Ένα χρόνο μετά

[M87]

Ελισάβετ,δυστυχώς οι ίδιοι είμαστε οι πιο αυστηροί κριτές του εαυτού μας.

Αυτό ισχύει αν και εφόσον κάνει κανείς αυτοκριτική. Σε κάθε άλλη περίπτωση δεν ισχύει, και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι δικηγόροι, δικαστές, εισαγγελείς, βουλευτές, βιομήχανοι, μεγάλη μερίδα των ιατρών, "δημοσιογράφοι / σχολιαστές" και πολλοί άλλοι, ζουν μακάριοι μέσα στην αποχαυνωτική ευτυχία της απόλυτης άγνοιας για το ποιόν τους.

Αν ο ισχυρισμός σου ευσταθούσε θα ψαχνόμασταν να βρούμε χώρο για όλους αυτούς τους αυτόχειρες. Τι να λέμε τώρα;

[Nefeli28]

Αυτό ισχύει αν και εφόσον κάνει κανείς αυτοκριτική. Σε κάθε άλλη περίπτωση δεν ισχύει, και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι δικηγόροι, δικαστές, εισαγγελείς, βουλευτές, βιομήχανοι, μεγάλη μερίδα των ιατρών, "δημοσιογράφοι / σχολιαστές" και πολλοί άλλοι, ζουν μακάριοι μέσα στην αποχαυνωτική ευτυχία της απόλυτης άγνοιας για το ποιόν τους.

Αν ο ισχυρισμός σου ευσταθούσε θα ψαχνόμασταν να βρούμε χώρο για όλους αυτούς τους αυτόχειρες. Τι να λέμε τώρα;

Δεν μπορώ να καταλαβω αυτη την εμμονή σου να χωθεις σε ολα τα θεματα. Ή μαλλον την καταλαβαίνω σε επίπεδο μαϊντανου, ο οποιος καποιος τον έπεισε ότι ταιριαζει παντου και αποφασισε να διαπρεπει στα θεματα των αλλων αφού στην πραγματικότητα δεν εχει δικο του.
Άνοιξε δικο σου νημα κι οποιος επιθυμεί, θα συνδιαλεγεται μαζι σου εκεί.
Πιο εντιμο.

[WhyAlwaysMe?]

Δεν μπορώ να καταλαβω αυτη την εμμονή σου να χωθεις σε ολα τα θεματα. Ή μαλλον την καταλαβαίνω σε επίπεδο μαϊντανου, ο οποιος καποιος τον έπεισε ότι ταιριαζει παντου και αποφασισε να διαπρεπει στα θεματα των αλλων αφού στην πραγματικότητα δεν εχει δικο του.
Άνοιξε δικο σου νημα κι οποιος επιθυμεί, θα συνδιαλεγεται μαζι σου εκεί.
Πιο εντιμο.

Ξεχνάς συνάδελφε πως εδώ είμαστε όλοι ψυχολόγοι ή ψυχίατροι κατά την γνώμη του;
Ελπίζω να μην σου χαλάω το θέμα.

[WhyAlwaysMe?]

Νεφέλη πως είσαι σήμερα?
Νιώθεις πιο ήρεμη και πιο δυνατή,ύστερα από τα σχόλια αρκετών μελών?

[Nefeli28]

Όταν ειμαι απεξω και βλεπω μια κατάσταση προβληματική, μου ειναι εντελως ξεκάθαρο το τι συμβαίνει. Δεν εχω καμια αμφιβολία. Οταν ενα προβληματικο περιστατικο με εμπεριέχει, τοτε ειναι σαν να ντυνομαι εναν μανδύα αμφιβολίας και ενώ μεσα μου γνωριζω -μαλλον- την πραγματικοτητα, στο τελος δεν την βλεπω. Ή την παρακαμπτω επιμελώς.
Γιατι μου συμβαίνει αυτο το πραγμα;

[WhyAlwaysMe?]

