Υποπτα πραγματα η υπαρχει απλη εξηγηση?

[Pandemonium]

Εγώ δεν μιλήσα για τέτοιον έλεγχο. Απλά το έχεις δέσει οτί θα λέτε τα πάντα.. γιατί έχεις αυτή την ανάγκη?

Οταν λεω να λεμε τα παντα δεν εννοω να λεει ο ενας στον αλλον οτι τωρα "τρωω τσιχλα κερασι" "τωρα κατουραω" αλλα να νιωθουμε ανετα ο ενας με τον αλλον να μοιραζομαστε της ζωες μας.

Μου αρεσει να ακουω πως περναει την μερα της και μου αρεσει να της λεω και εγω πως περναω την δικη μου γιατι ετσι μαθαινουμε ολο και περισσοτερο ο ενας τον χαρακτηρα του αλλου απο τις μικρες λεπτομερειες τις καθημερινοτητας.

[skropi]

Pandemonium, οτι και να πουμε εμεις λυση δεν θα σου βρουμε. Γιατι δεν συζητας τους προβληματισμους αυτους με την κοπελα; Σημασια εχει πως το βλεπει αυτη και οχι πως το βλεπουμε ολοι εμεις :)

[Odette]

@Pandemonium, νομίζω πως ο τρόπος που θα σε έβγαζε από αυτό το ανυπόφορο τρυπάκι που έχεις μπει (δυστυχώς μού έχει συμβεί πολλάκις) είναι να μιλήσεις όσο πιο ειλικρινά μπορείς στην ίδια.
Ένας άλλος τρόπος είναι να την βάλεις σε μια νοητή κατάσταση παρατήρησης με την ελπίδα να παρατηρήσεις κι άλλα πράγματα που μπορεί να την ενοχοποιούν ΑΝ την ενοχοποιούν.
Το επικίνδυνο σε αυτό είναι ότι από τη μία θα χάσεις την ηρεμία σου για πολύ καιρό και από την άλλη ότι μπορεί να μην ερμηνεύσεις ασφαλώς τα δεδομένα και να παρεξηγήσεις πράγματα με συνέπεια να αδικήσεις και αυτήν μα και εσένα.

Αν κρίνω από τις δικές μου περιπτώσεις, μού ήταν ΠΟΛΥ δύσκολο να παραδεχτώ τις υποψίες μου, κυρίως γιατί βασιζόντουσαν σε χαζού τύπου παρακολουθήσεις και ντρεπόμουν γι αυτό (του στυλ την ώρα που έκανε login στο chat και αν αυτό ταιριάζει με το καθημερινό πρόγραμμα που ήξερα ότι έχει). Ξέρεις, παρατηρούσα λεπτομέρειες και τις συνδύαζα, κάτι που θα ήταν καλό αν ήμουν detective, αλλά στην προσωπική μας ζωή μπορεί να σε φτάσει στην τρέλλα.
Ε, που λες, όταν έφτανα σε αυτό το σημείο και η συμπεριφορά μου άλλαζε επειδή παρήγαγα δυσάρεστα συναισθήματα που οδηγούσαν σε συναισθηματικό πόνο λόγω της σταδιακής απώλειας της εμπιστοσύνης, δεν άντεχα άλλο και μιλούσα. Παρέθετα τα στοιχεία που τον ενοχοποιούσαν (με λογική και ψυχραιμία συνήθως) και περίμενα μια λογική εξήγηση, αν αυτή υπήρχε.
Για καλή μου τύχη ο άνθρωπός μου διαχειριζόταν με απόλυτη ψυχραιμία αυτές τις καταστάσεις. Μου εξηγούσε γιατί είχε συμβεί ό,τι είχε συμβεί, με έπαιρνε αγκαλιά, μου έδειχνε την αγάπη του, ίσως και να έκλαιγα ανακουφισμένη που ήμουν τόσο χαζή, και όλα μέλι-γάλα.
Όταν ο άλλος άνθρωπος είναι σημαντικός, η προσοχή μας είναι στραμμένη επάνω του, καλώς ή κακώς. Έτσι κάνει ο έρωτας. :-)
Το χτίσιμο της εμπιστοσύνης στη σχέση είναι μεγάλη υπόθεση. Δεν είναι ποτέ αυτονόητη, δεν είναι δεδομένη, ειδικά για ανθρώπους που μπορεί να έχουν θέματα εμπιστοσύνης λόγω κακών εμπειριών στο παρελθόν είτε από άλλες ερωτικές σχέσεις, είτε από φίλους και οικογένεια.

