ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ;

[cdeleted29517]

δεν υπάρχει τίποτα να με γεμίζει εδώ και πολλά χρόνια..πλέον έχω συνηθίσει κάπως την ανούσια ζωή μου..απλά είναι κάποιες στιγμές που δεν αντέχω,σκέφτομαι την κατάστασή μου και ξεσπάω εδώ..
συνήθως δεν διαβάζω μηνύματα αλλωνών εδώ γιατί βαριέμαι..θέλω μόνο οι άλλοι να ασχολούνται μαζί μου..
ίσως γι'αυτό έχω και πρόβλημα.. με ενδιαφέρει μόνο ο εαυτός μου..

δεν ξέρω τι να κυνηγήσω..αισθάνομαι ότι ζω από λάθος..
διάλεξα και μια σχολή(ιεκ)την τελείωσα και ούτε που με ενδιαφέρει να ασχοληθώ με αυτή τη δουλειά..
άσε που πιέζομαι πολύ κάθε φορά που κάνω πρακτική..
γενικά πιέζομαι πολύ και με το πιο απλό πράγμα..
δεν έχω πολλές αντοχές ψυχικές..
δεν έχω και υπομονή να ασχοληθώ και να μάθω κάτι..
ίσως γι'αυτό δεν έχω ενδιαφέροντα..γιατί χρειάζεται να αφιερώσεις χρόνο σε αυτά..
και ποιος έχει όρεξη και υπομονή?
έβαλα σήμερα να δω μια ταινία και τη βαρέθηκα..δεν την είδα όλη..την παράτησα στην αρχή της..
και με τα βιβλία το ίδιο παθαίνω..τα αρχίζω και τα παρατάω στη μέση..
και είμαι όλο ουφ και ουφ..ξεφυσάω συνέχεια..πάω πάνω κάτω στο σπίτι..βαριέμαι..
και προτιμώ να βαριέμαι απ'το να βρω κάτι να κάνω..
αυτή είναι η κατάστασή μου..

συγνώμη που σας ζάλισα πάλι..

Εγώ βλέπω ότι συγκρίνεσαι, επειδή οι άλλοι γουστάρουν ταινίες πρέπει να γουστάρεις και εσύ ή να ενδιαφέρεσαι για το λουτράκι? Δεν είδες ποτέ κάτι , ένα κέικ , ένα βραχιόλι και να πεις θα φτιάξω και εγώ? Μήπως ο νους σου πάει σε περίπλοκα ενδιαφέροντα τα οποία τα βαριέσαι? πχ να μάθεις ένα μουσικό όργανο το οποίο θέλει πολύ χρόνο και υπομονή...

[favvel]

nick γιατί λες ότι πρέπει να αλλάξω και με αγχώνεις κιόλας να αλλάξω τώρα και να κάνω ωραία πράγματα γιατί μετά λες δε θα έχω χρόνο??
μετά όπως λες,με βλέπω πάλι στα ίδια δε θα έχει αλλάξει κάτι..ίσως γίνουν μόνο λίγο χειρότερα τα πράγματα αν δεν κάνω κάτι από δουλειά..

και τι το ωραίο έχει η ζωή?που πρέπει να βιαστώ για να το ζήσω?
προφανώς κοιτάμε την ίδια πραγματικότητα..εγώ τη βλέπω μαύρη,εσύ άσπρη..
εγώ βλέπω ότι δεν υπάρχει τίποτα ωραίο σε αυτή τη ζωή,εσύ βλέπεις το αντίθετο..

δεν μπορώ να πιεστώ να αλλάξω οπτική όμως..αυτή η οπτική έχει κάποιο νόημα για μένα..τη βλέπω ως τη μόνη αληθινή και τη μόνη που ταιριάζει με την ψυχική μου κατάσταση όλα αυτά τα χρόνια..

ωραίος είναι ο έρωτας..ο έρωτας είναι δίνει όρεξη για ζωή..έρωτας για το οτιδήποτε..
όπου δεν υπάρχει έρωτας υπάρχει θάνατος..έρωτας και θάνατος είναι δύο αντίθετα..
χωρίς τον έρωτα δεν υπάρχει ζωή..από τον έρωτα γεννιέται η ζωή..
μόνο που δεν πιστεύω στον έρωτα για κάποιον άλλον άνθρωπο..
για αντικείμενο,τέχνη,διάβασμα γενικά δραστηριότητα πάλι όπως είπα δεν έχω την υπομονή να ασχοληθώ..
δεν έχω ψυχικά αποθέματα..

cube μου χει περάσει πολλές φορές απ'το μυαλό να φτιάξω κάτι πχ να ζωγραφίσω κάτι ή να φτιάξω κάτι με υλικά απ'το σπίτι,ένα αντικείμενο ξέρω γω..αλλά βαριέμαι στο επόμενο λεπτό..μου φεύγει η όρεξη..απλά το σκέφτομαι και μετά βαριέμαι να το κάνω..
το μόνο που κάνω είναι όταν δεν βαριέμαι να παίζω μελωδίες στο πιάνο ό,τι μου κατεβαίνει χωρίς παρτιτούρες και όταν το βαριέμαι κι αυτό σταματάω να παίζω..
ή γράφω καμιά βλακεία να περνάει η ώρα..σε στυλ ποιήματος αλλά δεν είναι ποιήματα ακριβώς..είναι για να σκοτώσω την ανία..