Όταν ειμαι απεξω και βλεπω μια κατάσταση προβληματική, μου ειναι εντελως ξεκάθαρο το τι συμβαίνει. Δεν εχω καμια αμφιβολία. Οταν ενα προβληματικο περιστατικο με εμπεριέχει, τοτε ειναι σαν να ντυνομαι εναν μανδύα αμφιβολίας και ενώ μεσα μου γνωριζω -μαλλον- την πραγματικοτητα, στο τελος δεν την βλεπω. Ή την παρακαμπτω επιμελώς.
Γιατι μου συμβαίνει αυτο το πραγμα;

Kαλησπέρα συνάδελφε.
Τι εννοείς ότι σε εμπεριέχει?Ότι το βιώνεις δηλαδή?

[Nefeli28]

Kαλησπέρα συνάδελφε.
Τι εννοείς ότι σε εμπεριέχει?Ότι το βιώνεις δηλαδή?

Ναι. Οταν εμπλεκομαι εγώ η ιδια σε ενα περιστατικο ή μια κατάσταση.
Τοτε ολα ειναι θολα. Ενώ ξερω κι εχω αισθηση του τι γίνεται και εχω και αυξημενη διαισθηση σαν ανθρωπος, παραδοξως σαν να τα μπλοκαρω ολα αυτα και να μην λειτουργεί τιποτα. Πεφτω μεσα στην υπέρτατη αμφιβολια για ΟΛΑ και δεν μπορω να βγω με τίποτα. Καταβαλλω υπερπροσπάθεια για να ανακαμψω απο προβληματικους ανθρωπους και σκατοκαταστασεις. Κυριως γιατι με θεωρω υπευθυνη για ολα.

[WhyAlwaysMe?]

Ναι. Οταν εμπλεκομαι εγώ η ιδια σε ενα περιστατικο ή μια κατάσταση.
Τοτε ολα ειναι θολα. Ενώ ξερω κι εχω αισθηση του τι γίνεται και εχω και αυξημενη διαισθηση σαν ανθρωπος, παραδοξως σαν να τα μπλοκαρω ολα αυτα και να μην λειτουργεί τιποτα. Πεφτω μεσα στην υπέρτατη αμφιβολια για ΟΛΑ και δεν μπορω να βγω με τίποτα. Καταβαλλω υπερπροσπάθεια για να ανακαμψω απο προβληματικους ανθρωπους και σκατοκαταστασεις. Κυριως γιατι με θεωρω υπευθυνη για ολα.

Ίσως λόγω των αρνητικών συναισθημάτων και καταστάσεων που θα έχεις βιώσει κατά καιρούς.Συν την εμπειρία με τον ψυχοαπατεώνα.
Ίσως για αυτούς τους λόγους αρχίζεις και αμφιβάλλεις για όλα.Σαν μια κακή συνήθεια για την οποία όμως δεν φταις εσύ.

[Nefeli28]

Ίσως λόγω των αρνητικών συναισθημάτων και καταστάσεων που θα έχεις βιώσει κατά καιρούς.Συν την εμπειρία με τον ψυχοαπατεώνα.
Ίσως για αυτούς τους λόγους αρχίζεις και αμφιβάλλεις για όλα.Σαν μια κακή συνήθεια για την οποία όμως δεν φταις εσύ.

Ολα αυτα ναι. Σίγουρα η ιστορία με τον ψυχοαπατεωνα (ωραια λεξη!), εχει παιξει μεγαλο ρολο. Ημουν βέβαια και απο παλια ετσι. Απλως αυτός το τερμάτισε....
Πολλοι θεωρούν οτι ενα χρόνο μετα, θα "επρεπε" (τη σιχαινομαι αυτη τη λεξη...), να μην τον αναφερω καν....
Οταν δεν το ζεις εσυ, ειναι ευκολο να το λες αυτο...
Εάν εχει καποιος υποστει βλαβη απο ειδικό ψυχικης υγειας, παρακαλω πολυ ας μοιραστεί την αίσθησή του απ αυτο...

[WhyAlwaysMe?]

