ο τρόπος σου είναι κάτι σαν πιεστικός και υπερβολικός και πως τον στεναχωρείς, δηλώνοντας σου ακόμη με κάποιες αιτιολογήσεις βάσιμους άλλους λόγους για τους οποίους θα πρέπει να αλλάξεις τακτική και έκφραση.

Και η δική σου απάντηση στο ευγενικό κάλεσμα αυτό ήταν αμιγώς και μόνο απορριπτική και ακυρωτική με παντελή έλλειψη συναισθησίας αλλά και νοηματοδοτημένης σημασίας και αξίας, της ανάγκης του και των λόγων του. Με ένα στεγνό και αλογάστοχα εγωτοπυροπαθοκεντρικό τυφλό και αλλαζονικό από εσένα: <<Εγώ δεν έμαθα στα πρέπει. Εγώ τα πέταξα τα πρέπει>>, ως απάντησή σου για τους λόγους που σου είχε υποδείξει πως θα <<πρέπει>> να αλλάξεις τακτική, και μάλιστα φέρθηκες με εμπαθή προδιάθεση (είναι αφανής μέσα σου και αόρατη, προϊόν, ενεργούμενο και κινούμενο δια του φιλαυτικού πεδίου, όλοι μας το κουβαλάμε ) που ενισχύθηκε σε είδος και μορφή πνευματικής απορριπτικότητας ή με άλλο τρόπο ενεργούς ασημαντότητας έναντι του εγωτικού εαυτού με ή και ή για ή σε ή των ή τα ή τον άλλο, πυροδοτημένης από μία αίσθηση σου που εμφανίστηκε εκδηλούμενη και λειτούργησε είτε ασυνείδητα και ασυναίσθητα αλλά και ίσως ορατά, είτε με άλλο αντιληπτικό τρόπο ως απορριπτικό και ακυρωτικό, μειωδοτικό ή απαξιακό για εσένα και όσων πρεσβεύεις, αίσθηση μέσα σου με αντιδιασταλόμενο αιτιατό στα εκφραζόμενα που σου ζήτησε ο άλλος και τους προβαλόμενους του αιτιακούς λόγους του <<πρέπει του>>, ερμηνεύοντας έτσι την ενισχυμένη συμπεριφορά σου με την εκδηλούμενη σου αντιπροβολή της απρόσκοπτης διάθεσης και προοπτικής σου να συνεχίσεις με τον ίδιο τρόπο που εσύ γνωρίζεις και που κρίνεις ως ορθόν.

Μα όταν ευθέως δυσανασχετείς, παραβλέπεις και ηθελημένα αγνοείς, και δεν δίνεις μία αξία, πέρα από τις δικές σου αποδιδόμενες αυεαυτές αξίες των δικών σου αισθημάτων και πεποιθήσεων και αναγκών, όταν λοιπόν δεν δίνεις μία αξία στην ανάγκη που νοιώθει ένας άλλος και σου εκφράζει προσωπικά ως να είσαι ο μόνος που μπορείς να συμβάλεις στην κάλυψη της, όταν λοιπόν δεν δίνεις μία αξία στο συναίσθημα του άλλου και την ανάγκη που εγείρετε, και που εκφράζεται με τρόπο που να μοιάζει πως ικανοποιεί αγαθοειδώς ένα γενικότερο ευρύτερο πεδίο, και έξω από το στενά εγκλωβισμένα προσωπικό πεδίο και αντιλήψεις και αισθήματα, ακόμη και όταν θα πρέπει για την ικανοποίηση και κάλυψη της ξένης ανάγκης να υποχωρήσουμε ή με άλλο τρόπο να περιορίσουμε μέσα μας εκείνα που είναι αποτρεπτικά για την υλοποίηση και ικανοποίηση και πραγμάτωση και κάλυψη, της ξένης, του άλλου, του άλλου προσώπου, του πλησίον, του αδελφού, ανάγκη και θέληση και πεποίθηση και με κάθε άλλο τρόπο και είδος προς την του άλλου, του πλησίον, του αδελφού συναισθηματική ή ηθική ή κάθε άλλου υπαρξιακού είδους πλήρωση, αν λέγω, λοιπόν, είμαστε αρνητικά διακείμενη στην σημασία και σημαντικότητα και αξία και σπουδαιότητα και κάθε άλλου πράγματος της ύπαρξης του άλλου, πόση και σε ποιό βαθμό αυθεντική αδελφοσυνότητα θα έχουμε διαθέσιμη να προσφέρουμε και εκδηλώσουμε μέσα στην ζωή μας;;;