[nick190813]

nick γιατί λες ότι πρέπει να αλλάξω και με αγχώνεις κιόλας να αλλάξω τώρα και να κάνω ωραία πράγματα γιατί μετά λες δε θα έχω χρόνο??
μετά όπως λες,με βλέπω πάλι στα ίδια δε θα έχει αλλάξει κάτι..ίσως γίνουν μόνο λίγο χειρότερα τα πράγματα αν δεν κάνω κάτι από δουλειά..

και τι το ωραίο έχει η ζωή?που πρέπει να βιαστώ για να το ζήσω?
προφανώς κοιτάμε την ίδια πραγματικότητα..εγώ τη βλέπω μαύρη,εσύ άσπρη..
εγώ βλέπω ότι δεν υπάρχει τίποτα ωραίο σε αυτή τη ζωή,εσύ βλέπεις το αντίθετο..

δεν μπορώ να πιεστώ να αλλάξω οπτική όμως..αυτή η οπτική έχει κάποιο νόημα για μένα..τη βλέπω ως τη μόνη αληθινή και τη μόνη που ταιριάζει με την ψυχική μου κατάσταση όλα αυτά τα χρόνια..

ωραίος είναι ο έρωτας..ο έρωτας είναι δίνει όρεξη για ζωή..έρωτας για το οτιδήποτε..
όπου δεν υπάρχει έρωτας υπάρχει θάνατος..έρωτας και θάνατος είναι δύο αντίθετα..
χωρίς τον έρωτα δεν υπάρχει ζωή..από τον έρωτα γεννιέται η ζωή..
μόνο που δεν πιστεύω στον έρωτα για κάποιον άλλον άνθρωπο..
για αντικείμενο,τέχνη,διάβασμα γενικά δραστηριότητα πάλι όπως είπα δεν έχω την υπομονή να ασχοληθώ..
δεν έχω ψυχικά αποθέματα..

cube μου χει περάσει πολλές φορές απ'το μυαλό να φτιάξω κάτι πχ να ζωγραφίσω κάτι ή να φτιάξω κάτι με υλικά απ'το σπίτι,ένα αντικείμενο ξέρω γω..αλλά βαριέμαι στο επόμενο λεπτό..μου φεύγει η όρεξη..απλά το σκέφτομαι και μετά βαριέμαι να το κάνω..
το μόνο που κάνω είναι όταν δεν βαριέμαι να παίζω μελωδίες στο πιάνο ό,τι μου κατεβαίνει χωρίς παρτιτούρες και όταν το βαριέμαι κι αυτό σταματάω να παίζω..
ή γράφω καμιά βλακεία να περνάει η ώρα..σε στυλ ποιήματος αλλά δεν είναι ποιήματα ακριβώς..είναι για να σκοτώσω την ανία..

sory favvel δεν ηθελα να σ αγχωσω δεν ξερω και την ηλικια σου,απλα προσπαθησα να σ κοινητοποιησω..
ιεκ και δουλεια αστα αυτα μην σ αγχωνουν ..κοιτα να βρεις τον εαυτο σου πρωτα...
παλια ησουνα αλλιως?εβλεπες τα πραγματα απο αλλη οπτικη?και αν ναι απο ποτε σ επιασε αυτο εχει χρονια?
η ζωη εχει ερωτες ,αγαπες,διακοπες,ξενυχτια,κ λαμπακια, χαρες και πολλα αλλα δεν σε ενδιαφερει τιποτα απο αυτα?δεν σ ενδιαφερει δλδ να περνας καλα?
κοντινα σ ατομα εκτος απο οικογενεια εχεις?

στον ερωτα γτ δεν πιστευεις?δεν εχεις ερωτευτει ποτε?

[cdeleted29517]

nick γιατί λες ότι πρέπει να αλλάξω και με αγχώνεις κιόλας να αλλάξω τώρα και να κάνω ωραία πράγματα γιατί μετά λες δε θα έχω χρόνο??
μετά όπως λες,με βλέπω πάλι στα ίδια δε θα έχει αλλάξει κάτι..ίσως γίνουν μόνο λίγο χειρότερα τα πράγματα αν δεν κάνω κάτι από δουλειά..

και τι το ωραίο έχει η ζωή?που πρέπει να βιαστώ για να το ζήσω?
προφανώς κοιτάμε την ίδια πραγματικότητα..εγώ τη βλέπω μαύρη,εσύ άσπρη..
εγώ βλέπω ότι δεν υπάρχει τίποτα ωραίο σε αυτή τη ζωή,εσύ βλέπεις το αντίθετο..