Ολα αυτα ναι. Σίγουρα η ιστορία με τον ψυχοαπατεωνα (ωραια λεξη!), εχει παιξει μεγαλο ρολο. Ημουν βέβαια και απο παλια ετσι. Απλως αυτός το τερμάτισε....
Πολλοι θεωρούν οτι ενα χρόνο μετα, θα "επρεπε" (τη σιχαινομαι αυτη τη λεξη...), να μην τον αναφερω καν....
Οταν δεν το ζεις εσυ, ειναι ευκολο να το λες αυτο...
Εάν εχει καποιος υποστει βλαβη απο ειδικό ψυχικης υγειας, παρακαλω πολυ ας μοιραστεί την αίσθησή του απ αυτο...

Λένε πως έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λες,οπότε κάποιοι δεν θα μπορούν να σε καταλάβουν.

[Nefeli28]

Κουράστηκα στην τοση αμφιβολία. Παλεύω διαρκως για αυτο το πράγμα. Ειναι τοσο κουραστικό να αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου, για πραγματα που βλεπεις/ξερεις. Μαλλον ετσι ειναι η γ@@@νη ΙΔΨ......

[savatage]

Γενικα παιζει αυτο στη χαμηλη αυτοεκτιμηση, οχι απαραιτητα στην ΙΨΔ.

[Nefeli28]

Γενικα παιζει αυτο στη χαμηλη αυτοεκτιμηση, οχι απαραιτητα στην ΙΨΔ.

Εχω κι απ'αυτη μπολικη, δυστυχώς. Παλευω και γι'αυτο. Θελει πολυ δουλειά και υπομονη να αλλαξεις τοσο παγιωμενες αντιληψεις που τις κουβαλας μια ζωη.
Απλα κατι φορες, με πιάνει το παράπονο... Οτι κουράστηκα, οτι θα θελα οπως ολοι μας να μην βασανίζομαι τοσο πολύ, να ηταν καποια πράγματα πιο απλά...
Με κατακρίνω κατα διαστηματα παρα πολύ για το γεγονος οτι υπαρχουν στιγμες που ο ψυχοτετοιος επανέρχεται στο παρον και με πληγωνει η ανάμνηση της ιστοριας αυτής...

[savatage]

Αν δεν ηταν η ιστορια αυτη, θα ηταν κατι αλλο, κατι θα εβρισκες. Οσοι εχουμε πληγωμενη αυτοεκτιμηση το κανουμε αυτο. Αναπολωντας διαφορετικες ιστοριες ο καθενας. Κι εγω κουραζομαι, κι εγω αμφιβαλλω, κι εγω με κατηγορω, κι εγω σκαλιζω παλιες ιστοριες οταν πεφτω ενω με τη λογικη ξερω οτι δεν εχουν πια καμμια σημασια, ο,τι μαθημα πηρα το πηρα ηδη και τελος. Το αναγνωριζω και μου λεω σκασε πια! (και κολυμπα)

[WhyAlwaysMe?]

Εχω κι απ'αυτη μπολικη, δυστυχώς. Παλευω και γι'αυτο. Θελει πολυ δουλειά και υπομονη να αλλαξεις τοσο παγιωμενες αντιληψεις που τις κουβαλας μια ζωη.
Απλα κατι φορες, με πιάνει το παράπονο... Οτι κουράστηκα, οτι θα θελα οπως ολοι μας να μην βασανίζομαι τοσο πολύ, να ηταν καποια πράγματα πιο απλά...
Με κατακρίνω κατα διαστηματα παρα πολύ για το γεγονος οτι υπαρχουν στιγμες που ο ψυχοτετοιος επανέρχεται στο παρον και με πληγωνει η ανάμνηση της ιστοριας αυτής...

Είναι λογικό να κουράζεσαι και να θες να παραιτηθείς!
Πρέπει όμως να μην τα παρατήσεις,αλλιώς οι ''δαίμονες'' του μυαλού σου θα κερδίσουν!
Μην πτοείσαι όμως!Κάνε κουράγιο και μην νιώθεις ενοχές για τον ψυχοπαπάρα!