Οι απών γονείς

[Adzik]

Όταν ήμουν στην δική σου φάση ακόμη..η ψυχολόγος μου είχε πει : επιτρέπετε να θυμώνεις... Κ μου άλλαξε την ζωή Χαχαχαχα ( αυτό σχετικά με το κλείδωμα πολλών πραγμάτων μέσα μασ ) :)

Εστάλη από TA-1020 στο E-Psychology.gr Mobile App

[Adzik]

Ναι είναι πολύ άδικο...αλλά θα το βάλεις στην άκρη σιγά σιγά θα δεις :)

Εστάλη από TA-1020 στο E-Psychology.gr Mobile App

[Εμμυ26]

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ψάξει ποτέ για κέντρο ψυχικής υγείας.. Θα το ψάξω όμως.. Σε ευχαριστώ πολύ.. Και σου εύχομαι μέσα απτην καρδιά μου όλα να σου πάνε και σένα καλά [emoji4][emoji4]

Εστάλη από Redmi Note 4 στο E-Psychology.gr Mobile App

[Celtic1984]

Γειά σας, είμαι καινούρια στην ομάδα. Είπα να απευθυνθώ σε κάποιον που δε με γνωρίζει και καλύτερα σε μία μάζα ανθρώπων να πάρω και πολλές γνώμες. Είμαι 23ων ετών και είμαι παντρεμένη με ένα παιδάκι. Απτα 13 μου έχουν χωρίσει οι γονείς μου, εγώ είχα ιδιαίτερη αδυναμία στον πατέρα μου αλλά αυτό με τα χρόνια εξασθαινησε κατά πολύ.. Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου (και πολύ μικρή ηλικία μάλιστα) θυμάμαι στο σπίτι φασαριες γιατί ο πατέρας μου έπινε και ήταν πάντα της φασαριας είτε είχε πιει είτε όχι. Έπειτα που χώρισαν ο πατέρας μου δεν έδειχνε κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Στα 15 έπιασα την πρώτη μου δουλειά γιατί εχω και μία αδερφή 9 χρόνια μικρότερη μου και όλα τα έξοδα είχαν πέσει επάνω στη μητέρα μου. Όταν ήμουν 15 ο πατέρας μου έκανε παιδί με μία άλλη γυναίκα με την οποία δεν είχαμε καμία ιδιαίτερη σχέση. Κάποια στιγμή του ζήτησα βοήθεια χρηματικη για να αγοράσω βιβλία για τα αγγλικά όμως δε μου τα έδωσε ποτέ και έτσι δεν πήγα ποτέ ξανά. Λυπομουν τη μητέρα μου που είχαν πέσει όλα πάνω της και δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα.. Στα 19 μου η μητέρα μου έμεινε ανεργη και για σχεδόν 2 χρόνια συντηρουσα το σπίτι μας εγώ.Οταν έφυγα από το σπίτι και πήγα για να συζησω με τον άντρα μου η μητέρα μου ήταν ακόμη ανεργη και ακόμη της έδινα χρήματα με αποτέλεσμα να έχω προβλήματα με το σύντροφο μου. Μέχρι τώρα ο πατέρας μου οικονομικά εδώ και σχεδόν δέκα χρόνια με έχει βοηθήσει με 70 ευρώ το πολύ.. Ήταν πάντα απών και θυμοταν πως έχει παιδιά μόνο αν κάναμε κάποια απουσία ή κάτι τέτοιο για να μας βάλει καβγα και μετά πάλι τα ίδια. Έμεινα έγκυος και δε με στηριξαν. Πέντε μηνών έκανα μετακόμιση και δεν ήρθε κανείς να με βοηθήσει ειδικά η μάνα μου σχολουσε απτο ξενοδοχείο και πήγαινε στη θάλασσα και δεν μπορούσε να έρθει λέει γιατί ήταν κουρασμένη. Πάντα αθετουσαν τις υποσχέσεις τους και μου έχει μείνει πολύ άσχημα και όποιος και αν μου το κάνει τώρα αυτό νευριαζω αφάνταστα μαζί του. Δε με στηριξαν οικονομικά αλλά ούτε και ηθικά ούτε στην εγκυμοσύνη αλλά ούτε στο μέχρι τώρα(μόνο τα πεθερικα μου είχα και έχω δίπλα μου όπως και την κουνιαδα μου) αλλά η μητέρα μου ήθελε να έχει και άποψη για το οτιδήποτε μέσα στο σπίτι και ότι είχε να κάνει με το μωρό (τις τα έκοψα αυτά).. Ο πατέρας μου όμως περιμένει και 4ο παιδί τώρα κάτι το οποίο πλέον δεν μπορώ να δεχτώ με τίποτα μια βδομάδα τώρα που το γνωρίζω. Το 3ο του παιδάκι μένει στη γιαγιά του και όχι με τους γονείς του με διάφορες προφασεις και δικαιολογίες που βολεύουν τους ίδιους και τώρα περιμένουν και άλλο.. Θέλω να απομακρυνθω απτον πατέρα μου γιατί μετά από πάρα πολλά πράγματα δεν τον νιώθω πατέρα μου και όσο για τη μάνα μου δεν ξέρω πως πρέπει να της δώσω να καταλάβει πως έχει κάποιες υποχρεώσεις απέναντι στο παιδί της.. Συγνώμη για το μεγάλο ποστ(και δεν έχω γράψει ούτε τα μισά)