Λες:

Εδώ που είμαι μπορούν να φτάσουν όλοι, θα πατούν καλά, δεν θα είναι μετέωρος κανένας.

Κι εγώ σου λέω από τη θέση που βρίσκομαι, στο χαμηλότερο δηλαδή και ελαχιστότερο και λιγότερο και μικρότερο σκαλοπάτι και σημείο στην κατάταξη της ανθρώπινης οντολογικής υπαρξιακής φυσικής αξιολογομορφικής πυραμίδας, λόγω που είμαι από την φύση ψυχονοητοπνευματικά ανάπηρος, με άλλα λόγια πως βρίσκομαι στον πάτο λόγω έλλειψης των ανθρώπινων εσωτερικών φυσικών χαρακτηριστικών αλλά και την όχι υγιεί αλλά ασθενέστατη και χωρίς ισορροπημένη λειτουργικότητα αυτόν που είναι μέσα μου, σε βλέπω λοιπόν από τον πάτο που είμαι όχι πολύ πιο ψηλά από εμένα και στα σημεία που εννοείς πως είσαι και βρίσκεσαι. Αλλά κι αυτό δεν έχει σημασία, ξεπέρασέ το όπως όλα όσα σου είπα πριν.

Αν και, βέβαια, πρέπον θα ήταν να μας γλυκάνεις την ψυχούλα και να μας ελκύσεις εκεί στο υψιλό και με σταθερότητα σε στάση σημείο που είσαι, αντλώντας από μέσα σου και προσφέροντας μας έστω από ένα ξεχωριστό ποτήρι νερών, από τα νερά της <<θύραθεν Παιδείας>>, του <<σπερματικού Λόγου>>, των <<Λόγων των Όντων>>, της <<έμφυτης ηθικής Συνείδησης>>, της <<έμφυτης Θεογνωσίας>>, της <<φυσικής Αποκάλυψης>>, της <<υπερφυσικής Αποκάλυψης>>, της <<κατ' Οικονομία Αποκάλυψης>>, και της σύγκρασης που ισορροπημένα επέτυχες, και σου επιτρέπει να είσαι εκεί που είσαι, πατώντας καλά και σταθερά και δίχως μετεωρισμούς.



Και στο σημείο αυτό, κλείνω την παρέμβαση και παρουσία μου.


ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΟΞΑ!!!

[marika]

............



Καλημέρα σε όλους και σε σένα Γιώργο. Τα λόγια θα είναι όσο πιο απλά μπορώ, για να μη κουράσω κανέναν.
Για να καταλάβει ο άνθρωπος αυτά που θα πω, στις χαλεπές και ζοφερές μέρες που διανύουμε, που όλοι ζουν στον δικό τους κόσμο, οφείλω , δλδ. χρέος μου είναι για το πραγματικό καλό όταν πλησιάζω άνθρωπο να του κάνω πρώτα ένα σκωτσέζικο ντους, … να τον ξυπνήσω δηλαδή, με κρύο κ ζεστό νεράκι...γιατί...;
Γιατί το χρέος μας, δηλαδή η οφειλή, βρίσκεται πάνω από το <<πρέπει>>!