δεν μπορώ να πιεστώ να αλλάξω οπτική όμως..αυτή η οπτική έχει κάποιο νόημα για μένα..τη βλέπω ως τη μόνη αληθινή και τη μόνη που ταιριάζει με την ψυχική μου κατάσταση όλα αυτά τα χρόνια..

ωραίος είναι ο έρωτας..ο έρωτας είναι δίνει όρεξη για ζωή..έρωτας για το οτιδήποτε..
όπου δεν υπάρχει έρωτας υπάρχει θάνατος..έρωτας και θάνατος είναι δύο αντίθετα..
χωρίς τον έρωτα δεν υπάρχει ζωή..από τον έρωτα γεννιέται η ζωή..
μόνο που δεν πιστεύω στον έρωτα για κάποιον άλλον άνθρωπο..
για αντικείμενο,τέχνη,διάβασμα γενικά δραστηριότητα πάλι όπως είπα δεν έχω την υπομονή να ασχοληθώ..
δεν έχω ψυχικά αποθέματα..

cube μου χει περάσει πολλές φορές απ'το μυαλό να φτιάξω κάτι πχ να ζωγραφίσω κάτι ή να φτιάξω κάτι με υλικά απ'το σπίτι,ένα αντικείμενο ξέρω γω..αλλά βαριέμαι στο επόμενο λεπτό..μου φεύγει η όρεξη..απλά το σκέφτομαι και μετά βαριέμαι να το κάνω..
το μόνο που κάνω είναι όταν δεν βαριέμαι να παίζω μελωδίες στο πιάνο ό,τι μου κατεβαίνει χωρίς παρτιτούρες και όταν το βαριέμαι κι αυτό σταματάω να παίζω..
ή γράφω καμιά βλακεία να περνάει η ώρα..σε στυλ ποιήματος αλλά δεν είναι ποιήματα ακριβώς..είναι για να σκοτώσω την ανία..

To μόνο ωραία που έχει η ζωή είναι όταν την ζεις, κατα τ΄άλλα δεν έχει τίποτα ωραίο...
Ε ωραία αυτό που λες που γράφεις...γενικά μες στην μέρα δεν παίρνεις ευχαρίστηση από κάτι? ότι θα δεις κάποιον, θα κάνεις κάτι, θα πιεις το πρωί τον καφέ σου ξέρω γω, κάνα κατοικίδιο έχεις μήπως?

[favvel]

μα αν περιμένω να βρω πρώτα τον εαυτό μου και μετά δουλειά,θα γεράσω και ούτε τον εαυτό μου θα έχω βρει ακόμα ούτε και θα έχω δουλέψει ποτέ μου..
καλά όχι ότι καίγομαι να δουλέψω..αναγκαίο κακό είναι αυτό..
αλλά τον εαυτό μου καίγομαι να τον βρω..καίγομαι αλλά στη φωτιά μου θα σβήσω στο τέλος έτσι όπως πάει..

nick γενικά είμαι απογοητευμένη απ΄τον έρωτα,απ'τους ανθρώπους,απ'τον εαυτό μου..τα πάντα..
με ενδιαφέρουν οι έρωτες ναι..εννοείς προς κάποιο άλλο πρόσωπο όχι αντικείμενο προφανώς ή δραστηριότητα..
απλά δεν πιστεύω στους έρωτες..
έχω ερωτευτεί δύο φορές..την πρώτη φορά χτύπαγε η καρδιά μου σαν τρελή στα 16 μου αλλά ήταν μόνο απ'τη μεριά μου το ενδιαφέρον.. και τη δεύτερη στα 18 μου η καρδιά μου καταπλακώθηκε τελείως..τότε υπήρχε ένα μικρό ενδιαφέρον κι απ'τον άλλον..
στα 18 μου λοιπόν αρρώστησα ψυχικά όταν γνώρισα αυτόν τέλος πάντων..αλλά από τότε έχω γίνει καλά..εδώ και 4 χρόνια είμαι καλά..είμαι 28 τώρα..
τώρα υποτίθεται είμαι καλά δλδ..

δε με χαλάνε και οι διακοπές και οι έρωτες και τα ξενύχτια και η καλοπέραση γενικά αλλά δεν είναι στις πρώτες προτιμήσεις μου..
δε μου φαίνεται ότι κερδίζω κάτι από όλο αυτό..απλά ξεγελάω τον εαυτό μου για λίγο με όλα αυτά..
θα προτιμούσα να κατέβαινε ο θεός να μιλήσουμε για λίγο..τότε ναι θα είχε ενδιαφέρον η ζωή μου..αλλά κάτι τέτοιο δε γίνεται,είναι αδύνατον οπότε δε χρειάζεται να το αναφέρω κιόλας..