Υπάρχει κάτι που σε φοβίζει στην περίπτωση που παραδεχτείς την όλη κατάσταση και τις υποψίες σου;
Ας πούμε, φοβάσαι ότι θα θυμώσει ή ότι δεν θα καταφέρει να σε καταλάβει; Ότι μπορεί να φοβηθεί ή να σε θεωρήσει stalker;
Γενικά, ότι μπορεί να αλλοιωθεί η εικόνα που έχει για εσένα; :-)

Ποιά είναι η ψυχολογική σου κατάσταση πλέον; Πώς νιώθεις; Πώς της φέρεσαι;

[Pandemonium]

Skropi μα τα συζηταω και εχουμε καταληξει οτι οντως καποιες φορες εχω δικιο γιατι αλλα μου λεει και αλλα κανει και αλλες φορες ειμαι υπερβολικος το παραδεχομαι.

Προσπαθω να το καταλαγιασω αλλα αυτο που εγινε τωρα μου χτυπησε καμπανακι επικινδυνότητας :P

Τωρα ειμαι γαληνιος συγκριτικα με εχθες,νιωθω ηρεμος και δεν ανυσηχω,τις φερομαι κανονικα οπως τις φερομουν δεν εχουμε καποιο προβλημα,νιωθω σαν να ησυχασαμε και οι δυο γιατι απο οτι μου ειπε ειχε προαισθημα οτι κατι δεν θα παει καλα οταν μου το εκρυβε.

Odette το εχω κανει καποιες φορες, τις λεω οτι υποψιαζομαι αυτο και αυτο λογω οτι σε ειδα οπως λες και εσυ στο τσατ την ταδε ωρα ενω μου ειχες πει οτι δουλευεις ξερω γω και μπορω να πω οτι μου εξηγει τη συμβαινει και αλλαζουμε θεμα μετα.

Επισης μοιαζουμε πολυ στον τροπο σκεψεις odette και εγω ετσι κανω συνδυαζω λεπτομερειες και σκεφτομαι σεναρια...

[Christina82]

Skropi μα τα συζηταω και εχουμε καταληξει οτι οντως καποιες φορες εχω δικιο γιατι αλλα μου λεει και αλλα κανει και αλλες φορες ειμαι υπερβολικος το παραδεχομαι.

Προσπαθω να το καταλαγιασω αλλα αυτο που εγινε τωρα μου χτυπησε καμπανακι επικινδυνότητας :P

Τωρα ειμαι γαληνιος συγκριτικα με εχθες,νιωθω ηρεμος και δεν ανυσηχω,τις φερομαι κανονικα οπως τις φερομουν δεν εχουμε καποιο προβλημα,νιωθω σαν να ησυχασαμε και οι δυο γιατι απο οτι μου ειπε ειχε προαισθημα οτι κατι δεν θα παει καλα οταν μου το εκρυβε.

Odette το εχω κανει καποιες φορες, τις λεω οτι υποψιαζομαι αυτο και αυτο λογω οτι σε ειδα οπως λες και εσυ στο τσατ την ταδε ωρα ενω μου ειχες πει οτι δουλευεις ξερω γω και μπορω να πω οτι μου εξηγει τη συμβαινει και αλλαζουμε θεμα μετα.

Επισης μοιαζουμε πολυ στον τροπο σκεψεις odette και εγω ετσι κανω συνδυαζω λεπτομερειες και σκεφτομαι σεναρια...

