αντρες που θελουν να με φροντιζουν..

[nick190813]

καλε τι σορρυ! πατρε καλα?για ολα θα μιλησουμε! εδω ειμαι εγω!
ναι ειμαι υπερκοινωνικο ατομο..σε σημειο του οτι αν δεν δω κοσμο μεσαστη εβδομαδα νιωθω μοναξια κ στενοχωρια.
δεν εχω θεμα με τον κοσμο..αλλα αυτο επειδη μεγαλωσα σε σπιτι με τεραστια οικογενεια..που παντα ειχε κοσμο κ η μανα μου παντα απο μωρο με γυρναγε σε εκδηλωσεις κ παρτυ κλπ..
με εμαθε να συναναστρεφομαι με κοσμο απο μικρη κ να επιβιωνω σε δυσκολες καταστασεις..πχ τσακωμους , βια κλπ..δλδ μου εδειξε κ την κακια πλευρα του κοσμου απο πολυ νωρις.
αυτο που θα προτεινα κ ξερω οτι κανει κ καλο στην κοινωνικη φοβια ..ειναι η ομαδικη ψυχοθεραπεια..
να τριφτεις κ να δεις κοσμο κ κοσμακη ..να νιωσεις ασφαλης σε ενα πλαισιο κ να μπορεσεις να δεις την μικρη αυτη κοινωνια σαν την μεγαλη κοινωνια που ζουμε.
να εκτεθεις δλδ σε ολο αυτο..αλλα με ηπιο τροπο κ σταδιακα..

ναι το ξερω θελει εκθεση η κοινωνικη φοβια αλλιως δεν ξεπερνιεται

[nick190813]

Μέχρι και όταν ξεκίνησα να δουλεύω στα 24, όχι απλά κοινωνιοφοβική, αγοραφοβική ήμουν με πανικό μπροστά σε πολύ κόσμο. Με την τακτική που λέω και σε άλλο ποστ "όρμα κι ό,τι γίνει" κατάφερα με πολύ κόπο, προσπάθεια, ψάξιμο, και λάθη να στρώσω.
Αλλά και πάλι τα θέματα μου τα έχω... 36 είμαι τώρα. Μπορώ να πω ότι πια ένα ρόλο κοινωνικό ξέρω να παίζω αλλά και πάλι δεν μου αρκει....
Τελος πάντων, ειναι μεγάλο θέμα.

και πως καταφερες να το ξεπερασεις σε εναν βαθμο οπως γραφεις?τι εκανες?εκθεση?
γτ και μενα με ταλειπωρει τα τελευταια 3 χρονια...
εαν μπορεις να μ δωσεις καποια συμβουλη...
βεβαια εμενα οχι σ μεγαλο βαθμο ...αλλα θελω να μ φυγει τελειως

[Mara.Z]

αυτο που θα προτεινα κ ξερω οτι κανει κ καλο στην κοινωνικη φοβια ..ειναι η ομαδικη ψυχοθεραπεια..
να τριφτεις κ να δεις κοσμο κ κοσμακη ..να νιωσεις ασφαλης σε ενα πλαισιο κ να μπορεσεις να δεις την μικρη αυτη κοινωνια σαν την μεγαλη κοινωνια που ζουμε.
να εκτεθεις δλδ σε ολο αυτο..αλλα με ηπιο τροπο κ σταδιακα..

χμ... το έχω κάνει. Διάλεξα μια σχολή και μια δουλειά εξαιρετικά κοινωνική. Αν και τα έκανα μανταρα στο πανεπιστημιο απο αποψη κοινωνικοτητας. Οχι οτι τα πηγα καλυτερα στη δουλεια, πολυυυυυυ αγχος, τρελα!
Γενικα είμαι δραστηρια, μου αρεσει η κινηση, αναλαμβανω πρωτοβουλιες, μιλάω επιφανειακα φαινομαι ανοιχτη αλλά στο σχετιζεσθαι δεν το εχω.
Μη σου πω οτι παλια δεν μπορούσα να καταλάβω αν αρέσω σε κάποιον. Και ήθελα να το σχολιάσω αυτό, ότι το να καταλαβαίνεις ότι αρέσεις είναι πολύ σημαντικό άσχετα αν εσύ δεν ενδιαφέρεσαι για κάτι τέτοιο ή δεν το ζητάς.
Εμένα προσωπικά μου πηρε χρονια να καταλάβω οτι κάποιος με πλησιάζει επειδή ενδιαφέρεται να με γνωρίσει. Μη σου πω επίσης ότι οταν μπήκα στο τρυπάκι και καταλάβαινα, μου εβγαινε επιθετικότητα. Νομιζα οτι δεν με σέβονται, ότι με βλέπουν σαν ενα κομματι κρεας.
Εγώ μεγαλωσα ουσιαστικά απομονωμένη, μη σου πω και περιθωριοποιημένη. Αστα βραστα φάση...