δεν έχω ιδιαίτερους φίλες και φίλους αν αυτό εννοείς..μιλάω με κάποια άτομα ιντερνετικά,με άλλους στο τηλ. και έχω και δυο φίλες που τις βλέπω δυο τρεις φορές το χρόνο..δεν βγαίνω συχνά..
ίσως μια τέχνη που θα ήταν καλό να αρχίσει να με ενδιαφέρει είναι αυτή της φιλίας..
εγώ είμαι ικανή να κάνω μια χλιαρή παρέα με όλον τον κόσμο..είτε ταιριάζω είτε όχι τους δέχομαι όλους στην παρέα μου..
αλλά έτσι δεν ξεχωρίζω αυτούς που μου ταιριάζουν..παλιά στο δημοτικό μόνο το έκανα αυτό..διάλεγα τους φίλους μου..
μετά την είδα φιλάνθρωπη και άρχισα να πιέζομαι να κάνω παρέα με όποιον μου τύχαινε..
έχω μέσα μου την ιδέα ότι πρέπει να αγαπάμε και να βοηθάμε και να κάνουμε παρέα με όλους..
κάτι που είναι λάθος..κοροϊδεύω τον εαυτό μου και το ξέρω..
κι έτσι στερώ απ'τον εαυτό μου τη χαρά να αισθανθώ ελεύθερη και να είμαι ο εαυτός μου με κάποιο φίλο ή φίλη μου..
Μόνο μια φίλη συμπαθώ πολύ αλλά κι αυτή κάθε φορά μου λέει να πιστεύω στο θεό,προσπαθεί να με πείσει και εγώ δεν πείθομαι..

[nick190813]

μα αν περιμένω να βρω πρώτα τον εαυτό μου και μετά δουλειά,θα γεράσω και ούτε τον εαυτό μου θα έχω βρει ακόμα ούτε και θα έχω δουλέψει ποτέ μου..
καλά όχι ότι καίγομαι να δουλέψω..αναγκαίο κακό είναι αυτό..
αλλά τον εαυτό μου καίγομαι να τον βρω..καίγομαι αλλά στη φωτιά μου θα σβήσω στο τέλος έτσι όπως πάει..

nick γενικά είμαι απογοητευμένη απ΄τον έρωτα,απ'τους ανθρώπους,απ'τον εαυτό μου..τα πάντα..
με ενδιαφέρουν οι έρωτες ναι..εννοείς προς κάποιο άλλο πρόσωπο όχι αντικείμενο προφανώς ή δραστηριότητα..
απλά δεν πιστεύω στους έρωτες..
έχω ερωτευτεί δύο φορές..την πρώτη φορά χτύπαγε η καρδιά μου σαν τρελή στα 16 μου αλλά ήταν μόνο απ'τη μεριά μου το ενδιαφέρον.. και τη δεύτερη στα 18 μου η καρδιά μου καταπλακώθηκε τελείως..τότε υπήρχε ένα μικρό ενδιαφέρον κι απ'τον άλλον..
στα 18 μου λοιπόν αρρώστησα ψυχικά όταν γνώρισα αυτόν τέλος πάντων..αλλά από τότε έχω γίνει καλά..εδώ και 4 χρόνια είμαι καλά..είμαι 28 τώρα..
τώρα υποτίθεται είμαι καλά δλδ..

δε με χαλάνε και οι διακοπές και οι έρωτες και τα ξενύχτια και η καλοπέραση γενικά αλλά δεν είναι στις πρώτες προτιμήσεις μου..
δε μου φαίνεται ότι κερδίζω κάτι από όλο αυτό..απλά ξεγελάω τον εαυτό μου για λίγο με όλα αυτά..
θα προτιμούσα να κατέβαινε ο θεός να μιλήσουμε για λίγο..τότε ναι θα είχε ενδιαφέρον η ζωή μου..αλλά κάτι τέτοιο δε γίνεται,είναι αδύνατον οπότε δε χρειάζεται να το αναφέρω κιόλας..

δεν έχω ιδιαίτερους φίλες και φίλους αν αυτό εννοείς..μιλάω με κάποια άτομα ιντερνετικά,με άλλους στο τηλ. και έχω και δυο φίλες που τις βλέπω δυο τρεις φορές το χρόνο..δεν βγαίνω συχνά..
ίσως μια τέχνη που θα ήταν καλό να αρχίσει να με ενδιαφέρει είναι αυτή της φιλίας..
εγώ είμαι ικανή να κάνω μια χλιαρή παρέα με όλον τον κόσμο..είτε ταιριάζω είτε όχι τους δέχομαι όλους στην παρέα μου..
αλλά έτσι δεν ξεχωρίζω αυτούς που μου ταιριάζουν..παλιά στο δημοτικό μόνο το έκανα αυτό..διάλεγα τους φίλους μου..
μετά την είδα φιλάνθρωπη και άρχισα να πιέζομαι να κάνω παρέα με όποιον μου τύχαινε..
έχω μέσα μου την ιδέα ότι πρέπει να αγαπάμε και να βοηθάμε και να κάνουμε παρέα με όλους..
κάτι που είναι λάθος..κοροϊδεύω τον εαυτό μου και το ξέρω..
κι έτσι στερώ απ'τον εαυτό μου τη χαρά να αισθανθώ ελεύθερη και να είμαι ο εαυτός μου με κάποιο φίλο ή φίλη μου..
Μόνο μια φίλη συμπαθώ πολύ αλλά κι αυτή κάθε φορά μου λέει να πιστεύω στο θεό,προσπαθεί να με πείσει και εγώ δεν πείθομαι..