Καμπανάκι επικινδυνότητας.. Αυτό θα σου ξαναχτυπήσει να είσαι σίγουρος. Τώρα είσαι ήσυχος γιατί σου βρήκες την εξήγηση. Αλλά καλό θα ήταν να μην είσαι τόσο καχύποπτος με το παραμικρό και να δώσεις εσύ κάποια εξήγηση με την λογική. Δεν είναι όλα τόσο επικίνδυνα και απειλητικά όπως νομίζεις. Όσο θα νιώθεις έτσι το μόνο που θα σε καθησυχάζει θα είναι η εξήγηση που περιμένεις από την άλλη μεριά και μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή εσύ θα τυρρανιέσαι. Αυτό δεν είναι υγιές! Πιο υγιές θα ήταν η καχυποψία αλλά μέχρι εκεί. Το οτι το αφήνεις να σε κυριεύει σε τέτοιο βαθμό ωστέ να ταράζεσαι και να φτιάχνει σενάρια το μυαλό σου και να μην σε αφήνει ήσυχο.. αυτό είναι το κακό και είναι πολύ κακό για σένα πρώτα από όλα!

[κοπέλα93]

Συμφωνω με τη Χριστίνα. Σε κυριεύει αυτό. δεν είναι μια απλή σκέψη που περνάει.αυτή η συμπεριφορά ππυ εχεις τρέφεται από σένα κ πιο ειδικα να σου δώσω να καταλάβεις απο την ανασφάλεια σ.είμαι σίγουρη γιατί εκανα παρόμοια πράγματα στο παρελθόν.

[Odette]

Skropi μα τα συζηταω και εχουμε καταληξει οτι οντως καποιες φορες εχω δικιο γιατι αλλα μου λεει και αλλα κανει και αλλες φορες ειμαι υπερβολικος το παραδεχομαι.

Προσπαθω να το καταλαγιασω αλλα αυτο που εγινε τωρα μου χτυπησε καμπανακι επικινδυνότητας :P

Τωρα ειμαι γαληνιος συγκριτικα με εχθες,νιωθω ηρεμος και δεν ανυσηχω,τις φερομαι κανονικα οπως τις φερομουν δεν εχουμε καποιο προβλημα,νιωθω σαν να ησυχασαμε και οι δυο γιατι απο οτι μου ειπε ειχε προαισθημα οτι κατι δεν θα παει καλα οταν μου το εκρυβε.

Odette το εχω κανει καποιες φορες, τις λεω οτι υποψιαζομαι αυτο και αυτο λογω οτι σε ειδα οπως λες και εσυ στο τσατ την ταδε ωρα ενω μου ειχες πει οτι δουλευεις ξερω γω και μπορω να πω οτι μου εξηγει τη συμβαινει και αλλαζουμε θεμα μετα.

Επισης μοιαζουμε πολυ στον τροπο σκεψεις odette και εγω ετσι κανω συνδυαζω λεπτομερειες και σκεφτομαι σεναρια...

Το βρίσκω πολύ λογικό να νιώθεις αυτήν την ανησυχία όταν παρατηρείς πράγματα που δεν συνάδουν μεταξύ τους. Κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος έτσι θα λειτουργούσε όταν αντιλαμβάνεται πως κινδυνεύει να γκρεμιστεί η αξιόπιστη εικόνα ενός ανθρώπου που εμπιστεύεται.
Το πρόβλημα, τουλάχιστον σε εμένα, είναι στο πόσο επιτρέπω αυτή η σκέψη να με καταβάλλει. Ο βαθμός είναι το πρόβλημα κατά τη γνώμη μου και όχι η ίδια η διαδικασία.
Το πώς τον ελέγχεις είναι μια άλλη ιστορία, μεγάλη ιστορία με πολλή δουλειά και αναθεώρηση οπτικής και λειτουργιών κλπ.