Γιατί; ...Μπορεί να μη συνέλαβα τίποτε, ναι, να είμαι στον πάτο. Συνέλαβα όμως μόνο <<ένα>> ..κι αυτό μ’ ελευθέρωσε..(...θα καταλάβεις...) συνέλαβα το ΝΟΜΟ + τη ΧΑΡΗ..δηλαδή;

Μόνο ο νόμος έχει το << πρέπει >> ..Τι μας λέει η μαμά κι ο μπαμπάκας από μώρα;;; <<Καλό μου, σήκω πλένε το προσωπάκι, και τα ματάκια, τα δοντάκια, τα χεράκια κι έλα να φας πρωινό...>>.
<<Όχι ζε, σέλω νυστάζω...>> ..το παιδί παιδεύει το γονιό, ...βάζει κι ο γονιός <<το νόμο>> του <<πρέπει>> πιέζει, και κάποτε το παιδάκι καταλαβαίνει, ..αλλιώς π.χ . έχει πόνο, έχει οδοντίατρο, σφραγίσματα δηλ. γεύεται τον πόνο..

Όσο για τα πνευματικά τώρα.. όλοι θέλουμε ν’ απολαμβάνουμε τη ΧΑΡΑ! Για να φτάσουμε όμως να ζούμε συνεχόμενα στη χώρα της ΧΑΡΑΣ, έχουμε πρώτα να πληρώσουμε ένα χρέος ..οφειλή είναι, ... Πληρώνοντας αυτό το τίμημα που μας έχει επιβληθεί από ένα ανώτερο κόσμο που βρίσκεται πάνω από τον δικό μας, εισερχόμαστε όλοι σ’ αυτή τη ΧΑΡΗ! δλδ. τη ΧΑΡΑ!...Τι σημαίνει αυτό;

Μα βγαίνουμε όλοι από ένα <<νόμο>> που μας είχε επιβληθεί δια ροπάλου από παλιά... βγαίνουμε από το Μωσαϊκό Νόμο των εντολών και των διαταγμάτων... Έχει διαφορά... κάνεις κάτι, ...πρώτα γιατί το κατάλαβες και μετά, γιατί το ...θέλησες!..Δεν σου το επιβάλει κανείς..

Κανένας δεν σου λέει: <<γίνε ταπεινός...>> ..γίνεσαι ταπεινός από μόνος σου... Όμως δια της ΧΑΡΗΣ! που ΕΚΕΙΝΟΣ σου ΚΑΝΕΙ...!!! ..και όχι με το: << ..θα κάνεις εκείνο για να σου δώσω ..αυτό!!!>>.

Και το παιδάκι λέει: <<όχι, ...θα το κάνω με το δικό μου τρόπο>>...και παιδεύεται, αγωνίζεται και δεν γίνεται τίποτα... Μόνο τότε λέει:<< ταλαίπωρο που είμαι ...ποιος θα με λευτερώσει από το κράτος του πόνου και του θανάτου τούτου;;;>>.

Μόνο <<ΤΟΤΕ>> παίρνει την απόφαση να σταματήσει να τρώει χαρούπια... << ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟ...ΚΑΤΑΛΑΒΕ ...ΜΟΝΟ ΤΟΥ...>>... ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ <<ΕΠΙΚΡΙΝΕΙ>>...να του πει... αυτό κάνε,... εκείνο κανε...

..Γιατί αυτά τα λόγια, βάζουν το παιδί κάτω από τη μπότα του << ΝΟΜΟΥ>>.. Κι αυτό το <<καημένο>> μέσα του ξέρει...θέλει να φτάσει μόνο του στη ΧΑΡΗ !!! ΣΤΗ ΧΑΡΑ!!! εκεί που κανένας δεν θα του λέει, <<< Σφάλεις, είσαι Λάθος...>>>, ...<<<Έτσι καν το, ...αλλιώς καν το..>>>.