bre kopela μου εισαι πολυ νεα ακομα...γτ απογοητευτηκες απο ολα αυτα?σ ολους τυχαινουν αυτα π λες,ολοι καιγοντε απο τον ερωτα αλλα ξαναπροσπαθουνε μετα..

δλδ εδω και 4 χρονια εισαι καλα?και γτ αλλαξαν ετσι οι αντιλιψεις σ?ολο αυτο με την βαρεμαρα π εχεις δεν εχεις σκεφτει να το αλλαξεις?να κανεις κατι?να περνας ωραια τον χρονο σου?
και αυτο με τις φιλιες ισως να επρεπε να ασχοληθεις λιγο περισσοτερο...και οταν καποιος δεν σ γεμιζει απλα δεν κανεις παρεα...η φιλια ειναι πολυ σημαντικη..στην ζωη μας...
εγω πιστευω οτι επειδη δεν εχεις κινητρα και δεν προσπαθεις να βρεις γι αυτο ,σε εχει πιασει βαρεμαρα με ολα...
αλλα εγω πιστευω οτι αξιζει να κανεις μια προσπαθεια να το αλλαξεις ολο αυτο...θα δεις οτι θα βελτιωθει η ζωη σ και θα ξαναβρεις την ορεξη που εχασες....
δεν χρειαζεται να βρισκεις νοημα σ κατι π κανεις...το κανεις για να περνας καλα...να δωσεις μια ωραια νοτα στην ζωη σου..και να νιώθεις χαρουμενος...
εγω παντως θα σ πω οτι σε βρισκω παραιτημενη απο την ζωη σου,ουτε σε βλεπω να θες να αλλαξεις κατι ουτε να προσπαθησεις...και αυτο ειναι κριμα γτ εισαι πολυ νεα ακομα...

[favvel]

το θέμα cube είναι ότι εγώ και για ψώνια να πάω θα αγχωθώ..δε θα χαλαρώσω να περάσω καλά..
αν πάω μόνη μου το πιθανότερο θα στενοχωρηθώ απ'το πώς θα μου συμπεριφερθούν οι πωλήτριες..απ'το αν θα βρίσκω το δοκιμαστήριο..
σήμερα πήγα σε ένα κατάστημα και ήθελα να δοκιμάσω ένα σορτσάκι τέλος πάντων για τις διακοπές..τα δοκιμαστήρια ήταν μπρος στα μάτια μου κι εγώ δεν τα έβλεπα..και ρώτησα..και μου είπανε αλλά μια έτσι να έκανα να γύρναγα λίγο το κεφάλι μου θα τα βλεπα..
Αν πάω με τη μάνα μου για ψώνια θα αισθάνομαι άσχημα και άβολα που πήγα με τη μάνα μου..
Αυτό το κόμπλεξ όταν είμαι με τους γονείς το έχω απ'το δημοτικό..δεν ήθελα να με πηγαίνει με το αυτοκίνητο στο σχολείο και να με βλέπουν τα άλλα παιδιά ότι με έφερε η μάνα μου..
Και το αστείο είναι ότι ακόμα είμαι με τους γονείς και θα πάω και διακοπές μαζί τους..

Κατοικίδιο δεν έχω..Εντάξει γλυκούλια είναι τα κατοικίδια..είχαμε ένα πουλάκι αλλά του επιτέθηκε μια κουκουβάγια και το έφαγε μέσα απ'το κλουβί..άλλο πάλι κι αυτό..
Αλλά και σκυλάκι να είχα δε νομίζω ότι θα του έδινα ιδιαίτερη σημασία..Καλά είναι αλλά συνεννοούνται μόνο με τα συναισθήματα..δεν μπορούν να μιλήσουν..δεν μπορώ να επικοινωνήσω ουσιαστικά με έναν σκύλο..
Ο καφές και το φαγητό απ'την άλλη είναι υλικές απολαύσεις..Πόσο να πάρεις ευχαρίστηση από έναν καφέ..Καλός είναι αλλά δεν θα πίνεις και όλη μέρα καφέ..
Έχουμε περισσότερη ανάγκη από ουσιαστική επικοινωνία..Από ουσιαστικό έρωτα όπως λέει και ο nick..
Αλλά αν δεν έχεις φτάσει στην ουσία σου,αν δεν ξέρεις ποιος είσαι,πώς θα δώσεις και στον άλλον να καταλάβει ποιος είσαι?
πώς θα επικοινωνήσεις με τον άλλον αν δεν ξέρεις τι να του πεις?πώς να εκφραστείς?αν δεν ξέρεις τι κουβαλάς μέσα σου?