Μπορώ να σου πω τη σκέψη/διαδικασία που βοηθάει εμένα σε αυτό, αλλά δεν είναι η λύση, νομίζω.
Όταν μπαίνω σε αυτήν τη διαδικασία, πλέον ξέρω, ο φόβος και ο πανικός είναι το 1ο πράγμα που με κυριεύει.
Φόβος και πανικός, για τί; Ότι κινδυνεύω να χάσω κάτι σημαντικό για εμένα, την εμπιστοσύνη στον άνθρωπό μου, τον άνθρωπο τον ίδιο.
Αρχίζω, τότε, την προσπάθεια να αποδεχτώ το γεγονός ότι πράγματι θα μπορούσα να χάσω αυτόν τον άνθρωπο βάσει της λογικής ότι «Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να είναι μαζί μας για πάντα», «Τίποτα δεν μας ανήκει, τίποτα δεν διαρκεί για πάντα». Ακόμα και αν είμαστε μαζί 10+ χρόνια. ΣΚΛΗΡΗ και ΑΝΕΛΕΗΤΗ διαδικασία.
Μηδενίζω τις προσδοκίες, μηδενίζω την αξία της σχέσης (όχι την αξία του άλλου ανθρώπου, σε καμιά περίπτωση) και αυξάνω τα επίπεδα του κυνισμού και της στωικότητας.
Βαθιά μέσα μου υπάρχει, καλά κρυμμένη, η ελπίδα ανατροπής. Περιμένω τα χειρότερα, αλλά λαχταράω τα καλύτερα.

Ωστόσο, πιστεύω πως η λύση θα ήταν να αποδεχτώ το γεγονός ότι απόλυτη ειλικρίνεια σε όλα και πάντα δεν είναι πάντα και από όλους τους ανθρώπους εφικτή. Όταν το loyalty and trust είναι ψηλά στο προσωπικό σύστημα αξιών μας, είναι πολύ δύσκολο να συμβιβαστούμε με κάτι τέτοιο, ειδικά όταν υπάρχουν θέματα εμπιστοσύνης.
Επίσης έχω παρατηρήσει ότι αυτό το πράγμα είναι εξαιρετικά έντονο όταν είμαι ερωτευμένη. Αυτή η ανάγκη για το χτίσιμο της εμπιστοσύνης αυξάνεται κατακόρυφα και φυσικά οι απαιτήσεις μου από τον άνθρωπο που είμαι ερωτευμένη είναι περισσότερες από όσες θα είχα από ένα φίλο.
Το απόλυτο συναισθηματικό μοίρασμα και η εμπιστοσύνη είναι ένας από τους τρόπος για να αναπτύξω ισχυρό συναισθηματικό δεσμό και νομίζω πως ο τρόπος που συνδεομάστε με το σύντροφό μας είναι ο καθρεύτης των ανασφαλειών μας.

Είσαι εξοικειωμένος με τα αγγλικά, btw; :-)

[Pandemonium]

Το βρίσκω πολύ λογικό να νιώθεις αυτήν την ανησυχία όταν παρατηρείς πράγματα που δεν συνάδουν μεταξύ τους. Κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος έτσι θα λειτουργούσε όταν αντιλαμβάνεται πως κινδυνεύει να γκρεμιστεί η αξιόπιστη εικόνα ενός ανθρώπου που εμπιστεύεται.
Το πρόβλημα, τουλάχιστον σε εμένα, είναι στο πόσο επιτρέπω αυτή η σκέψη να με καταβάλλει. Ο βαθμός είναι το πρόβλημα κατά τη γνώμη μου και όχι η ίδια η διαδικασία.
Το πώς τον ελέγχεις είναι μια άλλη ιστορία, μεγάλη ιστορία με πολλή δουλειά και αναθεώρηση οπτικής και λειτουργιών κλπ.