Πραγματικά, μπροστά μας απλώνονται δυο δρόμοι, της αρετής και της κακίας.. σαν νέοι ήρωες ας διαλέξουμε: ...ΧΑΡΗ Η ΝΟΜΟ;;; ΤΟ ΠΡΕΠΕΙ, Ή ΤΗΝ ΟΦΕΙΛΗ ;;; για μένα ήταν χρέος- οφειλή... το ...ξεπλήρωσα και είχα τη ...ΧΑΡΑ να σας το πω...!

[deleted-member-06-05-2016]

marika δήλωσα στο προηγούμενο ποστ πως διακόπτω την παρέμβαση και παρουσία και είμαι δεσμευμένος σε αυτό.

Θέλω όμως ένα πράγμα να πω ακόμη και να σφραγίσω με αυτό την όποια συμβολή μου εδώ μέσα.

θέλω να σου ζητήσω συγνώμη και συγχώρεση για όσα άσχημα προκάλεσα να νοιώσεις και σκεφθείς, από κάθε αδιακρισία στα λόγια μου, από κάθε κακοπροαίρετη ή υπερβολική ή ελιπτική και μειωδοτική και κάθε άλλου χαρακτήρα και ύφους κακοχρηστικής άλογης και άστοχης αντίληψης και έκφρασης σε λόγια και θέσεις, σε αναφορές και περιγραφές που έκανα, και στις άμετρες μου και άκαιρες και άδικες κριτικές που άσκησα και έκφρασα για το πρόσωπό σου, και γενικά σου ζητώ ταπεινά συγνώμη για κάθε μου άλλη αδεξιότητα και με αδικαιολόγητα αφύσικη αγενή και ασυνεπή ασεβή παρρησία έγινα αιτία να πικραθείς, να στεναχωρεθείς και γενικά να αισθανθείς οποιοδήποτε άσχημο. Ειλικρινά λυπάμαι όσο το σκέπτομαι, ελπίζω όμως να με συγχωρέσεις και κάπως, με κάποιο τρόπο, να με δικαιολογήσεις και να μην μου χρεώσεις στα ήδη άσχημα της φύσης μου, και αυτά που φανερώθηκαν εδώ μέσα από τον τρόπο και την συμπεριφορά μου.


Ταπεινά ευχόμενος η Χάρη και τα Ελέη, οι Οικτιρμοί και οι Αγαθοενεργές Αγαθοποιές Δωρεές της Αγάπης του Κυρίου και Θεού και Σωτήρα μας να σου προσφέρονται διαρκώς πλούσια και δίχως καμία διακοπή.



ΤΗΣ ΑΥΤΟΥ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΗΣ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗΣ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ.

[σακης]

Ολο λογια λογια δεν κουραστηκατε....μπορει η Μαρικα να ειχε την (ας μου επιτραπει η εκφραση) την κωλοφαρδια και πηρε την θεια χαρη,ευλογια οπως θελετε πειτε το,εγω θα το πω πνευματικη αφυπνιση,περασε μεσα απο τα σκοταδια της, την προσωπικη της κολαση.εδωσε ολο το ειναι της και τα καταφερε,και τωρα γυρναει η φουκαριαρα στο σπηλαιο να το πει και στους αλλους...ο αναμαρτητος πρωτος τω λιθο βαλετα.....εμεις Μαρικα μπορει να μην εχουμε αυτη την κωλοφαρδια σε αυτη την ζωη ας πουμε....μπορει σε χιλιες ζωες να εχουμε καταφερει να παρουμε και εμεις το αγιο λαγοποδαρο...που ξερεις...και τοτε να κανουμε παρταρα στου παραδεισου την πορτα..ως τοτε εχετε γεια βρυσουλες...

Υ.γ.Σαφως ο τονος ειναι χιουμουριστηκος..αυτο που θελω να πω ειναι μην τρελαινεστε,κουλαρετε και μην προβειτε σε ασκοπες επιθεσεις..δεν οδηγει πουθενα..απλως μην απαντατε...μεγαλα παιδια ειμαστε μπορουμε να το καταφερουμε...

[marika]

.