[cdeleted29517]

Εγώ πάλι είμαι με ένα καφέ στο χέρι...
Κοίτα να δεις αυτά που λες με τα δοκιμαστήρια και τις πόρτες τα χω και εγώ γενικά, ζω στον κόσμο μου, χάνω ολόκληρες συζητήσεις ενίοτε, δεν με ενοχλεί ιδιαίτερα, γιατί πρέπει να νιώθουμε στόκοι για αυτό? Τους γονείς σου τους βαριέσαι ? Χαίρεσαι που θα πας διακοπές ας πούμε?
Μίλησα για καθημερινές απολαύσεις ...δεν θα περιμένεις τον έρωτα, ο καιρός περνάει με αυτή την έννοια...να ευχαριστιέσαι κάπως την μέρα, εντάξει δεν σε ξέρω κιόλας που και που κάτι ποστ βλέπω...

[cdeleted29517]

το θέμα cube είναι ότι εγώ και για ψώνια να πάω θα αγχωθώ..δε θα χαλαρώσω να περάσω καλά..
αν πάω μόνη μου το πιθανότερο θα στενοχωρηθώ απ'το πώς θα μου συμπεριφερθούν οι πωλήτριες..απ'το αν θα βρίσκω το δοκιμαστήριο..
σήμερα πήγα σε ένα κατάστημα και ήθελα να δοκιμάσω ένα σορτσάκι τέλος πάντων για τις διακοπές..τα δοκιμαστήρια ήταν μπρος στα μάτια μου κι εγώ δεν τα έβλεπα..και ρώτησα..και μου είπανε αλλά μια έτσι να έκανα να γύρναγα λίγο το κεφάλι μου θα τα βλεπα..
Αν πάω με τη μάνα μου για ψώνια θα αισθάνομαι άσχημα και άβολα που πήγα με τη μάνα μου..
Αυτό το κόμπλεξ όταν είμαι με τους γονείς το έχω απ'το δημοτικό..δεν ήθελα να με πηγαίνει με το αυτοκίνητο στο σχολείο και να με βλέπουν τα άλλα παιδιά ότι με έφερε η μάνα μου..
Και το αστείο είναι ότι ακόμα είμαι με τους γονείς και θα πάω και διακοπές μαζί τους..

Κατοικίδιο δεν έχω..Εντάξει γλυκούλια είναι τα κατοικίδια..είχαμε ένα πουλάκι αλλά του επιτέθηκε μια κουκουβάγια και το έφαγε μέσα απ'το κλουβί..άλλο πάλι κι αυτό..
Αλλά και σκυλάκι να είχα δε νομίζω ότι θα του έδινα ιδιαίτερη σημασία..Καλά είναι αλλά συνεννοούνται μόνο με τα συναισθήματα..δεν μπορούν να μιλήσουν..δεν μπορώ να επικοινωνήσω ουσιαστικά με έναν σκύλο..
Ο καφές και το φαγητό απ'την άλλη είναι υλικές απολαύσεις..Πόσο να πάρεις ευχαρίστηση από έναν καφέ..Καλός είναι αλλά δεν θα πίνεις και όλη μέρα καφέ..
Έχουμε περισσότερη ανάγκη από ουσιαστική επικοινωνία..Από ουσιαστικό έρωτα όπως λέει και ο nick..
Αλλά αν δεν έχεις φτάσει στην ουσία σου,αν δεν ξέρεις ποιος είσαι,πώς θα δώσεις και στον άλλον να καταλάβει ποιος είσαι?
πώς θα επικοινωνήσεις με τον άλλον αν δεν ξέρεις τι να του πεις?πώς να εκφραστείς?αν δεν ξέρεις τι κουβαλάς μέσα σου?

Με αυτούς που μιλάς σε βοηθάνε με την έννοια της επικοινωνίας όπως το εννοείς εσύ?

[favvel]

έτσι είναι nick..έχω παραιτηθεί εδώ και χρόνια..είμαι σχετικά νέα ακόμα αλλά μάλλον όσο περνάει ο καιρός τόσο θα χειροτερεύει το πράγμα..γιατί τα χρόνια σε βαραίνουν όπως και να το κάνουμε..εκτός κι αν γίνεσαι πιο σοφός με τα χρόνια οπότε ναι μεν βαραίνεις στο σώμα αλλά ελαφραίνεις στο μυαλό και στην ψυχή..αλλά με μένα δε συμβαίνει αυτό..