[Mara.Z]

και πως καταφερες να το ξεπερασεις σε εναν βαθμο οπως γραφεις?τι εκανες?εκθεση?
γτ και μενα με ταλειπωρει τα τελευταια 3 χρονια...
εαν μπορεις να μ δωσεις καποια συμβουλη...
βεβαια εμενα οχι σ μεγαλο βαθμο ...αλλα θελω να μ φυγει τελειως

Και εγώ θέλω να μου φύγει τελείως...αλλα΄ρε γαμωτο δεν φευγει!
Με το "όρμα κι ό,τι γινει" το παλαιψα αρχικά.
Και να φανταστείς ότι υπάρχουν άτομα σουπερ κοινωνικοποιημενα διχτυωμενα τα οποία το εχουν παρει τελειως φυσιολογικά όλο αυτο, δεν έχουν προσπαθησει. Εγώ νιωθω οτι εχω ανεβει Εβερεστ για να φτασω εδώ.
και το αγχος θελει δουλειά, με το αγχος τα κάνουμε μανταρα.
Ξερεις τι λαθη έχω κανει? να με περνάνε για ακοινωνητη, για βλαχαδερο που δεν ξερει να σταθεί και να φερθει, για προβληματικη, για ανισορροπη, οτι καποια αρρωστεια εχω για να κανω ετσι-οταν με επιανε πανικος...
Να μου βγαινει επιθετικοτητα, να ειμαι αποτομη επειδη ηθελα να δωσω καλη εντυπωση αλλα μου καταπατουσαν τα ορια, να γινομαι αποδιοπομπαιος τραγος μιας οποιας κλικας που με στοχοποιούσαν επειδή δεν εμπαινα στο τρυπάκι τους οποτε αναγκαστικά εμπαινα στο περιθωριο της ομάδας...

Τωρα ειμαι πιο επιλεκτική. Αμα μου φερθουν ασχημα, θα τους μιλήσω άσχημα. Γενικά δεν ειμαι πια βολική, καλοσυνάτη και ανοιχτοκάρδη. Και οποιος γουσταρει να με κανει παρεα... για τους άλλους δεν θα μπορεσω, δεν εχω χρόνο.

[nick190813]

Και εγώ θέλω να μου φύγει τελείως...αλλα΄ρε γαμωτο δεν φευγει!
Με το "όρμα κι ό,τι γινει" το παλαιψα αρχικά.
Και να φανταστείς ότι υπάρχουν άτομα σουπερ κοινωνικοποιημενα διχτυωμενα τα οποία το εχουν παρει τελειως φυσιολογικά όλο αυτο, δεν έχουν προσπαθησει. Εγώ νιωθω οτι εχω ανεβει Εβερεστ για να φτασω εδώ.
και το αγχος θελει δουλειά, με το αγχος τα κάνουμε μανταρα.
Ξερεις τι λαθη έχω κανει? να με περνάνε για ακοινωνητη, για βλαχαδερο που δεν ξερει να σταθεί και να φερθει, για προβληματικη, για ανισορροπη, οτι καποια αρρωστεια εχω για να κανω ετσι-οταν με επιανε πανικος...
Να μου βγαινει επιθετικοτητα, να ειμαι αποτομη επειδη ηθελα να δωσω καλη εντυπωση αλλα μου καταπατουσαν τα ορια, να γινομαι αποδιοπομπαιος τραγος μιας οποιας κλικας που με στοχοποιούσαν επειδή δεν εμπαινα στο τρυπάκι τους οποτε αναγκαστικά εμπαινα στο περιθωριο της ομάδας...

Τωρα ειμαι πιο επιλεκτική. Αμα μου φερθουν ασχημα, θα τους μιλήσω άσχημα. Γενικά δεν ειμαι πια βολική, καλοσυνάτη και ανοιχτοκάρδη. Και οποιος γουσταρει να με κανει παρεα... για τους άλλους δεν θα μπορεσω, δεν εχω χρόνο.