Ποιος από μας δεν έκανε λάθη Γιώργο;
Είμαστε τόσο λάθος, όσο ο ληστής στο σταυρό; Κι όμως θυμάσαι αυτά τα λόγια: "Σήμερα θα είσαι μαζί μου" του είπε, ναι, γιατί "η παράδεισος μας περιμένει". Μας είσαι λοιπόν απαραίτητος, Γιώργο, Σάκη κι όποιος άλλος ετοιμάζεται... "ο θερισμός πολύς οι εργάτες λίγοι". Σήμερα αρχίζει να ευαγγελίζεται ο πλανήτης Γη.. Από εδώ, από αυτή τη μικρή χώρα, από εδώ, από αυτά τα παιδιά που γνώρισαν τη σκληρότητα και τον πόνο αυτού του κόσμου...Γιατί έτσι το θέλησε η μεγάλη του Χάρη, το άπειρο του Έλεος και η απροσμέτρητη Φιλευσπλαχνία Του. Έχουν αποκαλυφθεί κι άλλες αντινομίες εκτός από το Νόμο και τη Χάρη, όλα θα ανοιχθούν για να ελευθερωθούν όλοι.

Ίσως θα έχουμε τον χρόνο να μας μιλήσεις και εσύ Γιώργο για πράγματα τα οποία απέκτησες από το πέρασμα σου, το ανώμαλο αυτό πέρασμα από αυτή την ζωή σου. Έχω την αίσθηση πως όλοι θα βρουν αρκετό ενδιαφέρον στο υλικό σου. Ίσως, για την αναίρεση του Κάρμα και ότι η ολοκλήρωση των μετεμψυχώσεων βρίσκουν το τέλος τους στον κύκλο της Ορθόδοξης Χριστιανικής Ψυχής. Ούτε ο Βουδισμός ούτε ο Ινδουισμός ούτε άλλη ανατολίτικη δοξασία, παρ όλο το τι ισχυρίζονται, κατάφερε να βάλει ένα τέλος στους διαδοχικούς κύκλους των μετεμψυχώσεων παρά μόνον η Γέννηση του Θεανθρώπου, το Θείο Έργο Του, το Θείο Πάθος, η Τίμια Θανή Του, και η εκ τριημέρου Παν ιερότατη Ανάσταση Του. Θα έχεις όμως όλο το χρόνο να μας μιλήσεις για αυτά.
Η Χάρις του Κυρίου με τα πάντων ημών.

[Deleted-member171215]

Λοιπον εβλεπα και ξανα εβλεπα το θεμα και θα ηθελα να δηλωσω και εγω την γνωμη μου ... Το μπορω με το θελω εχει μια μικρη διαφορα .... Ο καθε ανθρωπος μπορει να κανει το οτιδηποτε αρκει να το θελει λενε... Απλα υπαρχει μια μικρη διαφορα ... Το να θελεις να κανεις κατι αλλα να μη μπορεις εχει να κανει με το τι δυνατοτητες εχεις .... Και τα περισσοτερα σχετιζοντε με αυτο ... Σιγουρα ολοι μπορουμε να κανουμε πολλα και θελουμε ακομα περισσοτερα αλλα οι δυνατοτητες να τα κανουμε?

[marika]

bete, έρχονται, φθάνουν και οι δυνατότητες και οι ικανότητες ...

[marika]

.....



Πολλοί τώρα θα ρωτάνε τι είναι Χάρη;

Επειδή ο δογματικός χριστιανός τη Χάρη τη βλέπει σαν έλεος,
σαν ευσπλαχνία, σαν οικτιρμούς γι αυτό πιστεύει ότι συγχωρούνται οι αμαρτίες του.
Η Χάρη του Θεού όμως δεν συγχωρεί αλλά δικαιώνει.
Χάρη όμως είναι ότι, ο Σταυρός του Χρίστου, μας έφερε ένα καρπό,
μέσα στον οποίο εργάστηκαν και συνήργησαν όλες οι ιδιότητες του Θεού.
Η ΣΟΦΙΑ, Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ.