γενικά έχω μάθει στη ζωή μου όλα να τα έχω έτοιμα..να ήταν δυνατόν κάποιος να μου έβρισε κίνητρα ή να μου έδινε την ευτυχία στο πιάτο και την όρεξη για ζωή..τόσο πολύ βαριέμαι..τόσο πολύ έχω μάθει στο έτοιμο..
βαριέμαι να ψάξω για την ευτυχία μου..όλα θέλουν προσπάθεια..ακόμα και του φίλους από εγωισμό ή βαρεμάρα δεν τους παίρνω εγώ πρώτη τηλ..περιμένω να με πάρουν αυτοί/ές..
κι αν δεν παλέψεις,αν δεν ποτίσεις μια φιλία,αν δεν ενδιαφερθείς να την αναπτύξεις..πώς θα ανθίσει?
εγώ τα θέλω όλα έτοιμα..θέλω να αγοράσω απ'την αρχή μια ανθισμένη φιλία..
να ήταν δυνατόν να έβαζα και κάποιον άλλον να ζήσει στη θέση μου..τόσο πολύ βαριέμαι..

ίσως να είμαι χαμένη υπόθεση..δεν έχω καταλάβει ότι εγώ ζω αυτή τη ζωή..πιο πολύ ζω για τους άλλους παρά για μένα..
ζω πχ για να μη στενοχωρήσω τους γονείς μου..
είναι μια αντίληψη λανθασμένη κι αυτή μάλλον που ακόμα δεν έχω αποβάλλει..
ζω για τους άλλους και όχι για μένα..
γιατί θέλει εγωισμό να ζήσεις για τον εαυτό σου..χρειάζεται και αυτογνωσία..να ξέρεις τι ζητάς και να το διεκδικείς απ'τη ζωή..
αν δεν ξέρεις τι θες απ'τη ζωή είναι λογικό να βολοδέρνεις και να σκοτώνεις την ώρα σου πηγαίνοντας πάνω κάτω το σπίτι και μετρώντας πλακάκια..

[favvel]

Με αυτούς που μιλάς σε βοηθάνε με την έννοια της επικοινωνίας όπως το εννοείς εσύ?

όχι δε με βοηθάνε..αυτά που με απασχολούνε ουσιαστικά μόνο με τη μάνα μου τα έχω συζητήσει γιατί εκείνη είναι πιο πρόχειρη την ώρα που με πιάνει να τα συζητήσω..και με εκείνη αισθάνομαι και πιο άνετα..με τους άλλους δεν έχω το θάρρος πάντα..σε μερικά που σκέφτομαι το πιθανότερο να με κοροϊδέψουνε κι έτσι δεν τα συζητάω καν..
Με τους γονείς μου δεν έχω πρόβλημα πλέον..'Εχουνε φτιάξει οι σχέσεις μας..Ειδικά μετά από αυτό το ψυχικό πρόβλημα που είχα και μετά που έγινα καλά με αντιμετωπίζουνε αλλιώς..έχουνε αλλάξει..δε φωνάζουνε..
Είμαστε ήρεμοι γενικά..και κάνουμε αστεία και γελάμε..με τη μάνα μου έχω μεγαλύτερη οικειότητα βέβαια..κάνουμε πιο πολλά αστεία..
Αυτό δε σημαίνει πως τους λέω τα πάντα όμως..

[cdeleted29517]

Μα μήπως αυτό ζητάς στη ζωή σου ? Την επικοινωνία που θες εσύ? Τους φίλους σου γιατί να τους πάρεις αν δεν σε καλύπτουν ? Γιατί να μάθεις για το λουτράκι αν δεν σε καλύπτει? Με αυτήν την έννοια το λέω....

[nick190813]

έτσι είναι nick..έχω παραιτηθεί εδώ και χρόνια..είμαι σχετικά νέα ακόμα αλλά μάλλον όσο περνάει ο καιρός τόσο θα χειροτερεύει το πράγμα..γιατί τα χρόνια σε βαραίνουν όπως και να το κάνουμε..εκτός κι αν γίνεσαι πιο σοφός με τα χρόνια οπότε ναι μεν βαραίνεις στο σώμα αλλά ελαφραίνεις στο μυαλό και στην ψυχή..αλλά με μένα δε συμβαίνει αυτό..

γενικά έχω μάθει στη ζωή μου όλα να τα έχω έτοιμα..να ήταν δυνατόν κάποιος να μου έβρισε κίνητρα ή να μου έδινε την ευτυχία στο πιάτο και την όρεξη για ζωή..τόσο πολύ βαριέμαι..τόσο πολύ έχω μάθει στο έτοιμο..
βαριέμαι να ψάξω για την ευτυχία μου..όλα θέλουν προσπάθεια..ακόμα και του φίλους από εγωισμό ή βαρεμάρα δεν τους παίρνω εγώ πρώτη τηλ..περιμένω να με πάρουν αυτοί/ές..
κι αν δεν παλέψεις,αν δεν ποτίσεις μια φιλία,αν δεν ενδιαφερθείς να την αναπτύξεις..πώς θα ανθίσει?
εγώ τα θέλω όλα έτοιμα..θέλω να αγοράσω απ'την αρχή μια ανθισμένη φιλία..
να ήταν δυνατόν να έβαζα και κάποιον άλλον να ζήσει στη θέση μου..τόσο πολύ βαριέμαι..