Σε ειδικο εχεις παει ποτε να σ βοηθησει?
ναι το αγχος ειναι το σημαντικοτερο προβλημα και για εμενα...
αλλα προσπαθω μεσω της εκθεσεις να το ξεπερασω..
εγω δεν ειμουν ποτε ευτυχως μονος μ,παντα ειχα φιλους ,παρεες ,γυναικες κ.λ.π....απλα τα τελευταια 3 χρονια το επαθα αυτο και με ενοχλει παρα πολυ ..να ειμαι ανετος...και να μπορω να κοινωνικοποιηθω παλι....επεισης εγω παω σ ειδικο αλλα δεν νομιζω να μ βοηθαει και πολυ

[Mara.Z]

Αυτο που κάνω τώρα είναι να παρακολουθώ άτομα που ειναι πολυυυυυ κοινωνικοποιημένα, διχτυωμένα, τί ακριβώς κάνουν.
Και να προσπαθήσω όσο μπορώ να αντιγραψω τη συμπεριφορά τους.
Σε τι παρεες, κύκλους διχτυωνονται, πώς κρατάνε επαφή, τί είναι αυτό που τους κάνει αποδεκτούς από τέτοιες ομάδες, τί δίνουν και τί παίρνουν?
και το κοινό χαρακτηριστικό σε αυτη τη συμπεριφορά ξέρεις ποιο είναι? άνεση, χιούμορ, και μούρη!
Ανεση και στους τρόπους και στα λεφτα.
Χιούμορ για να ξεπερνάνε τις κακοτοπιές. Και ενα μλκ ή μια κρλα να βρουν μπροστά τους, θα τον κάνουν στην άκρη με χαριτωμενιά, όχι με νεύρα, θυμό και επιθετικότητα.
Και μουρη για να εντυπωσιάζουν και να προσελκύουν. Η μούρη είναι ό,τι είναι το μέλι για τη μύγα χαχα !!!!

[Mara.Z]

Σε ειδικο εχεις παει ποτε να σ βοηθησει?

Είχα παει παλια, μου ειπε οτι σαφως χρειαζομαι ψυχοθεραπεια. Αλλά δεν το συνέχισα λόγω χρημάτων. Δεν είχε έρθει ακόμα η κρίση και οι τιμές ήταν στα ύψη.
Μετά επειδή μου βγήκε ενα σοβαρο πρόβλημα υγειας, μαζί με την κρίση, έκανα για ενα 6μηνο ψυχοθεραπεια αλλά ΔΕΝ με βοηθησε. Τσαμπα λεφτα, τσαμπα χρονος.
Ξεγελαει το οτι ειμαι πολυ ενεργητικη, δυναμική. Και γενικα το παλευω, δεν ειμαι παθητική. Και λάθη να κανω, όσα χαστούκια να φαω, συνεχίζω, δεν χαμπαριάζω! Πως το λέει η διαφήμιση με τις μπαταρίες? εκεί που οι αλλοι σταματούν, εγω συνεχίζω. Μονο η εξάντληση με ρίχνει κάτω.

[ironman]

θυμηθηκα μια μερα που ειχα ραντεβου με φιλυος για καφε..κ μεχρι να παω για καφε στον δρομο υπηρχαν πειραγματα..στο στουντιο εκεινη την περιοδο ολοι ειχαν οργιασει..με προσεγγιζαν κ μυο την επεφταν..κ θυμαμαι οτι στον δρομο αρχισα να νευριαζω κ μολις εφτασα στο καφε στους φιλους μου εβαλα τα κλαματα.με ρωτησαν τι γινεται, τι εχεις? κ τους λεω..δεν αντεχω αλλο! εχω κουραστει..
με βλεπουν οπου παω σαν ενα κομματι κρεας! κουραστηκα! θελω την ησυχια μου, βαρεθηκα να μιλαω κ να με κοιτανε, θελω μια φορα στη ζωη μου ρε φιλε να περασω εντελως αορατη κ απαρατηρητη.
δεν τολμω να φορεσω ρουχα που αγαπω γιατι φοβαμαι τα πειραγματα.δεν τολμω να σταθω στον δρομο να περασω απεντανι. βρισκω σημειωματα στο μπαρμπριζ του αυτοκινητου μου.
κ ο αντρας μου ζηλευει πολυ..συνεχεια κοβει φατσες οταν ειμαστε εξω..πολλες φορες φοβαμαι μην αρπαχτει με καποιον.