Πρώτη η Σοφία συνέλαβε το μυστήριο του Σταυρού του Υιού του.
Η Αγάπη έστειλε τον Υιό και παρέδωσε Αυτόν για να σταυρωθεί.
Η Δικαιοσύνη έσφαξε τον Υιό του Θεού.
Και η Δύναμη τον ανάστησε εκ νεκρών.
Γνωρίζουμε καλά ότι η αμαρτία και η Χάρη πολέμησαν με μίσος πάνω στο σταυρό.
Κι εφόσον υπάρχει αμαρτία, η Χάρη δεν μπορεί να ησυχάσει μέχρι να εξοντώσει την αμαρτία.
Την πάλη αυτή την βλέπουμε εκεί που η Χάρη θριάμβευσε, διότι κατέκρινε την αμαρτία,
που για να την νικήσει την αμαρτία πήρε σάρκα, τη σάρκα του Υιού
σάρκα όμοια με τη δική μας την αμαρτωλή, χωρίς όμως να είναι αμαρτωλή.
Μ’ αυτό τον τρόπο καταδίκασε την αμαρτία εκεί που εκδηλώνεται.
Για να καταλάβουμε καλύτερα την πάλη της αμαρτίας και της Χάριτος
ας κοιτάξουμε το έργο της αμαρτίας στον κόσμο,
μίσος, φθόνος, ατιμία, μοιχεία, πορνεία, κλοπή, συκοφαντία, φόνος.
Όλοι έχουν παραδεχθεί ότι ο φόνος είναι η μεγαλύτερη δύναμη της αμαρτίας.
Τώρα πάνω στο σταυρό η αμαρτία έδειξε τη μέγιστη δύναμή της όταν φόνευσε όχι άνθρωπο
αλλά αυτόν τον ίδιο τον Υιό, όμως αφού φόνευσε τον Υιό φόνευσε και τον ίδιο τον εαυτό της,
επειδή η Σοφία του Θεού η οποία «απέστειλε τον Υιό, όμοιο με σαρκός αμαρτία»
συγκέντρωσε την αμαρτία ολόκληρου του γένους πάνω στον Υιό και τον έκανε αμαρτία,
ώστε την ώρα που ο Υιός φονευόταν από την αμαρτία,
ο Θεός κατέκρινε την αμαρτία, την καταδίκασε και την σκότωσε
«εν τη σαρκί του Χριστού», έτσι η αμαρτία νικημένη, κατακριμένη,
καταδικασμένη, μέλλει στα τέλη των αιώνων,-σύμφωνα με τη Βουλή του Θεού-
να αθετηθεί, δηλαδή να φύγει από τη μέση.
Εκείνος που την έθεσε για να εκτελέσει τον σκοπό και την πρόθεση Του, τώρα την αθετεί.
Όχι μόνο η αμαρτία καταδικάστηκε αλλά και ο θάνατος νικήθηκε στην Ανάσταση του Χριστού
και μέλει να καταργηθεί «ως έσχατος εχθρός».
Μέσα λοιπόν από το έργο του Σταυρού βγήκε νικήτρια η Χάρη, γι αυτό το Ευαγγέλιο του Παύλου
ονομάζεται «το Ευαγγέλιο της Χάριτος του Θεού».

"Μόνο μια αξία η ζωή θαρρώ οφείλει να χει, το να πεθαίνεις και να λες θάνατος ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ".

[nflu]

Κοινως η λογικη του παραλογου :)

θα πολεμησω την αμαρτια με μια πραξη αγαπης οπως η σταυρωση......
αν υπαρχει καποιο ον τελικα που τα δημιουργησε ολα.....μαζι με ολα τα αλλα δημιουργησε και την κοινη λογικη....αναρωτιεμαι γιατι δεν την χρησιμοποιουμε ποτε ....