Εστάλη από Redmi Note 4 στο E-Psychology.gr Mobile App

Κατ΄αρχήν μετά το διαζύγιο των γονέων σου δεν συμφωνήθηκε διατροφή απο αυτόν προς την μητέρα σου και τα δύο ανήλικα παιδιά της; Επειδή ο πατέρας σου έκανε άλλη οικογένεια δεν σημαίνει οτι σταματούν οι υποχρεώσεις του προς την προηγούμενη.

[Εμμυ26]

Ναι 150€ για εμένα και 100€ για τη μικρή.. Χρήματα που δεν έδωσε ποτέ και η μητέρα μου δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να το σκαλισει το θέμα.

Εστάλη από Redmi Note 4 στο E-Psychology.gr Mobile App

[deletedmember060818a]

Βασικά εγώ βλέπω δύο γονείς που έδωσαν ζωή και μετά αδιαφόρησαν γι αυτό και μάλιστα ο ένας συνεχίζει να κάνει παιδιά και να καταστρέφει ζωές. Εγώ στη θέση σου δεν θα μιλούσα ποτέ ξανά σε κάποιον από τους δύο και θα είχα εξαφανιστεί, ώστε να μην υπάρχω καν κοντά τους.. Καλό κουράγιο λοιπόν και καλή δύναμη για τη συνέχεια και υγεία σε σένα το παιδάκι και τον σύζυγό σου.

[Εμμυ26]

Τη μάνα μου την ποναω γιατί πέρασε πολλά για να μας μεγαλώσει όμως από ένα διάστημα κι έπειτα δείχνει σαν να μην έχει καμία επίγνωση των υποχρεώσεων της.. Σας ευχαριστώ πολύ.. Ελπίζω κάποια στιγμή να το ξεκαθαρίσω μία και καλή όλο αυτό που με τρώει.. Ότι καλύτερο εύχομαι σε όλους..

Εστάλη από Redmi Note 4 στο E-Psychology.gr Mobile App

[Adzik]

Φιλιά πολλά μην σε χάσουμε ε :)

Εστάλη από TA-1020 στο E-Psychology.gr Mobile App

[Adzik]

http://mazi.org.gr/Χρήσιμα/Κέντρα-ψυχικής-υγείας

Εδώ έκανα μισό χρόνο ατομική κ ένα χρόνο ομαδική ψυχοθεραπεία

Εστάλη από TA-1020 στο E-Psychology.gr Mobile App

[Adzik]

http://parallaximag.gr/thessaloniki/...-choris-kostos

Εστάλη από TA-1020 στο E-Psychology.gr Mobile App

[Adzik]

http://www.gna-gennimatas.gr/domes-p...s-chalandriou/

Εδώ έκανα δύο χρόνια με μια α τύπισσα που φαινόταν πιο τρελή από μενα ήταν όμως τελικά απλώς εκκεντρική ψυχίατρος ..με έσωσε κυριολεκτικά.