τωρα να σου πω οτι σε λυπαμαι και τι τραβας και εσυ θα σου ψεματα νομιζω οτι τα μεγαλοποιεις καπως ενταξει αλλες θα σκοτωναν να εχουν λιγο προσοχη

[nick190813]

Είχα παει παλια, μου ειπε οτι σαφως χρειαζομαι ψυχοθεραπεια. Αλλά δεν το συνέχισα λόγω χρημάτων. Δεν είχε έρθει ακόμα η κρίση και οι τιμές ήταν στα ύψη.
Μετά επειδή μου βγήκε ενα σοβαρο πρόβλημα υγειας, μαζί με την κρίση, έκανα για ενα 6μηνο ψυχοθεραπεια αλλά ΔΕΝ με βοηθησε. Τσαμπα λεφτα, τσαμπα χρονος.
Ξεγελαει το οτι ειμαι πολυ ενεργητικη, δυναμική. Και γενικα το παλευω, δεν ειμαι παθητική. Και λάθη να κανω, όσα χαστούκια να φαω, συνεχίζω, δεν χαμπαριάζω! Πως το λέει η διαφήμιση με τις μπαταρίες? εκεί που οι αλλοι σταματούν, εγω συνεχίζω. Μονο η εξάντληση με ρίχνει κάτω.

δεν ξερω λενε οτι βοηθαει η ψυχοθεραπεια σ τετοιες καταστασεις παντως...
εγω κανω τωρα να με βοηθησει θα δειξει στο μελλον...
αλλα επλιζω τωρα π ειναι και καλοκαιρι ,θα προσπαθησω να εκθεσω τον εαυτο μ μπροστα στις φοβιες ,μπα και γινει τπτ..αυτο σ προτεινω και εγω να κανεις

[Mara.Z]

δεν ξερω λενε οτι βοηθαει η ψυχοθεραπεια σ τετοιες καταστασεις παντως...
εγω κανω τωρα να με βοηθησει θα δειξει στο μελλον...
αλλα επλιζω τωρα π ειναι και καλοκαιρι ,θα προσπαθησω να εκθεσω τον εαυτο μ μπροστα στις φοβιες ,μπα και γινει τπτ..αυτο σ προτεινω και εγω να κανεις

Το κάνω εδώ και χρόνια αλλά δεν φτάνει, αυτό λέω.
Γιατί δεν είναι απλά το να εκθέσω τον εαυτό μου σε μια ομάδα (αυτο το έχω καταφερει! είναι αρχικό στάδιο), πρέπει να γνωρίσω κάθε άτομο της ομάδας ξεχωριστά, να τους κερδίσω, να κρατήσω επαφή, να με θεωρήσουν ενδιαφέροντα άνθρωπο, να κάνουμε παρεα, να με καλουν σε καφεδες-γευματα-εκδηλωσεις-γλέντια. Και αν βρεθει κανενας μλκ ή καμια κρλα, αυτο που λεω και πιο πάνω, να τους βαζω στη θεση τους ομορφα και ωραια.
Γιατί μου έχει τυχει να μπω σε καλες παρεες, να εχω πετυχει μια αναγνωριση κλπ, και να βρισκεται ενας που δεν εχει τι άλλο να κανει, και να λεει βλακειες για μενα. Ε αυτο δεν μπορω ακόμα να το χειριστώ με επιτυχία. Μέχρι τωρα μπινελικωνα και έφευγα.

[nick190813]

Το κάνω εδώ και χρόνια αλλά δεν φτάνει, αυτό λέω.
Γιατί δεν είναι απλά το να εκθέσω τον εαυτό μου σε μια ομάδα (αυτο το έχω καταφερει! είναι αρχικό στάδιο), πρέπει να γνωρίσω κάθε άτομο της ομάδας ξεχωριστά, να τους κερδίσω, να κρατήσω επαφή, να με θεωρήσουν ενδιαφέροντα άνθρωπο, να κάνουμε παρεα, να με καλουν σε καφεδες-γευματα-εκδηλωσεις-γλέντια. Και αν βρεθει κανενας μλκ ή καμια κρλα, αυτο που λεω και πιο πάνω, να τους βαζω στη θεση τους ομορφα και ωραια.
Γιατί μου έχει τυχει να μπω σε καλες παρεες, να εχω πετυχει μια αναγνωριση κλπ, και να βρισκεται ενας που δεν εχει τι άλλο να κανει, και να λεει βλακειες για μενα. Ε αυτο δεν μπορω ακόμα να το χειριστώ με επιτυχία. Μέχρι τωρα μπινελικωνα και έφευγα.