[Σαλβαδόρ]

Υ.γ.Σαφως ο τονος ειναι χιουμουριστηκος..αυτο που θελω να πω ειναι μην τρελαινεστε,κουλαρετε και μην προβειτε σε ασκοπες επιθεσεις..δεν οδηγει πουθενα..απλως μην απαντατε...μεγαλα παιδια ειμαστε μπορουμε να το καταφερουμε...

Χα χα εχεις δικιο . Καλυτερα ας απολαυσουμε κανενα βιντεο .
Αυτά τουλαχιστον είναι αξιαγαπητα …

http://www.youtube.com/watch?v=Wg551in_97w

[soft]

"Μόνο μια αξία η ζωή θαρρώ οφείλει να χει, το να πεθαίνεις και να λες θάνατος ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ".

Αυτο μαλιστα !! τωρα σε παραδεχομαι μπραβο σου και ευγε !! Αν μου βαζεις Καζαντζακη εγω μαζι σου !! αλλα χωρις τα υπολοιπα εεε!!


(βαλε παλι τωρα την κασετα να παιζει ξανα μα να μια ακομη Αφου σου δωσαμε τροφη ) Αλλα ειπα απο την αρχη οτι σε κανω χαζι ,και γελαω ,Ααα.. ολα κι ολα ημουν ξεκαθαρη

Θα τραβηξεις κανα 50 νταρια ποστ.. που θα λες παλι τα δικα σου ,και οποιος καταλαβε καταλαβε ,και παει λεγοντας ..

Δε με λες βρε Μαριγουλα ?? εκτος απο Καζαντζακη μηπως ,λεω μηπως σου βρισκεται κατι αλλο απο ποιηση γιατι της εχω και μια αδυναμια ??

[ioannis2]

Bρε κορίτσια και Ηλιαννάκι, χ.ο. υπήρξα πάντα,
ο πατέρας μου ήταν επίτροπος σε εκκλησία της Σαλονίκης
με στήριξε άριστα, η μάνα, ευεργέτης για μένα, ήρωας,
πάντα θυσιαστική για τα παιδιά της. Τεσπα..τι είναι κορίτσι μου τρολ;;;
δεν ξέρω... Ένα μόνο θα πω, αν θυμάστε τον κορυφαίο Παύλο η Σαύλο,
ήταν .......

Το παραθέτεις χ.ο. και όχι Χριστιανή Ορθόδοξη. Υπήρξες (ουτε γι αυτο πείθεις). Μου κανει εντυπωση το ότι λες υπήρξα, δεν λες ειμαι. .... Τώρα είσαι? Ναι ή όχι?

Πάντως η μέθοδος του να αλλάζουν θεμα και να πεταγονται σε παραθεσεις από την Αγία Γραφή και αμέσως να μιλάνε για ραπίσματα μόλις καποιος τους μιλήσει εντονα διαφωνοντας μαζι τους ειναι προσφιλής στους μάρτυρες του ιεχωβα και τους πεντηκοστιανους.
Φαινεται το διακόνημα που ανεθεσαν σε σενα ειναι η διδασκαλία σε σαητ στο ίντερνετ και όχι από πόρτα σε πόρτα.

Δεν μου λες γιατι δεν έχουν εικόνες οι χωροι λατρειας σας? Γιατι ειναι απλα αιθουσες με βημα όπου καποιος υποτιθεται ιερεας χωρις ρασα βγαινει και κανει ομοιλια? Εξακολουθείται ακόμα να αλαλάζετε στις συναντησεις σας πιστευοντας ότι ετσι δεχεστε την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος? Ή να σου θυμίσω ότι στις αρχές του 20ου αιωνα οι μάρτυρες του ιεχωβα ελεγαν ότι την ταδε ημερομηνια θα γινει η Δευτερα Παρουσια. Οταν την ημερομηνια εκεινη δεν εγινε καμιά Δευτερα Παρουσία και εγιναν ρεζιλη ειπαν πως η Δευτερα Παρουσια εγινε στους ουρανους και την ειδαν οι οπαδοι τους ως οι εκλεκτοί. Ειστε ακομα κατά της μεταγγισης αιματος ακομα κι αν καποιος προκειται να πεθανει?