Εστάλη από TA-1020 στο E-Psychology.gr Mobile App

[Εμμυ26]

http://www.gna-gennimatas.gr/domes-p...s-chalandriou/

Εδώ έκανα δύο χρόνια με μια α τύπισσα που φαινόταν πιο τρελή από μενα ήταν όμως τελικά απλώς εκκεντρική ψυχίατρος ..με έσωσε κυριολεκτικά.

Εστάλη από TA-1020 στο E-Psychology.gr Mobile App

Σε ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ.. Δε χανόμαστε.. Καλή είναι η παρέα σας.. Έχει ενδιαφέρον
[emoji4][emoji4]

Εστάλη από Redmi Note 4 στο E-Psychology.gr Mobile App

[WhyAlwaysMe?]

Καλησπέρα.
Μόνο καλούς γονείς δεν τους λες αυτούς,ιδίως τον πατέρα σου.Όχι ότι η μάνα σου φάνηκε καλύτερη βέβαια.
Και δεν μου φαίνεται καθόλου ωραίο ή λογικό,το γεγονός πως σε θυμούνται όποτε σε χρειαστούν ή όποτε τους έρθει.Βέβαια φοβάμαι πως όλη αυτή η ιστορία θα έχει κακό αντίκτυπο και στην δική σου ψυχολογία,αν κρίνω και από την ηλικία.Σίγουρα θα πέρασες δύσκολη εφηβεία,αν κρίνω από τα γραφόμενα σου.Επίσης,η έλλειψη στήριξης,οικονομικής ή ηθικής εκ μέρους του,δείχνει σίγουρα πολλά για το ποιόν τους,και ίσως με κάτι τέτοιες συμπεριφορές να μην αξίζει να έχεις επικοινωνία μαζί τους.Άντε τα τυπικά και μέχρι εκεί.
Η σχέση σου με τα πεθερικά σου πως είναι?
Δοκίμασε ψυχοθεραπεία,θα σε βοηθήσει.
Εύχομαι πάντως να είσαι ευτυχισμένη με τον σύζυγο σου,να χαίρεστε το παιδί σας και να λάβει όσα δεν έλαβες εσύ από τους δικούς σου γονείς.

[Εμμυ26]

Καλησπέρα.
Μόνο καλούς γονείς δεν τους λες αυτούς,ιδίως τον πατέρα σου.Όχι ότι η μάνα σου φάνηκε καλύτερη βέβαια.
Και δεν μου φαίνεται καθόλου ωραίο ή λογικό,το γεγονός πως σε θυμούνται όποτε σε χρειαστούν ή όποτε τους έρθει.Βέβαια φοβάμαι πως όλη αυτή η ιστορία θα έχει κακό αντίκτυπο και στην δική σου ψυχολογία,αν κρίνω και από την ηλικία.Σίγουρα θα πέρασες δύσκολη εφηβεία,αν κρίνω από τα γραφόμενα σου.Επίσης,η έλλειψη στήριξης,οικονομικής ή ηθικής εκ μέρους του,δείχνει σίγουρα πολλά για το ποιόν τους,και ίσως με κάτι τέτοιες συμπεριφορές να μην αξίζει να έχεις επικοινωνία μαζί τους.Άντε τα τυπικά και μέχρι εκεί.
Η σχέση σου με τα πεθερικά σου πως είναι?
Δοκίμασε ψυχοθεραπεία,θα σε βοηθήσει.
Εύχομαι πάντως να είσαι ευτυχισμένη με τον σύζυγο σου,να χαίρεστε το παιδί σας και να λάβει όσα δεν έλαβες εσύ από τους δικούς σου γονείς.