Μπορώ να σου πω τη σκέψη/διαδικασία που βοηθάει εμένα σε αυτό, αλλά δεν είναι η λύση, νομίζω.
Όταν μπαίνω σε αυτήν τη διαδικασία, πλέον ξέρω, ο φόβος και ο πανικός είναι το 1ο πράγμα που με κυριεύει.
Φόβος και πανικός, για τί; Ότι κινδυνεύω να χάσω κάτι σημαντικό για εμένα, την εμπιστοσύνη στον άνθρωπό μου, τον άνθρωπο τον ίδιο.
Αρχίζω, τότε, την προσπάθεια να αποδεχτώ το γεγονός ότι πράγματι θα μπορούσα να χάσω αυτόν τον άνθρωπο βάσει της λογικής ότι «Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να είναι μαζί μας για πάντα», «Τίποτα δεν μας ανήκει, τίποτα δεν διαρκεί για πάντα». Ακόμα και αν είμαστε μαζί 10+ χρόνια. ΣΚΛΗΡΗ και ΑΝΕΛΕΗΤΗ διαδικασία.
Μηδενίζω τις προσδοκίες, μηδενίζω την αξία της σχέσης (όχι την αξία του άλλου ανθρώπου, σε καμιά περίπτωση) και αυξάνω τα επίπεδα του κυνισμού και της στωικότητας.
Βαθιά μέσα μου υπάρχει, καλά κρυμμένη, η ελπίδα ανατροπής. Περιμένω τα χειρότερα, αλλά λαχταράω τα καλύτερα.

Ωστόσο, πιστεύω πως η λύση θα ήταν να αποδεχτώ το γεγονός ότι απόλυτη ειλικρίνεια σε όλα και πάντα δεν είναι πάντα και από όλους τους ανθρώπους εφικτή. Όταν το loyalty and trust είναι ψηλά στο προσωπικό σύστημα αξιών μας, είναι πολύ δύσκολο να συμβιβαστούμε με κάτι τέτοιο, ειδικά όταν υπάρχουν θέματα εμπιστοσύνης.
Επίσης έχω παρατηρήσει ότι αυτό το πράγμα είναι εξαιρετικά έντονο όταν είμαι ερωτευμένη. Αυτή η ανάγκη για το χτίσιμο της εμπιστοσύνης αυξάνεται κατακόρυφα και φυσικά οι απαιτήσεις μου από τον άνθρωπο που είμαι ερωτευμένη είναι περισσότερες από όσες θα είχα από ένα φίλο.
Το απόλυτο συναισθηματικό μοίρασμα και η εμπιστοσύνη είναι ένας από τους τρόπος για να αναπτύξω ισχυρό συναισθηματικό δεσμό και νομίζω πως ο τρόπος που συνδεομάστε με το σύντροφό μας είναι ο καθρεύτης των ανασφαλειών μας.

Είσαι εξοικειωμένος με τα αγγλικά, btw; :-)

Λατρευω τον τροπο γραφης σου (ναι ειμαι εξοικειωμενος χαχα) μακαρι να σε ηξερα σαν φιλη πρεπει να εισαι πολυ ενδιαφερον ατομο, ευχαριστω για τα λογια σου, το ξερω οτι εχεις δικιο αλλα ειναι πολυ δυσκολο να αποδεχτεις τα χειροτερα...

[Odette]

Λατρευω τον τροπο γραφης σου (ναι ειμαι εξοικειωμενος χαχα) μακαρι να σε ηξερα σαν φιλη πρεπει να εισαι πολυ ενδιαφερον ατομο, ευχαριστω για τα λογια σου, το ξερω οτι εχεις δικιο αλλα ειναι πολυ δυσκολο να αποδεχτεις τα χειροτερα...

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. :-)
Είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, με τις παραξενιές και τα ελαττώματά μου. :-)

Ο λόγος που σε ρώτησα είναι γιατί θα ήθελα να σου δώσω αυτό το άρθρο σχετικά με τα Attachment styles στις σχέσεις. Ίσως το βρεις ενδιαφέρον και χρήσιμο.

http://www.psychalive.org/how-your-a...-relationship/

[Christina82]

Πράγματι Odette τα λες πολύ σωστά! Μπράβο γιατι με τον τρόπο που τα εκφράζεις καλύπτεις όσα θα ήθελα να εκφράσω και αυτά που νιώθω και σίγουρα συμβαίνει στους περισσότερους ανθρώπους..