Μου κανει εντυπωση πως όσες φορες σε ρωτησα αν εισαι Πεντηκοστιανη ή Μάρτυρας του Ιεχωβα η απάντηση σου ήταν πάντα "διέυρυνε τους ορίζοντες σου". Αρα μου υποβάλλεις να ψάξω γι αυτες τις αιρέσεις! Καποιος που δεν ανηκε σ αυτες προφανως δεν θα ελεγε στον αλλο διευρυνε τους οριζοντες σου.

[ioannis2]

τωρα στο καλο πρεπει να τα καταπιω κ να μου κατσουν στο λαιμό χαχα....αφου εισαι Χ.Ο χαίρομαι ..να ξερεις οτι ολοι ειναι τα καλυτερα παιδια εδω μεσα..αμα σου λεω!!!!απλα πες τα κ εσυ με δυο λεξεις βρε αδερφη μαρια ..απο την αρχη σου το είπα ΜΕ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ..δημιουγηθηκε ασχημο κλήμα απο τα κατεβατα ..

Ηλιάνα, σου απάντησε ότι υπήρξε Χριστιανη Ορθόδοξη, δεν σου ειπε Είμαι Χριστιανη Ορθόδοξη, και μάλιστα δεν το εγραψε ολογράφως γι να ναι ομολογια πίστης.
Δεν σου δημιουργηθηκε βρε Ηλιανα και καθε αλλος συμφορουμητης η περιεργιεα τι θελει απο τα καλα παιδια που ειναι εδω μεσα? Κανει κανεις κηρυγματα με τοσο ζηλο απλά για να αφησει ενα καλό λόγο και εκει τελειωσε? Κάνε υπομονη Ηλιανα να δεις στο τελος τις προθεσεις της, κι αυτο θα το δεις όταν λόγω της οικειοτητας που θα καταφερει να σου δημιουργησει, όπως και σε αρκετους αλλους εδω, θα κανονισετε ραντεβου και θα βρεθειτε απο κοντα. Εκει θα με θυμηθεις. Γι αυτο βαλε επιφυλαξη στην ενασχοληση σου μαζι της.

[Frini]

kαλημέρα
Ιωαννη μου το "υπήρξα πάντα" σε μια πρόταση σημαίνει ότι είμαι και τώρα. Δεν υπερασπίζομαι την Μαρίκα αλλά την γραμματική.
Δεν διαφωνώ κατά βάση μαζί σου αλλά ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι σου χρειάζεται η ομολογία πίστης. Αν σε διαβεβαιώσει με χίλιους τρόπους ότι είναι χριστιανή ορθόδοξη θα σε πείσει? Θα αλλάξεις τρόπο αντιμετώπισης?

[marika]

kαλημέρα
Ιωαννη μου το "υπήρξα πάντα" σε μια πρόταση σημαίνει ότι είμαι και τώρα. Δεν υπερασπίζομαι την Μαρίκα αλλά την γραμματική.
Δεν διαφωνώ κατά βάση βαζί σου αλλά ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι σου χρειάζεται η ομολογία πίστης. Αν σε διαβεβαιώσει με χίλιους τρόπους ότι είναι χριστιανή ορθόδοξη θα σε πείσει? Θα αλλάξεις τρόπο αντιμετώπισης?

Φρύνη μου δεν θα ασχοληθώ άλλο με επιθέσεις, επιπλήξεις, επικρίσεις.. "κανένας δεν κλωτσάει ένα ψόφιο σκυλί", το λέει η παροιμία, μη γράφετε στο θέμα αυτό δεν θα απαντώ, για όλα τα καλά και τα θετικά : ελάτε στο Μαρία..