τωρα εχεις παρεες?εχεις γενικα κοινωνοικοποιηθει καθολου?

[anxious4ever]

Το κάνω εδώ και χρόνια αλλά δεν φτάνει, αυτό λέω.
Γιατί δεν είναι απλά το να εκθέσω τον εαυτό μου σε μια ομάδα (αυτο το έχω καταφερει! είναι αρχικό στάδιο), πρέπει να γνωρίσω κάθε άτομο της ομάδας ξεχωριστά, να τους κερδίσω, να κρατήσω επαφή, να με θεωρήσουν ενδιαφέροντα άνθρωπο, να κάνουμε παρεα, να με καλουν σε καφεδες-γευματα-εκδηλωσεις-γλέντια. Και αν βρεθει κανενας μλκ ή καμια κρλα, αυτο που λεω και πιο πάνω, να τους βαζω στη θεση τους ομορφα και ωραια.

Γιατί μου έχει τυχει να μπω σε καλες παρεες, να εχω πετυχει μια αναγνωριση κλπ, και να βρισκεται ενας που δεν εχει τι άλλο να κανει, και να λεει βλακειες για μενα. Ε αυτο δεν μπορω ακόμα να το χειριστώ με επιτυχία. Μέχρι τωρα μπινελικωνα και έφευγα.

δεν καταλαβαινω γιατι θελεις αναγνωριση?δλδ για να εισαι μελος μιας παρεας χρειαζεσαι αναγνωριση ή να εισαι σπουδαια?
μπορεις να εισαι απλα ο εαυτος σου..αυτο γουσταρουν οι φιλοι κ οι παρεες οχι ατομα σπουδαιοτητας..

[anxious4ever]

επισης οταν ειμαστε μελος μιας παρεας εννοειται πως θα ακουσεις κ αρνητικα σχολια για σενα..
τι νομιζεις?οτι πρεπει να σε εκθιαζουν?
κ την μαλακια που θα κανεις θα σου πουν..κ κατι που δεν κανεις σωστα θα σου πουν..αρα δεν μπορεις να διαχειριστεις αυτο το θεμα..
το παν ειναι να μπορεις να κους τα παντα..δεν αρεσουμε σε ολους κ δεν ειμαστε σε ολους συμπαθεις..

[Mara.Z]

τωρα εχεις παρεες?εχεις γενικα κοινωνοικοποιηθει καθολου?

Ναι εχω παρεες, αυτο λεω! και πολύ δραστήρια είμαι και εχω κοινωνικοποιηθει με το κιλό θεωρώ - απλα αυτο ειναι αρχικό στάδιο, που λέω και πιο πάνω.
Στην αρχη κανεις αγωνα να πεις μια καλημέρα, μετά να πιασεις μια ψιλοκουβεντα, μετά αλλα κι αλλα... εχει σταδια ολο αυτο, δεν ειναι μονοτερμα, μιλησα ανοιχτηκα τέλος!

[Mara.Z]

επισης οταν ειμαστε μελος μιας παρεας εννοειται πως θα ακουσεις κ αρνητικα σχολια για σενα..
τι νομιζεις?οτι πρεπει να σε εκθιαζουν?
κ την μαλακια που θα κανεις θα σου πουν..κ κατι που δεν κανεις σωστα θα σου πουν..αρα δεν μπορεις να διαχειριστεις αυτο το θεμα..
το παν ειναι να μπορεις να κους τα παντα..δεν αρεσουμε σε ολους κ δεν ειμαστε σε ολους συμπαθεις..

Οταν λεω αναγνωριση φυσικα και ΔΕΝ εννοω να με προσκυνάνε ή ότι θέλω να είμαι Η σπουδαία! ΟΧΙ !
Εννοω να με θεωρουν ενδιαφέρουσα ή ότι ταιριάζω στην παρέα τους, άρα να γουστάρουν να με κάνουν παρέα.