ίσως να είμαι χαμένη υπόθεση..δεν έχω καταλάβει ότι εγώ ζω αυτή τη ζωή..πιο πολύ ζω για τους άλλους παρά για μένα..
ζω πχ για να μη στενοχωρήσω τους γονείς μου..
είναι μια αντίληψη λανθασμένη κι αυτή μάλλον που ακόμα δεν έχω αποβάλλει..
ζω για τους άλλους και όχι για μένα..
γιατί θέλει εγωισμό να ζήσεις για τον εαυτό σου..χρειάζεται και αυτογνωσία..να ξέρεις τι ζητάς και να το διεκδικείς απ'τη ζωή..
αν δεν ξέρεις τι θες απ'τη ζωή είναι λογικό να βολοδέρνεις και να σκοτώνεις την ώρα σου πηγαίνοντας πάνω κάτω το σπίτι και μετρώντας πλακάκια..

για αρχη προσπαθησε να εισαι ποιο δοτικη και να αρχισεις να περνεις κανα τηλεφωνο γνωστους και να κανονισεις κατι να βγεις εστω ,πρεπει να κανεις μια νεα αρχη στην ζωη σου...σκεψου το ετσι...να τα αφησεις ολα πισω σου και να ξανααρχισεις ,νεα εισαι ακομα...
ενταξει αυτο με τα ετοιμα μπορεις να το αλλαξεις....
και μην πιστεψεις ποτε οτι εισαι χαμενη υποθεση.....
εχεις καποιες αντιληψεις που σε κρατανε πισω ,πρεπει να τις αλλαξεις....εισαι πολυ νεα ακομα για να μην ζεις...
η συμβουλη μου ειναι favvel να προσπαθησεις να κανεις μια καινουργεια αρχη στην ζωη σου....και σε λιγο καιρο θα δεις οτι ολο αυτο σιγα σιγα θα αρχισει να σ αρεσει

[Αλαφροίσκιωτος]

στα 18 μου λοιπόν αρρώστησα ψυχικά όταν γνώρισα αυτόν τέλος πάντων..αλλά από τότε έχω γίνει καλά..εδώ και 4 χρόνια είμαι καλά..είμαι 28 τώρα..
τώρα υποτίθεται είμαι καλά δλδ..

Και ομως,δεν εισαι,δες τι γραφεις.

[favvel]

ίσως cube να είναι αυτό..μπορεί να με καλύπτει η επικοινωνία ως ένα βαθμό με τους γονείς..
βέβαια πάντα θα ξέρω πως είναι γονείς και πως σε ένα μέρος η αγάπη τους για μένα είναι κάπως δεδομένη ως γονείς που είναι..
πάντα θα ξέρω πως δεν πάλεψα για να κατακτήσω την αγάπη τους..ό,τι και να έκανα ακόμα και στις πιο άσχημες φάσεις μου,ακόμα και όταν τους αντιμιλούσα και συμπεριφερόμουν άσχημα,ακόμα και τότε μ'αγαπούσαν..δε με έδιωξαν ποτέ απ'το σπίτι..
ενώ αντίθετα με τους άλλους δεν είναι έτσι..πρέπει να παλέψεις για να κερδίσεις την αγάπη τους..
και ίσως γι'αυτό έχω βολευτεί με την αγάπη των γονιών..είναι κι αυτή έτοιμη..δεν χρειάζεται να κάνω τπτ εγώ και να κουραστώ..
οπότε ναι με καλύπτει σε ένα μέρος η επικοινωνία με τους γονείς..
απ'την άλλη ξέρω πως με αυτήν την τακτική δεν θα γνωρίσω ποτέ τις δυνατότητές μου,δεν θα εξερευνήσω τις δυνάμεις μου..δεν θα καταλάβω ποτέ μέχρι πού μπορώ να φτάσω..δεν θα ανακαλύψω τον εαυτό μου..

nick ένας άλλος λόγος που δε ζω είναι και οι γονείς μου που εντάξει ναι μεν τα πάμε πολύ καλά αλλά δεν με αφήνουνε συνήθως να κυκλοφορώ μόνη μου..και με ελέγχουνε πάντα τι κάνω ακόμα και μες στο σπίτι..δεν μου έχουν εμπιστοσύνη λόγω βλακειών που έκανα παλιά..ακόμα δε με εμπιστεύονται..φταίω κι εγώ δλδ γι'αυτό..κι έτσι ζω προστατευμένη καλά μεν αλλά όχι ελεύθερη ώστε να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου και τη ζωή γενικότερα..