Σίγουρα ήταν πολύ δύσκολη εφηβεία.. Ήμουν σχεδόν 13 όταν χώρισαν και μέχρι τώρα που κλείνω τα 23 τα ίδια και τα ίδια. Με τον πατέρα μου έχω τσακωθει άπειρες φορές, με έχει φτάσει στο σημείο να του μιλήσω όπως θα μιλούσα στον τελευταίο των τελευταίων.. Δεν εβρισα ποτέ αλλά είπα βαριές κουβέντες οι οποίες αποτι κατάλαβα δεν τον άγγιξαν καν καμία απτις φορές που τις άκουσε. Ούτε έχω βγάλει ποτέ άκρη με ήσυχη συζήτηση. Αυτός θεωρεί με ένα συγνώμη πως έχουν λυθεί όλα και πως έχει το περιθώριο να κάνει ξανά τα ίδια και τα ίδια.. Όσο για τη μάνα μου θα σας πω το τελευταίο περιστατικό που έγινε εχθές. Χρειάστηκε να μου κρατήσει το μωρό απτο μεσημέρι και μετά που σχολασε για να πάω να κρατήσω το μαγαζί των πεθερικων μου με τον άντρα μου. Πήρε τον άντρα μου τηλ και τον ρώτησε γιατί δεν στείλαμε μαζί και το ντεπον του παιδιού για να του δώσει να κοιμηθεί το μεσημέρι (το μωρό είχε ξυπνησει γύρω στις 2) γιατί ενώ δεν έκλαιγε το παιδί δεν είχε κάτι ήθελε αυτή να κοιμηθεί λες και το κρατάει κάθε μέρα.. Κάτι τέτοια κάνει πολλές φορές και τα βλέπει ο άντρας μου και παίρνει ανάποδες και όπως είναι λογικό τα βάζει μαζί μου. Δηλαδή ακόμα και τώρα τις ευθύνες για τις μαλακιες που κάνουν και λένε την πληρώνω εγώ. Είχαμε πάρα πολλές φασαριες για είναι θέμα οι δικοί μου και όσο να ναι δημιουργήθηκε ένα χάσμα. Δεν κατάφερα να ευχαριστηθω εγκυμοσύνη ή απτη γέννηση του παιδιού μου και μετά. Τώρα έχω φτάσει στο σημείο να παλεύω το χάσμα που δημιουργήθηκε με τον άντρα και με την κατάσταση με τους δικούς μου. Δύσκολα τα πράγματα αλλά το παλεύω ακόμα..

[Εμμυ26]

Ψυχοθεραπεία έκανα και στο παρελθόν και θα ξεκινήσει και σύντομα μάλιστα. Πάντα ήμουν άνθρωπος που δεν έλεγε στους άλλους τα λάθη τους για μην τους φέρει σε δύσκολη θέση ή τους πληγωσει (γιατί κάπως έτσι με έκαναν και ένιωθα πάρα πολλές φορές, πως ότι έκανα ήταν λάθος) και έτσι άφηνα καταστάσεις και πράγματα να περνάνε στο ντουκου. Πλέον όμως δεν την παλεύω άλλο και δε θέλω κιόλας να τα συζητάω, θέλω απλά να εξαφανιζομαι να μη σηκώνω τηλ. Αυτό κάνω τώρα με τον πατέρα μου. Περιμένει απτο προηγούμενο Σάββατο να τον πάρω τηλ αλλά δεν θέλω να τον πάρω και πήρε προχθές τον άντρα μου να δει τι κάνουμε και του είπε πως περιμένει να δει που θα φτάσει η γαιδουρια μου για το πότε θα τον πάρω τηλ? Και μου λέει ο άντρας μου παρτον και μιλήστε όμορφα. Μα για μένα δεν υπάρχει πια αυτό το όμορφα. Δεν υπάρχει. Να τον πάρω να του συζήτησω λέει τι με απασχολεί. Νιώθω πως δεν έχω καμία υποχρέωση να δώσω εξηγήσεις του γιατί θα εξαφανιστω. Δε μου έδωσε ποτέ εξηγήσεις για όλα που πέρασα εξαιτίας του. Δεν έχω καμία διάθεση να μπω σε αυτή τη διαδικασία.