[Odette]

Πράγματι Odette τα λες πολύ σωστά! Μπράβο γιατι με τον τρόπο που τα εκφράζεις και έτσι καλύπτεις όσα θα ήθελα να εκφράσω και αυτά που νιώθω και συμβαίνει στους περισσότερους ανθρώπους..

Σε ευχαριστώ. :-)
Είναι μια ανακούφιση να διαβάζω ότι υπάρχουν κι άλλοι που σκέφτονται ομοίως μετά από μία μακρά περίοδο αυτοαμφισβήτησης του εαυτού μου. Σ' ευχαριστώ… :-)

[λιλιουμ]

Ο big brother των σχεσεων! τι διαβαζω Παναγιτσα μου!! πανδαιμονιο δεν ξερω αν θα σου βγει σε καλο ολη αυτη η ειλκρινεια και η ανοιχτη προσβαση παντου σε καθε συρταρι προσωπικο του αλλου. Εγω δεν το ειχα ποτε στις σχεσεις μου αυτο απο καμια πλευρα, δεν το ζητουσα, και αν μου το ζητουσαν θα εδινα ποδι, με το που τα διαβασα αυτα φρικαρα! και οχι γιατι εχω κρυφα μυστικα η απαταω, αλλα γιατι θεωρω οτι ειναι απαραιτητος ο προσωπικος ιδιωτικος χωρος, που δε μπορει να χωνει τη μουρη του καποιος οποτε θελει. Πραγματικα δε μπορω να φανταστω οτι αυτη η πρακτικη θα σας βγει σε καλο.

[Pandemonium]

Ενω η πρακτικη που μιαμερα ξυπνας και διαπιστωνεις οτι ο συντροφος σου εχει μια δευτερη ζωη,παντελως αγνωστη σε σενα, αλλα νταξει ευτυχως του εδωσες τον προσωπικο του χωρο.

"δεν μπορει να χωνει την μουρη του καποιος οποτε θελει" αυτος ο "καποιος" ειναι ο ανθρωπος που αγαπας.. υποτιθεται φυσικα γιατι ο καθενας δινει την δικια του εννοια σε αυτη την λεξη,οποια εννοια τον βολευει.

Δεν ειπα να μπαινει στα συρταρια σου οποτε θελει η να σου ψαχνει τα πραγματα αλλα να θελεις να μοιραστεις μαζι του ολα τα "συρταρια" σου, δηλαδη να του πεις ολα τα μυστικα σου, αλλιως ποιο το νοημα ? ολες οι σχεσεις θα ειναι τοσο επιφανειακες αν δεν γνωριζεις αυτα τα μικρα μυστικα του παρελθοντος.

[λιλιουμ]

οσο περισσοτερο προσπαθεις να ελεγξεις κατι, τοσο περισσοτερο το χανεις. αμα ειναι να σου την κανει θα σου την κανει και μες στο βρακι της να μπεις.

[λιλιουμ]

κρινω εξ ιδιων, αμα με αφηνουν ελευθερη και μου δειχνουν εμπιστοσυνη ειμαι εκει και μονο εκει επειδη το θελω, οχι επειδη με ελεγχουνε και φοβαμαι. Εσενα για ποιο λογο θες να ειναι εκει η η φιλη σου?
Αντιθετως, αμα αρχιζουν να μου κανουν ελεγχους, να μη μου εχουν εμπιστοσυνη κτλ τοτε χαιρετα μας τον πλατανο. Ξενερωνω με τον αλλον, πνιγομαι, και οταν πνιγεται κανεις δεν ξερεις πως αντιδρα. ΕΙτε λεει ψεματα, ειτε απατα, ειτε χωριζει κτλ κτλ.
Οποιος μου εδειξε εμπιστοσυνη δε βρεθηκε κερατωμενος μια μερα που λες εσυ ξυπνησε και ειδε οτι εχω παραλληλη ζωη. Αντιθετως αν με πιεσουν τοτε η πιεση φερνει αντιδραση, θα την αντεξεις καμποσο, αλλα καπου καποτε με καποιον τροπο θα ξεσπασει, και σε απλα πραγματα, οπως η φιλη σου που σου εκρυψε την παραγγελια της.